Park Sielecki (Sosnowiec): Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
Do użytku oddano także sztuczne lodowisko. Część powierzchni parku zajęło osiedle mieszkaniowe. Przeprowadzone prace budowlane wywołały niekorzystne zmiany hydrologiczne i w dużym stopniu zniszczyły | Do użytku oddano także sztuczne lodowisko. Część powierzchni parku zajęło osiedle mieszkaniowe. Przeprowadzone prace budowlane wywołały niekorzystne zmiany hydrologiczne i w dużym stopniu zniszczyły | ||
roślinność. | roślinność. | ||
W [[1967]] roku w nowej części parku, po zachodniej części [[Czarna Przemsza|Czarnej Przemszy]] wniesiono [[Pomnik Czynu Rewolucyjnego]] złożonego z dwóch elementów: bryły z 300 bloków sjenitu (symbol węgla) oraz stalowego obelisku (symbol hutnictwa) wysokości 56 metrów. Odsłonięto go [[16 września]] [[1967]]. [[26 października]] [[1990]] pomnik zdemontowano a w jego miejsce na podwyższeniu wzniesiono [[Miejsce Pamięci: Pomnik "Wolność, Praca, Godność" (Sosnowiec)|pomnik Wolność, Praca, Godność]]. | |||
==Roślinność== | ==Roślinność== | ||
Wersja z 18:34, 19 maj 2022
Park Sielecki postał wokół zamku rycerskiego w Sielcu, wybudowanego w 1612 r. Pierwsze informacje o parku pochodzą z 1835 r. Zapewne został on przebudowany po przejęciu majątku sieleckiego przez hrabiego Andrzeja Renarda (1856).
W końcu XIX i pierwszych latach XX w. park odrestaurował i zmodernizował Ludwik Mauve, generalny dyrektor Gwarectwa "Hrabia Renard". Przez krótki czas park nazywano nawet jego imieniem. W 1902 r. poszerzone zostały jego granice w kierunku południowo-wschodnim, a od strony północnej założono staw.
Park dla wszystkich
W odróżnieniu od parków wokół rezydencji Dietla i Schonów (Park Schönowski na Środuli i Park Schonöwski nad Czarną Przemszą) teren ten udostępnia ny był publiczności. Sytuacja zmieniła się w okresie międzywojennym, kiedy liczbę zwiedzających poważnie ograniczono. Wprowadzono przepustki, które wydawała administracja kopalni Kopalnia "Renard" (Sosnowiec).
Okres po II wojnie światowej
Po drugiej wojnie światowej zburzono ogrodzenie, pozostawiając jedynie niewielki fragment muru z wieżą. Park ponownie stał się miejscem wypoczynku mieszkańców Sosnowca. W latach 60. wybudowano nieistniejący już obecnie amfiteatr, a w miejscu stawu - baseny kąpielowe. Do użytku oddano także sztuczne lodowisko. Część powierzchni parku zajęło osiedle mieszkaniowe. Przeprowadzone prace budowlane wywołały niekorzystne zmiany hydrologiczne i w dużym stopniu zniszczyły roślinność. W 1967 roku w nowej części parku, po zachodniej części Czarnej Przemszy wniesiono Pomnik Czynu Rewolucyjnego złożonego z dwóch elementów: bryły z 300 bloków sjenitu (symbol węgla) oraz stalowego obelisku (symbol hutnictwa) wysokości 56 metrów. Odsłonięto go 16 września 1967. 26 października 1990 pomnik zdemontowano a w jego miejsce na podwyższeniu wzniesiono pomnik Wolność, Praca, Godność.
Roślinność
W parku rośnie obecnie około 60 gatunków drzew i krzewów, a wśród nich rzadko spotykane: katalpa bignoniowa, winnik zmienny, głóg szkarłatny, migdałowiec trójklapowy. Średni wiek drzewostanu wynosi ok. 90 lat, lecz można tu spotkać także okazy starsze, osiągające w obwodzie 3 - 5 m (topole kanadyjskie).
Park Sielecki na starych zdjęciach
Staw w parku Sieleckim
Staw w parku Sieleckim
Staw w parku Sieleckim
Odsłonięcie [Czynu Rewolucyjnego] w Parku Sieleckim, 1967
Park Sielecki na planach miast
Park Sielecki na planie z 1905 roku
Park Sielecki na planie z 1921 roku
Park Sielecki na planie z 1942 roku
Galeria
Bibliografia
- Małgorzata Śmiałek: Sosnowieckie ABC, tom II. : Muzeum w Sosnowcu, 2003, s. 41-42. ISBN 83-89199-03-3.
