Władysław Łakomik: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 3 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 6: Linia 6:
  |opis grafiki        = ???
  |opis grafiki        = ???
  |podpis              =  
  |podpis              =  
  |data urodzenia      = [[???]] [[????]]
  |data urodzenia      = [[22 września]] [[1913]]
  |miejsce urodzenia    =  
  |miejsce urodzenia    = [[Czeladź]]
  |imię przy narodzeniu =
  |imię przy narodzeniu =
  |data śmierci        = [[???]]
  |data śmierci        = [[8 czerwca]] [[1990]]
  |miejsce śmierci      =  
  |miejsce śmierci      = [[Czeladź]]
  |przyczyna śmierci    =
  |przyczyna śmierci    =
  |miejsce spoczynku    =  
  |miejsce spoczynku    = [[Czeladź]]. [[Cmentarz katolicki w Czeladzi|Cmentarz parafialny przy ul. Nowopogońskiej]]
  |zawód                = Żołnierz, uczestnik bitwy pod Monte Cassino
  |zawód                = Żołnierz, uczestnik bitwy pod Monte Cassino
  |odznaczenia          =  
  |odznaczenia          =  
Linia 20: Linia 20:
  |www                  =
  |www                  =
}}
}}
[[Plik:Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino.JPG|thumb|left|100px|[[Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino]]]]


Władysław Łakomik urodził się [[22 września]] [[1913]] roku w [[Czeladź|Cze1adzi]] jako kolejne dziecko Teodora, znanego w mieście rzeźnika i przyszłego naczelnika cze1adzkiej Ochotniczej Straży Pożarnej. W Czeladzi spędził dzieciństwo i wczesną młodość. Tu również rozpoczął, śladem ojca pracę w zawodzie rzeźnika.
W sierpniu [[1939]] roku został zmobilizowany do plutonu łączności Tarnowskich Górach. Podczas kampanii wrześniowej służył w 173 pułku piechoty w Katowicach. Po kapitulacji wojsk polskich, 18 września trafił do obozu internowanych w Rumunii.
Z początkiem 1940 roku okuopuścił obóz i przez Jugosławię, Grecję i Turcję przedostał się do Syr1i gdzie
w miejscowości, Homs,. wstąpił do Brygady Strzelców Karpackich. Po przeszkoleniu w Palestynie trafił do Aleksandrii w Egipcie. Uczestniczył w obronie Tobruku i w bitwie pod Ghazalą.
Po rozwiązaniu Brygady Strzelców Karpackich ([[3 maja]] [[1943]] roku) i powołaniu 3 Dywizji Strzelców Karpackich, walczył w jej szeregach, w 1 kompanii sanitarnej. W grudniu [[1943]] roku Władysław wraz z innymi jednostkami 3 Dywizji SK wylądował we Włoszech.
Tocząc zaciekłe boje powoli wojska posuwały się w kierunku Rzymu. Pod koniec kwietnia [[1944]] roku, dotarli
w okolice Monte Cassino, gdzie od 11 do 18 maja wzięli udział w walkach wzgórze klasztorne i przełamanie
Linii Gustawa. Wraz z innymi Polakami przeżył radość i dumę z zatkniętej na ruinach benedyktyńskiego klasztoru polskiej flagi. [[4 czerwca]] wkroczył do Rzymu. Później walczył w bitwie o Ankonę i Bolonię. Wojnę zakończył w stopniu starszego strzelca.
Za przejście szlaku bojowego został
odznaczony: Krzyżem Pamiątkowym Monte Cassino,. Medalem za udział w wojnie Obronnej 1939, Medalem Wojska, Krzyżem Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie oraz brytyjskimi: The 1939-1945 Star, The War, Medal Africa Star, Defence Medal i po wojnie Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
Do Polski powrócił w [[1947]] roku, dwa lata po zakończeniu wojny, które spędził we Francji i Anglii. Nie skorzystał z propozycji wyjazdu do Stanów Zjednoczonych i Australii. Powrócił do [[Czeladź|Czeladzi]] i do zawodu rzeźnika.
Ożenił się Czesławą Będkowską, z którą miał troje dzieci i z  którą doczekał się pięciorga wnuków. Swą bohaterską przeszłością nie chwalił się nikomu. W obawie przed kłopotami grożącymi rodzinie szczegółami heroicznych czasów nie dzielił się nawet z najbliższymi. Zmarł [[8 czerwca]] [[1990]] rok Pochowany został na [[Cmentarz katolicki w Czeladzi|cmentarzu parafialnym w Czeladzi, przy ul. Nowopogońskiej]].





Aktualna wersja na dzień 23:08, 29 lis 2015

Zagłębiowskie Biogramy
???
???
Imię i nazwisko Władysław Łakomik
Data i miejsce urodzenia 22 września 1913
Czeladź
Data i miejsce śmierci 8 czerwca 1990
Czeladź
Miejsce spoczynku Czeladź. Cmentarz parafialny przy ul. Nowopogońskiej
Zawód Żołnierz, uczestnik bitwy pod Monte Cassino


Władysław Łakomik urodził się 22 września 1913 roku w Cze1adzi jako kolejne dziecko Teodora, znanego w mieście rzeźnika i przyszłego naczelnika cze1adzkiej Ochotniczej Straży Pożarnej. W Czeladzi spędził dzieciństwo i wczesną młodość. Tu również rozpoczął, śladem ojca pracę w zawodzie rzeźnika.

W sierpniu 1939 roku został zmobilizowany do plutonu łączności Tarnowskich Górach. Podczas kampanii wrześniowej służył w 173 pułku piechoty w Katowicach. Po kapitulacji wojsk polskich, 18 września trafił do obozu internowanych w Rumunii.

Z początkiem 1940 roku okuopuścił obóz i przez Jugosławię, Grecję i Turcję przedostał się do Syr1i gdzie w miejscowości, Homs,. wstąpił do Brygady Strzelców Karpackich. Po przeszkoleniu w Palestynie trafił do Aleksandrii w Egipcie. Uczestniczył w obronie Tobruku i w bitwie pod Ghazalą.

Po rozwiązaniu Brygady Strzelców Karpackich (3 maja 1943 roku) i powołaniu 3 Dywizji Strzelców Karpackich, walczył w jej szeregach, w 1 kompanii sanitarnej. W grudniu 1943 roku Władysław wraz z innymi jednostkami 3 Dywizji SK wylądował we Włoszech. Tocząc zaciekłe boje powoli wojska posuwały się w kierunku Rzymu. Pod koniec kwietnia 1944 roku, dotarli w okolice Monte Cassino, gdzie od 11 do 18 maja wzięli udział w walkach wzgórze klasztorne i przełamanie Linii Gustawa. Wraz z innymi Polakami przeżył radość i dumę z zatkniętej na ruinach benedyktyńskiego klasztoru polskiej flagi. 4 czerwca wkroczył do Rzymu. Później walczył w bitwie o Ankonę i Bolonię. Wojnę zakończył w stopniu starszego strzelca.

Za przejście szlaku bojowego został odznaczony: Krzyżem Pamiątkowym Monte Cassino,. Medalem za udział w wojnie Obronnej 1939, Medalem Wojska, Krzyżem Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie oraz brytyjskimi: The 1939-1945 Star, The War, Medal Africa Star, Defence Medal i po wojnie Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.

Do Polski powrócił w 1947 roku, dwa lata po zakończeniu wojny, które spędził we Francji i Anglii. Nie skorzystał z propozycji wyjazdu do Stanów Zjednoczonych i Australii. Powrócił do Czeladzi i do zawodu rzeźnika.

Ożenił się Czesławą Będkowską, z którą miał troje dzieci i z którą doczekał się pięciorga wnuków. Swą bohaterską przeszłością nie chwalił się nikomu. W obawie przed kłopotami grożącymi rodzinie szczegółami heroicznych czasów nie dzielił się nawet z najbliższymi. Zmarł 8 czerwca 1990 rok Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Czeladzi, przy ul. Nowopogońskiej.