Ulica Piekarska (Sosnowiec)

Z WikiZagłębie

Ulica Piekarska w Sosnowcu – dawna ulica Sielca-Katarzyny [1, 2].

Na planie B. Bukowieckiego 1921
Na planie W. Michalskiego 1936
Na planie Wyd. Księgarnia "Wiedza", dr. poł. lat 30' XXw.

Wytyczona i nazywana bezpośrednio po włączeniu Sielca w granice nowo powstałego Miasta: Пекарская / Piekarska (1904), Bäckerstrasse (1915), Piekarska, Zaunstrasse (1940). Prowadziła od ulicy Dworskiej (Zamkowej) do Renardowskiej. Po wojnie została wydłużona i prowadziła od ulicy Czerwonego Zagłebia (Główna / 3 Maja ) do ulicy Staszica (Droga Katarzyńska). Na przełomie lat 70-tych i 80-tych XX wieku wraz z przebudową układu komunikacyjnego Dzielnicy została zastąpiona nowym fragmentem ulicy Czerwonego Zagłębia (3 Maja), stanowiącym wydłużenie ulicy w kierunku Środuli i Zagórza. [1-12].

Zorientowana była prostopadle pomiędzy ulicami Skautów (Дворская / Dworska / Hofstrasse / Dworska / Brauereistrasse / Dworska / Pionierów) oraz Żelazną (Железная / Żelazna / Eisenstrasse / Żelazna / Katharinenstrasse) [1, 2, 5-9].

Po jej północnej stronie znajdowały się zabudowania piekarni renardowskiej wraz z młynem [1, 2, 4-6, 13, 14].

Chociaż została wchłonięta przez ulicę 3 Maja, jej trakt nie jest zbieżny z dawnym przebiegiem dyskutowanej ulicy [1, 3, 5-12].


Bibliografia

1. A. Barciak, A.T. Jankowski (red.). Sosnowiec. Obraz miasta i jego dzieje. T. II. Wyd. I. Muzeum w Sosnowcu. Sosnowiec 2016.

2. J. Przemsza-Zieliński. Sosnowiecka encyklopedia historyczna. Sygnały biograficzno-tematyczne. Z. 4. Wyd. I. Sosnowiecka Oficyna Wydawniczo-Autorska „Sowa-Press”. Sosnowiec 1998.

3. H. Rechowicz (red.). Sosnowiec. Zarys rozwoju miasta. Wyd. I. Państwowe Wydawnictwo Naukowe. Warszawa, Kraków 1977.

4. A. Barciak, A.T. Jankowski (red.). Sosnowiec. Obraz miasta i jego dzieje. T. I. Wyd. I. Muzeum w Sosnowcu. Sosnowiec 2016.

5. T. Kostro, A. Urgacz-Szczęsna. Sosnowiec między wojnami. Opowieść o życiu miasta 1918-1939. Wyd. I. Księży Młyn Dom Wydawniczy. Łódź 2014.

6. M. Trąba (red.). Parafia św. Barbary w Sosnowcu. 1908-2008. Wyd. I. Parafia św. Barbary w Sosnowcu, Drukarnia Archidiecezjalna w Katowicach. Katowice 2008.

7. D. Kmiotek, J. Kmiotek (red.). Sosnowiec. Fotoarchiwum 1940-1943. Wyd. I. Dikappa. Dąbrowa Górnicza 2008.

8. D. Pliszka (red.). Plan Miasta Sosnowca. Wyd. I. Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych. Warszawa 1963.

9. A. Kajoch (red.). Sosnowiec. Plan miasta. Wyd. II. Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych. Warszawa 1979.

10. A. Kajoch, G. Wysocki (red.). Sosnowiec. Plan miasta. Wyd. I. Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. Eugeniusza Romera. Warszawa, Wrocław 1987.

11. A. Kajoch, G. Wysocki (red.). Sosnowiec. Plan miasta. Wyd. II. Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. Eugeniusza Romera. Warszawa, Wrocław 1992.

12. J. Nowakowski (red.). Sosnowiec. Plan miasta. Wyd. IV spec. Wydawnictwo Kartograficzne PGK. Katowice 2019.

13. M. Kantor-Mirski. Sosnowiec. Wyd. I. Sosnowiecka Oficyna Wydawniczo-Autorska „Sowa-Press”. Sosnowiec 1991.

14. A. Makarska. Dzielnice Sosnowca – Sielec. Informator do wystawy. Wyd. I. Muzeum w Sosnowcu. Sosnowiec 2011.