Feliks Ankerstein

Zagłębiowskie Biogramy
Imię i nazwisko	Feliks Ankerstein
Data i miejsce urodzenia	15 listopada 1897 Czeladź
Data i miejsce śmierci	1955 Londyn (Wielka Brytania)
Zawód	wojskowy

Feliks Ankerstein (syn) Józef – Major Wojska Polskiego, oficer wywiadu. Urodził się 15 listopada 1897 roku w Czeladzi - Piaskach w rodzinie nauczycielskiej Feliksa i Janiny z Jankowskich. Po ukończeniu Szkoły Handlowej w Będzinie 1 września 1914 roku wstępuje do Legionów Polskich. Początkowo służy w batalionie kpt. L. Barbeckiego, następnie w III baonie Rydza-Śmigłego 1pp. Ranny w bitwie pod Raszną w sierpniu 1915 roku trafia do szpitala. Rekonwalescencja trwa do połowy marca 1916 roku po czym wraca do macierzystego batalionu. W lipcu 1917 roku kończy szkołę oficerską. Po kryzysie przysięgowym powraca do Zagłębia Dąbrowskiego i rozpoczyna pracę w Polskiej Organizacji Wojskowej. Przez cały rok 1918 pełni funkcję Komendanta 4 obwodu V okręgu POW Dąbrowa Górnicza. W styczniu 1919 rozpoczyna służbę w Milicji Ludowej. W marcu tego roku wstępuje do 8 Batalionu Strzelców, obejmując dowodzenie kompanią. Bierze udział w bitwach pod Cieszewką, Podstarinką i Domaszewiczami, gdzie w kwietniu 1919 roku zostaje ranny. Kolejne rany odnosi dwa miesiące później pod Ordą. Po wyjściu ze szpitala trafia do batalionu zapasowego białostockiego pułku strzelców. W styczniu 1920 roku mianowany zostaje podporucznikiem a 4 miesiące później porucznikiem. Jesienią 1920 roku zgłasza się jako ochotnik do pracy plebiscytowej polskiej na terenie Górnego Śląska. W akcji tej czynnie uczestniczy jego ojciec. W domu Ankersteinów w Sosnowcu mieści się siedziba biura plebiscytowego dla Górnego Śląska. Ankerstein syn przyjmuje pseudonim „Butrym”. Organizacja bojowa skierowuje go do pracy w pow. tarnogórskim. Od listopada 1920 roku „Butrym” przygotowuje powiat pod względem wojskowym do przyszłego powstania. Kiedy w kwietniu 1921 roku rozkazem Dowództwa Obrony Plebiscytowej utworzone zostają Grupy Operacyjne na wypadek wybuchu przyszłego powstania, Ankerstein „Butrym” obejmuje dowodzenie I podgrupy powstańczej -Operacyjnej Grupy „Północ”. Podgrupa ta składająca się z powstańców pow. tarnogórskiego przyjmuje nazwę „Butrym” od pseudonimu swego dowódcy. Po wybuchu III powstania śląskiego „Butrym” ze swą grupą sprawnie przeprowadza rozbrojenie Niemców, następnie zajmuje Olesno i Gorzów Śląski oraz przygotowuje się do opanowania Kluczborka. Zamiaru tego podgrupa „Butrym” nie zrealizowała gdyż opór niemiecki wzrastał w miarę napływu pomocy z Rzeszy. W okresie całego III powstania dowodzona przez Butryma grupa toczy z Niemcami ciężkie walki na linii od Olesna do Zębowic, nie dając się wyprzeć z zajętych miejscowości. Postawę Ankersteina oceniło Dowództwo Powstańczej Grupy „Północ” po zakończeniu powstania, występując z wnioskiem o odznaczenie go Krzyżem Orderu Virtuti Militari. Po powstaniu Ankerstein powraca do 79 p.p., gdzie obejmuje dowodzenie kompanią. W 1922 roku zostaje 1 oficerem Sztabu 20 Dywizji Piechoty, a w 1928 przechodzi do pracy w II Oddziale Sztabu Głównego, gdzie pozostaje do wybuchu II wojny światowej. Systematycznie awansuje – w 1924 roku otrzymuje stopień kapitana, a w 1938 roku – majora. W Sztabie Generalnym dostaje się do pracy w sekcji wywiadu. Pełni funkcję zastępcy szefa Oddziału II SG w Warszawie Edmunda Charaszkiewicza. Jako członek tajnej organizacji K – 7 ( Komitet Siedmiu) nadzorował i brał udział w tajnych operacjach m.in. w 1928 roku, w 1938 w aneksji Zaolzia, jesienią 1938 w prowadzonych wraz z Węgrami w Rusi Karpackiej. Po kampanii wrześniowej przez Rumunię gdzie pracuje w II Biurze Sekcji „R’ przedostaje się do Francji, a następnie do Anglii. Tam wstępuje 1940 roku do służby brytyjskiego wywiadu. Po zakończeniu wojny pozostaje na emigracji. Umiera w Londynie w 1955 roku. Feliks Ankerstein był odznaczony: Orderem Krzyża Virtuti Militari V Klasy i Krzyżem na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi Klasy I za udział w III powstaniu śląskim, czterokrotnie Krzyżem Walecznych , Krzyżem Niepodległości z Mieczami, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Źródło: http://www.muzeum-saturn.czeladz.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=323&Itemid=106