Hugon Karol Jan Almstaedt
| Zagłębiowskie Biogramy | |
| |
| Imię i nazwisko | Hugon Karol Jan Almstaedt |
| Data i miejsce urodzenia | 6 maja 1893 Sosnowiec |
| Data i miejsce śmierci | 15 kwietnia 1958 Wrocław |
| Zawód | Żołnierz Pierwszej Kompanii Kadrowej Józefa Piłsudskiego, urzędnik samorządowy w Sosnowcu |
| Odznaczenia | |
| VM, KN, KW. | |
Plik:Hugon Karol Jan Almstaedt autograf.jpg
Hugon Karol Jan Almstaedt, pseudonim "Puchacz". Urodził się 6 maja 1893 roku w Sosnowcu jako syn Wilhelma i Agnieszki z Ciężkich. Ukończył 6 klas gimnazjum w Sosnowcu, a następnie od 1910 roku pracował jako urzędnik w sekretariacie Głównego Zarządu Gwarectwa "Hrabia Renard" oraz w biurze technicznym firmy Ceumus i S-ka. Od 1913 roku należał do Związku Strzeleckiego.
Z Pierwszą Kompanią Kadrową wyszedł w pole w pierwszym plutonie, brał udział w walkach pod Kielcami, Nowym Korczynem, Opatowem, Łowczówkiem, nad Nidą, pod Kozinkiem, Konarami, Ożarowem, Tarłowem, Urzędowem, Jastkowem, nad Wieprzem, Stochodem, Kamieniuchą i innych. Kampanię odbył w kadrówce, potem w 4 kompanii, a następnie w oddziale telefonicznym 1 pp. Po kryzysie przysięgowym internowany w Szczypiornie i Łomży.
Po zwolnieniu z obozu powrócił do rodzinnego miasta i podjął działalność w POW, m.in. jako zastępca komendanta obwodu w Sosnowcu. Wstąpił też do PPS. Jesienią 1918 r. był członkiem 9-osobowej "Straży Gospodarczej", która miała zapobiec wywiezieniu przez Niemców zapasów z Sosnowca na Górny Śląsk. Brał udział w rozbrajaniu Niemców w Sosnowcu (11 listopada 1918), a następnie dowodził tamtejszym oddziałem Milicji Ludowej. Od 1919 r. służył jako podoficer w WP. W 1921 r. przeszedł do rezerwy i powrócił do Sosnowca, gdzie wspólnie z Józefem Renikiem założył Stowarzyszenie Samopomocy byłych Legionistów.
Po zwolnieniu z wojska pracował jako urzędnik samorządowy. Był m.in. kierownikiem Działu Personalnego Powszechnej Kasy Chorych i ławnikiem-decernentem magistratu Miasta Sosnowca. W 1928 r. wystąpił z PPS i związał się z nowo powstałym BBWR. Został również członkiem zarządu obwodowego Związku Strzeleckiego w Sosnowcu i współorganizował zjazd byłych peowiaków i legionistów Zagłębia Dąbrowskiego (1928). 29 listopada 1930 roku mianowano go podporucznikiem rezerwy piechoty.
15 lutego 1931 r. wojewoda kielecki powołał go na stanowisko zastępcy kierownika Tymczasowego Zarządu Miasta Sosnowca, w 1938 r. został sekretarzem Inspektoratu Szkolnego w Sosnowcu. W 1939 r. minowano go na stanowisko wiceprezydentem Sosnowca. W latach 30. był prezesem Powiatowego Związku Rezerwistów w Będzinie, sosnowieckiego okręgu Związku Legionistów, działał też w Kole 1 pp Leg.
Podczas kampanii wrześniowej walczył w szeregach 73 pp, a następnie działał w konspiracji. Po II wojnie światowej przeniósł się do Wrocławia, gdzie pracował jako urzędnik. Zmarł 15 kwietnia 1958 r. we Wrocławiu. Od 1919 r. żonaty był z Anną ze Swobodów, miał z nią córkę Zofię.
Odznaczony był m.in. VM, KN, KW.
- źródła:
CAW, AKN; USC Wrocław, akt zgonu; Pomarański II; Kawalerowie Jirtuti Militari (1914-1921), t. 2, cz. l, Koszalin 1991; "Jednodniówka Zjazdu POW i Legionistów Zagłębia Dąbrowskiego", Sosnowiec 1928, s. 9, 25.
