Kazimierz Jarża: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 11: Linia 11:
|miejsce śmierci =  
|miejsce śmierci =  
|przyczyna śmierci = samobójstwo
|przyczyna śmierci = samobójstwo
|miejsce spoczynku = [[Sosnowiecz]]
|miejsce spoczynku = [[Sosnowiec]]
|zawód =polityk
|zawód =polityk
|odznaczenia =
|odznaczenia =
Linia 17: Linia 17:
}}
}}


'''Kazimierz Roman Jarża''' - działacz socjalistyczny, wiceprezydent Sosnowca.
'''Kazimierz Roman Jarża''' - (ur. [[17 lutego]] [[1893]] r. [[Zawiercie|Zawierciu]], zm. [[16 października]] [[1930]] r. działacz socjalistyczny, wiceprezydent [[Sosnowiec|Sosnowca]].
 
==Rodzina==
Był synem Jana, robotnika [[fabryki włókienniczej Schonów]] na [[Środulka (Sosnowiec)|Środulce]], członka PPS, więźnia carskiego ([[1907]] - [[1908]]) i Ludwiki z Kwiecińskich.
Z ruchem socjalistycznym (OB PPS) związana była również siostra K. Jarży, [[Józefa Mieczkawska]] (więziona w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej).
Dwukrotnie żonaty, pozostawił pięcioro dzieci z pierwszego małżeństwa.
 
==Edukacja==
Po ukończeniu szkoły podstawowej K. Jarża rozpoczął naukę w [[Szkoła Realna w Sosnowcu|Sosnowieckiej Szkole Realnej]], którą po czterech latach zmuszony był przerwać z powodu śmierci ojca ([[1910]]).
 
==Praca==
Pracę zawodową podjął w [[Kopalnia "Sosnowiec" (Sosnowiec)|kopalni „Hr. Renard” („Sosnowiec”)]], początkowo jako uczeń, a następnie wykwalifikowany ślusarz. Od [[1913]] r. należał do organizacji sieleckiej PPS i Związku Strzeleckiego.
 
==Okres I wojny światowej==
Po wybuchu I wojny światowej, w [[1914]] r. wstąpił do Legionów. Wkrótce jednak, po odmowie złożenia przysięgi na wierność cesarzowi austriackiemu, wrócił do [[Sosnowiec|Sosnowca]] i do pracy w [[Kopalnia "Sosnowiec" (Sosnowiec)|kopalni „Hr. Renard”]].
 
==Okres międzywojenny==
Gdy upadała okupacja niemiecka, w listopadzie [[1918]] r. brał udział w rozbrajaniu żołnierzy niemieckich, a następnie w tworzeniu Milicji Ludowej PPS. Zaangażował się również w odbudowę organizacji partyjnej i Związku Zawodowego Górników. W styczniu [[1919]] r. górnicy [[Kopalnia "Sosnowiec" (Sosnowiec)|kopalni „Hr. Renard”]] wybrali go do Rady Delegatów Robotniczych [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębia Dąbrowskiego]] w której działał jako członek frakcji PPS. Po wyborach samorządowych, od marca [[1919]] r. wchodził w skład [[Rada Miejska w Sosnowcu|Rady Miejskiej]], pełnił funkcje wiceprzewodniczącego Rady oraz prezesa Klubu Radnych PPS.
 
'''Powstania śląskie'''<br>
W latach [[1919]] - [[1921]] angażował się w sprawy powrotu Górnego Śląska do Macierzy. Uczestniczył w pracach Robotniczego Komitetu Niesienia Pomocy Górnoślązakom wspierającego powstańców, walczył również zbrojnie
w trzecim powstaniu ([[1921]]).
 
'''Ruch spółdzielczy'''<br>
Równocześnie był aktywny w zagłębiowskim i ogólnopolskim ruchu spółdzielczym. W maju [[1920]] r. i czerwcu [[1921]] r. brał udział w zjazdach Związku Robotniczych Stowarzyszeń Spółdzielczych w Warszawie, gdzie wybrany został na członka Rady Nadzorczej.
 
'''Praca we władzach miasta'''<br>
W kwietniu [[1925]] r. ponownie uzyskał mandat do [[Rada Miejska w Sosnowcu|Rady Miejskiej Sosnowca]]. W opanowanej przez PPS Radzie powierzono mu obowiązki wiceprezydenta, które pełnił do września [[1930]] r. Jako wiceprezydent był inicjatorem wielu działań zmierzających do likwidacji zaniedbań urbanistycznych [[Sosnowiec|Sosnowca]]. Równocześnie pełnił funkcje przewodniczącego Dzielnicowego Komitetu PPS [[Pogoń (Sosnowiec)|Sosnowiec-Pogoń]] i wchodził w skład Egzekutywy Okręgowego Komitetu Robotniczego PPS [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębia Dąbrowskiego]].
 
'''Działalność kulturalno-oświatowa'''<br>
Uczestniczył w Kongresie Centrolewu w Krakowie ([[1930]]). K. Jarża brał aktywny udział w organizowaniu życia kulturalno-oświatowego w [[Sosnowiec|Sosnowcu]]. Działał w Towarzystwie Uniwersytetów Robotniczych, a także w [[Towarzystwo Dom ludowy|Domu Ludowym]], w którym pełnił funkcje prezesa.
 
'''Członkostwo w radach nadzorczych'''<br>
Był ponadto członkiem Rady Nadzorczej [[Tramwaje elektryczne w Zagłębiu Dąbrowskim S. A.|Spółki Tramwaje Elektryczne Zagłębia Dąbrowskiego]] i członkiem zarządu Piekarni Mechanicznej „Produkcja”.
 
==Śmierć==
[[16 października]] [[1930]] r. popełnił samobójstwo z przyczyn osobistych (miało ono związek z problemami małżeńskimi i konfliktami w partii). Pochowany został w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] na cmentarzu pogańskim przy [[Ulica Będzińska (Sosnowiec)|ul. Będzińskiej]].
 
==Bibliografia==
* {{Cytuj książkę  | nazwisko = Śmiałek| imię = Małgorzata |nazwisko2= |imię2= | tytuł = [[Sosnowieckie ABC (5)|Sosnowieckie ABC, tom V]] | data =[[2006]] | wydawca = [[Muzeum w Sosnowcu]] | miejsce =  | isbn = 978-83-89199-37-9 | strony = 28-29}}


[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Jarża, Kazimierz]]
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Jarża, Kazimierz]]

Wersja z 15:03, 25 maj 2012

Zagłębiowskie Biogramy
Imię i nazwisko Kazimierz Jarża
Data i miejsce urodzenia 17 lutego 1893
Zawiercie
Data śmierci 16 października 1930
Przyczyna śmierci samobójstwo
Miejsce spoczynku Sosnowiec
Zawód polityk

Kazimierz Roman Jarża - (ur. 17 lutego 1893 r. Zawierciu, zm. 16 października 1930 r. działacz socjalistyczny, wiceprezydent Sosnowca.

Rodzina

Był synem Jana, robotnika fabryki włókienniczej Schonów na Środulce, członka PPS, więźnia carskiego (1907 - 1908) i Ludwiki z Kwiecińskich. Z ruchem socjalistycznym (OB PPS) związana była również siostra K. Jarży, Józefa Mieczkawska (więziona w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej). Dwukrotnie żonaty, pozostawił pięcioro dzieci z pierwszego małżeństwa.

Edukacja

Po ukończeniu szkoły podstawowej K. Jarża rozpoczął naukę w Sosnowieckiej Szkole Realnej, którą po czterech latach zmuszony był przerwać z powodu śmierci ojca (1910).

Praca

Pracę zawodową podjął w kopalni „Hr. Renard” („Sosnowiec”), początkowo jako uczeń, a następnie wykwalifikowany ślusarz. Od 1913 r. należał do organizacji sieleckiej PPS i Związku Strzeleckiego.

Okres I wojny światowej

Po wybuchu I wojny światowej, w 1914 r. wstąpił do Legionów. Wkrótce jednak, po odmowie złożenia przysięgi na wierność cesarzowi austriackiemu, wrócił do Sosnowca i do pracy w kopalni „Hr. Renard”.

Okres międzywojenny

Gdy upadała okupacja niemiecka, w listopadzie 1918 r. brał udział w rozbrajaniu żołnierzy niemieckich, a następnie w tworzeniu Milicji Ludowej PPS. Zaangażował się również w odbudowę organizacji partyjnej i Związku Zawodowego Górników. W styczniu 1919 r. górnicy kopalni „Hr. Renard” wybrali go do Rady Delegatów Robotniczych Zagłębia Dąbrowskiego w której działał jako członek frakcji PPS. Po wyborach samorządowych, od marca 1919 r. wchodził w skład Rady Miejskiej, pełnił funkcje wiceprzewodniczącego Rady oraz prezesa Klubu Radnych PPS.

Powstania śląskie
W latach 1919 - 1921 angażował się w sprawy powrotu Górnego Śląska do Macierzy. Uczestniczył w pracach Robotniczego Komitetu Niesienia Pomocy Górnoślązakom wspierającego powstańców, walczył również zbrojnie w trzecim powstaniu (1921).

Ruch spółdzielczy
Równocześnie był aktywny w zagłębiowskim i ogólnopolskim ruchu spółdzielczym. W maju 1920 r. i czerwcu 1921 r. brał udział w zjazdach Związku Robotniczych Stowarzyszeń Spółdzielczych w Warszawie, gdzie wybrany został na członka Rady Nadzorczej.

Praca we władzach miasta
W kwietniu 1925 r. ponownie uzyskał mandat do Rady Miejskiej Sosnowca. W opanowanej przez PPS Radzie powierzono mu obowiązki wiceprezydenta, które pełnił do września 1930 r. Jako wiceprezydent był inicjatorem wielu działań zmierzających do likwidacji zaniedbań urbanistycznych Sosnowca. Równocześnie pełnił funkcje przewodniczącego Dzielnicowego Komitetu PPS Sosnowiec-Pogoń i wchodził w skład Egzekutywy Okręgowego Komitetu Robotniczego PPS Zagłębia Dąbrowskiego.

Działalność kulturalno-oświatowa
Uczestniczył w Kongresie Centrolewu w Krakowie (1930). K. Jarża brał aktywny udział w organizowaniu życia kulturalno-oświatowego w Sosnowcu. Działał w Towarzystwie Uniwersytetów Robotniczych, a także w Domu Ludowym, w którym pełnił funkcje prezesa.

Członkostwo w radach nadzorczych
Był ponadto członkiem Rady Nadzorczej Spółki Tramwaje Elektryczne Zagłębia Dąbrowskiego i członkiem zarządu Piekarni Mechanicznej „Produkcja”.

Śmierć

16 października 1930 r. popełnił samobójstwo z przyczyn osobistych (miało ono związek z problemami małżeńskimi i konfliktami w partii). Pochowany został w Sosnowcu na cmentarzu pogańskim przy ul. Będzińskiej.

Bibliografia