Czeladź: Różnice pomiędzy wersjami
(→Czeladź na starych fotografiach i obrazach: osobne hasło: reklama.) |
|||
Linia 194: | Linia 194: | ||
</gallery> | </gallery> | ||
Zobacz osobne hasło: [[Czeladź na dawnej fotografii (katalog)|Czeladź na starej fotografii]] | Zobacz osobne hasło:<br> | ||
*[[Czeladź na dawnej fotografii (katalog)|Czeladź na starej fotografii]] | |||
*[[Czeladź na dawnej reklamie (katalog)|Czeladź na dawnej reklamie]] | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== |
Wersja z 15:15, 1 wrz 2014
Czeladź | |||
| |||
Województwo | śląskie | ||
Powiat | będziński | ||
Gmina • rodzaj |
Czeladź miejska | ||
Założono | 1228 | ||
Prawa miejskie | 1262 | ||
Burmistrz | Teresa Kosmala | ||
Powierzchnia | 16,38 km² | ||
Ludność (2010) • liczba • gęstość |
33 556 2048,6 os./km² | ||
Tablice rejestracyjne | SBE | ||
Strona internetowa miasta |
Czeladź - miasto w powiecie będzińskim, najstarsze miasto Zagłębia Dąbrowskiego[1].
Historia
Czeladź szczyci się tym, że jest jednym z najstarszych polskich miast. Historia Czeladzi, podobnie jak Siewierza, związana jest z księstwem siewierskim, do którego przynależała od średniowiecza (od 1177 roku) do 1790 roku.
Księstwo Siewierskie
Pod panowaniem Piastów śląskich
Kroniki wspominają (potrzebne źródło), że Kazimierz II Sprawiedliwy (książę sandomierski, krakowski i mazowiecki), trzymając do chrztu swego chrześniaka: Mieczysława (wg. Przemszy Zielińskiego) lub Kazimierza (wg. wikipedi.org) I księcia opolskiego (był to syn Mieszka I Plątonogiego), darował mu okolice Siewierza (a więc i Czeladź), Bytomia, Oświęcimia i Zatora.
W roku 1241 Czeladź została zniszczona przez Tatarów.
Pod panowaniem biskupów krakowskich
W pierwszej połowie XV wieku miasto oraz całe księstwo siewierskie przechodzi na własność biskupów krakowskich. Do tego czasu i później jeszcze Czeladź była narażona na napady śląskich grasantów. Tak zwane pakta będzińskie, których mocą arcyksiążę austriacki Maksymilian zrzekł się praw do tronu polskiego, były podpisane w roku 1589 nie w Będzinie, ale w Czeladzi, według innych zaś we wsi Starzynie na Śląsku.
Definicja księstwa wg Biblioteki Gazety Wyborczej, Historia Polski, Polska do 1586.
Terytorium historyczne na pograniczu Małopolski i Śląska; w XII w. niewielka kasztelania w ziemi krakowskiej, z grodem w Siewierzu, 1179 przekazana przez Kazimierza II Sprawiedliwego księciu raciborskiemu, Mieszkowi I Plątonogiemu; później należała kolejno do księstw; opolskiego, bytomskiego, świdnickiego, cieszyńskiego; 1443 książę cieszyński, Wacław I, sprzedał tę ziemie biskupowi krakowskiemu Z. Oleśnickiemu, odtąd suwerenne księstwo biskupie; do biskupstwa krakowskiego należały miasta: Siewierz, Czeladź, Koziegłowy, oraz kilkanaście wsi, pozostałe wsie posiadała szlachta, zależna od biskupów i pozbawiona takich praw, jak szlachta w Rzeczypospolitej; 1790 Sejm Czteroletni wcielił księstwo siewierskie do Korony (do województwa krakowskiego; w III rozbiorze (1795) przypadło Prusom jako tzw. Nowy Śląsk, 1807 ofiarowane przez Napoleona I marszałkowi J. Lannesowi [jako księstwo olkusko-siewierskie (red.)], po jego śmierci 1809 włączone do Księstwa Warszawskiego [do departamentu krakowskiego (red.)], 1815 do Królestwa Polskiego [do woj. krakowskiego, ale ze stolicą już w Kielcach, po 1815 województwo krakowskie zostało rozdzielone pomiędzy Rosję i Austrię (red.)].
Znani goście odwiedzający miasto
To nadgraniczni położenie Czeladzi sprawia, ze w mieście. Zatrzymują się niezwykli goście: w roku 1655 przez. Czeladź dążą na Kraków Szwedzi, w 1670 zatrzymuje się w niej księżna Eleonora, córka Karola II ks. Mantui. Towarzyszą jej dwie córki: Eleonora i Maria Anna. Pierwsza z nich to przyszła małżonka króla Michała Wiśniowieckiego. Nawiasem należy zauważyć, że Czeladź po wojnach szwedzkich była tak zniszczona, iż przyszła Królowa polska nie miała się gdzie zatrzymać. W roku 1683 Czeladź widziała w swych murach licznych znakomitych gości zagranicznych, którzy tu zjechali się na powitanie Jana Sobieskiego, udającego się na wyprawę wiedeńską. Wreszcie w roku 1697 król August II w drodze do Krakowa witany był w Czeladzi przez burmistrza oracją.
Degradacja miasta Po klęsce powodzi w roku 1736 i grabieży, dokonanej przez wojska rosyjskie w r. 1813 miasto straciło wiele ze swej dawnej świetności. Za udział wielu czeladzian w powstaniu 1863 r. rząd rosyjski ukarał miasto w ten sposób, że je zdegradował do rzędu osad i przyłączył Czeladź do gminy Gzichów. Dopiero podczas I wojny światowej Czeladź znów stała się miastem.
Spory o grunty Osobną kartę w dziejach Czeladzi zajmują spory o grunta graniczne z dziedzicami okolicznych włości - Mieroszewskimi, a później Donnersmarckami. Ze sporów tych, trwających około trzystu lat, czeladzianie wychodzili zwycięsko.
Nazwa
[...do rozbudowy]
Czeladź pośród miast Zagłębia Dąbrowskiego
Miasto położone na granicy Zagłębia Dąbrowskiego. Wchodzi w skład powiatu będzińskiego. Od wschodniej strony graniczy z Będzinem i Sosnowcem.
Zabytki, szlaki i atrakcje turystyczne
Zabytki
Z dawnych czasów pozostał śliczny domek z podcieniami, dom p. Łakomika z roku 1567, dom przy ul. Rynkowej z pięknymi odrzwiami, w domu tym miała się mieścić świątynia ariańska, wreszcie w środku rynku dawny ratusz, zbudowany w stylu barokowym.
Dumą Czeladzi jest wspaniały kościół w stylu romańskim, zbudowany w pierwszych latach XX wieku. Świątynia czeladzka pod wezwaniem św. Stanisława biskupa krakowskiego, który według podania miał założyć pierwszy kościół w Czeladzi, jest niewątpliwie najokazalszą świątynią w Zagłębiu.
Pomniki
Przy byłej ulicy Milowickiej znajdował się pomnik ku czci trzech żołnierzy 11 kompani 7 pułku piechoty legionowej, poległych w dniu 10 marca 1919 roku podczas bitwy z oddziałami niemieckimi, które dokonały zbrojnego napadu na magazyny z żywnością. Magazyny te znajdowały się na pobliskiej kopalni „Saturn”, a że były to czasy powojennego niedostatku, zbiedzeni Niemcy zaryzykowali atak, który zakończył się dla nich klęską.
Imprezy cykliczne
Miejsca Pamięci
Czeladzkie biogramy
Czesław Słania, światowej sławy grawer i grafik
Antoni Rączaszek, burmistrz Czeladzi w okresie międzywojennym
Paweł Dehnel, działacz niepodległościowy PPS
Jan Keller, francuski inżynier, związany z Towarzystwem Kopalń Węgla w Czeladzi
Janusz Domagalik, pisarz, autor książek Banda Rudego i Koniec wakacji zekranizowanych przez Stanisława Jędrykę
Kultura
Muzea, galerie
Biblioteki
Podania i legendy Czeladzi
[...do rozbudowy]
Edukacja
[...do rozbudowy]
Religia
Sport
Kluby sportowe
Kluby piłki nożnej
Gospodarka
[...do rozbudowy]
Komunikacja
[...do rozbudowy]
Dzielnice i osiedla
Burmistrzowie Czeladzi
Honorowi obywatele miasta
Tytuł honorowego obywatela miasta Czeladź został przyznany następującym osobom:[2]
- Józef Piłsudski
- Bolesław Pieńkowski
- Edward Rydz-Śmigły
- Felicjan Sławoj Składkowski
- Aldebert Valette
- Jan Kaczmarek
- Pierre Cucheval
- Józef Mazur
- Czesław Słania
- Michel Flacheron
- Zygmunt Szkocny
- Janusz Domagalik
- Daniel Normand
- Bernard Briez
- Sławomir Pietras
- Tadeusz Stępień
- Abraham Green
- Henryk Kuźniak
- Adam Śmigielski
- Michał Szczujko
- Ilona Kuśmierska
- Halina Normand
- Ryszard Dudek
- Freddy Kaczmarek
- Marie Pascal Salvino
Miasta partnerskie
Miasta partnerskie Czeladzi:[3]
Ciekawostki
[...do rozbudowy]
Czeladź na starych fotografiach i obrazach
Alexis Bartet w Piaskach, 1912 r.
Zobacz osobne hasło:
Bibliografia
Przewodnik po Zagłębiu Dąbrowskim (1939) (1939) str. 86-87
Zobacz też
Czeladź na filmie
<videoflash>apXyZmt0xK0</videoflash> <videoflash>ajxARU4KGh8</videoflash> <videoflash>nG-8uthhddU</videoflash> <videoflash>Kqnz9aEBc-o</videoflash>
Linki zewnętrzne
- Strona internetowa miasta Czeladź
- Klub Zagłębiowski - magazyn internetowy poświęcony miastom Zagłębia Dąbrowskiego
Przypisy
- ↑ Miasto siedmiu stuleci. czeladz.org.pl/. [dostęp 2013-07-21].
- ↑ Honorowi Obywatele. czeladz.pl/. [dostęp 2014-01-20].
- ↑ Miasta partnerskie. Urząd Miasta Czeladź. [dostęp 2013-07-23].