Franciszek Ksawery Plenkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
|opis grafiki = | |opis grafiki = | ||
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = [[1867]] | |data urodzenia = [[3 grudnia]] [[1867]] | ||
|miejsce urodzenia =Kławaty | |miejsce urodzenia = Kławaty | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
|data śmierci = [[19 kwietnia]] [[1932]] | |data śmierci = [[19 kwietnia]] [[1932]] | ||
|miejsce śmierci =[[Sosnowiec]] | |miejsce śmierci = [[Sosnowiec]] | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
|miejsce spoczynku = | |miejsce spoczynku =[[Nekropolia Czterech Wyznań w Sosnowcu]] - [[Cmentarz katolicki przy ul. Smutnej w Sosnowcu|cmentarz katolicki]] | ||
|zawód = ksiądz, działacz społeczny | |zawód = ksiądz, działacz społeczny | ||
|odznaczenia = | |odznaczenia = | ||
}} | }} | ||
'''Franciszek Ksawery Plenkiewicz''' - (ur. [[3 grudnia]] [[1867]] r. w Kławatach, zm. [[19 kwietnia]] [[1932]] r. w [[Sosnowiec|Sosnowcu]]) ksiądz, działacz społeczny, pierwszy kapelan sosnowieckiego "Sokoła". | |||
'''Franciszek Ksawery Plenkiewicz''', ksiądz, działacz społeczny, pierwszy kapelan sosnowieckiego "Sokoła". | |||
Urodzony w [[1867]] roku, w majątku Kławaty na ziemi radomskiej i uczęszczający do gimnazjum w Radomiu F. K. Plenkiewicz, otrzymał święcenia kapłańskie w roku [[1894]] i odtąd przez 10 lat pełnił obowiązki wikariusza w [[Będzin|Będzinie]]. W międzyczasie został proboszczem i na Górze Zamkowej w [[Będzin|Będzinie]]. Tam zbudował Dom Polski, który stał się odtąd siedzibą miejscowego Towarzystwa Dobroczynności. | Urodzony w [[1867]] roku, w majątku Kławaty na ziemi radomskiej i uczęszczający do gimnazjum w Radomiu F. K. Plenkiewicz, otrzymał święcenia kapłańskie w roku [[1894]] i odtąd przez 10 lat pełnił obowiązki wikariusza w [[Będzin|Będzinie]]. W międzyczasie został proboszczem i na Górze Zamkowej w [[Będzin|Będzinie]]. Tam zbudował Dom Polski, który stał się odtąd siedzibą miejscowego Towarzystwa Dobroczynności. | ||
| Linia 24: | Linia 21: | ||
Działalność charytatywną i kulturalno-oświatową łączył przed zakończeniem I wojny światowej z pracą orędownika i kapelana znajdującego się oficjalnie w podziemiu [[Towarzystwo Gimnastyczne "Sokół"|Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół"]]. W okręgu zagłębiowskim i olkuskim organizacja ta występowała wówczas pod nazwą [[Towarzystwo Sportowo-Turystyczne "Piechur"|Towarzystwa Sportowo-Turystyczne "Piechur"]], realizując w zawoalowanej formie podstawowe kierunki pracy oświatowo-kulturalnej, gimnastyczno-sportowej oraz wychowawczo-narodowej "Sokoła". | Działalność charytatywną i kulturalno-oświatową łączył przed zakończeniem I wojny światowej z pracą orędownika i kapelana znajdującego się oficjalnie w podziemiu [[Towarzystwo Gimnastyczne "Sokół"|Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół"]]. W okręgu zagłębiowskim i olkuskim organizacja ta występowała wówczas pod nazwą [[Towarzystwo Sportowo-Turystyczne "Piechur"|Towarzystwa Sportowo-Turystyczne "Piechur"]], realizując w zawoalowanej formie podstawowe kierunki pracy oświatowo-kulturalnej, gimnastyczno-sportowej oraz wychowawczo-narodowej "Sokoła". | ||
W tym miejscu nadmienić należy, że w [[Będzin|Będzinie]], już ponoć w maju [[1905]] roku powstało w konspiracji gniazdo tej organizacji. Jak podaje [[Iskra|"Iskra"]] z [[21 czerwca]] [[1921]] roku (nr 139), prezesem będzińskiego "Sokoła", wybrany został dr Wierzbowski, a naczelnikiem druh Nowacki. | W tym miejscu nadmienić należy, że w [[Będzin|Będzinie]], już ponoć w maju [[1905]] roku powstało w konspiracji [[Towarzystwo Gimnastyczne "Sokół" - Gniazdo Będzin|gniazdo tej organizacji]]. Jak podaje [[Iskra|"Iskra"]] z [[21 czerwca]] [[1921]] roku (nr 139), prezesem [[Towarzystwo Gimnastyczne "Sokół" - Gniazdo Będzin|będzińskiego "Sokoła"]], wybrany został dr Wierzbowski, a naczelnikiem druh Nowacki. | ||
Pod koniec [[1905]] r. oraz na początku [[1906]] r. liczba będzińskich "Sokołów" zbliżała się do 200. I wówczas to gniazdo będzińskie podjęło próbę działalności na zewnątrz, penetrując środowiska polskie w [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębiu]] i w najbliższej okolicy. Jednak rosyjskie władze zaborcze już wkrótce zabroniły tej działalności. Wznowił on więc przy niemałym wkładzie ks. Plenkiewicza działalność pod nazwą [[Towarzystwo Śpiewacze "Lutnia"|zagłębiowskiej "Lutni" śpiewaczej]]. [[Towarzystwo Śpiewacze "Lutnia"|"Lutnia"]] posiadała własny chór, orkiestrę, kółko dramatyczne oraz zespół gimnastyczno-sportowy. | Pod koniec [[1905]] r. oraz na początku [[1906]] r. liczba [[Towarzystwo Gimnastyczne "Sokół" - Gniazdo Będzin|będzińskich "Sokołów"]] zbliżała się do 200. I wówczas to [[Towarzystwo Gimnastyczne "Sokół" - Gniazdo Będzin|gniazdo będzińskie]] podjęło próbę działalności na zewnątrz, penetrując środowiska polskie w [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębiu]] i w najbliższej okolicy. Jednak rosyjskie władze zaborcze już wkrótce zabroniły tej działalności. Wznowił on więc przy niemałym wkładzie ks. Plenkiewicza działalność pod nazwą [[Towarzystwo Śpiewacze "Lutnia"|zagłębiowskiej "Lutni" śpiewaczej]]. [[Towarzystwo Śpiewacze "Lutnia"|"Lutnia"]] posiadała własny chór, orkiestrę, kółko dramatyczne oraz zespół gimnastyczno-sportowy. | ||
Z ks. Plenkiewiczem spotykali się pod koniec pierwszej dekady naszego stulecia (w [[Będzin|Będzinie]] a potem w [[Sosnowiec|Sosnowcu]]), pierwsi, pochodzący z Góry Zamkowej, Sokoli. Należeli do nich, m.in. [[Mieczysław Bluszcz]] (późniejszy prezes KS "Zagłębianki" Będzin), Władysław Gdesz. legionista Jańczak, Popielecki, Zbereski oraz Władysław Brodzik i Karol Warkocz. | Z ks. Plenkiewiczem spotykali się pod koniec pierwszej dekady naszego stulecia (w [[Będzin|Będzinie]] a potem w [[Sosnowiec|Sosnowcu]]), pierwsi, pochodzący z Góry Zamkowej, Sokoli. Należeli do nich, m.in. [[Mieczysław Bluszcz]] (późniejszy prezes KS "Zagłębianki" Będzin), Władysław Gdesz. legionista Jańczak, Popielecki, Zbereski oraz Władysław Brodzik i Karol Warkocz. | ||
| Linia 32: | Linia 29: | ||
Ks. Franciszek Ksawery Plenkiewicz po przejściu jako proboszcz z [[Będzin|Będzina]] do [[Sosnowiec|Sosnowca]], kontynuował swoją pracę w "Sokole". Była to pomoc duchowa i organizacyjno-kulturalna. Polegała również na wciąganiu do działalności kapelańskiej w "Sokole" młodych wikariuszy zagłębiowskich, już w wolnej i niepodległej Polsce. Zarówno w [[Będzin|Będzinie]], jak i w [[Sosnowiec|Sosnowcu]], działalność "Sokoła" i patronacka, charytatywna ks. szambelana Plenkiewicza, znana była w diecezji kaliskiej a potem częstochowskiej. Jego plebania była ośrodkiem myśli narodowej polskiej i pracy społecznej. W okresie powstań śląskich i plebiscytu, do ks. Plenkiewicza trafiali uchodźcy śląscy, hallerczycy, nawet przedstawiciele późniejszego Związku Powstańców Śląskich, Związku Legionistów oraz Związku Harcerstwa Polskiego i Związku Inwalidów Wojennych. | Ks. Franciszek Ksawery Plenkiewicz po przejściu jako proboszcz z [[Będzin|Będzina]] do [[Sosnowiec|Sosnowca]], kontynuował swoją pracę w "Sokole". Była to pomoc duchowa i organizacyjno-kulturalna. Polegała również na wciąganiu do działalności kapelańskiej w "Sokole" młodych wikariuszy zagłębiowskich, już w wolnej i niepodległej Polsce. Zarówno w [[Będzin|Będzinie]], jak i w [[Sosnowiec|Sosnowcu]], działalność "Sokoła" i patronacka, charytatywna ks. szambelana Plenkiewicza, znana była w diecezji kaliskiej a potem częstochowskiej. Jego plebania była ośrodkiem myśli narodowej polskiej i pracy społecznej. W okresie powstań śląskich i plebiscytu, do ks. Plenkiewicza trafiali uchodźcy śląscy, hallerczycy, nawet przedstawiciele późniejszego Związku Powstańców Śląskich, Związku Legionistów oraz Związku Harcerstwa Polskiego i Związku Inwalidów Wojennych. | ||
Ks. F. K. Plenkiewicz zmarł [[19 kwietnia]] [[1932]] roku a jego pogrzeb w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] był prawdziwie patriotyczną manifestacją polskości w tej część i ziem polskich. | W listopadzie [[1918]] roku, w [[Sosnowiec|Sosnowcu]], podobnie jak w prawie całym kraju rozbrajano Niemców likwidując pozostałości okupacji wojennej. Uroczystym podkreśleniem odzyskania niepodległości w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] było uroczyste nabożeństwo odprawiane przez ks. Franciszka Plenkiewicza, które odbyło się w rocznicę wybuchu Powstania Listopadowego [[29 listopada]] [[1918]] roku. Nabożeństwu będącemu jednocześnie manifestacją patriotyczna towarzyszyła asysta oddziału odrodzonego Wojska Polskiego, dowodzonego przez kpt. [[Czesław Młot-Fijałkowski|Czesława Młota-Fijałkowskiego]]. Czterech polskich żołnierzy z tego oddziału służyło do mszy a podczas ewangelii oddano salwy honorowe. | ||
Ks. F. K. Plenkiewicz zmarł [[19 kwietnia]] [[1932]] roku a jego pogrzeb w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] był prawdziwie patriotyczną manifestacją polskości w tej część i ziem polskich. Został pochowany na [[Cmentarz katolicki przy ul. Smutnej w Sosnowcu|cmentarzu katolickim przy ul. Smutnej]], wchodzącym w skład [[Nekropolia Czterech Wyznań w Sosnowcu|sosnowieckiej Nekropoli Czterech Wyznań]]. | |||
''Autor biogramu: '''[[Mirosław Ponczek]]''''' | ''Autor biogramu: '''[[Mirosław Ponczek]]''''' | ||
==Grobowiec== | |||
<gallery> | |||
Plik:Sosnowiec cmentarz katolicki ul. Smutna Franciszek Ksawery Plenkiewicz 01.JPG|Grobowiec Franciszka Ksawerego Plenkiewicza]] | |||
Plik:Sosnowiec cmentarz katolicki ul. Smutna Franciszek Ksawery Plenkiewicz 04.JPG|Płyta nagrobna Franciszka Ksawerego Plenkiewicza]] | |||
Plik:Sosnowiec cmentarz katolicki ul. Smutna Franciszek Ksawery Plenkiewicz 03.JPG|Płyta nagrobna Franciszka Ksawerego Plenkiewicza]] | |||
Plik:Sosnowiec cmentarz katolicki ul. Smutna Franciszek Ksawery Plenkiewicz 02.JPG|Grobowiec Franciszka Ksawerego Plenkiewicza]] | |||
</gallery> | |||
==Linki zewnętrzne== | ==Linki zewnętrzne== | ||
*[http://polski-cmentarz.com/sosnowieckatedra/grobonet/start.php?id=detale&idg=10553&inni=0/ Lokalizator grobu] | *[http://polski-cmentarz.com/sosnowieckatedra/grobonet/start.php?id=detale&idg=10553&inni=0/ Lokalizator grobu] | ||
| Linia 43: | Linia 49: | ||
*[[Kurier Zachodni|"Kurier Zachodni"]]: nr 91 z 21 i 23/V [[1932]]. | *[[Kurier Zachodni|"Kurier Zachodni"]]: nr 91 z 21 i 23/V [[1932]]. | ||
*Prof. [[Mirosław Ponczek]], ''Z nieznanych kart życia ks. Franciszka Plenkiewicza, zagłębiowskiego kapelana sokolego'', w "Żródło", [[6 listopada]] [[1994]]. nr 45/94. | *Prof. [[Mirosław Ponczek]], ''Z nieznanych kart życia ks. Franciszka Plenkiewicza, zagłębiowskiego kapelana sokolego'', w "Żródło", [[6 listopada]] [[1994]]. nr 45/94. | ||
[[Kategoria:Towarzystwo Gimnastyczne "Sokół" w Zagłębiu Dąbrowskim]] | |||
Aktualna wersja na dzień 21:27, 8 lis 2017
| Zagłębiowskie Biogramy | |
| |
| Imię i nazwisko | Franciszek Ksawery Plenkiewicz |
| Data i miejsce urodzenia | 3 grudnia 1867 Kławaty |
| Data i miejsce śmierci | 19 kwietnia 1932 Sosnowiec |
| Miejsce spoczynku | Nekropolia Czterech Wyznań w Sosnowcu - cmentarz katolicki |
| Zawód | ksiądz, działacz społeczny |
Franciszek Ksawery Plenkiewicz - (ur. 3 grudnia 1867 r. w Kławatach, zm. 19 kwietnia 1932 r. w Sosnowcu) ksiądz, działacz społeczny, pierwszy kapelan sosnowieckiego "Sokoła".
Urodzony w 1867 roku, w majątku Kławaty na ziemi radomskiej i uczęszczający do gimnazjum w Radomiu F. K. Plenkiewicz, otrzymał święcenia kapłańskie w roku 1894 i odtąd przez 10 lat pełnił obowiązki wikariusza w Będzinie. W międzyczasie został proboszczem i na Górze Zamkowej w Będzinie. Tam zbudował Dom Polski, który stał się odtąd siedzibą miejscowego Towarzystwa Dobroczynności.
Działalność charytatywną i kulturalno-oświatową łączył przed zakończeniem I wojny światowej z pracą orędownika i kapelana znajdującego się oficjalnie w podziemiu Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół". W okręgu zagłębiowskim i olkuskim organizacja ta występowała wówczas pod nazwą Towarzystwa Sportowo-Turystyczne "Piechur", realizując w zawoalowanej formie podstawowe kierunki pracy oświatowo-kulturalnej, gimnastyczno-sportowej oraz wychowawczo-narodowej "Sokoła".
W tym miejscu nadmienić należy, że w Będzinie, już ponoć w maju 1905 roku powstało w konspiracji gniazdo tej organizacji. Jak podaje "Iskra" z 21 czerwca 1921 roku (nr 139), prezesem będzińskiego "Sokoła", wybrany został dr Wierzbowski, a naczelnikiem druh Nowacki.
Pod koniec 1905 r. oraz na początku 1906 r. liczba będzińskich "Sokołów" zbliżała się do 200. I wówczas to gniazdo będzińskie podjęło próbę działalności na zewnątrz, penetrując środowiska polskie w Zagłębiu i w najbliższej okolicy. Jednak rosyjskie władze zaborcze już wkrótce zabroniły tej działalności. Wznowił on więc przy niemałym wkładzie ks. Plenkiewicza działalność pod nazwą zagłębiowskiej "Lutni" śpiewaczej. "Lutnia" posiadała własny chór, orkiestrę, kółko dramatyczne oraz zespół gimnastyczno-sportowy.
Z ks. Plenkiewiczem spotykali się pod koniec pierwszej dekady naszego stulecia (w Będzinie a potem w Sosnowcu), pierwsi, pochodzący z Góry Zamkowej, Sokoli. Należeli do nich, m.in. Mieczysław Bluszcz (późniejszy prezes KS "Zagłębianki" Będzin), Władysław Gdesz. legionista Jańczak, Popielecki, Zbereski oraz Władysław Brodzik i Karol Warkocz.
Ks. Franciszek Ksawery Plenkiewicz po przejściu jako proboszcz z Będzina do Sosnowca, kontynuował swoją pracę w "Sokole". Była to pomoc duchowa i organizacyjno-kulturalna. Polegała również na wciąganiu do działalności kapelańskiej w "Sokole" młodych wikariuszy zagłębiowskich, już w wolnej i niepodległej Polsce. Zarówno w Będzinie, jak i w Sosnowcu, działalność "Sokoła" i patronacka, charytatywna ks. szambelana Plenkiewicza, znana była w diecezji kaliskiej a potem częstochowskiej. Jego plebania była ośrodkiem myśli narodowej polskiej i pracy społecznej. W okresie powstań śląskich i plebiscytu, do ks. Plenkiewicza trafiali uchodźcy śląscy, hallerczycy, nawet przedstawiciele późniejszego Związku Powstańców Śląskich, Związku Legionistów oraz Związku Harcerstwa Polskiego i Związku Inwalidów Wojennych.
W listopadzie 1918 roku, w Sosnowcu, podobnie jak w prawie całym kraju rozbrajano Niemców likwidując pozostałości okupacji wojennej. Uroczystym podkreśleniem odzyskania niepodległości w Sosnowcu było uroczyste nabożeństwo odprawiane przez ks. Franciszka Plenkiewicza, które odbyło się w rocznicę wybuchu Powstania Listopadowego 29 listopada 1918 roku. Nabożeństwu będącemu jednocześnie manifestacją patriotyczna towarzyszyła asysta oddziału odrodzonego Wojska Polskiego, dowodzonego przez kpt. Czesława Młota-Fijałkowskiego. Czterech polskich żołnierzy z tego oddziału służyło do mszy a podczas ewangelii oddano salwy honorowe.
Ks. F. K. Plenkiewicz zmarł 19 kwietnia 1932 roku a jego pogrzeb w Sosnowcu był prawdziwie patriotyczną manifestacją polskości w tej część i ziem polskich. Został pochowany na cmentarzu katolickim przy ul. Smutnej, wchodzącym w skład sosnowieckiej Nekropoli Czterech Wyznań.
Autor biogramu: Mirosław Ponczek
Grobowiec
Grobowiec Franciszka Ksawerego Plenkiewicza]]
Płyta nagrobna Franciszka Ksawerego Plenkiewicza]]
Płyta nagrobna Franciszka Ksawerego Plenkiewicza]]
Grobowiec Franciszka Ksawerego Plenkiewicza]]
Linki zewnętrzne
Źródła
- "Iskra", nr 139 z dn. 21 VI 1921 I
- "Kurier Zachodni": nr 91 z 21 i 23/V 1932.
- Prof. Mirosław Ponczek, Z nieznanych kart życia ks. Franciszka Plenkiewicza, zagłębiowskiego kapelana sokolego, w "Żródło", 6 listopada 1994. nr 45/94.
