Ludwik Mauve

Z WikiZagłębie
Zagłębiowskie Biogramy
Ludwik Mauve
Ludwik Mauve
Imię i nazwisko Ludwik Mauve
Data i miejsce urodzenia 1840
Nysa
Data śmierci 30 marca 1915
Miejsce spoczynku Cmentarz ewangelicki w Sosnowcu
Zawód inżynier górniczy, przemysłowiec
Sosnowiec Cmentarz ewangelicki 031 (Ludwik Mauve).JPG
Sosnowiec Cmentarz ewangelicki 032 (Ludwik Mauve).JPG


Ludwik (Ludwig) Mauve - (ur. 1840 r. w Nysie, zm. 30 marca 1915 r.) inżynier górniczy, przemysłowiec, finansista. Zarządca majątku Gwarectwa „Hr. Renard”. Współwłaściciel fabryk w Kluczach.

Rodzina

Był synem Karola, dyrektora rozległych majątków przemysłowo-ziemskich Tiele-Wincklerów na Górnym Śląsku. Prawdopodobnie u boku ojca zdobywał wiedzę na temat kierowania wielkimi przedsiębiorstwami i przygotował się do przyszłych obowiązków. Żonaty z Selmą Lange miał pięcioro dzieci. Córka Wiera wyszła za mąż za Borysa Dietla, syna Henryka, założyciela fabryki włókienniczej na Pogoni.

Edukacja

W Prusach ukończył studia wyższe; został inżynierem górniczym.

Praca w Gwarectwie „Hrabia Renard”

W 1875 r. przyjechał do Sosnowca, by objąć stanowisko dyrektora zespołu majątków ziemskich (Sielec, Modrzejów, Góra Siewierska, Strzyżowice) i zakładów przemysłowych należących do spadkobierców hr. Jana Renarda („Dobra i Kopalnie Sieleckie”). Jako pełnomocnik rodziny uczestniczył w działaniach na rzecz przekształcenia tego przedsiębiorstwa w spółkę. W utworzonym w ich wyniku Gwarectwie „Hrabia Renard” objął funkcje dyrektora generalnego.

Udziały w firmie
Miał również udziały w firmie - 2 z 1000. tzw. kuksów (od 1896 r. - 7). Po opanowaniu Gwarectwa przez kapitał francuski, pozostał na dotychczasowym stanowisku, mimo iż był Niemcem (przyjął obywatelstwo rosyjskie). Obowiązki te pełnił do śmierci.

Rozwój firmy
Pod jego kierownictwem majątek, w którym w latach 70. XIX wieku dominowało rolnictwo, został przekształcony w pełni kapitalistyczne, dobrze prosperujące, wielobranżowe przedsiębiorstwo przemysłowe. Rozbudowano istniejące kopalnie, wybudowano nowe zakłady (powstała m.in. walcownia rur i żelaza w Dębowej Górze). Z jego inicjatywy w górnictwie i innych branżach przemysłowych realizowano nowoczesne rozwiązania techniczne. Uczestniczył we wszystkich zjazdach górniczych i hutniczych jakie odbywały się w Warszawie. Gwarectwo, którego był dyrektorem pobudowało liczne domy dla robotników, urzędników i personelu technicznego, a także szkoły, przedszkola, szpital, ambulatoria.

Rozwój urbanistyczny miasta
Działalność Gwarectwa przyspieszyła proces urbanizacji Sosnowca. Duży wkład w to dzieło wniósł osobiście L. Mauve. Z jego inicjatywy powstały w Sosnowcu telefony, elektrownia, hotel „Sielec” z salą teatralną i in. obiekty. Uporządkował i zmodernizował park sielecki, który nosił później jego imię. Przez pewien czas utrzymywał przejęty przez Gwarectwo teatr.

Inauguracja sosnowieckiego magistratu

Ludwik Mauve uczestniczył w pierwszym, inauguracyjnym posiedzeniu sosnowieckiego magistratu (24 stycznia 1903), na którym powołano go na honorowego radcę miejskiego. Funkcję tę pełnił wspólnie z H. Dietlem, F. Schonem i S. Reicherem.

Majątek w Kluczach

W 1897 r. nabył majątek Klucze i rozwinął tam działalność inwestycyjną. Był współwłaścicielem fabryki Portland - Cementu w Kluczach i wybudowanej na tym terenie fabryki papieru.

Twórca Towarzystwa

W 1911 r. wspólnie z Bogumiłem Meyerem utworzył Towarzystwo Górniczo-Przemysłowe Będzin-Olkusz. Do końca życia pełnił obowiązki wiceprezesa Rady Zarządzającej Francusko-Rosyjskiego Towarzystwa Górniczego.

Ciekawostki

Kultura, oświata, itd...
Wspierał instytucje charytatywne, oświatowe i kulturalne.

Ulica imienia Mauvego
Po śmierci L. Mauvego jednej z ulic nadano jego imię (część dzisiejszych ulic S. Mikołajczyka i Powstańców w Sosnowcu).

Bibliografia