Józef Bohdan Ferencowicz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 6 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
|data śmierci = [[27 września]] [[1939]] | |data śmierci = [[27 września]] [[1939]] | ||
|miejsce śmierci = Szack | |miejsce śmierci = Szack | ||
|przyczyna śmierci = poległ podczas działań wojennych we Wrześniu 1939 | |przyczyna śmierci = poległ podczas działań wojennych we Wrześniu 1939 (zamordowany przez Rosjan) | ||
|miejsce spoczynku = | |miejsce spoczynku = | ||
|zawód = Żołnierz Pierwszej Kompanii Kadrowej J. Piłsudskiego, oficer WP | |zawód = Żołnierz Pierwszej Kompanii Kadrowej J. Piłsudskiego, oficer WP | ||
| Linia 19: | Linia 19: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
[[Plik:Odznaka Pierwszej Kompanii Kadrowej.JPG||thumb|left|150px|Odznaka [[Pierwsza Kompania Kadrowa|Pierwszej Kompanii Kadrowej]]]] | |||
[[Plik:Jerzy Kossak Wymarsz Pierwszej Kompanii Kadrowej z Oleandrów 6 sierpnia 1914 roku.jpg|thumb|350px|Pocztówka patriotyczna; reprodukcja obrazu Jerzego Kossaka "Wymarsz Pierwszej Kompanii Kadrowej z Oleandrów [[6 sierpnia]] [[1914]]"]] | |||
'''Józef Bohdan Ferencowicz''' | '''Józef Bohdan Ferencowicz, pseudonim "Krzesz".''' Urodził się [[9 października]] [[1890]] r. w Starym Olkuszu (pow. olkuski) jako syn Florentyna i Jadwigi z Krumplów. | ||
[[ | Naukę rozpoczął w rosyjskim gimnazjum państwowym. Po strajku szkolnym ([[1905]]) przeniósł się do I Polskiego Gimnazjum w Częstochowie. W okresie szkolnym należał do Organizacji Młodzieży Narodowej oraz do Narodowego Związku Robotniczego. Po maturze ([[1909]]) podjął studia w École supérieure de Textiles w Verviers (Belgia), których ze względu na wybuch wojny nie ukończył. | ||
Był współtwórcą "Sokoła" w Verviers,a także wiceprezesem Po1skiego Zachodni europejskiego Związku Sokolego. W [[1912]] r. był współorganizatorem miejscowej PDS i do ogłoszenia mobilizacji był zastępcą komendanta miejscowego w Verviers. | |||
Latem [[1914]] r. uczestniczył w kursie instruktorskim PDS w Nowym Sączu i wraz z innymi jego słuchaczami przybył na Oleandry. Wyszedł w pole w trzecim plutonie Kadrówki jako sekcyjny. Już [[15 listopada]] [[1914]] r. został mianowany instruktorem w szkole podoficerskiej l pp w Częstochowie. Po długiej chorobie i pobycie w szpitalu (grudzień [[1914]] - marzec [[1915]]) został przeniesiony do oddziału wywiadowczego I Brygady na stanowisko zastępcy komendanta (a później komendanta) posterunku wywiadowczego w Częstochowie. | |||
Za działalność werbunkową i kolportowanie wydawnictw legionowych był kilkakrotnie karany grzywną przez okupacyjne władze niemieckie, które w końcu zlikwidowały posterunek, a on sam został przewieziony przez żandarmerię do Komendy Legionów w Piotrkowie. Wkrótce, na rozkaz Józefa Piłsudskiego został przeniesiony do pracy w POW ([[1 lipca]] [[1915]]) i powrócił do Częstochowy. Wkrótce objął też komendę Okręgu Va w Częstochowie. [[14 marca]] [[1917]] roku został mianowany oficerem POW. Ze względu na dekonspirację i grożące mu aresztowanie został w [[1918]] r. przeniesiony na stanowisko komendanta Okręgu VIa (powiaty: olkuski, miechowski i część Zagłębia okupowana przez Austriaków). | |||
[[1 listopada]] [[1918]] r. kierował rozbrajaniem Austriaków na terenie swego okręgu, a następnie przeprowadził mobilizację POW i -jako porucznik objął komendę nad powstałym z peowiaków V Baonem Strzelców Olkuskich im. F. Nullo. [[8 stycznia]] [[1919]] r. wyruszył wraz z tą jednostką na front polsko-ukraiński jako adiutant baonu. | |||
Po wcieleniu baonu olkuskiego do 9 pp Leg. ([[1 maja]] [[1919]]) objął dowództwo kompanii. Na froncie wojny polsko-bolszewickiej pełnił kolejno w 9 pp Leg. obowiązki: komendanta miasta Druja ([[15 stycznia]]-[[23 marca]] [[1920]]), referenta oświatowego i oficera sądowego ([[23 marca]]-[[29 listopada]] [[1920]]) i dowódcy kompanii technicznej ([[29 listopada]] [[1920]] - [[23 stycznia]] [[1921]]). Mianowany w styczniu [[1921]] r. kapitanem (z później ustalonym starszeństwem z [[l czerwca]] [[1919]]), objął dowództwo II, a potem III baonu w swym pułku. | |||
Na przełomie lat [[1921]]-[[1922]] zaliczył kurs dowódców baonów w Rembertowie i wkrótce później został dowódcą baonu sztabowego 9 pp Leg. W następnych latach był 1 oficerem sztabu 3 DP Leg. w Zamościu (wrzesień [[1923]] - marzec [[1926]]), a później został przeniesiony do 7 pp Leg. w Chełmie Lubelskim na stanowisko oficera PW. [[1 stycznia]] [[1928]] r. otrzymał awans na majora, a [[26 kwietnia]] tego roku został przesunięty na stanowisko oficera sztabu pułku. [[1 października]] [[1928]] r. objął dowództwo baonu. [[18 kwietnia]] [[1929]] r. przeszedł do Biura Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych, w którym po trzech miesiącach objął stanowisko szefa Wydziału Oficerskiego. Po niespełna dwóch latach ([[26 marca]] [[1931]]) został przeniesiony do dowództwa KOP, w którym sprawował funkcję szefa PW i WF. Na tym stanowisku awansował [[19 marca]] [[1938]] do stopnia podpułkownika. | |||
Podczas kampanii wrześniowej był oficerem sztabu w Zgrupowaniu KOP gen. W. Orlika-Rückemanna. Rozstrzelany przez Rosjan [[27 września]] [[1939]] r. w Szacku. Rodziny nie założył. Był odznaczony m.in. KN,KW5x i SKZ. | |||
Źródła: CAW, AP 2247, AKN; T. Kryska-Karski, Materiały do historii Wojska Polskiego, Londyn 1988, z. 19. | |||
*[http://www.youtube.com/watch?v=aIsuJ3RvGDU/ '''''My, Pierwsza Brygada''''' (wersja 1930)] | *[http://www.youtube.com/watch?v=aIsuJ3RvGDU/ '''''My, Pierwsza Brygada''''' (wersja 1930)] | ||
Aktualna wersja na dzień 14:38, 19 gru 2015
| Zagłębiowskie Biogramy | |
| |
| Imię i nazwisko | Józef Bohdan Ferencowicz |
| Data i miejsce urodzenia | 9 października 1890 Olkusz |
| Data i miejsce śmierci | 27 września 1939 Szack |
| Przyczyna śmierci | poległ podczas działań wojennych we Wrześniu 1939 (zamordowany przez Rosjan) |
| Zawód | Żołnierz Pierwszej Kompanii Kadrowej J. Piłsudskiego, oficer WP |
Józef Bohdan Ferencowicz, pseudonim "Krzesz". Urodził się 9 października 1890 r. w Starym Olkuszu (pow. olkuski) jako syn Florentyna i Jadwigi z Krumplów.
Naukę rozpoczął w rosyjskim gimnazjum państwowym. Po strajku szkolnym (1905) przeniósł się do I Polskiego Gimnazjum w Częstochowie. W okresie szkolnym należał do Organizacji Młodzieży Narodowej oraz do Narodowego Związku Robotniczego. Po maturze (1909) podjął studia w École supérieure de Textiles w Verviers (Belgia), których ze względu na wybuch wojny nie ukończył.
Był współtwórcą "Sokoła" w Verviers,a także wiceprezesem Po1skiego Zachodni europejskiego Związku Sokolego. W 1912 r. był współorganizatorem miejscowej PDS i do ogłoszenia mobilizacji był zastępcą komendanta miejscowego w Verviers.
Latem 1914 r. uczestniczył w kursie instruktorskim PDS w Nowym Sączu i wraz z innymi jego słuchaczami przybył na Oleandry. Wyszedł w pole w trzecim plutonie Kadrówki jako sekcyjny. Już 15 listopada 1914 r. został mianowany instruktorem w szkole podoficerskiej l pp w Częstochowie. Po długiej chorobie i pobycie w szpitalu (grudzień 1914 - marzec 1915) został przeniesiony do oddziału wywiadowczego I Brygady na stanowisko zastępcy komendanta (a później komendanta) posterunku wywiadowczego w Częstochowie.
Za działalność werbunkową i kolportowanie wydawnictw legionowych był kilkakrotnie karany grzywną przez okupacyjne władze niemieckie, które w końcu zlikwidowały posterunek, a on sam został przewieziony przez żandarmerię do Komendy Legionów w Piotrkowie. Wkrótce, na rozkaz Józefa Piłsudskiego został przeniesiony do pracy w POW (1 lipca 1915) i powrócił do Częstochowy. Wkrótce objął też komendę Okręgu Va w Częstochowie. 14 marca 1917 roku został mianowany oficerem POW. Ze względu na dekonspirację i grożące mu aresztowanie został w 1918 r. przeniesiony na stanowisko komendanta Okręgu VIa (powiaty: olkuski, miechowski i część Zagłębia okupowana przez Austriaków).
1 listopada 1918 r. kierował rozbrajaniem Austriaków na terenie swego okręgu, a następnie przeprowadził mobilizację POW i -jako porucznik objął komendę nad powstałym z peowiaków V Baonem Strzelców Olkuskich im. F. Nullo. 8 stycznia 1919 r. wyruszył wraz z tą jednostką na front polsko-ukraiński jako adiutant baonu.
Po wcieleniu baonu olkuskiego do 9 pp Leg. (1 maja 1919) objął dowództwo kompanii. Na froncie wojny polsko-bolszewickiej pełnił kolejno w 9 pp Leg. obowiązki: komendanta miasta Druja (15 stycznia-23 marca 1920), referenta oświatowego i oficera sądowego (23 marca-29 listopada 1920) i dowódcy kompanii technicznej (29 listopada 1920 - 23 stycznia 1921). Mianowany w styczniu 1921 r. kapitanem (z później ustalonym starszeństwem z l czerwca 1919), objął dowództwo II, a potem III baonu w swym pułku.
Na przełomie lat 1921-1922 zaliczył kurs dowódców baonów w Rembertowie i wkrótce później został dowódcą baonu sztabowego 9 pp Leg. W następnych latach był 1 oficerem sztabu 3 DP Leg. w Zamościu (wrzesień 1923 - marzec 1926), a później został przeniesiony do 7 pp Leg. w Chełmie Lubelskim na stanowisko oficera PW. 1 stycznia 1928 r. otrzymał awans na majora, a 26 kwietnia tego roku został przesunięty na stanowisko oficera sztabu pułku. 1 października 1928 r. objął dowództwo baonu. 18 kwietnia 1929 r. przeszedł do Biura Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych, w którym po trzech miesiącach objął stanowisko szefa Wydziału Oficerskiego. Po niespełna dwóch latach (26 marca 1931) został przeniesiony do dowództwa KOP, w którym sprawował funkcję szefa PW i WF. Na tym stanowisku awansował 19 marca 1938 do stopnia podpułkownika.
Podczas kampanii wrześniowej był oficerem sztabu w Zgrupowaniu KOP gen. W. Orlika-Rückemanna. Rozstrzelany przez Rosjan 27 września 1939 r. w Szacku. Rodziny nie założył. Był odznaczony m.in. KN,KW5x i SKZ.
Źródła: CAW, AP 2247, AKN; T. Kryska-Karski, Materiały do historii Wojska Polskiego, Londyn 1988, z. 19.
