Jan Łakota: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 51 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 3: Linia 3:
  |imię i nazwisko org  =
  |imię i nazwisko org  =
  |pseudonim            =
  |pseudonim            =
  |grafika              = OSOBA.png
  |grafika              = Jan Łakota.jpg
  |opis grafiki        =  
  |opis grafiki        =  
  |podpis              =  
  |podpis              =  
Linia 12: Linia 12:
  |miejsce śmierci      = [[Zawiercie]]
  |miejsce śmierci      = [[Zawiercie]]
  |przyczyna śmierci    =
  |przyczyna śmierci    =
  |miejsce spoczynku    = Cmentarz parafialny w Zawierciu
  |miejsce spoczynku    = [[Cmentarz katolicki w Zawierciu]]
  |zawód                =  
  |zawód                = Poseł na Sejm II RP
  |odznaczenia          =  
  |odznaczenia          =  
  |commons              =
  |commons              =
Linia 21: Linia 21:
}}
}}


'''Jan Łakota''', ur. [[24 grudnia]] [[1881]] r. w [[Blanowice|Blanowicach(Zawiercie)]], zm. [[1 września]] [[1952]] r. w [[Zawiercie|Zawierciu]]). W latach 1919 - 1922 i 1928 - 1930 poseł na Sejm RP.


'''Jan Łakota''', ur.[[24 grudnia]] [[1881]] r. w [[Blanowice (Zawiercie)|Blanowicach]], zm. [[1 września]] [[1952]] r. w [[Zawiercie|Zawierciu]]). W latach 1919 - 1922 i 1928 - 1930 poseł na Sejm RP.
==Rodzina==
Urodził się w rodzinie Pawła i Magdaleny z Kotarskich. Ojciec Jana był właścicielem młyna wodnego oraz części dóbr w [[Blanowice|Blanowicach(Zawiercie)]], zmarł gdy Jan miał niespełna 3 lata. Matka wyszła powtórnie za mąż za Antoniego Pałuchowskiego z [[Kromołów (Zawiercie)|Kromołowa]], będącego w późniejszym czasie wójtem gminy Kromołów z siedzibą w Zawierciu.
W 1912 roku zawarł związek małżeński z Wiktorią z d. Kotela z [[Zawiercie|Zawiercia]].
Krewnym Jana był m.in. ks. Antoni Kotarski, ekonom inspektorialny ks. Salezjanów w Polsce.


==Edukacja==
Początkowo uczęszczał do szkoły gminnej w [[Kromołów (Zawiercie)|Kromołowie]] oraz powszechnej w [[Zawiercie|Zawierciu]] oraz uczył się prywatnie. Następnie od 1899r. uczył się wieczorowo w szkole 4-klasowej technicznej zorganizowanej przez grono inżynierów przy fabryce [[Towarzystwo Akcyjne "Zawiercie" (Zawiercie)|Towarzystwa Akcyjnego Zawiercie]].


==Praca zawodowa==
Zamiłowanie do rysunków sprawiło że w 1899 roku opuścił dom rodzinny i zaczął praktykę w [[Towarzystwo Akcyjne "Zawiercie" (Zawiercie)|Towarzystwie Akcyjnym Zawiercie]]. Początkowo pracował w dziale rytowniczym, następnie wykazując na kursach technicznych zamiłowanie do fizyki i chemii przeszedł do oddziału farbiarskiego i apretury.
Po kilku latach pracy i nauki z oszczędnościami opuścił fabrykę. Po spłacie sukcesorów stał się właścicielem rodzinnego majątku z młynem wodnym, który wymagał renowacji. W 1914 roku w wyniku działań wojennych wojsk austriackich gospodarstwo zostało zdewastowane wraz ze zniszczeniem kilku tysięcy sztuk lasu. W wyniku tego doszło do kolizji z władzami wojskowymi za co Łakota był więziony dwa tygodnie. Do kolejnej dewastacji wszystkich budynków doszło w 1919 roku w wyniku spalenia. Odbudowa zajęła kilkanaście lat. W latach 30-stych młyn Jana Łakoty stał się jednym z najnowocześniejszych i najlepiej umaszynowionych w okolicy [[Zawiercie|Zawiercia]]. W skład kilkudzesięciohektarowego majątku wchodził także staw hodowlany, lasy, pola oraz nieruchomość w Zawierciu.
W 1918 roku zostaje sekretarzem Okręgowego Towarzystwa Rolniczego Powiatu Będzińskiego z siedzibą w Zawierciu(działalność obejmowała cały ówczesny [[powiat będziński]] oraz kilka gmin [[powiat olkuski|powiatu olkuskiego]]). W tym czasie założył kółka rolnicze i spółki spożywcze w [[Blanowice|Blanowicach]] i [[Skarżyce (Zawiercie)|Skarżycach]]. Stowarzyszenia te wyrabiały w ludziach pozytywny pogląd na pracę społeczną w wyniku czego ludzie nauczyli się być dobrymi handlowcami i kupcami.


Należał do związku młynarzy polskich, brał udział w pierwszym zjeździe młynarzy w wolnej Polsce który odbył się w dniach 4-5 maja w Warszawie, z tej okazji w Gazecie Lwowskiej nr.117 z 22 maja 1919 roku w artykule "Gospodarstwo i handel" pisano: ''"(...) Po nabożeństwie w kościele Pokarmelickim o godz. 9 rano odbyło się po godzinie 11 otwarcie Zjazdu w gmachu techników. Słowo wstępne wypowiedział p. Olszewski, wicedyrektor Towarzystwa przemysłowców. Do prezydium powołano dziesięciu przedstawicieli młynarstwa z wszystkich ziem polskich a obradom przewodniczyli kolejno pp. Stanisław Inglot prezes galic. Koła młynarzy, inż Fr. Pałaszewski, poseł Jan Łakota i Alfred Freakel prezes galic. Związku młynarzy(...)" ''


==Rodzina==
W latach 30-tych był członkiem Izby Rolniczej w Kielcach, gdzie pełnił funkcję w komisji rewizyjnej.
Urodził się w rodzinie Pawła i Magdaleny z Kotarskich. Ojciec Jana był właścicielem młyna wodnego oraz dóbr [[Blanowice (Zawiercie)]]. Krewnym Jana był m.in. ks. Antoni Kotarski ekonom inspektorialny ks. Salezjanów w Polsce.  


==Edukacja==
==Działalność polityczna==
Początkowo uczęszczał do szkoły gminnej w Kromołowie oraz powszechenj w Zawierciu oraz uczył sie prywatnie. Następnie uczył się wieczorowo w szkole 4-klasowej technicznej przy fabryce Towarzystwa Akcyjnego Zawiercie gdzie wykładało grono inżynierów.  
W [[1916]] roku został wybrany do nowo utworzonego sejmiku powiatowego w  [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]] oraz do Rady gminnej w [[Kromołów (Zawiercie) |Kromołowie]]. Funkcję tę pełnił do [[1919]] roku. Był członkiem Polskiego Zjednoczenia Ludowego i Polskiego Stronnictwa Republikańskiego koła w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]].


W [[1919]] roku w wyborach do Sejmu Ustawodawczego został wybrany posłem z listy nr.2 w [[Okręg Wyborczy nr 29 - Sosnowiec|29 Okręgu Wyborczym - Sosnowiec]] jako bezpartyjny. W sejmie przystąpił do Stronnictwa Polskiego Zjednoczenia Ludowego a następnie w wyniku połączenia członków Zjednoczenia Narodowego i Bezpartyjnych z P.Z.L. stał się członkiem Narodowego Zjednoczenia Ludowego do końca kadencji sejmowej.
Pracował w komisji administracyjnej, której był wiceprezesem oraz w  komisji przemysłowo-handlowej. Brał czynny udział w debacie sejmowej nad reformą rolną.
Na forum Sejmu interpelował m.in. w sprawach zaopatrzenia mieszkańców [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębia Dąbrowskiego]] w żywność i artykuły rolnicze oraz w sprawach przekazania środków na prace publiczne jak np. budowy dróg czy szkolnictwo.


==Praca zawodowa==
Był jednym z uczestników utworzenia powstałego w [[1927]] roku powiatu Zawierciańskiego. Od jego powstania przez kilka kadencji był jego radnym. Należał do Zawierciańskiej Powiatowej  Rady Szkolnej.
 


W [[1928]] roku ponownie zostaje wybrany posłem na Sejm II kadencji z listy nr. 1(BBWR) z [[Okręg Wyborczy nr 21 - Będzin (Sejm II RP)|Okręgu Wyborczego nr 21 - Będzin]]. W tym czasie pracował w komisjach Administracyjnej i skarbowej.
W latach 30-stych był członkiem Rady Wojewódzkiej w Kielcach. Został odznaczony Orderem Odrodzenia Polski.


==Okres II wojny światowej==
Wybuch wojny Jana Łakote zastaje w Blanowicach. W tym czasie zorganizował w Zawierciu komitet niesienia pomocy. Dostarczał mąkę do piekarń na terenie miasta dla potrzebującej ludności, uciekającej na wschód przed Niemcami. W zimie 1943 roku zostaje aresztowany i wysiedlony wraz z rodziną do obozu pracy w mieście Frysztadt w Czechach, gdzie przebywał do końca wojny.


==Okres po II wojnie światowej==
W maju 1945 roku wraca z rodziną do zniszczonego majątku, który następnie podupada finansowo w wyniku nacisku administracyjnego i podatkowego.
Po wojnie Łakota wycofuje się z działalności politycznej. Umiera w 1952 r. i zostaje pochowany w rodzinnym grobie na [[Cmentarz katolicki w Zawierciu|cmentarzu parafialnym w  Zawierciu]].


==Bibliografia==
*"''Parlament Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1927''" wyd. Lucjan Złotnicki, Warszawa 1928 r.
*T. Rzepecki, ''"Sejm Rzeczypospolitej Polskiej 1919 roku"'', wyd. Poznań, 1920 r.
*J. Abramski, ''"Encyklopedia Zawiercia"'', 2002 r.


*{{Cytuj książkę  | nazwisko = Praca zbiorowa pod redakcją Zdzisława Jagodzińskiego | imię =  |nazwisko2= |imię2= | tytuł = [[Monografia Zawiercia]], |[[wydawca =  Towarzystwo Miłośników Ziemi Zawierciańskiej]] |miejsce = Zawiercie  | data = [[2003]]  | isbn = 83-905651-5-3 | strony = 627}}
*{{Cytuj książkę  | nazwisko = Drewicz | imię = Marcin  |nazwisko2= |imię2= | tytuł = Głęboka przemiana rewolucyjna, Sejmowa debata nad reformą rolną w Polsce w 1919 roku, |[[wydawca =  wydawnicto Werset]] |miejsce = Lublin  | data = [[2009]]  | isbn = 978-83-60133-55-2 | strony = 760}}
*Karol i Tadeusz Rzepeccy, ''""Sejm i Senat 1928-1933""'' wyd. Poznań 1928 r.


==Linki zewnętrzne==
*[http://bs.sejm.gov.pl/F/G9369BEKGV1CSCUD1B2SXVQ8EAVAE5ADY27GKNJXE5GSLIVJY1-44559?func=find-b&request=Jan+%C5%81akota&find_code=WRD&adjacent=N&x=0&y=0/ Biogram w Bibliotece Sejmowej]




Linia 48: Linia 76:




http://bs.sejm.gov.pl/F?func=find-b&request=000000889&find_code=SYS&local_base=ARS10




[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Łakota, Jan]]
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Łakota, Jan]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Zawierciu|Łakota, Jan]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Zawierciem|Łakota, Jan]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Zawierciem|Łakota, Jan]]
[[Kategoria:Politycy|Łakota, Jan]]
[[Kategoria:Parlamentarzyści z Zagłębia Dąbrowskiego|Łakota, Jan]]
[[Kategoria:Posłowie|Łakota, Jan]]
[[Kategoria:Posłowie na Sejm II RP|Łakota, Jan]]
[[Kategoria:Posłowie na Sejm Ustawodawczy 1919|Łakota, Jan]]

Aktualna wersja na dzień 09:41, 27 lut 2018

Zagłębiowskie Biogramy
Jan Łakota
Imię i nazwisko Jan Łakota
Data i miejsce urodzenia 24 grudnia 1881
Blanowice (Zawiercie)
Data i miejsce śmierci 1 września 1952
Zawiercie
Miejsce spoczynku Cmentarz katolicki w Zawierciu
Zawód Poseł na Sejm II RP

Jan Łakota, ur. 24 grudnia 1881 r. w Blanowicach(Zawiercie), zm. 1 września 1952 r. w Zawierciu). W latach 1919 - 1922 i 1928 - 1930 poseł na Sejm RP.

Rodzina

Urodził się w rodzinie Pawła i Magdaleny z Kotarskich. Ojciec Jana był właścicielem młyna wodnego oraz części dóbr w Blanowicach(Zawiercie), zmarł gdy Jan miał niespełna 3 lata. Matka wyszła powtórnie za mąż za Antoniego Pałuchowskiego z Kromołowa, będącego w późniejszym czasie wójtem gminy Kromołów z siedzibą w Zawierciu. W 1912 roku zawarł związek małżeński z Wiktorią z d. Kotela z Zawiercia. Krewnym Jana był m.in. ks. Antoni Kotarski, ekonom inspektorialny ks. Salezjanów w Polsce.

Edukacja

Początkowo uczęszczał do szkoły gminnej w Kromołowie oraz powszechnej w Zawierciu oraz uczył się prywatnie. Następnie od 1899r. uczył się wieczorowo w szkole 4-klasowej technicznej zorganizowanej przez grono inżynierów przy fabryce Towarzystwa Akcyjnego Zawiercie.

Praca zawodowa

Zamiłowanie do rysunków sprawiło że w 1899 roku opuścił dom rodzinny i zaczął praktykę w Towarzystwie Akcyjnym Zawiercie. Początkowo pracował w dziale rytowniczym, następnie wykazując na kursach technicznych zamiłowanie do fizyki i chemii przeszedł do oddziału farbiarskiego i apretury. Po kilku latach pracy i nauki z oszczędnościami opuścił fabrykę. Po spłacie sukcesorów stał się właścicielem rodzinnego majątku z młynem wodnym, który wymagał renowacji. W 1914 roku w wyniku działań wojennych wojsk austriackich gospodarstwo zostało zdewastowane wraz ze zniszczeniem kilku tysięcy sztuk lasu. W wyniku tego doszło do kolizji z władzami wojskowymi za co Łakota był więziony dwa tygodnie. Do kolejnej dewastacji wszystkich budynków doszło w 1919 roku w wyniku spalenia. Odbudowa zajęła kilkanaście lat. W latach 30-stych młyn Jana Łakoty stał się jednym z najnowocześniejszych i najlepiej umaszynowionych w okolicy Zawiercia. W skład kilkudzesięciohektarowego majątku wchodził także staw hodowlany, lasy, pola oraz nieruchomość w Zawierciu. W 1918 roku zostaje sekretarzem Okręgowego Towarzystwa Rolniczego Powiatu Będzińskiego z siedzibą w Zawierciu(działalność obejmowała cały ówczesny powiat będziński oraz kilka gmin powiatu olkuskiego). W tym czasie założył kółka rolnicze i spółki spożywcze w Blanowicach i Skarżycach. Stowarzyszenia te wyrabiały w ludziach pozytywny pogląd na pracę społeczną w wyniku czego ludzie nauczyli się być dobrymi handlowcami i kupcami.

Należał do związku młynarzy polskich, brał udział w pierwszym zjeździe młynarzy w wolnej Polsce który odbył się w dniach 4-5 maja w Warszawie, z tej okazji w Gazecie Lwowskiej nr.117 z 22 maja 1919 roku w artykule "Gospodarstwo i handel" pisano: "(...) Po nabożeństwie w kościele Pokarmelickim o godz. 9 rano odbyło się po godzinie 11 otwarcie Zjazdu w gmachu techników. Słowo wstępne wypowiedział p. Olszewski, wicedyrektor Towarzystwa przemysłowców. Do prezydium powołano dziesięciu przedstawicieli młynarstwa z wszystkich ziem polskich a obradom przewodniczyli kolejno pp. Stanisław Inglot prezes galic. Koła młynarzy, inż Fr. Pałaszewski, poseł Jan Łakota i Alfred Freakel prezes galic. Związku młynarzy(...)"

W latach 30-tych był członkiem Izby Rolniczej w Kielcach, gdzie pełnił funkcję w komisji rewizyjnej.

Działalność polityczna

W 1916 roku został wybrany do nowo utworzonego sejmiku powiatowego w Dąbrowie Górniczej oraz do Rady gminnej w Kromołowie. Funkcję tę pełnił do 1919 roku. Był członkiem Polskiego Zjednoczenia Ludowego i Polskiego Stronnictwa Republikańskiego koła w Dąbrowie Górniczej.

W 1919 roku w wyborach do Sejmu Ustawodawczego został wybrany posłem z listy nr.2 w 29 Okręgu Wyborczym - Sosnowiec jako bezpartyjny. W sejmie przystąpił do Stronnictwa Polskiego Zjednoczenia Ludowego a następnie w wyniku połączenia członków Zjednoczenia Narodowego i Bezpartyjnych z P.Z.L. stał się członkiem Narodowego Zjednoczenia Ludowego do końca kadencji sejmowej. Pracował w komisji administracyjnej, której był wiceprezesem oraz w komisji przemysłowo-handlowej. Brał czynny udział w debacie sejmowej nad reformą rolną. Na forum Sejmu interpelował m.in. w sprawach zaopatrzenia mieszkańców Zagłębia Dąbrowskiego w żywność i artykuły rolnicze oraz w sprawach przekazania środków na prace publiczne jak np. budowy dróg czy szkolnictwo.

Był jednym z uczestników utworzenia powstałego w 1927 roku powiatu Zawierciańskiego. Od jego powstania przez kilka kadencji był jego radnym. Należał do Zawierciańskiej Powiatowej Rady Szkolnej.

W 1928 roku ponownie zostaje wybrany posłem na Sejm II kadencji z listy nr. 1(BBWR) z Okręgu Wyborczego nr 21 - Będzin. W tym czasie pracował w komisjach Administracyjnej i skarbowej. W latach 30-stych był członkiem Rady Wojewódzkiej w Kielcach. Został odznaczony Orderem Odrodzenia Polski.

Okres II wojny światowej

Wybuch wojny Jana Łakote zastaje w Blanowicach. W tym czasie zorganizował w Zawierciu komitet niesienia pomocy. Dostarczał mąkę do piekarń na terenie miasta dla potrzebującej ludności, uciekającej na wschód przed Niemcami. W zimie 1943 roku zostaje aresztowany i wysiedlony wraz z rodziną do obozu pracy w mieście Frysztadt w Czechach, gdzie przebywał do końca wojny.

Okres po II wojnie światowej

W maju 1945 roku wraca z rodziną do zniszczonego majątku, który następnie podupada finansowo w wyniku nacisku administracyjnego i podatkowego. Po wojnie Łakota wycofuje się z działalności politycznej. Umiera w 1952 r. i zostaje pochowany w rodzinnym grobie na cmentarzu parafialnym w Zawierciu.

Bibliografia

  • "Parlament Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1927" wyd. Lucjan Złotnicki, Warszawa 1928 r.
  • T. Rzepecki, "Sejm Rzeczypospolitej Polskiej 1919 roku", wyd. Poznań, 1920 r.
  • J. Abramski, "Encyklopedia Zawiercia", 2002 r.
  • Praca zbiorowa pod redakcją Zdzisława Jagodzińskiego: Monografia Zawiercia,. Zawiercie: 2003, s. 627. ISBN 83-905651-5-3. 
  • Marcin Drewicz: Głęboka przemiana rewolucyjna, Sejmowa debata nad reformą rolną w Polsce w 1919 roku,. Lublin: 2009, s. 760. ISBN 978-83-60133-55-2. 
  • Karol i Tadeusz Rzepeccy, ""Sejm i Senat 1928-1933"" wyd. Poznań 1928 r.

Linki zewnętrzne