Konstanty Antonowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
Linia 19: Linia 19:
|www                  =
|www                  =
}}
}}
[[Plik:Konstanty Antonowicz 02.jpg|thumb|left|350px|Nekrolog z lokalnej gazety]]
[[Plik:Konstanty Antonowicz 02.jpg|thumb|recht|350px|Nekrolog z lokalnej gazety]]
'''Konstanty Antonowicz''' (ur. [[1850]] roku na Litwie Kowieńskiej, zm. [[1 czerwca]] [[1928]] r. w [[Sosnowiec|Sosnowcu]]) kolejarz.


==Życiorys==


'''Konstanty Antonowicz''' urodził się w [[1850]] roku w rodzinie Juozapasa Antanavićiusa i Ewy z Nejćów na Litwie Kowieńskiej.
===Młodość i rodzina===
Konstanty pochodzi z  w rodziny Juozapasa Antanavićiusa i Ewy z NejćówNieznany. Nie jest znany powód i dokładna data wyjazdu Konstantego z Litwy i osiedlenia się na ziemiach polskich. Jego żoną była Marianna z Kalabińskich ([[1863]]-[[1933]]).  


Nie znany jest ani powód ani dokładna data wyjazdu Konstanrego z Litwy i zamieszkanie w na ziemiach polskich. Jego żoną była Marianna z Kalabińskich (1863-1933).  
===Praca na kolei===
W 1882 roku, w Sosnowcu urodził się syn Bolesław a rok później, w 1883 (także w Sosnowcu)  córka Bronisława.
Konstanty pracował na [[Kolej Warszawsko-Wiedeńska w Zagłębiu Dąbrowskim|Kolei Warszawsko-Wiedeńskie]]<nowiki/>j. Starania o posadę naczelnika stacji w Częstochowie nie powiodły się, zatrudnił się więc w [[Zawiercie|Zawierciu]]. Później przeniósł się do [[Sosnowiec|Sosnowca]], gdzie osiągnął najwyższe stanowisko zawodowe jako zastępca naczelnika stacji [[Dworzec kolejowy Sosnowiec Główny|Sosnowiec Główny]].


Konstanty pracował na Kolei Warszawsko-Wiedeńskij. Wspominane jest staranie się o posadę naczelnika stacji w Częstochowie. Głównym powodem tych zabiegów miały być szkoły dla dzieci. Starania te nie powiodły się i dostał pracę w Zawierciu.  
=== Pasja leczenia i życie osobiste===
Faktem potwierdzającym to zdarzenie jest miejsce urodzenie syna Stefana w 1892 roku w Kromołowie
Konstanty interesował się leczeniem ludzi i zdrowym stylem życia. Choć marzył o studiach medycznych w Wiedniu, nie zrealizował tego planu. Uczestniczył jednak w kursach paramedycznych w Niemczech organizowanych przez zakon ks. Sebastiana Kneippa w Kolonii, gdzie zdobywał wiedzę z zakresu leczenia naturalnymi metodami.


Był docenianym pracownikiem. Świadczy o tym rodzinne opowiadanie o otrzymaniu złotego medalu za prowadzenie pociągu z dworem cara.
===Ostatnie lata życia===
 
Po zakończeniu pracy na kolei Konstanty Antonowicz kontynuował praktykę lekarską, specjalizując się w ziołolecznictwie. Zamieszkał w [[Sosnowiec|Sosnowcu]], gdzie do końca życia udzielał pomocy chorym. Zmarł [[1 czerwca]] [[1928]] roku.
Nastepnym etapem w jego życiu była praca w Sosnowcu. Zamieszkali w centrum, w domu kolejowym za "kościólkiem".W Sosnowcu osiągnął najwyższe stanowisko w karierze zawodowej. Został zastępcą naczelnika stacji Sosnowiec Główny - granicznej stacji między Rosją, a Prusami . Było to najwyższe stanowisko dla nie Rosjanina, które przewidywała struktura Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej.
 
Drugą pasją Konstantego było leczenie ludzi. Wspominane jest w rodzinie, że jego marzeniem były studia medyczne w Wiedniu. Jednak nie ziściło się to. Zainteresował się kursami paramedycznymi i podjął decyzję o wyjździe do Niemiec. Były to zajęcia organizowane przez zakon ks. Sebastiana Kneippa w Kolonii. Uczono tam metod opartych na leczeniu kąpielami, parą, naparami i ziołami. Ponadto propagowano tam higienę osobistą, noszenie bielizny, zdrowe żywienie i ruch na świeżym powietrzu. Myślę, że posiadał już dużą wiedzę wyniesiną z domu. Jego ojciec był leśniczym, a sam był maszynistą kolejowym i znał się na wytwarzaniu pary i przepływami pary i wody.
 
Konstanty sam zbierał zioła potrzebne do leczenia pacjentów. Wspominała o tym moja mama, wnuczka, z którą dziadek w czasie pobytu w Bukownie zbierał mlecze i inne zioła. Też swą wiedzę wykorzystywał w życiu rodzinnym. Dzieci rano biegały po śniegu, a potem w pokoju dookoła stołu. Sławne były jego nalewki z ziół marzanki. Osobno przygotowywane dla panów - mocniejsze i dla pań - słodsze.
 
Po zakończeniu pracy na kolei, do końca życia leczył ludzi. Zamieszkał w centrum Sosnowca przy ulicy Małachowskiego 20. Mieszkanie znajdowało się na III piętrze. Z tej przyczyny wnuczki nazywały żonę Konstantego "babcią z czubka".
 
Konstanty oprócz rękopisu lekarstw i metod leczenia pozostawił 7 dzieci. Najstarszy syn Bolesław był kolejarzem. pracował jako kierownik warsztatów kolejowych na stacji Sosnowiec Główny. Córka Bronisława Lis była żoną inspektora szkolnego w Radomsku. Syn Jan studiował na politechnice w Budapeszcie i był budownczym kolei, przede wszystkim na wschodzie. Stefan był naczelnikiem Wydziału Gospodarczego Urzxędu Miasta Sosnowca.
 
Zmarł w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] [[1 czerwca]] [[1928]]


===Rodzina ===
Konstanty pozostawił po sobie siedmioro dzieci, w tym syna Bolesława, który również był kolejarzem, oraz córkę Bronisławę Lis, żonę inspektora szkolnego w Radomsku. Syn Jan studiował na politechnice w Budapeszcie i był budowniczym kolejowym, a Stefan pracował jako naczelnik Wydziału Gospodarczego [[Urząd Miejski w Sosnowcu|Urzędu Miasta Sosnowca]].


==Źródło==
*[http://www.muzeum-saturn.czeladz.pl/ Muzeum Saturn]


[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Antonowicz, Konstanty]]
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Antonowicz, Konstanty]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Zawierciem|Antonowicz, Konstanty]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Zawierciem|Antonowicz, Konstanty]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem|Antonowicz, Konstanty]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem|Antonowicz, Konstanty]]

Aktualna wersja na dzień 08:39, 3 lip 2024

Zagłębiowskie Biogramy
Konstanty Antonowicz
Konstanty Antonowicz
Imię i nazwisko Konstanty Antonowicz
Data i miejsce urodzenia 1850
??? (Litwa Kowieńska)
Data i miejsce śmierci 1 czerwca 1928
Sosnowiec
Zawód Kolejarz
Nekrolog z lokalnej gazety

Konstanty Antonowicz (ur. 1850 roku na Litwie Kowieńskiej, zm. 1 czerwca 1928 r. w Sosnowcu) kolejarz.

Życiorys

Młodość i rodzina

Konstanty pochodzi z w rodziny Juozapasa Antanavićiusa i Ewy z NejćówNieznany. Nie jest znany powód i dokładna data wyjazdu Konstantego z Litwy i osiedlenia się na ziemiach polskich. Jego żoną była Marianna z Kalabińskich (1863-1933).

Praca na kolei

Konstanty pracował na Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Starania o posadę naczelnika stacji w Częstochowie nie powiodły się, zatrudnił się więc w Zawierciu. Później przeniósł się do Sosnowca, gdzie osiągnął najwyższe stanowisko zawodowe jako zastępca naczelnika stacji Sosnowiec Główny.

Pasja leczenia i życie osobiste

Konstanty interesował się leczeniem ludzi i zdrowym stylem życia. Choć marzył o studiach medycznych w Wiedniu, nie zrealizował tego planu. Uczestniczył jednak w kursach paramedycznych w Niemczech organizowanych przez zakon ks. Sebastiana Kneippa w Kolonii, gdzie zdobywał wiedzę z zakresu leczenia naturalnymi metodami.

Ostatnie lata życia

Po zakończeniu pracy na kolei Konstanty Antonowicz kontynuował praktykę lekarską, specjalizując się w ziołolecznictwie. Zamieszkał w Sosnowcu, gdzie do końca życia udzielał pomocy chorym. Zmarł 1 czerwca 1928 roku.

Rodzina

Konstanty pozostawił po sobie siedmioro dzieci, w tym syna Bolesława, który również był kolejarzem, oraz córkę Bronisławę Lis, żonę inspektora szkolnego w Radomsku. Syn Jan studiował na politechnice w Budapeszcie i był budowniczym kolejowym, a Stefan pracował jako naczelnik Wydziału Gospodarczego Urzędu Miasta Sosnowca.

Źródło

Źródło: „https://wikizaglebie.pl/index.php?title=Konstanty_Antonowicz&oldid=122672”