Karol Adamiecki: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 19: | Linia 19: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
[[Plik:Adamiecki Karol-01.jpg|thumb|right|Karol Adamiecki]] | |||
'''Karol Adamiecki''' - (ur. [[18 marca]] [[1866]] w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]], zm. [[16 maja]] [[1933]] w Warszawie) wybitny konstruktor i technolog, teoretyk zarządzenia, ekonomista i współtwórca wielu podstawowych teorii w nauce o organizacji i kierowaniu. Wielokrotnie wyróżniany za granicą najwyższymi naukowymi odznaczeniami. | '''Karol Adamiecki''' - (ur. [[18 marca]] [[1866]] w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]], zm. [[16 maja]] [[1933]] w Warszawie) wybitny konstruktor i technolog, teoretyk zarządzenia, ekonomista i współtwórca wielu podstawowych teorii w nauce o organizacji i kierowaniu. Wielokrotnie wyróżniany za granicą najwyższymi naukowymi odznaczeniami. | ||
Wersja z 09:46, 19 gru 2014
Zagłębiowskie Biogramy | |
Karol Adamiecki | |
Imię i nazwisko | Karol Adamiecki |
Data i miejsce urodzenia | 18 marca 1866 Dąbrowa Górnicza |
Data i miejsce śmierci | 16 maja 1933 Warszawa |
Zawód | ekonomista, teoretyk zarządzenia |
Odznaczenia | |
Krzyż Komandorski Order Odrodzenia Polski |
Karol Adamiecki - (ur. 18 marca 1866 w Dąbrowie Górniczej, zm. 16 maja 1933 w Warszawie) wybitny konstruktor i technolog, teoretyk zarządzenia, ekonomista i współtwórca wielu podstawowych teorii w nauce o organizacji i kierowaniu. Wielokrotnie wyróżniany za granicą najwyższymi naukowymi odznaczeniami.
Od najmłodszych lat Karol Adamiecki ma przed oczyma krajobraz Zagłębia - kopalnie, huty, fabryki, które niezawodnie wywarły znaczny wpływ na wybór przyszłego zawodu.[1]
Urodził się w Dąbrowie Górniczej na Redenie w rodzinie inżyniera górniczego, po ukończeniu z odznaczeniem Wyższej Szkoły Rzemieślniczej w Łodzi studiował w Instytucie Technologicznym w Petersburgu. W 1891 uzyskał dyplom inż. technologii.
Praca
W 1891-1898 Karol Adamiecki pracował w Hucie „Bankowej” w Dąbrowie Górniczej. Początkowo był zatrudniony na stanowisku rysownika, a później asystenta szefa oddziału walcowni. Do 1919 zajmował kierownicze stanowiska w przemyśle na ziemiach polskich i ówczesnej Rosji (szef oddziału walcowni w Zakładach Hutniczych i F-cc Parowozów Hartmana w Ługańsku, dyrektor techniczny w Towarzystwie Akcyjnym Walcowni Rur i Żelaza w Jekaterynosławiu).
Działalność naukowa
Prowadził badania i studia nad wytrzymałością na zginanie próbek blach kotłowych. Według jego projektów przeprowadzono przebudową szeregu walcowni rur i blach. W 1919 objął katedrą technologii mechanicznej i walcownictwa na Politechnice Warszawskiej. W 1922 została utworzona przez Karola Adamieckiego pierwsza w Polsce katedra zasad organizacji pracy i zakładów przemysłowych. W 1925 Karol Adamiecki utworzył w Warszawie Instytut Naukowej Organizacji, którego był dyrektorem do końca życia. Na podstawie wieloletnich prac badawczych sformułował dwa prawa, które obok prawa podziału i koncentracji - stały się podstawą teoretyczną nauki organizacji i kierownictwa. Są to: prawo harmonii doboru i harmonii działania organów pracy zbiorowej oraz prawo optymalnej produkcji.
Do ważniejszych publikacji naukowych Karola Adamieckiego należą m.in. „Metoda wykreślna organizowania pracy zbiorowej w walcowniach”, Przegląd techniczny 1909 nr 17-20. W 1929 IV Międzynarodowy Kongres Komitetu Naukowej Organizacji powołał Karola Adamieckiego na wiceprzewodniczącego.
Odznaczenia
W 1932 V Międzynarodowy Kongres przyznał Karolowi Adamieckiemu swe najwyższe odznaczenie „Plaque d’Or”. W kraju odznaczony został m.in. Krzyżem Komandorskim Order Odrodzenia Polski.
Pamiętany do dziś
Imieniem Karola Adamieckiego nazwana została Akademia Ekonomiczna w Katowicach, Zespól Szkół Ekonomicznych w Dąbrowie Górniczej, Osiedle mieszkaniowe w Dąbrowie Górniczej. Na frontonie budynku Huty „Bankowej” była tablica pamiątkowa stwierdzająca fakt, że pracował w niej Karol Adamiecki. W 60-tą rocznicą śmierci Samorząd Miasta Dąbrowy Górniczej i Senat Akademii Ekonomicznej odsłoniły tablicę pamiątkową w holu budynku Urzędu Miasta.
Galeria
Zobacz też
- Galeria zasłużonych dąbrowian (książka)
Źródło
Encyklopedia Dąbrowy Górniczej A - Z (Tom 1)
Przypisy
- ↑ Alfred Liebfeld: Polacy na szlakach techniki. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1985, s. 225.