Konrad Gamper: Różnice pomiędzy wersjami
(Redakcyjne.) |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 16: | Linia 16: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
[[Plik:Konrad Gamper grob-0001.jpg|thumb|thumb|250px|Grobowiec]] | |||
[[Plik:Konrad Gamper grob-0002.jpg|thumb|thumb|250px|Grobowiec]] | |||
'''Konrad Gamper''' - (ur. [[30 kwietnia]] [[1846]] r. w Neuhaus (kanton Turgale, Szwajcaria), zm. [[29 września]] [[1899]] r. w Kramatorsku (Rosja carska)) konstruktor, menadżer, przemysłowiec, współzałożyciel fabryki kotłów w [[Sosnowiec|sosnowieckim]] [[Konstantynów (Sosnowiec)|Konstantynowie]]. | '''Konrad Gamper''' - (ur. [[30 kwietnia]] [[1846]] r. w Neuhaus (kanton Turgale, Szwajcaria), zm. [[29 września]] [[1899]] r. w Kramatorsku (Rosja carska)) konstruktor, menadżer, przemysłowiec, współzałożyciel fabryki kotłów w [[Sosnowiec|sosnowieckim]] [[Konstantynów (Sosnowiec)|Konstantynowie]]. | ||
Wersja z 10:28, 28 lut 2017
Zagłębiowskie Biogramy | |
Imię i nazwisko | Konrad Gamper |
Data i miejsce urodzenia | 30 kwietnia 1846 Neuhaus (kanton Turgale, Szwajcaria) |
Data i miejsce śmierci | 29 września 1899 Kramatorsk (Rosja carska) |
Miejsce spoczynku | Cmentarz ewangelicki w Sosnowcu |
Zawód | przemysłowiec |
Konrad Gamper - (ur. 30 kwietnia 1846 r. w Neuhaus (kanton Turgale, Szwajcaria), zm. 29 września 1899 r. w Kramatorsku (Rosja carska)) konstruktor, menadżer, przemysłowiec, współzałożyciel fabryki kotłów w sosnowieckim Konstantynowie.
Edukacja
W wieku 17 lat terminował u ślusarza, a następnie pracował jako ślusarz. Nieprzeciętnie zdolny, systematycznie pogłębiał wiedzę drogą samokształcenia; później ukończył studia politechniczne.
Praca
Praca za granicą i Wrocławiu
W latach 1867 - 1873 pracował w montażowniach różnych zakładów we Francji, Niemczech, Czechach i na Węgrzech. Przełomowym w jego działalności zawodowej był rok 1874, kiedy powierzono mu stanowisko konstruktora w fabryce von Ruffera we Wrocławiu. Okazał się uzdolnionym projektantem i budowniczym mostów żelaznych przez rzekę Odrę; wybudował również wiadukt kolejowy pod Koźlem (Kętrzynem). W 1876 roku objął funkcje dyrektora fabryki kotłów parowych i mostów żelaznych w Pielahutte na Górnym Śląsku.
Przyjazd do Sosnowca (Gubernia Piotrkowska)
Wtedy to zwrócił uwagę na sąsiednie Zagłębie Dąbrowskie jako miejsce sprzyjające inwestycjom i zaproponował von Rufferowi założenie na tym terenie filii zakładów. Ponieważ do tego nie doszło, przyjął propozycję W. Fitznera, właściciela kotlarni w Siemianowicach, aby wspólnie wybudować fabrykę w Zagłębiu.
Fabryka kotłów
Projekt ten zrealizowano w 1880 r. w sosnowieckim Konstantynowie powstała wytwórnia kotłów parowych. K. Gamper zarządzał nią, pełnił również funkcje dyrektora technicznego. Pod jego kierownictwem niewielki zakład szybko się rozwijał. W 1893 r. przyłączył do niego odlewnię i fabrykę maszyn w Dąbrowie. W dwa Jata później Gamper spłacił wspólnika, a w 1897 r. przekształcił fabrykę w przedsiębiorstwo pn. Towarzystwo Akcyjne Zakładów Kotlarskich i Mechanicznych "W. Fitzner i K. Gamper"; był jego głównym udziałowcem, prezesem i dyrektorem zarządu. Firma ta, posiadająca wiele filii i przedstawicielstw, stała się jednym z najpoważniejszych przedsiębiorstw w całym imperium carskim.
Oprócz różnego typu kotłów produkowała konstrukcje stalowe, aparaturę dla cukrowni, gorzelni, browarów i fabryk chemicznych oraz żurawie, krany i in.
Fabryka na Ukrainie
K. Gamper wybudował również fabrykę maszyn w Kramatorsku w guberni charkowskiej na Ukrainie (1896); w 1899 r. utworzył z niej odrębne towarzystwo akcyjne.
Inne posady w Polsce
Przez długi okres zarządzał majątkami i kopalniami księcia Hohenlohe, był prezesem rady nadzorczej walcowni "Milowice", a także dyrektorem zarządu towarzystwa akcyjnego Augusta Repphana w Warszawie.
Ciekawostki
- W 1990 roku, w 110 rocznicę założenia fabryki kotłów w Sosnowcu, jej załoga (FAKOP) ufundowała mu grobowiec.
- W Sosnowcu na Konstantynowie jedną z ulic nazwano jego imieniem. Po 1945 roku zmieniono ją na Przodowników Pracy, a później na Fabryczną.
Linki zewnętrzne
Bibliografia
- Małgorzata Śmiałek: Sosnowieckie ABC, tom V. Muzeum w Sosnowcu, 2006, s. 22-23. ISBN 978-83-89199-37-9.