Zygmunt Cieplak: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
(Utworzył nową stronę „Zygmunt Cieplak urodził się 6 kwietnia 1890 roku w Dąbrowie Górniczej. Ukończył gimnazjum nauczycielskie. Był nauczycielem a nast...”)
 
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
Zygmunt Cieplak urodził się [[6 kwietnia]] [[1890]] roku w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]].
{{Biogram infobox
Ukończył gimnazjum nauczycielskie. Był nauczycielem a następnie kierował szkołą powszechną w Dąbrowie Górniczej.
|imię i nazwisko ='''Zygmunt Cieplak'''
|pseudonim =
|grafika =
|opis grafiki =
|podpis =
|data urodzenia = [[6 kwietnia]] [[1890]]
|miejsce urodzenia = [[Dąbrowa Górnicza]]
|imię przy narodzeniu =
|data śmierci = [[12 września]] [[1941]]
|miejsce śmierci = obóz Mauthausen-Gusen)
|przyczyna śmierci = morderstwo
|miejsce spoczynku =
|zawód = nauczyciel, samorządowiec
|odznaczenia =
|www =
}}
'''Zygmunt Cieplak''' - (ur. [[6 kwietnia]] [[1890]] r. w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]], zm. [[12 września]] [[1941]] r. w obozie koncentracyjnym Mauthausen-Gusen) działacz społeczny, oświatowy i polityczny.


Związany z PPS od [[1914]] roku. Po I wojnie światowej, w niepodległej już Polsce był działaczem samorządowym
==Edukacja==
i pracował w administracji. Był radnym i wiceprezydentem a w okresie [[7 stycznia]] [[1928]] - [[28 stycznia]] [[1929]] roku prezydentem Dąbrowy Górniczej. Do wybuchu II wojny światowej pełnił także funkcję ławnika Zarządu Miasta.
Pochodzi z rodziny robotniczej. Ukończył szkołę elementarną, a następnie gimnazjum nauczycielskie w Ursynowie. Od [[1911]] r. pracował jako nauczyciel; od [[1915]] został kierownikiem szkoły w Dąbrowie Górniczej. Po zajęciu Dąbrowy przez Austriaków był więziony, a następnie zawieszony na rok w czynnościach nauczyciela.  


==Działalność polityczna i oświatowa==
Od [[1914]] r. członek PPS. W [[1918]] uczestniczył w rozbrajaniu okupantów; był jednym z organizatorów Milicji Ludowej PPS. Po utworzeniu w listopadzie [[1918]] Komisariatu Ludowego został komisarzem oświatowym na powiat dąbrowski.
W latach [[1919]] – [[1922]] studiował na Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie. Od [[1922]] był członkiem OKR Zagłębia Dąbrowskiego i przewodniczącym KD w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]] oraz z ramienia partii ławnikiem w [[Rada Miejska w Dąbrowie Górniczej|Radzie Miejskiej]].
Aktywny działacz oświatowy, honorowy rektor [[Towarzystwo Uniwersytetu Robotniczego w Dąbrowie Górniczej|TUR]]. Był członkiem Zarządu Domu Ludowego.
Inicjator budowy dzielnicy willowej na nowym [[Staszic (Dąbrowa Górnicza)|„Staszicu”]]. Po odpowiednie projekty willi podróżował wraz z [[Cezary Uthke|Cezarym Uthke]] do Wiednia. Od [[1925]] – [[1928]] wiceprezydent miasta, usunięty przez władze sanacyjne ze stanowiska prezydenta był prześladowany i bezrobotny przez 7 lat.
==Prezydent Dąbrowy Górniczej==
W [[1935]] został wysunięty jako kandydat jednolitego frontu na [[Prezydenci Dąbrowy Górniczej|prezydenta Dąbrowie Górniczej]]. Wybrany na to stanowisko nie został jednak zatwierdzony. W [[1936]] ponownie wybrany na stanowisko prezydenta lecz nic zatwierdzony.
W [[1936]] Komunistyczna Partia Polski wysunęła jego kandydaturę na stanowisko dyrektora Kasy Brackiej, wycofano ją jednak, gdyż OKR nie udzieliła mu poparcia.
==Społecznik==
Cieplak organizował pomoc dla Republiki Hiszpańskiej. W [[1937]] został członkiem [[Loża Wolnomularska „Staszic”Loży Wolnomularskiej „Staszic”]] w [[Sosnowiec|Sosnowcu]]. W pierwszych dniach września [[1939]], po ucieczce władz z [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowy Górniczej]] utworzył samorząd i Milicję Ludową, zakładał kuchnie dla głodujących i organizował pomoc dla mieszkańców, tworzył jednolitą organizację wobec władz okupacyjnych. Poszukiwany przez gestapo opuścił [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowę Górniczą]]. W [[1940]] powrócił ponownie do [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowy Górniczej]] i podjął próbę organizowania walki z okupantem.
==Areszt==
Aresztowany przez Niemców w lutym [[1940]] roku jako jeden z 40 zakładników. Początkowo więziony był w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] a następnie trafił do obozu koncentracyjnego w Mauthasen-Gusen gdzie został zamordowany [[12 września]] [[1941]] roku.
Aresztowany przez Niemców w lutym [[1940]] roku jako jeden z 40 zakładników. Początkowo więziony był w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] a następnie trafił do obozu koncentracyjnego w Mauthasen-Gusen gdzie został zamordowany [[12 września]] [[1941]] roku.
==Uhonorowanie==
Jego imieniem nazwano ulicę na [[Reden (Dąbrowa Górnicza)|Redenie]]. W Alei Zasłużonych na cmentarzu MBA na płycie rodzinnego grobu zamieszczono tablicę upamiętniającą Cieplaka.
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Cieplak, Zygmunt]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Dąbrowie Górniczej|Cieplak, Zygmunt]]
[[Kategoria:Prezydenci Dąbrowy Górniczej|Cieplak, Zygmunt]]
[[Kategoria:Politycy|Cieplak, Zygmunt]]

Aktualna wersja na dzień 13:44, 7 lut 2019

Zagłębiowskie Biogramy
Imię i nazwisko Zygmunt Cieplak
Data i miejsce urodzenia 6 kwietnia 1890
Dąbrowa Górnicza
Data i miejsce śmierci 12 września 1941
obóz Mauthausen-Gusen)
Przyczyna śmierci morderstwo
Zawód nauczyciel, samorządowiec

Zygmunt Cieplak - (ur. 6 kwietnia 1890 r. w Dąbrowie Górniczej, zm. 12 września 1941 r. w obozie koncentracyjnym Mauthausen-Gusen) działacz społeczny, oświatowy i polityczny.

Edukacja

Pochodzi z rodziny robotniczej. Ukończył szkołę elementarną, a następnie gimnazjum nauczycielskie w Ursynowie. Od 1911 r. pracował jako nauczyciel; od 1915 został kierownikiem szkoły w Dąbrowie Górniczej. Po zajęciu Dąbrowy przez Austriaków był więziony, a następnie zawieszony na rok w czynnościach nauczyciela.

Działalność polityczna i oświatowa

Od 1914 r. członek PPS. W 1918 uczestniczył w rozbrajaniu okupantów; był jednym z organizatorów Milicji Ludowej PPS. Po utworzeniu w listopadzie 1918 Komisariatu Ludowego został komisarzem oświatowym na powiat dąbrowski. W latach 19191922 studiował na Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie. Od 1922 był członkiem OKR Zagłębia Dąbrowskiego i przewodniczącym KD w Dąbrowie Górniczej oraz z ramienia partii ławnikiem w Radzie Miejskiej. Aktywny działacz oświatowy, honorowy rektor TUR. Był członkiem Zarządu Domu Ludowego.

Inicjator budowy dzielnicy willowej na nowym „Staszicu”. Po odpowiednie projekty willi podróżował wraz z Cezarym Uthke do Wiednia. Od 19251928 wiceprezydent miasta, usunięty przez władze sanacyjne ze stanowiska prezydenta był prześladowany i bezrobotny przez 7 lat.

Prezydent Dąbrowy Górniczej

W 1935 został wysunięty jako kandydat jednolitego frontu na prezydenta Dąbrowie Górniczej. Wybrany na to stanowisko nie został jednak zatwierdzony. W 1936 ponownie wybrany na stanowisko prezydenta lecz nic zatwierdzony. W 1936 Komunistyczna Partia Polski wysunęła jego kandydaturę na stanowisko dyrektora Kasy Brackiej, wycofano ją jednak, gdyż OKR nie udzieliła mu poparcia.

Społecznik

Cieplak organizował pomoc dla Republiki Hiszpańskiej. W 1937 został członkiem Loża Wolnomularska „Staszic”Loży Wolnomularskiej „Staszic” w Sosnowcu. W pierwszych dniach września 1939, po ucieczce władz z Dąbrowy Górniczej utworzył samorząd i Milicję Ludową, zakładał kuchnie dla głodujących i organizował pomoc dla mieszkańców, tworzył jednolitą organizację wobec władz okupacyjnych. Poszukiwany przez gestapo opuścił Dąbrowę Górniczą. W 1940 powrócił ponownie do Dąbrowy Górniczej i podjął próbę organizowania walki z okupantem.

Areszt

Aresztowany przez Niemców w lutym 1940 roku jako jeden z 40 zakładników. Początkowo więziony był w Sosnowcu a następnie trafił do obozu koncentracyjnego w Mauthasen-Gusen gdzie został zamordowany 12 września 1941 roku.

Uhonorowanie

Jego imieniem nazwano ulicę na Redenie. W Alei Zasłużonych na cmentarzu MBA na płycie rodzinnego grobu zamieszczono tablicę upamiętniającą Cieplaka.