Augustyn Łosiński: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Augustyn Łosiński |pseudonim = |grafika = |opis grafiki = |podpis = |data urodzenia = 8 stycznia [1867]] |miejsce urodzenia ...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
|opis grafiki = | |opis grafiki = | ||
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = [[8 stycznia]] [1867]] | |data urodzenia = [[8 stycznia]] [[1867]] | ||
|miejsce urodzenia = teren Inflant (obecnie Łotwa) | |miejsce urodzenia = teren Inflant (obecnie Łotwa) | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
Linia 17: | Linia 17: | ||
}} | }} | ||
'''Augustyn Łosiński''' - biskup ordynariusz diecezji kieleckiej. | '''Augustyn Łosiński''' - (ur. [[8 stycznia]] [[1867]] r. teren Inflant (obecnie Łotwa), zm. [[30 kwietnia]] [[1937]] r.) biskup ordynariusz diecezji kieleckiej. | ||
Nie pochodził z Sosnowca, lecz często tu przebywał - konsekrował kościoły, erygował nowe parafie itp. Warto więc przypomnieć jego życie i działalność. | |||
==Edukacja== | |||
Po ukończeniu gimnazjum realnego w Dyneburgu (Dźwińsk, obecnie Daugavpily) wstąpił do Seminarium Duchownego w Petersburgu ([[1885]]), skąd po trzech latach skierowano go - jako wyróżniającego się kleryka do petersburskiej Akademii Duchownej. W [[1892]] r. uzyskał stopień magistra teologii i święcenia kapłańskie. | |||
Od [[1893]] r. był profesorem Seminarium Duchownego w Mohylewie, a od [[1903]] r. pełnił funkcje rektora tej uczelni. | |||
==Nominacja biskupia== | |||
W [[1904]] r. otrzymał godność kanonika kapituły mohyłeńskiej. Zasadniczy zwrot w jego życiu nastąpił w [[1910]] r., kiedy papież Pius X powierzył mu biskupstwo kieleckie - [[29 czerwca]] [[1910]] r. odbył się ingres nowego biskupa. Do diecezji, w której objął władzę duszpasterską, należało wówczas - do końca października [[1925]] r. - [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębie Dąbrowskie]] z [[Sosnowiec|Sosnowcem]]. Biskup A. Łosiński przywiązywał dużą wagę do bezpośrednich kontaktów z podległymi mu parafiami. | |||
==Konsekracja kościołów w Zagłębiu== | |||
[[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębie]] odwiedził już wkrótce po objęciu diecezji. Jeszcze w [[1910]] r. konsekrował | |||
kościoły: [[Parafia p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sosnowcu|p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny – obecną katedrę]] ([[8 sierpnia]]), [[Parafia p.w. św. Joachima w Sosnowcu|św. Joachima]] w [[Zagórze (Sosnowiec)|Zagórzu]] ([[15 sierpnia]]) i [[Parafia p.w. św. Jana Chrzciciela w Sosnowcu|św. Jana Chrzciciela]] w [[Niwka (Sosnowiec)|Niwce]]. Rok później, [[18 lipca]] [[1911]] r. erygował [[Parafia p.w. św. Tomasza Apostoła w Sosnowcu|parafię p.w. św. Tomasza Apostoła]] na [[Pogoń (Sosnowiec)|Pogoni]]. Uczestniczył w obchodach jubileuszu 50-lecia [[Parafia p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sosnowcu|kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa]] ([[1912]]), podczas których poświęcił figurę Chrystusa wykonaną przez artystę Pruszyńskiego. | |||
W ostatnim roku przed wyłączeniem [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębia Dąbrowskiego]] z diecezji kieleckiej biskup A. Łosiński powołał dwie nowe parafie na terenie obecnego [[Sosnowiec|Sosnowca]]: [[Parafia p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła w Sosnowcu|śś. Apostołów Piotra i Pawła]] w [[Maczki (Sosnowiec)|Maczkach]] ([[18 maja]] [[1924]] r.) i [[Matki Boskiej Częstochowskiej]] w [[Kazimierz Górniczy (Sosnowiec)|Kazimierzu]] ([[19 października]] [[1924]] r). | |||
==Duże zaufanie== | |||
Cieszył się dużym powyważaniem nie tylko miejscowej społeczności katolickiej, ale także członków gminy żydowskiej. Zdecydowanie bowiem przeciwstawiał się antysemityzmowi. | |||
W [[Sosnowiec|Sosnowcu]] służył pomocą i radą [[Zgromadzenie zakonne Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus w Sosnowcu|Siostrom Karmelitankom Dzieciątka Jezus]], które w końcu [[1921]] r. podjęły tutaj działalność. | |||
==Prasa== | |||
W końcu [[1911]] r. wszedł w skład powołanego w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] towarzystwa prasowego, które przejęło wydawanie [[Kurier Zagłębia|„Kuriera Zagłębia”]] przekształcając to pismo w organ chrześcijańskiej demokracji. Jednocześnie założył ([[1911]]) „Przegląd Diecezjalny” (od [[1929]] „Kielecki Przegląd Diecezjalny”), informujący | |||
o najważniejszych wydarzeniach w diecezji. | |||
==Patriota== | |||
Był szczerym patriotą wierzącym w odrodzenie się niepodległego państwa polskiego. Nie popierał jednak ruchu legionowego Józefa Piłsudskiego. | |||
Z jego inicjatywy ufundowano w Kielcach pamiątkową tablicę z płaskorzeźbą Tadeusza Kościuszki, odsłoniętą w październiku [[1917]] r., w stulecie śmierci Naczelnika. | |||
==Różnego rodzaje działalności== | |||
'''Działalności charytatywna'''<br> | |||
Na uwagę zasługuje działalność charytatywna i społeczna biskupa. Kierował Towarzystwem Dobroczynności, zorganizował ochronkę dla sierot wojennych ([[1917]]), założył Związek Towarzystw Dobroczynnych „Caritas”. | |||
Z jego inicjatywy powstał ([[1918]]) Związek Księży „Praca”. W [[1920]] r. utworzył Sekretariat Pracy Katolickiej (Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej i Żeńskiej) przekształcony w [[1931]] r. na Instytut Akcji Katolickiej. | |||
'''Działalności oświatowa'''<br> | |||
Żywo interesował się problemami oświaty. W [[1915]] r. nakazał duchowieństwu diecezji zakładanie szkół ludowych. Z jego inicjatywy powstała Biskupia Szkoła Muzyczna, a także gimnazjum katolickie i seminarium nauczycielskie | |||
w Kielcach. | |||
'''Działalność artystyczna'''<br> | |||
Wykazywał stałą troskę o stan sztuki sakralnej. W [[1917]] r. powołał Diecezjalną Komisję Budowlaną (od [[1927]] r. Komisja Artystyczno-Architektoniczną i Ochrony Zabytków), a w [[1921]] r. Muzeum Diecezjalne. W okresie | |||
jego działalności zreformowano Seminarium Duchowne w Kielcach – wprowadzono m.in. wykłady z historii sztuki. | |||
'''Zwołanie I Synodu Diecezjalnego'''<br> | |||
Do największych osiągnięć biskupa A. Łosińskiego w zakresie działalności duszpasterskiej należało zwołanie I Synodu Diecezjalnego w Kielcach ([[5 lipca|5]]-[[7 lipca]] [[1927]] r.). | |||
==Bibliografia== | |||
* {{Cytuj książkę | nazwisko = Śmiałek| imię = Małgorzata |nazwisko2= |imię2= | tytuł = [[Sosnowieckie ABC (5)|Sosnowieckie ABC, tom V]] | data =[[2006]] | wydawca = [[Muzeum w Sosnowcu]] | miejsce = | isbn = 978-83-89199-37-9 | strony = 34-35}} | |||
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Łosiński, Augustyn]] | [[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Łosiński, Augustyn]] | ||
[[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem|Łosiński, Augustyn]] | [[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem|Łosiński, Augustyn]] | ||
[[Kategoria:Duchowni|Łosiński, Augustyn]] | [[Kategoria:Duchowni|Łosiński, Augustyn]] |
Aktualna wersja na dzień 14:33, 25 maj 2012
Zagłębiowskie Biogramy | |
Imię i nazwisko | Augustyn Łosiński |
Data i miejsce urodzenia | 8 stycznia 1867 teren Inflant (obecnie Łotwa) |
Data śmierci | 30 kwietnia 1937 |
Miejsce spoczynku | podziemia katedry w Kielcach |
Zawód | duchowny |
Augustyn Łosiński - (ur. 8 stycznia 1867 r. teren Inflant (obecnie Łotwa), zm. 30 kwietnia 1937 r.) biskup ordynariusz diecezji kieleckiej. Nie pochodził z Sosnowca, lecz często tu przebywał - konsekrował kościoły, erygował nowe parafie itp. Warto więc przypomnieć jego życie i działalność.
Edukacja
Po ukończeniu gimnazjum realnego w Dyneburgu (Dźwińsk, obecnie Daugavpily) wstąpił do Seminarium Duchownego w Petersburgu (1885), skąd po trzech latach skierowano go - jako wyróżniającego się kleryka do petersburskiej Akademii Duchownej. W 1892 r. uzyskał stopień magistra teologii i święcenia kapłańskie.
Od 1893 r. był profesorem Seminarium Duchownego w Mohylewie, a od 1903 r. pełnił funkcje rektora tej uczelni.
Nominacja biskupia
W 1904 r. otrzymał godność kanonika kapituły mohyłeńskiej. Zasadniczy zwrot w jego życiu nastąpił w 1910 r., kiedy papież Pius X powierzył mu biskupstwo kieleckie - 29 czerwca 1910 r. odbył się ingres nowego biskupa. Do diecezji, w której objął władzę duszpasterską, należało wówczas - do końca października 1925 r. - Zagłębie Dąbrowskie z Sosnowcem. Biskup A. Łosiński przywiązywał dużą wagę do bezpośrednich kontaktów z podległymi mu parafiami.
Konsekracja kościołów w Zagłębiu
Zagłębie odwiedził już wkrótce po objęciu diecezji. Jeszcze w 1910 r. konsekrował kościoły: p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny – obecną katedrę (8 sierpnia), św. Joachima w Zagórzu (15 sierpnia) i św. Jana Chrzciciela w Niwce. Rok później, 18 lipca 1911 r. erygował parafię p.w. św. Tomasza Apostoła na Pogoni. Uczestniczył w obchodach jubileuszu 50-lecia kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa (1912), podczas których poświęcił figurę Chrystusa wykonaną przez artystę Pruszyńskiego.
W ostatnim roku przed wyłączeniem Zagłębia Dąbrowskiego z diecezji kieleckiej biskup A. Łosiński powołał dwie nowe parafie na terenie obecnego Sosnowca: śś. Apostołów Piotra i Pawła w Maczkach (18 maja 1924 r.) i Matki Boskiej Częstochowskiej w Kazimierzu (19 października 1924 r).
Duże zaufanie
Cieszył się dużym powyważaniem nie tylko miejscowej społeczności katolickiej, ale także członków gminy żydowskiej. Zdecydowanie bowiem przeciwstawiał się antysemityzmowi.
W Sosnowcu służył pomocą i radą Siostrom Karmelitankom Dzieciątka Jezus, które w końcu 1921 r. podjęły tutaj działalność.
Prasa
W końcu 1911 r. wszedł w skład powołanego w Sosnowcu towarzystwa prasowego, które przejęło wydawanie „Kuriera Zagłębia” przekształcając to pismo w organ chrześcijańskiej demokracji. Jednocześnie założył (1911) „Przegląd Diecezjalny” (od 1929 „Kielecki Przegląd Diecezjalny”), informujący o najważniejszych wydarzeniach w diecezji.
Patriota
Był szczerym patriotą wierzącym w odrodzenie się niepodległego państwa polskiego. Nie popierał jednak ruchu legionowego Józefa Piłsudskiego. Z jego inicjatywy ufundowano w Kielcach pamiątkową tablicę z płaskorzeźbą Tadeusza Kościuszki, odsłoniętą w październiku 1917 r., w stulecie śmierci Naczelnika.
Różnego rodzaje działalności
Działalności charytatywna
Na uwagę zasługuje działalność charytatywna i społeczna biskupa. Kierował Towarzystwem Dobroczynności, zorganizował ochronkę dla sierot wojennych (1917), założył Związek Towarzystw Dobroczynnych „Caritas”.
Z jego inicjatywy powstał (1918) Związek Księży „Praca”. W 1920 r. utworzył Sekretariat Pracy Katolickiej (Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej i Żeńskiej) przekształcony w 1931 r. na Instytut Akcji Katolickiej.
Działalności oświatowa
Żywo interesował się problemami oświaty. W 1915 r. nakazał duchowieństwu diecezji zakładanie szkół ludowych. Z jego inicjatywy powstała Biskupia Szkoła Muzyczna, a także gimnazjum katolickie i seminarium nauczycielskie
w Kielcach.
Działalność artystyczna
Wykazywał stałą troskę o stan sztuki sakralnej. W 1917 r. powołał Diecezjalną Komisję Budowlaną (od 1927 r. Komisja Artystyczno-Architektoniczną i Ochrony Zabytków), a w 1921 r. Muzeum Diecezjalne. W okresie
jego działalności zreformowano Seminarium Duchowne w Kielcach – wprowadzono m.in. wykłady z historii sztuki.
Zwołanie I Synodu Diecezjalnego
Do największych osiągnięć biskupa A. Łosińskiego w zakresie działalności duszpasterskiej należało zwołanie I Synodu Diecezjalnego w Kielcach (5-7 lipca 1927 r.).
Bibliografia
- Małgorzata Śmiałek: Sosnowieckie ABC, tom V. Muzeum w Sosnowcu, 2006, s. 34-35. ISBN 978-83-89199-37-9.