Mieczysław Karski: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „Mieczysław KARSKI "Witeź" Urodził się 25 października 1887 r. w Zawidzku (pow. sierpecki) jako syn Adolfa i Marii' z Gorzechowskich. Uczęszczał do liceum w Sosno...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 4 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Mieczysław | {{Biogram infobox | ||
Urodził się 25 października 1887 r. w Zawidzku (pow. sierpecki) jako syn Adolfa i Marii | |imię i nazwisko = '''Mieczysław Karski''' | ||
z Gorzechowskich. | |pseudonim = | ||
Uczęszczał do liceum w Sosnowcu, a po strajku szkolnym przeniósł się do Warszawy, gdzie | |grafika =OSOBA.png | ||
uzyskał maturę. Studia rozpoczął na Politechnice w Liege, tam też z początkiem | |opis grafiki = | ||
|podpis = | |||
|data urodzenia = [[25 października]] [[1887]] | |||
wyjechał do Lwowa na staż zawodowy z zamiarem równoczesnego | |miejsce urodzenia = Zawidzk (pow. sierpecki) | ||
uczestniczenia na kursie w Oleandrach. | |imię przy narodzeniu = | ||
Rozpoczął służbę w piechocie, ale już 8 sierpnia 1914 r. | |data śmierci = [[22 maja]] [[1944]] | ||
|miejsce śmierci = Warszawa | |||
|przyczyna śmierci = Zamordowany (rozstrzelany) przez Niemców | |||
|miejsce spoczynku = [[???]] | |||
|zawód = Żołnierz [[Pierwsza Kompania Kadrowa|Pierwszej Kompanii Kadrowej Józefa Piłsudskiego]] | |||
cały szlak bojowy aż do 27 lipca 1917 r., kiedy to | |odznaczenia = Krzyż Niepodległości | ||
|commons = | |||
W listopadzie 1918 r. powrócił do służby i otrzymał awans na | |wikiźródła = | ||
, | |wikicytaty = | ||
potem dowódcą szwadronu, a następnie zastępcą dowódcy tegoż | |www = | ||
pułku. W | }} | ||
[[Plik:Odznaka Pierwszej Kompanii Kadrowej.JPG||thumb|left|150px|Odznaka [[Pierwsza Kompania Kadrowa|Pierwszej Kompanii Kadrowej]]]] | |||
z l czerwca 1919. Podjął | |||
'''Mieczysław Karski, pseudonim "Witeź"'''. Urodził się [[25 października]] [[1887]] r. w Zawidzku (pow. sierpecki) jako syn Adolfa i Marii z Gorzechowskich. | |||
na Pawiaku. | Uczęszczał do liceum w [[Sosnowiec|Sosnowcu]], a po strajku szkolnym przeniósł się do Warszawy, gdzie | ||
Odznaczony m.in. VM, KN. | uzyskał maturę. Studia rozpoczął na Politechnice w Liege, tam też z początkiem [[1909]] r. był jednym z inicjatorów powstania sekcji PPS-Frakcji Rewolucyjnej, należał także do ZWC i był komendantem obwodu belgijskiego ZS (od [[1910]]), podjął również działalność w Stowarzyszeniu Młodzieży Postępowo Niepodległościowej "Filarecja". | ||
CAW, AP; Kasprzycki; Pomarański II; ,.Beliniak" 1956, nr 6; 1962, nr 12; S. Eichler;Na marginesie historii ZS' | |||
w Belgii, "Niepodległość" 1958, t. VI; Gluchowski II; R. Domańska, Pawiak, więzienie Gestapo. Warszawa 1978. | W [[1914]] roku wyjechał do Lwowa na staż zawodowy z zamiarem równoczesnego uczestniczenia na kursie w Oleandrach. Rozpoczął służbę w piechocie, ale już [[8 sierpnia]] [[1914]] r. przeniósł się do kawalerii. Służbę w jednostce "Beliny" rozpoczął jako kapral. | ||
[[Plik:Jerzy Kossak Wymarsz Pierwszej Kompanii Kadrowej z Oleandrów 6 sierpnia 1914 roku.jpg|thumb|left|350px|Pocztówka patriotyczna; reprodukcja obrazu Jerzego Kossaka "Wymarsz Pierwszej Kompanii Kadrowej z Oleandrów [[6 sierpnia]] [[1914]]"]] | |||
[[15 listopada]] [[1914]] r. awansował na wachmistrza, przeniesiony w kwietniu [[1915]] r. do 3 szwadronu; doszedł do stopnia podporucznika i stanowiska zastępcy dowódcy szwadronu, przechodząc cały szlak bojowy aż do [[27 lipca]] [[1917]] r., kiedy to został internowany w Beniaminowie. | |||
W listopadzie [[1918]] r. powrócił do służby i otrzymał awans na porucznika, Od końca listopada [[1918]] r. był dowódcą kadry 7 pułku ułanów, potem dowódcą szwadronu, a następnie zastępcą dowódcy tegoż pułku. | |||
W [[1919]] r. został zastępcą Inspektora Jazdy DOGen. Warszawa i [[1 grudnia]] [[1919]] r. awansował na rotmistrza; od [[1921]] r. służył w 3 pułku szwoleżerów jako dowódca szwadronu zapasowego. | |||
Przeniesiony do rezerwy [[24 marca]] [[1922]] r. i zweryfikowany jako major rezerwy ze starszeństwem z l czerwca [[1919]]. Podjął pracę jako radca w Ministerstwie Skarbu, a następnie został dyrektorem Państwowej Stadniny Koni. Podczas okupacji działał w ZWZ-AK. Aresztowany [[12 kwietnia]] [[1944]] r. wraz z pułkownikiem Konstantym Abłamowiczem (beliniakiem), został osadzony na Pawiaku. W dniu [[22 maja]] [[1944]] roku został rozstrzelany przez Niemców w warszawskiej Cytadeli. Odznaczony był m.in. VM, KN. | |||
źródła: CAW, AP; Kasprzycki; Pomarański II; ,.Beliniak" 1956, nr 6; 1962, nr 12; S. Eichler;Na marginesie historii ZS' w Belgii, "Niepodległość" 1958, t. VI; Gluchowski II; R. Domańska, Pawiak, więzienie Gestapo. Warszawa 1978. | |||
Aktualna wersja na dzień 23:05, 9 gru 2015
| Zagłębiowskie Biogramy | |
| |
| Imię i nazwisko | Mieczysław Karski |
| Data i miejsce urodzenia | 25 października 1887 Zawidzk (pow. sierpecki) |
| Data i miejsce śmierci | 22 maja 1944 Warszawa |
| Przyczyna śmierci | Zamordowany (rozstrzelany) przez Niemców |
| Miejsce spoczynku | ??? |
| Zawód | Żołnierz Pierwszej Kompanii Kadrowej Józefa Piłsudskiego |
| Odznaczenia | |
| Krzyż Niepodległości | |
Mieczysław Karski, pseudonim "Witeź". Urodził się 25 października 1887 r. w Zawidzku (pow. sierpecki) jako syn Adolfa i Marii z Gorzechowskich.
Uczęszczał do liceum w Sosnowcu, a po strajku szkolnym przeniósł się do Warszawy, gdzie uzyskał maturę. Studia rozpoczął na Politechnice w Liege, tam też z początkiem 1909 r. był jednym z inicjatorów powstania sekcji PPS-Frakcji Rewolucyjnej, należał także do ZWC i był komendantem obwodu belgijskiego ZS (od 1910), podjął również działalność w Stowarzyszeniu Młodzieży Postępowo Niepodległościowej "Filarecja".
W 1914 roku wyjechał do Lwowa na staż zawodowy z zamiarem równoczesnego uczestniczenia na kursie w Oleandrach. Rozpoczął służbę w piechocie, ale już 8 sierpnia 1914 r. przeniósł się do kawalerii. Służbę w jednostce "Beliny" rozpoczął jako kapral.
15 listopada 1914 r. awansował na wachmistrza, przeniesiony w kwietniu 1915 r. do 3 szwadronu; doszedł do stopnia podporucznika i stanowiska zastępcy dowódcy szwadronu, przechodząc cały szlak bojowy aż do 27 lipca 1917 r., kiedy to został internowany w Beniaminowie.
W listopadzie 1918 r. powrócił do służby i otrzymał awans na porucznika, Od końca listopada 1918 r. był dowódcą kadry 7 pułku ułanów, potem dowódcą szwadronu, a następnie zastępcą dowódcy tegoż pułku.
W 1919 r. został zastępcą Inspektora Jazdy DOGen. Warszawa i 1 grudnia 1919 r. awansował na rotmistrza; od 1921 r. służył w 3 pułku szwoleżerów jako dowódca szwadronu zapasowego.
Przeniesiony do rezerwy 24 marca 1922 r. i zweryfikowany jako major rezerwy ze starszeństwem z l czerwca 1919. Podjął pracę jako radca w Ministerstwie Skarbu, a następnie został dyrektorem Państwowej Stadniny Koni. Podczas okupacji działał w ZWZ-AK. Aresztowany 12 kwietnia 1944 r. wraz z pułkownikiem Konstantym Abłamowiczem (beliniakiem), został osadzony na Pawiaku. W dniu 22 maja 1944 roku został rozstrzelany przez Niemców w warszawskiej Cytadeli. Odznaczony był m.in. VM, KN.
źródła: CAW, AP; Kasprzycki; Pomarański II; ,.Beliniak" 1956, nr 6; 1962, nr 12; S. Eichler;Na marginesie historii ZS' w Belgii, "Niepodległość" 1958, t. VI; Gluchowski II; R. Domańska, Pawiak, więzienie Gestapo. Warszawa 1978.
