Kościół p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sosnowcu

Kościół p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sosnowcu / Kościół Kolejowy w Sosnowcu - kościół parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sosnowcu w centrum Sosnowca, w pobliżu dworca kolejowego Sosnowiec Główny - wzniesiony w 1862 roku według projektu nieznanego z nazwiska autora; Wybudowany ze składek zbieranych na ten cel przez kolejarzy oraz mieszkańców wsi Sosnowiec i Pogoni; Jest najstarszą świątynią katolicką w śródmieściu; Niewielki jednonawowy kościół z sześcioma ostrołukowymi oknami, zakończony kwadratową wieżą zakończoną galerią i hełmem. Otwory drzwiowe i okienne oraz zamknięcie prezbiterium noszą cechy gotyckie. Ściany świątyni są otynkowane i pozbawione skarp.

Jeszcze przed rokiem 1870 erygowano tu filię parafii czeladzkiej. Z upoważnienia biskupa diecezji kieleckiej świątynię poświęcił proboszcz czeladzki, ks. Albert Janecki. Obowiązki duszpasterskie pełnili początkowo oo. paulini, a po ich usunięciu przez władze carskie za sprzyjanie powstańcom styczniowym, księża wikariusze z parafii w Czeladzi. W roku 1891 wikariuszem w jedynym sosnowieckim kościele został ksiądz Dominik Roch Milbert, który stał się inicjatorem budowy nowej świątyni, późniejszej katedry, przy której prace rozpoczęto w roku 1893. Po utworzeniu przy nowo powstałym kościele nowej parafii pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (1899) kościół kolejowy (nazywany tak powszechnie ze względu na lokalizację) stał się jej filią.

Dzięki jego staraniom ks. kanonika Franciszka Raczyńskiego, który pełnił funkcję rektora w latach 1910 - 1941, kościół został gruntownie odnowiony. Odrestaurowano m.in. ołtarze, za instalowano nowy chór i ambonę. Drewniane ogrodzenie placu kościelnego zmieniono na metalowe, wykonane w stylu gotyckim. Na uporządkowanym terenie przykościelnym rozmieszczone zostały malowane na miedzi stacje Męki Pańskiej.

W 1958 roku, decyzją Ordynariusza Diecezji Częstochowskiej, ks. biskupa Zdzisława Golińskiego, przy kościele kolejowym ustanowiono parafię pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa.

W latach 1972 - 1975 przeprowadzono generalny remont kościoła, a następnie wybudowano plebanię (1978). W 1997 wpisany do wojewódzkiego rejestru zabytków pod numerem A/1624/97.

Na placu kościelnym usytuowana jest kamienna grota o wcześniejszym niż świątynia rodowodzie. Przed ołtarzem z obrazem Matki Bożej Częstochowskiej, który znajdował się wówczas w grocie, odprawiali nabożeństwa oo. paulini z Leśniowa. Obraz przeniesiony został później do kościoła, a w grocie umieszczono w 1904 roku figurę Matki Bożej z Lourdes. W listopadzie 2011 roku zamontowano nowy, neogotycki ołtarz.

Kościół na dawnych zdjęciach

Stary ołtarz w kościele p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa
Grota z figurą Matki Bożej z Lourdes przed kościołem p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa
Kościół p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa, lata 20', wyd. W. Czechowski
Kościół p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa
Kościół p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa