Karol Adamiecki: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 19: Linia 19:
|www                  =
|www                  =
}}
}}
 
[[Plik:Adamiecki Karol-01.jpg|thumb|right|Karol Adamiecki]]
'''Karol Adamiecki''' - (ur. [[18 marca]] [[1866]] w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]], zm. [[16 maja]] [[1933]] w Warszawie) wybitny konstruktor i technolog, teoretyk zarządzenia, ekonomista i współtwórca wielu podstawowych teorii w nauce o organizacji i kierowaniu. Wielokrotnie wyróżniany za granicą najwyższymi naukowymi odznaczeniami.
'''Karol Adamiecki''' - (ur. [[18 marca]] [[1866]] w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]], zm. [[16 maja]] [[1933]] w Warszawie) wybitny konstruktor i technolog, teoretyk zarządzenia, ekonomista i współtwórca wielu podstawowych teorii w nauce o organizacji i kierowaniu. Wielokrotnie wyróżniany za granicą najwyższymi naukowymi odznaczeniami.



Wersja z 09:46, 19 gru 2014

Zagłębiowskie Biogramy
Karol Adamiecki
Karol Adamiecki
Imię i nazwisko Karol Adamiecki
Data i miejsce urodzenia 18 marca 1866
Dąbrowa Górnicza
Data i miejsce śmierci 16 maja 1933
Warszawa
Zawód ekonomista, teoretyk zarządzenia
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Order Odrodzenia Polski
Karol Adamiecki

Karol Adamiecki - (ur. 18 marca 1866 w Dąbrowie Górniczej, zm. 16 maja 1933 w Warszawie) wybitny konstruktor i technolog, teoretyk zarządzenia, ekonomista i współtwórca wielu podstawowych teorii w nauce o organizacji i kierowaniu. Wielokrotnie wyróżniany za granicą najwyższymi naukowymi odznaczeniami.

Od najmłodszych lat Karol Adamiecki ma przed oczyma krajobraz Zagłębia - kopalnie, huty, fabryki, które niezawodnie wywarły znaczny wpływ na wybór przyszłego zawodu.[1]

Urodził się w Dąbrowie Górniczej na Redenie w rodzinie inżyniera górniczego, po ukończeniu z odznaczeniem Wyższej Szkoły Rzemieślniczej w Łodzi studiował w Instytucie Technologicznym w Petersburgu. W 1891 uzyskał dyplom inż. technologii.

Praca

W 1891-1898 Karol Adamiecki pracował w Hucie „Bankowej” w Dąbrowie Górniczej. Początkowo był zatrudniony na stanowisku rysownika, a później asystenta szefa oddziału walcowni. Do 1919 zajmował kierownicze stanowiska w przemyśle na ziemiach polskich i ówczesnej Rosji (szef oddziału walcowni w Zakładach Hutniczych i F-cc Parowozów Hartmana w Ługańsku, dyrektor techniczny w Towarzystwie Akcyjnym Walcowni Rur i Żelaza w Jekaterynosławiu).

Działalność naukowa

Prowadził badania i studia nad wytrzymałością na zginanie próbek blach kotłowych. Według jego projektów przeprowadzono przebudową szeregu walcowni rur i blach. W 1919 objął katedrą technologii mechanicznej i walcownictwa na Politechnice Warszawskiej. W 1922 została utworzona przez Karola Adamieckiego pierwsza w Polsce katedra zasad organizacji pracy i zakładów przemysłowych. W 1925 Karol Adamiecki utworzył w Warszawie Instytut Naukowej Organizacji, którego był dyrektorem do końca życia. Na podstawie wieloletnich prac badawczych sformułował dwa prawa, które obok prawa podziału i koncentracji - stały się podstawą teoretyczną nauki organizacji i kierownictwa. Są to: prawo harmonii doboru i harmonii działania organów pracy zbiorowej oraz prawo optymalnej produkcji.

Do ważniejszych publikacji naukowych Karola Adamieckiego należą m.in. „Metoda wykreślna organizowania pracy zbiorowej w walcowniach”, Przegląd techniczny 1909 nr 17-20. W 1929 IV Międzynarodowy Kongres Komitetu Naukowej Organizacji powołał Karola Adamieckiego na wiceprzewodniczącego.

Odznaczenia

W 1932 V Międzynarodowy Kongres przyznał Karolowi Adamieckiemu swe najwyższe odznaczenie „Plaque d’Or”. W kraju odznaczony został m.in. Krzyżem Komandorskim Order Odrodzenia Polski.

Pamiętany do dziś

Imieniem Karola Adamieckiego nazwana została Akademia Ekonomiczna w Katowicach, Zespól Szkół Ekonomicznych w Dąbrowie Górniczej, Osiedle mieszkaniowe w Dąbrowie Górniczej. Na frontonie budynku Huty „Bankowej” była tablica pamiątkowa stwierdzająca fakt, że pracował w niej Karol Adamiecki. W 60-tą rocznicą śmierci Samorząd Miasta Dąbrowy Górniczej i Senat Akademii Ekonomicznej odsłoniły tablicę pamiątkową w holu budynku Urzędu Miasta.

Galeria

Zobacz też

Źródło

Encyklopedia Dąbrowy Górniczej A - Z (Tom 1)

Przypisy

  1. Alfred Liebfeld: Polacy na szlakach techniki. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1985, s. 225.