Stanisław Okamfer: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
(Utworzył nową stronę „{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Stanisław Okamfer |pseudonim = |grafika = |opis grafiki = |podpis = |data urodzenia = 24 października 1909 |miejsce urod...”)
 
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 6: Linia 6:
|podpis =
|podpis =
|data urodzenia = [[24 października]] [[1909]]
|data urodzenia = [[24 października]] [[1909]]
|miejsce urodzenia = [[Dębowa Góra]], od 1915 r. dzielnica Sosnowca
|miejsce urodzenia = [[Dębowa Góra (Sosnowiec)]], od [[1915]] r. dzielnica [[Sosnowiec|Sosnowca]]
|imię przy narodzeniu =
|imię przy narodzeniu =
|data śmierci = [[24 września]] [[1992]]
|data śmierci = [[24 września]] [[1992]]
|miejsce śmierci = Częstochowa
|miejsce śmierci = Częstochowa
|przyczyna śmierci =
|przyczyna śmierci =
|miejsce spoczynku = krypta kaplicy cmentarnej w Sosnowcu Zagórzu
|miejsce spoczynku = [[Cmentarz katolicki przy ul. Zuzanny w Sosnowcu-Zagórzu|krypta kaplicy cmentarnej w Sosnowcu Zagórzu]]
|zawód = ksiądz
|zawód = ksiądz
|odznaczenia =
|odznaczenia =
Linia 17: Linia 17:
}}
}}


'''Stanisław Okamfer''' - ksiądz prałat, wychowawca, znawca historii Zagłębia Dąbrowskiego.
'''Stanisław Okamfer''' - (ur. [[24 października]] [[1909]] r. w [[Dębowa Góra (Sosnowiec)|Dębowej Górze]] (od [[1915]] r. dzielnica [[Sosnowiec|Sosnowca]]), zm. [[24 września]] [[1992]] r. w Częstochowie) ksiądz prałat, wychowawca, znawca historii [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębia Dąbrowskiego]]. Był synem Władysława, woźnego w [[Fabryka Lin i Drutu, dawniej A. Deichsel|Fabryce Lin i Drutu Adolfa Deichsla]], i Wiktorii z Piechotów.
 
==Edukacja==
Naukę szkolną podjął w rodzinnym mieście – maturę uzyskał w [[1930]] r. w [[III Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Prusa w Sosnowcu|Państwowym Gimnazjum im. B. Prusa]]. W tym samym roku rozpoczął studia w Wyższym Częstochowskim Seminarium Duchownym w Krakowie i na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.
 
==Początki kapłaństwa==
Święcenia kapłańskie otrzymał na Jasnej Górze [[7 lipca]] [[1935]] r.
Po ukończeniu studiów objął obowiązki wikariusza w parafii w Rozprzy. Jednocześnie pracował jako prefekt w miejscowej szkole powszechnej i w pobliskich Niechcicach. W [[1937]] r. został przeniesiony do Radomska na stanowisko katechety Szkoły Handlowej oraz szkół powszechnych.
 
==Okres II wojny światowej==
Podczas okupacji hitlerowskiej był również kapelanem radomskiego szpitala i kapelanem Armii Krajowej. Za tę działalność został aresztowany przez Niemców i uwięziony w Piotrkowie. Zwolniono go dzięki wstawiennictwu ks. Białeckiego, kapelana wojsk niemieckich.
 
==Praca w Sosnowcu po II wojnie światowej==
Po wyzwoleniu pracował przez krótki czas jako prefekt w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Fabianiego w Radomsku. We wrześniu [[1945]] r. powrócił do [[Sosnowiec|Sosnowca]], gdzie został zatrudniony w charakterze prefekta w [[II Liceum Ogólnokształcące im. Emilii Plater w Sosnowcu|Państwowym Żeńskim Gimnazjum i Liceum im. E. Plater]]. Prowadził również Sodalicję Mariańską Inteligencji, Absolwentek i Uczennic oraz był kapelanem SS Karmelitanek Dzieciątka Jezus i Związku Harcerstwa Polskiego dla dziewcząt. Za zorganizowanie wczasów dla młodzieży w formie dzisiejszych oaz, w [[1950]] r. usunięto go ze szkoły i pozbawiono prawa do emerytury.
 
==Praca w Częstochowie==
We wrześniu [[1950]] r. władze kościelne powierzyły mu obowiązki wychowawcy kleryków (ojca duchowego) i wykładowcy ascetyki w Częstochowskim Seminarium Duchownym w Krakowie, które pełnił przez sześć lat.
W połowie [[1956]] r. z kolei otrzymał nominację na rektora Niższego Seminarium Duchownego w Częstochowie.
 
Po roku objął, na własną prośbę, obowiązki proboszcza parafii p.w. Opatrzności Bożej w Częstochowie, a od [[1958]] r. także wicedziekana dekanatu częstochowskiego II. Poza pracą w parafii, rozwijał szeroką działalność duszpasterską. Przez kilka lat wykładał na Prymasowskim Studium dla Przełożonych u SS Zmartwychwstanek i u SS Nazaretanek, prowadził rekolekcje na Jasnej Górze dla nauczycieli, a raz w miesiącu konferencje dla kobiet z Klubu Inteligencji Katolickiej i Sióstr Przełożonych Diecezji Częstochowskiej. Pełnił ponadto szereg funkcji kościelnych m. in. krajowego referenta Duszpasterstwa Kobiet, rejonowego wizytatora religii dla szkół podstawowych Częstochowy, prezesa częstochowskiego oddziału Towarzystwa Teologicznego.
 
==Probostwo w Sosnowcu w latach 70==
W czerwcu [[1970]] r. został przeniesiony do [[Sosnowiec|Sosnowca]] na probostwo parafii [[Parafia p.w. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Sosnowcu|Niepokalanego Poczęcia NMP]]. Jednocześnie sprawował obowiązki dziekana dekanatu sosnowieckiego II i ojca duchowego kapłanów dekanatu sosnowieckiego I.
 
==Probostwo w innych parafiach==
W latach [[1974]] - [[1982]] był proboszczem w Lututowie, a od maja [[1982]] r. w Ojsakowie. W tym samym roku otrzymał nominację na wizytatora urzędów i parafii dziekańskich regionu częstochowskiego.
 
==Emerytura==
W maju [[1985]] r. przeszedł w stan spoczynku i zamieszkał w Domu Księży w Częstochowie.
Jako emeryt nadal był bardzo aktywny. Angażował się m.in. w sprawę beatyfikacji [[Wanda Malczewska|Wandy Malczewskiej]]. Piastował godność kanonika gremialnego Kapituły Kolegiaty Wileńskiej oraz prałata dziekana tej Kapituły.
 
==Zainteresowania historią Zagłębia==
Interesował się historią [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębia Dąbrowskiego]]. Skompletował ogromny zbiór książek o tym terenie, który przed śmiercią przekazał Seminarium Duchownemu przy [[Diecezja Sosnowiecka|Kurii Sosnowieckiej]].
 
Współpracował z redakcją [[Ekspres Zagłębiowski|,,Ekspresu Zagłębiowskiego”]]. Był gorącym orędownikiem wydawania tego regionalnego czasopisma, współtwórcą jego magazynowej formy i autorem wielu artykułów m. in. o [[Wanda Malczewska|Wandzie Malczewskiej]], ks. kanoniku [[Franciszek Raczyński|Franciszku Raczyńskim]], rodzinie Siemieńskich i Mieroszewskich.
 
==Bibliografia==
*{{Cytuj książkę  | nazwisko = Śmiałek| imię = Małgorzata |nazwisko2= |imię2= | tytuł = [[Sosnowieckie ABC (6)|Sosnowieckie ABC, tom VI]] | data =[[2007]] | wydawca = [[Muzeum w Sosnowcu]] | miejsce =  | isbn = 978-83-89199-34-8 | strony = 50-51}}


[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Okamfer, Stanisław]]
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Okamfer, Stanisław]]
[[Kategoria:Ludzid urodzeni w Dębowej Górze|Okamfer, Stanisław]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Dębowej Górze|Okamfer, Stanisław]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Sosnowcu|Okamfer, Stanisław]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Sosnowcu|Okamfer, Stanisław]]
[[Kategoria:Duchowni|Okamfer, Stanisław]]
[[Kategoria:Duchowni|Okamfer, Stanisław]]

Aktualna wersja na dzień 21:03, 30 kwi 2012

Zagłębiowskie Biogramy
Imię i nazwisko Stanisław Okamfer
Data i miejsce urodzenia 24 października 1909
Dębowa Góra (Sosnowiec), od 1915 r. dzielnica Sosnowca
Data i miejsce śmierci 24 września 1992
Częstochowa
Miejsce spoczynku krypta kaplicy cmentarnej w Sosnowcu Zagórzu
Zawód ksiądz

Stanisław Okamfer - (ur. 24 października 1909 r. w Dębowej Górze (od 1915 r. dzielnica Sosnowca), zm. 24 września 1992 r. w Częstochowie) ksiądz prałat, wychowawca, znawca historii Zagłębia Dąbrowskiego. Był synem Władysława, woźnego w Fabryce Lin i Drutu Adolfa Deichsla, i Wiktorii z Piechotów.

Edukacja

Naukę szkolną podjął w rodzinnym mieście – maturę uzyskał w 1930 r. w Państwowym Gimnazjum im. B. Prusa. W tym samym roku rozpoczął studia w Wyższym Częstochowskim Seminarium Duchownym w Krakowie i na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Początki kapłaństwa

Święcenia kapłańskie otrzymał na Jasnej Górze 7 lipca 1935 r. Po ukończeniu studiów objął obowiązki wikariusza w parafii w Rozprzy. Jednocześnie pracował jako prefekt w miejscowej szkole powszechnej i w pobliskich Niechcicach. W 1937 r. został przeniesiony do Radomska na stanowisko katechety Szkoły Handlowej oraz szkół powszechnych.

Okres II wojny światowej

Podczas okupacji hitlerowskiej był również kapelanem radomskiego szpitala i kapelanem Armii Krajowej. Za tę działalność został aresztowany przez Niemców i uwięziony w Piotrkowie. Zwolniono go dzięki wstawiennictwu ks. Białeckiego, kapelana wojsk niemieckich.

Praca w Sosnowcu po II wojnie światowej

Po wyzwoleniu pracował przez krótki czas jako prefekt w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Fabianiego w Radomsku. We wrześniu 1945 r. powrócił do Sosnowca, gdzie został zatrudniony w charakterze prefekta w Państwowym Żeńskim Gimnazjum i Liceum im. E. Plater. Prowadził również Sodalicję Mariańską Inteligencji, Absolwentek i Uczennic oraz był kapelanem SS Karmelitanek Dzieciątka Jezus i Związku Harcerstwa Polskiego dla dziewcząt. Za zorganizowanie wczasów dla młodzieży w formie dzisiejszych oaz, w 1950 r. usunięto go ze szkoły i pozbawiono prawa do emerytury.

Praca w Częstochowie

We wrześniu 1950 r. władze kościelne powierzyły mu obowiązki wychowawcy kleryków (ojca duchowego) i wykładowcy ascetyki w Częstochowskim Seminarium Duchownym w Krakowie, które pełnił przez sześć lat. W połowie 1956 r. z kolei otrzymał nominację na rektora Niższego Seminarium Duchownego w Częstochowie.

Po roku objął, na własną prośbę, obowiązki proboszcza parafii p.w. Opatrzności Bożej w Częstochowie, a od 1958 r. także wicedziekana dekanatu częstochowskiego II. Poza pracą w parafii, rozwijał szeroką działalność duszpasterską. Przez kilka lat wykładał na Prymasowskim Studium dla Przełożonych u SS Zmartwychwstanek i u SS Nazaretanek, prowadził rekolekcje na Jasnej Górze dla nauczycieli, a raz w miesiącu konferencje dla kobiet z Klubu Inteligencji Katolickiej i Sióstr Przełożonych Diecezji Częstochowskiej. Pełnił ponadto szereg funkcji kościelnych m. in. krajowego referenta Duszpasterstwa Kobiet, rejonowego wizytatora religii dla szkół podstawowych Częstochowy, prezesa częstochowskiego oddziału Towarzystwa Teologicznego.

Probostwo w Sosnowcu w latach 70

W czerwcu 1970 r. został przeniesiony do Sosnowca na probostwo parafii Niepokalanego Poczęcia NMP. Jednocześnie sprawował obowiązki dziekana dekanatu sosnowieckiego II i ojca duchowego kapłanów dekanatu sosnowieckiego I.

Probostwo w innych parafiach

W latach 1974 - 1982 był proboszczem w Lututowie, a od maja 1982 r. w Ojsakowie. W tym samym roku otrzymał nominację na wizytatora urzędów i parafii dziekańskich regionu częstochowskiego.

Emerytura

W maju 1985 r. przeszedł w stan spoczynku i zamieszkał w Domu Księży w Częstochowie. Jako emeryt nadal był bardzo aktywny. Angażował się m.in. w sprawę beatyfikacji Wandy Malczewskiej. Piastował godność kanonika gremialnego Kapituły Kolegiaty Wileńskiej oraz prałata dziekana tej Kapituły.

Zainteresowania historią Zagłębia

Interesował się historią Zagłębia Dąbrowskiego. Skompletował ogromny zbiór książek o tym terenie, który przed śmiercią przekazał Seminarium Duchownemu przy Kurii Sosnowieckiej.

Współpracował z redakcją ,,Ekspresu Zagłębiowskiego”. Był gorącym orędownikiem wydawania tego regionalnego czasopisma, współtwórcą jego magazynowej formy i autorem wielu artykułów m. in. o Wandzie Malczewskiej, ks. kanoniku Franciszku Raczyńskim, rodzinie Siemieńskich i Mieroszewskich.

Bibliografia