Jan Łakota: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
(Nie pokazano 49 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 3: | Linia 3: | ||
|imię i nazwisko org = | |imię i nazwisko org = | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
|grafika = | |grafika = Jan Łakota.jpg | ||
|opis grafiki = | |opis grafiki = | ||
|podpis = | |podpis = | ||
Linia 12: | Linia 12: | ||
|miejsce śmierci = [[Zawiercie]] | |miejsce śmierci = [[Zawiercie]] | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
|miejsce spoczynku = Cmentarz | |miejsce spoczynku = [[Cmentarz katolicki w Zawierciu]] | ||
|zawód = | |zawód = Poseł na Sejm II RP | ||
|odznaczenia = | |odznaczenia = | ||
|commons = | |commons = | ||
Linia 21: | Linia 21: | ||
}} | }} | ||
'''Jan Łakota''', ur. [[24 grudnia]] [[1881]] r. w [[Blanowice|Blanowicach(Zawiercie)]], zm. [[1 września]] [[1952]] r. w [[Zawiercie|Zawierciu]]). W latach 1919 - 1922 i 1928 - 1930 poseł na Sejm RP. | |||
==Rodzina== | |||
Urodził się w rodzinie Pawła i Magdaleny z Kotarskich. Ojciec Jana był właścicielem młyna wodnego oraz części dóbr w [[Blanowice|Blanowicach(Zawiercie)]], zmarł gdy Jan miał niespełna 3 lata. Matka wyszła powtórnie za mąż za Antoniego Pałuchowskiego z [[Kromołów (Zawiercie)|Kromołowa]], będącego w późniejszym czasie wójtem gminy Kromołów z siedzibą w Zawierciu. | |||
W 1912 roku zawarł związek małżeński z Wiktorią z d. Kotela z [[Zawiercie|Zawiercia]]. | |||
Krewnym Jana był m.in. ks. Antoni Kotarski, ekonom inspektorialny ks. Salezjanów w Polsce. | |||
==Edukacja== | |||
Początkowo uczęszczał do szkoły gminnej w [[Kromołów (Zawiercie)|Kromołowie]] oraz powszechnej w [[Zawiercie|Zawierciu]] oraz uczył się prywatnie. Następnie od 1899r. uczył się wieczorowo w szkole 4-klasowej technicznej zorganizowanej przez grono inżynierów przy fabryce [[Towarzystwo Akcyjne "Zawiercie" (Zawiercie)|Towarzystwa Akcyjnego Zawiercie]]. | |||
==Praca zawodowa== | |||
Zamiłowanie do rysunków sprawiło że w 1899 roku opuścił dom rodzinny i zaczął praktykę w [[Towarzystwo Akcyjne "Zawiercie" (Zawiercie)|Towarzystwie Akcyjnym Zawiercie]]. Początkowo pracował w dziale rytowniczym, następnie wykazując na kursach technicznych zamiłowanie do fizyki i chemii przeszedł do oddziału farbiarskiego i apretury. | |||
Po kilku latach pracy i nauki z oszczędnościami opuścił fabrykę. Po spłacie sukcesorów stał się właścicielem rodzinnego majątku z młynem wodnym, który wymagał renowacji. W 1914 roku w wyniku działań wojennych wojsk austriackich gospodarstwo zostało zdewastowane wraz ze zniszczeniem kilku tysięcy sztuk lasu. W wyniku tego doszło do kolizji z władzami wojskowymi za co Łakota był więziony dwa tygodnie. Do kolejnej dewastacji wszystkich budynków doszło w 1919 roku w wyniku spalenia. Odbudowa zajęła kilkanaście lat. W latach 30-stych młyn Jana Łakoty stał się jednym z najnowocześniejszych i najlepiej umaszynowionych w okolicy [[Zawiercie|Zawiercia]]. W skład kilkudzesięciohektarowego majątku wchodził także staw hodowlany, lasy, pola oraz nieruchomość w Zawierciu. | |||
W 1918 roku zostaje sekretarzem Okręgowego Towarzystwa Rolniczego Powiatu Będzińskiego z siedzibą w Zawierciu(działalność obejmowała cały ówczesny [[powiat będziński]] oraz kilka gmin [[powiat olkuski|powiatu olkuskiego]]). W tym czasie założył kółka rolnicze i spółki spożywcze w [[Blanowice|Blanowicach]] i [[Skarżyce (Zawiercie)|Skarżycach]]. Stowarzyszenia te wyrabiały w ludziach pozytywny pogląd na pracę społeczną w wyniku czego ludzie nauczyli się być dobrymi handlowcami i kupcami. | |||
Należał do związku młynarzy polskich, brał udział w pierwszym zjeździe młynarzy w wolnej Polsce który odbył się w dniach 4-5 maja w Warszawie, z tej okazji w Gazecie Lwowskiej nr.117 z 22 maja 1919 roku w artykule "Gospodarstwo i handel" pisano: ''"(...) Po nabożeństwie w kościele Pokarmelickim o godz. 9 rano odbyło się po godzinie 11 otwarcie Zjazdu w gmachu techników. Słowo wstępne wypowiedział p. Olszewski, wicedyrektor Towarzystwa przemysłowców. Do prezydium powołano dziesięciu przedstawicieli młynarstwa z wszystkich ziem polskich a obradom przewodniczyli kolejno pp. Stanisław Inglot prezes galic. Koła młynarzy, inż Fr. Pałaszewski, poseł Jan Łakota i Alfred Freakel prezes galic. Związku młynarzy(...)" '' | |||
W latach 30-tych był członkiem Izby Rolniczej w Kielcach, gdzie pełnił funkcję w komisji rewizyjnej. | |||
== | ==Działalność polityczna== | ||
W [[1916]] roku został wybrany do nowo utworzonego sejmiku powiatowego w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]] oraz do Rady gminnej w [[Kromołów (Zawiercie) |Kromołowie]]. Funkcję tę pełnił do [[1919]] roku. Był członkiem Polskiego Zjednoczenia Ludowego i Polskiego Stronnictwa Republikańskiego koła w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]]. | |||
W [[1919]] roku w wyborach do Sejmu Ustawodawczego został wybrany posłem z listy nr.2 w [[Okręg Wyborczy nr 29 - Sosnowiec|29 Okręgu Wyborczym - Sosnowiec]] jako bezpartyjny. W sejmie przystąpił do Stronnictwa Polskiego Zjednoczenia Ludowego a następnie w wyniku połączenia członków Zjednoczenia Narodowego i Bezpartyjnych z P.Z.L. stał się członkiem Narodowego Zjednoczenia Ludowego do końca kadencji sejmowej. | |||
Pracował w komisji administracyjnej, której był wiceprezesem oraz w komisji przemysłowo-handlowej. Brał czynny udział w debacie sejmowej nad reformą rolną. | |||
Na forum Sejmu interpelował m.in. w sprawach zaopatrzenia mieszkańców [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębia Dąbrowskiego]] w żywność i artykuły rolnicze oraz w sprawach przekazania środków na prace publiczne jak np. budowy dróg czy szkolnictwo. | |||
Był jednym z uczestników utworzenia powstałego w [[1927]] roku powiatu Zawierciańskiego. Od jego powstania przez kilka kadencji był jego radnym. Należał do Zawierciańskiej Powiatowej Rady Szkolnej. | |||
W [[1928]] roku ponownie zostaje wybrany posłem na Sejm II kadencji z listy nr. 1(BBWR) z [[Okręg Wyborczy nr 21 - Będzin (Sejm II RP)|Okręgu Wyborczego nr 21 - Będzin]]. W tym czasie pracował w komisjach Administracyjnej i skarbowej. | |||
W latach 30-stych był członkiem Rady Wojewódzkiej w Kielcach. Został odznaczony Orderem Odrodzenia Polski. | |||
==Okres II wojny światowej== | |||
Wybuch wojny Jana Łakote zastaje w Blanowicach. W tym czasie zorganizował w Zawierciu komitet niesienia pomocy. Dostarczał mąkę do piekarń na terenie miasta dla potrzebującej ludności, uciekającej na wschód przed Niemcami. W zimie 1943 roku zostaje aresztowany i wysiedlony wraz z rodziną do obozu pracy w mieście Frysztadt w Czechach, gdzie przebywał do końca wojny. | |||
==Okres po II wojnie światowej== | |||
W maju 1945 roku wraca z rodziną do zniszczonego majątku, który następnie podupada finansowo w wyniku nacisku administracyjnego i podatkowego. | |||
Po wojnie Łakota wycofuje się z działalności politycznej. Umiera w 1952 r. i zostaje pochowany w rodzinnym grobie na [[Cmentarz katolicki w Zawierciu|cmentarzu parafialnym w Zawierciu]]. | |||
==Bibliografia== | |||
*"''Parlament Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1927''" wyd. Lucjan Złotnicki, Warszawa 1928 r. | |||
*T. Rzepecki, ''"Sejm Rzeczypospolitej Polskiej 1919 roku"'', wyd. Poznań, 1920 r. | |||
*J. Abramski, ''"Encyklopedia Zawiercia"'', 2002 r. | |||
*{{Cytuj książkę | nazwisko = Praca zbiorowa pod redakcją Zdzisława Jagodzińskiego | imię = |nazwisko2= |imię2= | tytuł = [[Monografia Zawiercia]], |[[wydawca = Towarzystwo Miłośników Ziemi Zawierciańskiej]] |miejsce = Zawiercie | data = [[2003]] | isbn = 83-905651-5-3 | strony = 627}} | |||
*{{Cytuj książkę | nazwisko = Drewicz | imię = Marcin |nazwisko2= |imię2= | tytuł = Głęboka przemiana rewolucyjna, Sejmowa debata nad reformą rolną w Polsce w 1919 roku, |[[wydawca = wydawnicto Werset]] |miejsce = Lublin | data = [[2009]] | isbn = 978-83-60133-55-2 | strony = 760}} | |||
*Karol i Tadeusz Rzepeccy, ''""Sejm i Senat 1928-1933""'' wyd. Poznań 1928 r. | |||
==Linki zewnętrzne== | |||
*[http://bs.sejm.gov.pl/F/G9369BEKGV1CSCUD1B2SXVQ8EAVAE5ADY27GKNJXE5GSLIVJY1-44559?func=find-b&request=Jan+%C5%81akota&find_code=WRD&adjacent=N&x=0&y=0/ Biogram w Bibliotece Sejmowej] | |||
Linia 48: | Linia 76: | ||
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Łakota, Jan]] | [[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Łakota, Jan]] | ||
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Zawierciu|Łakota, Jan]] | |||
[[Kategoria:Ludzie związani z Zawierciem|Łakota, Jan]] | [[Kategoria:Ludzie związani z Zawierciem|Łakota, Jan]] | ||
[[Kategoria:Politycy|Łakota, Jan]] | |||
[[Kategoria:Parlamentarzyści z Zagłębia Dąbrowskiego|Łakota, Jan]] | |||
[[Kategoria:Posłowie|Łakota, Jan]] | |||
[[Kategoria:Posłowie na Sejm II RP|Łakota, Jan]] | |||
[[Kategoria:Posłowie na Sejm Ustawodawczy 1919|Łakota, Jan]] |
Aktualna wersja na dzień 09:41, 27 lut 2018
Zagłębiowskie Biogramy | |
Imię i nazwisko | Jan Łakota |
Data i miejsce urodzenia | 24 grudnia 1881 Blanowice (Zawiercie) |
Data i miejsce śmierci | 1 września 1952 Zawiercie |
Miejsce spoczynku | Cmentarz katolicki w Zawierciu |
Zawód | Poseł na Sejm II RP |
Jan Łakota, ur. 24 grudnia 1881 r. w Blanowicach(Zawiercie), zm. 1 września 1952 r. w Zawierciu). W latach 1919 - 1922 i 1928 - 1930 poseł na Sejm RP.
Rodzina
Urodził się w rodzinie Pawła i Magdaleny z Kotarskich. Ojciec Jana był właścicielem młyna wodnego oraz części dóbr w Blanowicach(Zawiercie), zmarł gdy Jan miał niespełna 3 lata. Matka wyszła powtórnie za mąż za Antoniego Pałuchowskiego z Kromołowa, będącego w późniejszym czasie wójtem gminy Kromołów z siedzibą w Zawierciu. W 1912 roku zawarł związek małżeński z Wiktorią z d. Kotela z Zawiercia. Krewnym Jana był m.in. ks. Antoni Kotarski, ekonom inspektorialny ks. Salezjanów w Polsce.
Edukacja
Początkowo uczęszczał do szkoły gminnej w Kromołowie oraz powszechnej w Zawierciu oraz uczył się prywatnie. Następnie od 1899r. uczył się wieczorowo w szkole 4-klasowej technicznej zorganizowanej przez grono inżynierów przy fabryce Towarzystwa Akcyjnego Zawiercie.
Praca zawodowa
Zamiłowanie do rysunków sprawiło że w 1899 roku opuścił dom rodzinny i zaczął praktykę w Towarzystwie Akcyjnym Zawiercie. Początkowo pracował w dziale rytowniczym, następnie wykazując na kursach technicznych zamiłowanie do fizyki i chemii przeszedł do oddziału farbiarskiego i apretury. Po kilku latach pracy i nauki z oszczędnościami opuścił fabrykę. Po spłacie sukcesorów stał się właścicielem rodzinnego majątku z młynem wodnym, który wymagał renowacji. W 1914 roku w wyniku działań wojennych wojsk austriackich gospodarstwo zostało zdewastowane wraz ze zniszczeniem kilku tysięcy sztuk lasu. W wyniku tego doszło do kolizji z władzami wojskowymi za co Łakota był więziony dwa tygodnie. Do kolejnej dewastacji wszystkich budynków doszło w 1919 roku w wyniku spalenia. Odbudowa zajęła kilkanaście lat. W latach 30-stych młyn Jana Łakoty stał się jednym z najnowocześniejszych i najlepiej umaszynowionych w okolicy Zawiercia. W skład kilkudzesięciohektarowego majątku wchodził także staw hodowlany, lasy, pola oraz nieruchomość w Zawierciu. W 1918 roku zostaje sekretarzem Okręgowego Towarzystwa Rolniczego Powiatu Będzińskiego z siedzibą w Zawierciu(działalność obejmowała cały ówczesny powiat będziński oraz kilka gmin powiatu olkuskiego). W tym czasie założył kółka rolnicze i spółki spożywcze w Blanowicach i Skarżycach. Stowarzyszenia te wyrabiały w ludziach pozytywny pogląd na pracę społeczną w wyniku czego ludzie nauczyli się być dobrymi handlowcami i kupcami.
Należał do związku młynarzy polskich, brał udział w pierwszym zjeździe młynarzy w wolnej Polsce który odbył się w dniach 4-5 maja w Warszawie, z tej okazji w Gazecie Lwowskiej nr.117 z 22 maja 1919 roku w artykule "Gospodarstwo i handel" pisano: "(...) Po nabożeństwie w kościele Pokarmelickim o godz. 9 rano odbyło się po godzinie 11 otwarcie Zjazdu w gmachu techników. Słowo wstępne wypowiedział p. Olszewski, wicedyrektor Towarzystwa przemysłowców. Do prezydium powołano dziesięciu przedstawicieli młynarstwa z wszystkich ziem polskich a obradom przewodniczyli kolejno pp. Stanisław Inglot prezes galic. Koła młynarzy, inż Fr. Pałaszewski, poseł Jan Łakota i Alfred Freakel prezes galic. Związku młynarzy(...)"
W latach 30-tych był członkiem Izby Rolniczej w Kielcach, gdzie pełnił funkcję w komisji rewizyjnej.
Działalność polityczna
W 1916 roku został wybrany do nowo utworzonego sejmiku powiatowego w Dąbrowie Górniczej oraz do Rady gminnej w Kromołowie. Funkcję tę pełnił do 1919 roku. Był członkiem Polskiego Zjednoczenia Ludowego i Polskiego Stronnictwa Republikańskiego koła w Dąbrowie Górniczej.
W 1919 roku w wyborach do Sejmu Ustawodawczego został wybrany posłem z listy nr.2 w 29 Okręgu Wyborczym - Sosnowiec jako bezpartyjny. W sejmie przystąpił do Stronnictwa Polskiego Zjednoczenia Ludowego a następnie w wyniku połączenia członków Zjednoczenia Narodowego i Bezpartyjnych z P.Z.L. stał się członkiem Narodowego Zjednoczenia Ludowego do końca kadencji sejmowej. Pracował w komisji administracyjnej, której był wiceprezesem oraz w komisji przemysłowo-handlowej. Brał czynny udział w debacie sejmowej nad reformą rolną. Na forum Sejmu interpelował m.in. w sprawach zaopatrzenia mieszkańców Zagłębia Dąbrowskiego w żywność i artykuły rolnicze oraz w sprawach przekazania środków na prace publiczne jak np. budowy dróg czy szkolnictwo.
Był jednym z uczestników utworzenia powstałego w 1927 roku powiatu Zawierciańskiego. Od jego powstania przez kilka kadencji był jego radnym. Należał do Zawierciańskiej Powiatowej Rady Szkolnej.
W 1928 roku ponownie zostaje wybrany posłem na Sejm II kadencji z listy nr. 1(BBWR) z Okręgu Wyborczego nr 21 - Będzin. W tym czasie pracował w komisjach Administracyjnej i skarbowej. W latach 30-stych był członkiem Rady Wojewódzkiej w Kielcach. Został odznaczony Orderem Odrodzenia Polski.
Okres II wojny światowej
Wybuch wojny Jana Łakote zastaje w Blanowicach. W tym czasie zorganizował w Zawierciu komitet niesienia pomocy. Dostarczał mąkę do piekarń na terenie miasta dla potrzebującej ludności, uciekającej na wschód przed Niemcami. W zimie 1943 roku zostaje aresztowany i wysiedlony wraz z rodziną do obozu pracy w mieście Frysztadt w Czechach, gdzie przebywał do końca wojny.
Okres po II wojnie światowej
W maju 1945 roku wraca z rodziną do zniszczonego majątku, który następnie podupada finansowo w wyniku nacisku administracyjnego i podatkowego. Po wojnie Łakota wycofuje się z działalności politycznej. Umiera w 1952 r. i zostaje pochowany w rodzinnym grobie na cmentarzu parafialnym w Zawierciu.
Bibliografia
- "Parlament Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1927" wyd. Lucjan Złotnicki, Warszawa 1928 r.
- T. Rzepecki, "Sejm Rzeczypospolitej Polskiej 1919 roku", wyd. Poznań, 1920 r.
- J. Abramski, "Encyklopedia Zawiercia", 2002 r.
- Praca zbiorowa pod redakcją Zdzisława Jagodzińskiego: Monografia Zawiercia,. Zawiercie: 2003, s. 627. ISBN 83-905651-5-3.
- Marcin Drewicz: Głęboka przemiana rewolucyjna, Sejmowa debata nad reformą rolną w Polsce w 1919 roku,. Lublin: 2009, s. 760. ISBN 978-83-60133-55-2.
- Karol i Tadeusz Rzepeccy, ""Sejm i Senat 1928-1933"" wyd. Poznań 1928 r.