Andrzej Renard

Z WikiZagłębie
Zagłębiowskie Biogramy
Andrzej Maria Renard
Imię i nazwisko Andrzej Maria Renard
Data i miejsce urodzenia 12 stycznia 1795
Opawa
Data i miejsce śmierci 21 listopada 1874
Strzelce Opolskie



Andrzej Maria Renard / Andreas Maria Renard / Andreas Maria Graf von Renard - (ur. 12 stycznia 1795 w Opawie, zm. 21 listopada 1874) - hrabia ze Strzelec Opolskich, spadkobierca Colonnów, generał wojsk saskich, pochodzenia francuskiego, właściciel dóbr ziemskich Wielkie Strzelce na Śląsku Opolskim; Przemysłowiec śląski, twórca nowoczesnego przemysłu na Górnym Śląsku i w Zagłębiu Dąbrowskim; Założycielem i współwłaścicielem Towarzystwa Akcyjnego Hut i Kopalń „Minerva”, „Schlesische Hutten, forst und Bergbau” oraz hut: „Pokój”, „Renard” i „Zawadzka” oraz wielu browarów, gorzelni, młynów, torfiarni; Właściciel 41% udziałów kolei Warszawsko-Wiedeńskiej.

Kształcił się w szkołach i na uczelniach w Opawie, Berlinie i Londynie.

W 1812 roku został spadkobiercą prawie całego majątku Colonnów po swojej matce hrabinie Aloisie von Gaschin, skoligaconej z rodem Colonnów. Pełnię praw majątkowych nabył w 1815 roku. Otrzymał w spadku po Filipie Colonnie dobra w Strzelcach Opolskich, warte 620 tysięcy talarów. Stał się właścicielem zakładów (walcownie, huty, kopalnie) położonych w powiatach: oleskim, strzeleckim, lublinieckim, raciborskim i bytomskim oraz majątków ziemskich w Opawie, Bielsku, Nadwornej (Galicja) i Travis w Alpach.

Od Franza Carla Kottulińskiego kupił Czechowice na Śląsku Cieszyńskim. Miał także pałace w Wielowsi, Biskupicach, Twarogu, Świbiu i Kravare (Czechy). Był właścicielem „Renardhutte”, huty „Pokój” w Bytomiu, a także licznych odlewni, koksowni, kamieniołomów, wapienników i piaskowni. Unowocześnił huty w Kolonowskim, Żędowicach, Fosowskim a w Zawadzkim wybudował nową, najnowocześniejszą na Opolszczyżnie.

25 kwietnia 1825 ożenił się z Euphemią Annaą Barbarą von Rudno-Rudzinska, z którą miał czwórkę dzieci: Marię Krystynę, Jana Marie, Ludmiłę Gabrielę Marię i Hipolita Karla Marię.

Dla syna, hrabiego Jana Marii Renarda kupił w 1857 r. od Charlotty von Stolberg-Wernigerode dobra Modrzejów-Sielec, znajdujące się w południowej części dzisiejszego Sosnowca - dobra o powierzchni 2796 mórg polskich wraz z istniejącymi kopalniami galmanu, glinu, węgla i rud żelaza.

Powierzchnia jego majątku w latach 70-tych XIX w. w Zagłębiu Dąbrowskim doszła do 3125 mórg polskich. Po jego śmierci w 1874 r. i śmierci w tym samym roku syna Jana, majątek jego odziedziczyli: wdowa Wilhelmina, córka Joanna Maria oraz siostrzeniec hrabia Mortimer von Tschirsky-Renard. Stał się on później wraz z siostrą Eufemią zu Eulenburg-Prassen głównym właścicielem majątku w Zagłębiu Dąbrowskim.

Źródła