Kopalnia "Adela" (Myszków-Nierada): Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
Kopalnia "Adela" (Nierada) - kopalnia węgla brunatnego w [[Nierada (gm. Włodowice)|Nieradzie]]  
'''Kopalnia "Adela"''' (wcześniej '''kopalnia "Nierada"''') - kopalnia węgla brunatnego w [[Nierada (Myszków)|Nieradzie]] (obecnie dzielnica [[Myszków|Myszkowa]]), była eksploatowana w latach [[1900]]-[[1924]].


==Historia==
==Historia==
Kopalnia  pracowała do stycznia [[1924]] roku.


==Wydobycie==
Kopalnia "Nierada" utworzona została w roku 1900; należała do Piotra Strzeszewskiego. Poziom produkcji wynosił w niej zazwyczaj kilkanaście tysięcy ton rocznie (np. w 1913 - 18,2 tys. t, w 1920 r. - 17,2 tys. ton), a w szczytowym pod tym względem roku 1907 wyniosła 48,3 tys. ton. 20 września 1917 r. [[Zygmunt Szczotkowski]] wydzierżawił od Piotra Strzeszewskiego prawa eksploatacji w kopalni węgla brunatnego "Nierada". W latach 1921-1922 węgiel eksploatował w niej Maksymilian Cederbaum (który później był współwłaścicielem kopalni węgla kamiennego „Maksymilian I” w Dąbrowie Górniczej) oraz Oppenheim.
 
Kopalnia "Adela" utworzona w Nieradzie w 1922 należała do '''Władysława Modzelewskiego''' z Pochulanki, który zorganizował w roku [[1923]] dla jej eksploatacji spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością pod nazwą ''Nieradzkie Towarzystwo Przemysłowo-Górnicze''. Maksymalna produkcja kopalni "Adela" przypadła na rok [[1923]] i wyniosła 17607 ton węgla.


==Galeria==
==Galeria==
Linia 14: Linia 17:


==Bibliografia==
==Bibliografia==
*[[Jerzy Jaros|Jaros Jerzy]]: ''[[Słownik historyczny kopalń węgla na ziemiach polskich]]''. Katowice [[1972]].
*[[Jerzy Jaros|Jaros Jerzy]]: ''[[Słownik historyczny kopalń węgla na ziemiach polskich (Wyd. II)]]''. Katowice [[1984]].
*''[[Przegląd Górniczo-Hutniczy]]'', Rocznik: [[1923]].
* ''Kwartalnik historii kultury materialnej'', Instytut Historii Kultury Materialnej (Polska Akademia Nauk), Instytut Archeologii i Etnologii PAN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Tom 55, Warszawa 2007; str. 326
* [http://www.mrzyglod.info/index.php?option=com_content&view=article&id=59:marian-kotarski-vademecum-krajoznawcze-ziemi-myszkowskiej-wyd-2007-&catid=34:historia&Itemid=58 Vademecum krajoznawcze ziemi myszkowskiej]


[[Kategoria:Górnictwo węglowe w Zagłębiu Dąbrowskim|N, Kopalnia "Adela" (Nierada)]]
--[[Użytkownik:Grzegorz Onyszko|Grzegorz Onyszko]]
[[Kategoria:Kopalnie w Powiecie Zawierciańskim|N, Kopalnia "Adela" (Nierada)]]
[[Kategoria:Górnictwo węglowe w Zagłębiu Dąbrowskim|M, Kopalnia "Adela" (Myszków-Nierada)]]
[[Kategoria:Kopalnie w Myszkowie|A, Kopalnia "Adela" (Myszków-Nierada)]]
[[Kategoria:Kopalnie w Powiecie Myszkowskim|M, Kopalnia "Adela" (Myszków-Nierada)]]
[[Kategoria: Zakłady przemysłowe]]
[[Kategoria: Zakłady przemysłowe]]

Aktualna wersja na dzień 13:35, 8 wrz 2012

Kopalnia "Adela" (wcześniej kopalnia "Nierada") - kopalnia węgla brunatnego w Nieradzie (obecnie dzielnica Myszkowa), była eksploatowana w latach 1900-1924.

Historia

Kopalnia pracowała do stycznia 1924 roku.

Kopalnia "Nierada" utworzona została w roku 1900; należała do Piotra Strzeszewskiego. Poziom produkcji wynosił w niej zazwyczaj kilkanaście tysięcy ton rocznie (np. w 1913 - 18,2 tys. t, w 1920 r. - 17,2 tys. ton), a w szczytowym pod tym względem roku 1907 wyniosła 48,3 tys. ton. 20 września 1917 r. Zygmunt Szczotkowski wydzierżawił od Piotra Strzeszewskiego prawa eksploatacji w kopalni węgla brunatnego "Nierada". W latach 1921-1922 węgiel eksploatował w niej Maksymilian Cederbaum (który później był współwłaścicielem kopalni węgla kamiennego „Maksymilian I” w Dąbrowie Górniczej) oraz Oppenheim.

Kopalnia "Adela" utworzona w Nieradzie w 1922 należała do Władysława Modzelewskiego z Pochulanki, który zorganizował w roku 1923 dla jej eksploatacji spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością pod nazwą Nieradzkie Towarzystwo Przemysłowo-Górnicze. Maksymalna produkcja kopalni "Adela" przypadła na rok 1923 i wyniosła 17607 ton węgla.

Galeria

Bibliografia

--Grzegorz Onyszko