Milowice (Sosnowiec): Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 60: | Linia 60: | ||
[[Kategoria:Dzielnice i osiedla Sosnowca|Milowice]] | [[Kategoria:Dzielnice i osiedla Sosnowca|Milowice]] | ||
[[Kategoria:Nazwy miejscowe związane z Sosnowcem|Milowice]] | [[Kategoria:Nazwy miejscowe związane z Sosnowcem|Milowice]] | ||
[[Kategoria:Nazwy miejscowe|Milowice]] | [[Kategoria:Nazwy miejscowe w Zagłębiu Dąbrowskim|Milowice]] |
Wersja z 10:20, 25 mar 2017
| |||
Status | dzielnica | ||
W granicach Sosnowca | od | ||
Kod pocztowy | 41- |
Milowice - zachodnia dzielnica Sosnowca granicząca z Katowicami i Czeladzią.
Historia
Jedna z najstarszych wsi w Polsce, zwana pierwotnie Milejowicami. Pierwsze wzmianki o osadzie datowane są na 1105 rok i znajdują się w dokumencie dotyczącym posiadłości klasztoru w Tyńcu. Kolejny znany dokument wymieniający wieś pochodzi z 1228 roku - jej dziedzicem był wówczas Klemens z Ruszczy. Przez wiele stuleci należała do Śląska. W 1442 roku znalazła się w granicach Księstwa Siewierskiego, zarządzanego przez biskupów krakowskich, choć nadal pozostawała własnością klasztoru bytomskiego.
W końcu XVI wieku należała do Fryderyka Paczka z Wrocimowic i Dąbrówki. Późniejszymi właścicielami Milowic (od 1623 roku) byli: Lipscy, Jaroccy, Wójciccy, Grabiańscy, Błeszyńscy. W 1869 roku majątek milowicki przejęła śląska firma Dom Handlowy Kuznitzky i Ska, a w 1894 roku Towarzystwo Kopalń i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich, reprezentujące kapitał francuski.
Wieś posiadała folwark, browar, gorzelnię, a do 1702 roku dwór z modrzewia. Należała do wsi o dużej liczbie mieszkańców, lecz po szwedzkim potopie (1655) wyludniła się. Mieszkały tu zaledwie 22 rodziny, a w 1787 roku 158 osób w 23 domach. W początkach XIX stulecia stała się osadą przemysłową. Kopalnię węgla kamiennego "Wiktor" założył Józef Błeszyński, ówczesny właściciel majątku, w 1822 roku. W następnych latach wielokrotnie zmieniali się jej właściciele. Od 1895 roku należała do Towarzystwa Kopalń i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich. W latach 90. XIX wieku przemianowano ją na kopalnię "Milowice" (przejściowo w latach 1922-1926 wróciła do poprzedniej nazwy). W 1974 roku została połączona z kopalnią "Czeladź", a następnie włączona do czeladzkiej kopalni "Czerwona Gwardia" ("Saturn'), która obecnie nie istnieje.
Drugi duży zakład przemysłowy w Milowicach - to walcowania odlewów żelaznych - Huta "Aleksander" uruchomiona na przełomie 1882-1883 roku przez górnośląski koncern działający za pośrednictwem spółki filialnej pod nazwą "Milowicer Eisenwerk". Po 1918 roku huta otrzymała nazwę "Milowice" i stała się własnością (1920) Spółki Akcyjnej pod nazwą Modrzejowskie Zakłady Górniczo-Hutnicze (od 1934 roku Zjednoczone Zakłady Górniczo-Hutnicze Modrzejów - B.Hantke). Spadkobiercą zakładu jest obecnie firma "TIMKEN" (produkcja łożysk) i Fabryka Butli Technicznych "Milmet" S.A.