Olkusz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 155: | Linia 155: | ||
[[Kategoria:Nazwy miejscowe związane z gminą Olkusz|Olkusz]] | [[Kategoria:Nazwy miejscowe związane z gminą Olkusz|Olkusz]] | ||
[[Kategoria:Nazwy miejscowe związane z powiatem olkuskim|Olkusz]] | [[Kategoria:Nazwy miejscowe związane z powiatem olkuskim|Olkusz]] | ||
[[Kategoria:Nazwy miejscowe|Olkusz]] | [[Kategoria:Nazwy miejscowe w Zagłębiu Dąbrowskim|Olkusz]] |
Wersja z 18:44, 23 mar 2017
Olkusz | |||
| |||
Województwo | małopolskie | ||
Gmina • rodzaj |
Olkusz miejsko-wiejska | ||
Prawa miejskie | 1299 | ||
Burmistrz | Dariusz Rzepka | ||
Powierzchnia | 25,65 km² | ||
Ludność • liczba |
36 tysięcy | ||
Tablice rejestracyjne | KOL | ||
Strona internetowa miasta |
Olkusz - miasto w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Olkusz. Położone na zachodnich rubieżach Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej nad rzeką Babą, przy drodze krajowej nr 94 i przy drogach wojewódzkich: nr 783 i nr 791.
Do 1975 r. miasto znajdowało się w województwie krakowskim, później w latach 1975 - 1999 w województwie katowickim, a od 1999 wchodzi w skład województwa małopolskiego.
Nazwa miejscowości
Olkusz w starożytności był zwany Ileusem. Według statory rabsztyńskiego, który w XVI wieku opisywał ziemię olkuską, nazwa Olkusz pochodzi od kuszy. Łabęcki zaś który pisze o tym w swoim "Górnictwie Polskim", wyprowadza ją od kucia iłów (ileus) marglistych. Olkusz znany jest w historii ze swoich kopalń srebra i ołowiu.
Historia
Już w czasach zamierzchłych ołów olkuski był wysoko ceniony i przynosił panującym znaczne dochody. Do kopania srebra i ołowiu zjeżdżano się ze stron najdalszych, budując domostwa na dużej przestrzeni.
Liczne przywileje
Dopiero Kazimierz Wielki miasto uporządkował, murami otoczył i wybudował kościoły. Przez długie wieki Olkusz, korzystając z wielu przywilejów królewskich, bogacąc się niezmiernie, sięgnął szczytu swego rozwoju w czasach Jagiellonów i Batorego. Za rządów tego króla była w Olkuszu mennica. Obecnie stoi na tym miejscu dom starostwa powiatowego. W XVI wieku miasto liczyło około 30 tysięcy ludności, a bogactwo było tak wielkie, że dla nich szlachta chętnie żeniła się z córkami Olkuszan.
Upadek Olkusza
Wyszło to jednak na szkodę kopalniom. Właściciele ich spośród szlachty nie chcieli łożyć na zabezpieczenie kopalni od zalewów. W XVII wieku obok klęski wojny szwedzkiej, podczas której generał Miller użył górników olkuskich do kucia podków pod Jasną Górą, gdzie wielu z nich zginęło, przyszedł na nieszczęście Olkusza wylew rzeczki Baby tak znaczny, że zatopił część kopalni. Co jeszcze zdołało ocaleć, to ostatecznie zatopiły wody tejże Baby w r. 1703 podczas nowego wielkiego wylewu.
Wreszcie do upadku Olkusza przyczynił się wielki pożar w roku 1737. Późniejsze wielokrotne próby odwodnienia kopalni szczególnie za czasów Stanisława Augusta Poniatowskiego i Banku Polskiego nie dały żadnych rezultatów. Do dziś przy drogach pod-olkuskich widoczne są ślady dawnych kopalni srebra i ołowiu. Na tyłach posesyj Nr 65 i 73 przy ul. 3 Maja stoją słupy z czerwonego piaskowca, znaczące kierunek jednej z sześciu sztolni olkuskich, mianowicie sztolni Ponikowskiej.
Powstanie styczniowe
Z późniejszych wydarzeń historycznych najprzeciętniejszym w dziejach Olkusza był rok 1863. Wkroczył w tym roku do Olkusza oddział Cieszkowskiego, w dniu zaś 5 maja 1863 r. pod wsią Krzykawką w okolicy Sławkowa rozegrała się bitwa oddziału powstańców z wojskami rosyjskimi. Podczas tej bitwy zginął bohater wojen o wyzwolenie Włoch, garibaldczyk, pułkownik, a w powstaniu polskim - generał Francesco Nullo, którego pochowano na starym cmentarzu olkuskim. Na jego grobie stoi pomnik w kształcie strzaskanego dębu. Obok niego pochowano dwóch innych powstańców. Jeden z nich Władysław Romer, drugi nieznany.
Zabudowa rynku
Dawny Olkusz otoczony był murami. Dzisiejsze ulice: Kościuszki, Górnicza i Mickiewicza powstały ze splantowanej fosy miejskiej. Na rynku, dawniej stała wieża ciśnień, był tam kiedyś ratusz i dom, zwany królewskim, w którym mieścił się urząd górniczy. Domy w rynku zbudowane były w czasach stosunkowo niedawnych. Jedynie kamienica od nr 15 ma bramę gotycką z czerwonego piaskowca. Być może jest to brama z któregoś dawnych olkuskich kościołów, dziś już nie istniejących. Kamienica na rogu ul. Augustiańskiej zachowała szkarpy. Lepiej zachowana jest północna strona zabudowań w rynku. Mamy tu ślady budownictwa średniowiecznego. Kamienica pod nr 25 ma portal barokowy z gmerkiem dawnego mieszczanina olkuskiego Macieja Słowaka. Na jego płycie nagrobnej w kościele powtarza się ten sam gmerk. W kamienicy tej zachowały się barokowe sklepienia. Dom pod nr 29 ma piękny portal renesansowy. Z domu tego prowadzi wejście do piwnic, mających po kilka kondygnacji.
Ulica Augustiańska nazwana tak została dlatego, że był tu kiedyś klasztor i kościół OO. Augustianów. W posesji nr. 7 przy tej ulicy zwracają uwagę ślady architektoniczne dawnej świątyni.
Dzielnice i osiedla
- Stoczki
- Pakuska
- Ponik
- Za Skałami
- Podgrabie
- Słowiki
- Sikorka
- Czarna Góra
- Kocatówka-Dodatki
- Stary Olkusz
- Dodatki Pomorskie
- Pomorzany
- Parcze Dolne
- Mazaniec
- Kamyk
- Zagaje
- Parcze
- Piaski
- Skalskie
- Parcze Górne
Zabytki
Miejsca Pamięci
Związani z Olkuszem
Kultura
Muzea
- Muzeum Afrykanistyczne im. Bogdana Szczygła
- Muzeum Regionalne PTTK im. A. Minkiewicza
- Muzeum Pożarnictwa Ziemi Olkuskiej
Biblioteki
- [do rozbudowy]
Podania i legendy z Olkusza
- [do rozbudowy]
Gminy wyznaniowe
Kościół rzymskokatolicki
Cmentarze
Prasa, portale społecznościowe, telewizja
- [do rozbudowy]
Miasta partnerskie
- Bruay-la-Buissiere, Francja
- Schwalbach am Taunus, Niemcy
- Bjerringbro, Dania
- Staffordshire Moorlands, Anglia
- Bergamo, Włochy
- Pontenure, Włochy
Video
<videoflash>mOFkIOHLsUg</videoflash>
<videoflash>7peYaVhTfUY&feature=related</videoflash>
<videoflash>3WJyPvr5xBY&feature=related</videoflash>
Bibliografia
- Przewodnik po Zagłębiu Dąbrowskim. Sosnowiec: Komitet Przewodnika po Zagłębiu Dąbrowskim, 1939, s. 103-106.
- Feliks Kiryk (praca zbiorowa), Olkusz [w:] "Dzieje Olkusza i regionu olkuskiego, tom 1, Warszawa – Kraków 1978.
- Feliks Kiryk (praca zbiorowa), Olkusz [w:] "Dzieje Olkusza i regionu olkuskiego, tom 2, Warszawa – Kraków 1978.