Zagłębie Dąbrowskie

Herb społeczny Zagłębia Dąbrowskiego opracowany przez stowarzyszenie regionalne Forum dla Zagłębia Dąbrowskiego

Zagłębie Dąbrowskie – region historyczno-geograficzny o rodowodzie małopolskim. Położony na łuku między regionem częstochowskim a miastami aglomeracji krakowskiej (odległość w linii prostej z centrum Dąbrowy Górniczej do Krakowa i Częstochowy to ok. 55-60 km). Od zachodu graniczy z Górnym Śląskiem i często błędnie jest z nim kojarzone. Od południa graniczy z Zagłębiem Krakowskim - drugim małopolskim regionem.

Dąbrowa Górnicza - największe powierzchniowo miasto Zagłębia Dąbrowskiego, od którego wywodzi się nazwa regionu, stolica XIX-wiecznego Zachodniego Okręgu Górniczego

Większość obszaru Zagłębia wraz z jego najbardziej kojarzonymi miejscowościami tj. Sosnowcem, Dąbrową Górniczą, Będzinem i Czeladzią leżą we wschodniej części obecnego województwa śląskiego i w ramach Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego.

Granice

Osobny artykuł: Granice Zagłębia Dąbrowskiego

Zachodnia granica ze Śląskiem opiera się o rzeki Brynica oraz Przemsza. Wschodnie i północne granice regionu są mało ostre. Niemniej wszystkie koncepcje zawierają się w obrębie następujących jednostek administracyjnych:

Mapa Zagłębia Dąbrowskiego Mariana Kantora-Mirskiego

Mapa Zagłębia za ingner.wordpress.com

Sosnowiec – 217 tys. mieszkańców – najludniejsze miasto Zagłębia Dąbrowskiego
Dąbrowa Górnicza – 127 tys. mieszkańców – największe powierzchniowo miasto Zagłębia Dąbrowskiego
miasto Będzin (58 tys. mieszkańców) wraz z terenami powiatu – historyczna stolica Zagłębia Dąbrowskiego
- miasto Czeladź – 33 tys. mieszkańców – najstarsze miasto Zagłębia Dąbrowskiego
- miasto Wojkowice – 9 tys. mieszkańców
- miasto Sławków – 7 tys. mieszkańców
- gmina Siewierz – 12 tys. mieszkańców
- gmina Bobrowniki – 11 tys. mieszkańców
- gmina Psary – 11 tys. mieszkańców
- gmina Mierzęcice – 7 tys. mieszkańców
- gmina Ożarowice (powiat tarnogórski) – 5 tys. mieszkańców.
miasto Zawiercie (51 tys. mieszkańców) wraz z terenami powiatu
- miasto Poręba
- gmina Włodowice
- gmina Kroczyce
- miasto i gmina Ogrodzieniec
- miasto i Gmina Łazy
miasto i gmina Olkusz (36 tys. mieszkańców) wraz z terenami powiatu
- gmina Bolesław
- gmina Trzyciąż
- gmina Klucze
- miasto Bukowno
- miasto i gmina Wolbrom
miasto i gmina Myszków (32 tys. mieszkańców) wraz z terenami powiatu
- miasto i gmina Koziegłowy
- miasto i gmina Żarki
- gmina Niegowa
- gmina Poraj.

Nazwa

Józef Patrycjusz Cieszkowski

Terminu "Zagłębie" po raz pierwszy, w połowie XIX wieku, użył Józef Patrycjusz Cieszkowski jako terminu z zakresu geologii. Termin ten utrwalił się łącznie z tutejszym okręgiem rozwijającego się przemysłu. Człon "Dąbrowskie" został dodany na przełomie XIX i XX wieku i pochodzi od dominującego wówczas ośrodka przemysłowego, jakim była wieś Dąbrowa.

Stolica Zagłębia

Utarło się mówić o Sosnowcu jako o współczesnej stolicy regionu, ponieważ jest największym miastem pod względem liczby mieszkańców. Jasno nie zostało to jednak nigdy ustalone, stąd pojawiają się czasami zdania podważające stołeczność Sosnowca. Nie ma kontrowersji co do historycznej stolicy, którą jest Będzin^[1].

Historia

Osobny artykuł: Historia Zagłębia Dąbrowskiego

W okresie poprzedzającym powstawanie państwa polskiego ziemie regionu stanowiły teren Wiślan.

Obecne tereny Zagłębia w częściowo pokrywają się z terytorium istniejącego w latach 1443-1790 Księstwa Siewierskiego. Po III rozbiorze znalazły się one w pruskiej prowincji „Nowy Śląsk”, od 1807 roku weszły w skład Księstwa Warszawskiego, a później Królestwa Polskiego, pod rosyjskim zaborem. Tereny te były w XIX wieku miejscem narodowych powstań, szczególnie styczniowego, kiedy powstańcy przez kilkanaście dni kontrolowali cały region.

W związku z odkrytymi złożami węgla kamiennego, przygranicznym położeniem (styk granic trzech państw zaborczych), budową przez ten teren linii kolejowych warszawsko-wiedeńskiej oraz iwanogrodzko-dąbrowskiej w drugiej połowie XIX wieku nastąpił dynamiczny rozwój regionu, połączony z napływem ludności poszukującej pracy.

Mapa Zachodniego Okręgu Górniczego z 1844 roku - w jego skład weszła zachodnia część województwa krakowskiego (w tym cały obszar przyszłego Zagłębia Dąbrowskiego) oraz południowa część województwa kaliskiego (okolice Częstochowy)

Na początku XX wieku Zagłębie Dąbrowskie było najbardziej uprzemysłowioną częścią Królestwa Polskiego. Nie przekładało się to na pozycję materialną mieszkańców zapatrzonych na sąsiedni, pruski Śląsk, gdzie tamtejsi robotnicy mieli znacznie więcej przywilejów socjalnych. Sprawiało to, że Zagłębie stanowiło miejsce wystąpień robotników, którzy oprócz poprawy warunków życia chcieli też niepodległego państwa polskiego. Ziściło się to po 1918 roku, kiedy to region ten wszedł w skład powstałego państwa polskiego. W pierwszych latach po wojnie Zagłębiacy wspierali śląskich powstańców walczących o przynależność do państwa polskiego. Ostatecznie na Śląsku powstało autonomiczne województwo śląskie. Zagłębie znalazło się natomiast w województwie kieleckim, a Sosnowiec z czasem stał się jego niepisaną stolicą.

Po II wojnie światowej większość terytorium znalazła się w województwie śląsko-dąbrowskim, potem katowickim. Nie licząc krótkich epizodów z okresu rządów zaborców regiony Zagłębia i Górnego Śląska znalazły się po raz pierwszy od kilkuset lat w jednej jednostce administracyjnej. Okres PRL dla Zagłębia oznaczał dalszy rozwój przemysłu ciężkiego, połączony z przybywaniem na te tereny ludności napływowej (głównie w latach 70-tych przy okazji powstawania Huty "Katowice") i zacieranie różnic z sąsiednim Śląskiem. Po 1989 roku nastąpiło załamanie dominujących w Zagłębiu gałęzi przemysłu, co spowodowało bezrobocie i odpływ ludności. Od 1999 roku większość Zagłębia znajduje się w województwie nazwanym śląskim. W tymże roku region odwiedził też Jan Paweł II, za którego pontyfikatu utworzono sosnowiecką diecezję obejmującą większość ziem Zagłębia.

Kwestia mylenia Zagłębia ze Śląskiem

Dla przybyszów z zewnątrz, głównie z powodu terminów: "Województwo Śląskie" oraz "Górnośląski Związek Metropolitarny" kwestia nazewnictwa nie jest jasna i często popełniane są błędy.

Mapa województwa z podziałem na ziemie historycznie śląskie i małopolskie

Między obydwoma regionami występują rozbieżności kulturowe i historyczne. Wśród najważniejszych z nich można wyróżnić m.in.

wielowiekową przynależność większości obszaru stanowiącego dziś Zagłębie Dąbrowskie do Małopolski i województwa krakowskiego (Będzin - historyczna stolica Zagłębia to jedno z najstarszych miast Małopolski)
wieloletnią przynależność do różnych państw zaborczych: Zagłębie - Rosja , Śląsk - Prusy/Niemcy
różnice w mowie codziennej (w Zagłębiu brak gwary śląskiej, a występowała gwara zagłębiowska)
różnice w sferze tradycji
różnice w systemie wartości (w Zagłębiu więcej sympatyków mają wartości charakterystyczne dla lewicy, a na Śląsku dla prawicy)

Różnice zatarły się w dużym stopniu w drugiej połowie XX wieku. Wtedy to na Śląsk i do Zagłębia przybyło za pracą wiele osób z innych części Polski, dla których podział ten nie jest istotny.

Świadomy różnic mieszkaniec Czeladzi, Sosnowca, Dąbrowy czy Będzina nie będzie Ślązakiem, tylko Zagłębiakiem. Większość mieszkańców Zagłębia zaprotestuje też w momencie nazwania go Ślązakiem.

Relacje Śląsk-Zagłębie większość rozpatruje w kategoriach żartów i wzajemnych docinków. W skrajnej formie mogą przybierać formę wrogości (np. kibice).

Symbole Zagłębia

Miejsca Pamięci

Ewidencja Miejsc Pamięci w Zagłębiu Dąbrowskim

Sieć wodna

Zagłębie Dąbrowskie leży na dziale wodnym Odry i Wisły, ciążąc raczej ku Wiśle, gdyż: północne tylko jego krańce wysyłają swe wody do Odry. Do Wisły płyną z obszaru Zagłębia Dąbrowskiego następujące rzeki:

Prócz tych rzek biorą tu początek liczne, drobniejsze rzeczułki:

Diecezja sosnowiecka nazywana również zagłębiowską

Odrębność Zagłębia podkreślił Kościół katolicki. 25 marca 1992 r. została erygowana Diecezja Sosnowiecka.

Sport

[...do rozbudowy]

Zabytki, szlaki i atrakcje turystyczne

Szlaki turystyczne

Szlaki turystyczne przebiegające bądź całkowicie położone w obrębie regionu:

Pustynia Błędowska

Kościół p.w. św. Jakuba Apostoła w Sączowie

Szlaki międzynarodowe:

Szlak VIA REGIA - Droga św. Jakuba

Szlaki krajowe:

Szlaki regionalne:

Poszczególne miasta lub powiaty można zwiedzać wedle miejsc wytyczonych do zdobycia odznak krajoznawczych:

Dąbrowa Górnicza:

Dąbrowska Odznaka Krajoznawcza

Sosnowiec

Powiat będziński

Powiat zawierciański

Odznaka Krajoznawcza "Znam Zawiercie i okolice"

Powiat olkuski

Odznaka Turystyczno - Krajoznawcza "Miłośnik Ziemi Olkuskiej"

Powiat myszkowski

Odznaka Turystyczno - Krajoznawcza "Miłośnik Ziemi Myszkowskiej"

Inne odznaki krajoznawcze:

Zabytki i atrakcje turystyczne

Atrakcje:

Wieże ciśnień w Zagłębiu Dąbrowskim

Etnografia regionu

Stroje ludowe Zagłębia Dąbrowskiego
Izba zagłębiowska
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:

Prasa, portale społecznościowe, telewizja

Prasa regionalna

Wiadomości Zagłębia - jeden z najdłużej wychodzących tytułów w regionie

Nowe Zagłębie - na okładce Stanisław Skarbiński

Tytuły istniejące obecnie:

Wiadomości Zagłębia (obecnie tylko w formie elektronicznej)
Twoje Zagłębie (tygodnik)
Kurier Miejski (czasopismo samorządowe)
Nowe Zagłębie (dwumiesięcznik)
Echo Czeladzi (czasopismo samorządowe)
Ziemia Będzińska (czasopismo samorządowe)
Głos (tygodnik regionalny z Zawiercia)
Kurier Zawierciański (tygodnik powiatowy)

Dawna prasa regionalna:

Gazeta codzienna wychodząca w Sosnowcu w latach 1926 - 1939

Portale społecznościowe

zaglebiedabrowskie.org (forum mieszkańców Zagłębia Dąbrowskiego)
Sportowe Zagłębie (serwis informacyjny)
e-sosnowiec.pl (obecnie razem z Wiadomościami Zagłębia tworzą jeden portal internetowy)
klubzaglebiowski.pl (serwis publikujący artykuły dotyczące regionu)
czeladz.org.pl
zaglebiedabrowskie.pl (serwis informacyjny poświęcony głównie nadchodzącym wydarzaniom kulturalnym w regionie)
Sosnowiec Fakty
dabrowa-gornicza.org (forum mieszkańców Dąbrowy Górniczej)
zawiercianin.pl (portal aktywności społecznej)
zawiercie.info (serwis informacyjny)

Więcej na stronach miast regionu (w działach: Portale internetowe i Linki zewnętrzne).