Dąbrowa Górnicza: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 29: Linia 29:
Do czasów I wojny światowej Dąbrowa Górnicza była wielką wsią przemysłową. Dopiero podczas I wojny światowej została przez austriackich okupantów przemianowana na miasto. Dąbrowa Górnicza prawa miejskie uzyskała w [[1916]] r. Pierwsze wzmianki pierwsze wzmianki na temat powstania Dąbrowy Górniczej pojawiły się w [[1652]] r. Była w nich mowa o wsi Dąbrowa, położonej po wschodniej granicy [[Księstwo siewierskie|Księstwa Siewierskiego]].
Do czasów I wojny światowej Dąbrowa Górnicza była wielką wsią przemysłową. Dopiero podczas I wojny światowej została przez austriackich okupantów przemianowana na miasto. Dąbrowa Górnicza prawa miejskie uzyskała w [[1916]] r. Pierwsze wzmianki pierwsze wzmianki na temat powstania Dąbrowy Górniczej pojawiły się w [[1652]] r. Była w nich mowa o wsi Dąbrowa, położonej po wschodniej granicy [[Księstwo siewierskie|Księstwa Siewierskiego]].


Dzieje tego osiedla, jako już nie samej tylko Dąbrowy, bo taką miała początkowo nazwę ta wieś, ale Dąbrowy Górniczej datuje się od końca XVIII wieku, gdy po trzecim rozbiorze Polski zarządów pruskich otwarło pierwszą kopalnię, nazwaną [[Kopalnia "Reden" (Dąbrowa Górnicza)|Redenem]] od nazwiska ówczesnego dyrektora górnictwa pruskiego Fryderyka Wilhelma.
Dąbrowa zanim stała się miastem, była dużym ośrodkiem przemysłowym (głównie wydobywczym). Węgiel kamienny został odkryty przypadkowo w [[1785]] r. przez grupę chłopców zajmujących się wypasem owiec.


Od Dąbrowy też, gdzie w pierwszej połowie ubiegłego wieku i następnych latach koncentrował się przemysł górniczy tej części Polski otrzymało nazwę całe [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębie]].  
W [[1796]] r. otwarto jedną z najważniejszych i najstarszych kopalni. Była to [[Kopalnia "Reden" (Dąbrowa Górnicza)|Kopalnia „Reden”]], która powstała z inicjatywy hrabiego von Redena, dyrektora Głównego Urzędu Górnictwa we Wrocławiu. W tym okresie Dąbrowę odwiedziło wielu specjalistów pruskich. Dzięki temu powstało wiele kopalni państwowych i prywatnych.
*Państwowe kopalnie: Ksawery, Szuman, [[Kopalnia "Hieronim" (Dąbrowa Górnicza)|Hieronim]], Łabęcki i [[Kopalnia "Cieszkowski" (Dąbrowa Górnicza)|Cieszkowski]].
*Prywatne kopalnie: Kazimierz, [[Kopalnia "Jan" (Dąbrowa Górnicza)|Jan]], Antoni, Ludwik.
 
W latach [[1833]] – [[1839]] powstał duży zakład przemysłowy [[Huta "Bankowa" (Dąbrowa Górnicza)|„Huta Bankowa”]]. Inicjatorem budowy huty był wicedyrektor Banku Polskiego [[Henryk Łubieński]].
 
Ranga Dąbrowy została podwyższona w latach 30-tych XIX wieku kiedy tu usytuowano siedzibę Zarządu Zachodniego Okręgu Górniczego. W tym zarządzie piastowali funkcje naczelnicy górnictwa, wśród nich był [[Józef Patrycjusz Cieszkowski]] – twórca pojęcia [[Zagłębie Dąbrowskie]].
 
W II połowie XIX wieku powstała Dąbrowska Szkoła Górnicza, która kształciła przyszłych sztygarów i majstrów hutniczych. Została powołana [[1 lutego]] [[1889]] r. przez cara Aleksandra Romanowa.
 
Do Dąbrowy w tym czasie przybywali wybitni specjaliści z zakresu przemysłu z Francji, Włoch. Do budowy nowych kolonii mieszkalnych przybyli architekci z Włoch lub Francji.


Historia Dąbrowy, obecnie miasto jest częściowo historią przemysłu zagłębiowskiego. Dąbrowa posiada piękny [[Parafia p.w. Najświętszej Maryi Panny Anielskiej w Dąbrowie Górniczej|kościół parafialny]], wykonany według planów inż. Pomianowskiego. Kościół ten to dzieło starań i zapobiegliwości ś.p. ks. [[Grzegorz Augustynik|Grzegorza Augustynika]], kapłana o niepospolitych zaletach serca i umysłu. Kapłan ten dzięki ogromnemu wpływowi jaki miał wśród robotników, odegrał wybitną rolę w życiu społecznym Dąbrowy.
Historia Dąbrowy, obecnie miasto jest częściowo historią przemysłu zagłębiowskiego. Dąbrowa posiada piękny [[Parafia p.w. Najświętszej Maryi Panny Anielskiej w Dąbrowie Górniczej|kościół parafialny]], wykonany według planów inż. Pomianowskiego. Kościół ten to dzieło starań i zapobiegliwości ś.p. ks. [[Grzegorz Augustynik|Grzegorza Augustynika]], kapłana o niepospolitych zaletach serca i umysłu. Kapłan ten dzięki ogromnemu wpływowi jaki miał wśród robotników, odegrał wybitną rolę w życiu społecznym Dąbrowy.

Wersja z 13:46, 24 wrz 2012

Dąbrowa Górnicza
Herb
Herb Dąbrowy Górniczej
Województwo śląskie
Gmina
• rodzaj 		Dąbrowa Górnicza
miejska
Prawa miejskie 1916
Prezydent Zbigniew Podraza
Powierzchnia 188,73 km²
Ludność (2010)
• liczba
• gęstość
127 tyś
681 os./km²
Tablice rejestracyjne SD
Strona internetowa miasta

Dąbrowa Górnicza - miasto na prawach powiatu w województwie Śląskim należące do regionu pod nazwą Zagłębie Dąbrowskie.

Historia

Do czasów I wojny światowej Dąbrowa Górnicza była wielką wsią przemysłową. Dopiero podczas I wojny światowej została przez austriackich okupantów przemianowana na miasto. Dąbrowa Górnicza prawa miejskie uzyskała w 1916 r. Pierwsze wzmianki pierwsze wzmianki na temat powstania Dąbrowy Górniczej pojawiły się w 1652 r. Była w nich mowa o wsi Dąbrowa, położonej po wschodniej granicy Księstwa Siewierskiego.

Dąbrowa zanim stała się miastem, była dużym ośrodkiem przemysłowym (głównie wydobywczym). Węgiel kamienny został odkryty przypadkowo w 1785 r. przez grupę chłopców zajmujących się wypasem owiec.

W 1796 r. otwarto jedną z najważniejszych i najstarszych kopalni. Była to Kopalnia „Reden”, która powstała z inicjatywy hrabiego von Redena, dyrektora Głównego Urzędu Górnictwa we Wrocławiu. W tym okresie Dąbrowę odwiedziło wielu specjalistów pruskich. Dzięki temu powstało wiele kopalni państwowych i prywatnych.

  • Państwowe kopalnie: Ksawery, Szuman, Hieronim, Łabęcki i Cieszkowski.
  • Prywatne kopalnie: Kazimierz, Jan, Antoni, Ludwik.

W latach 1833 – 1839 powstał duży zakład przemysłowy „Huta Bankowa”. Inicjatorem budowy huty był wicedyrektor Banku Polskiego Henryk Łubieński.

Ranga Dąbrowy została podwyższona w latach 30-tych XIX wieku kiedy tu usytuowano siedzibę Zarządu Zachodniego Okręgu Górniczego. W tym zarządzie piastowali funkcje naczelnicy górnictwa, wśród nich był Józef Patrycjusz Cieszkowski – twórca pojęcia Zagłębie Dąbrowskie.

W II połowie XIX wieku powstała Dąbrowska Szkoła Górnicza, która kształciła przyszłych sztygarów i majstrów hutniczych. Została powołana 1 lutego 1889 r. przez cara Aleksandra Romanowa.

Do Dąbrowy w tym czasie przybywali wybitni specjaliści z zakresu przemysłu z Francji, Włoch. Do budowy nowych kolonii mieszkalnych przybyli architekci z Włoch lub Francji.

Historia Dąbrowy, obecnie miasto jest częściowo historią przemysłu zagłębiowskiego. Dąbrowa posiada piękny kościół parafialny, wykonany według planów inż. Pomianowskiego. Kościół ten to dzieło starań i zapobiegliwości ś.p. ks. Grzegorza Augustynika, kapłana o niepospolitych zaletach serca i umysłu. Kapłan ten dzięki ogromnemu wpływowi jaki miał wśród robotników, odegrał wybitną rolę w życiu społecznym Dąbrowy.

Widok na ul.3 Maja
Widok znad ulicy Sobieskiego

Zabytki

Pomniki

Sport

Gospodarka

Komunikacja

Dzielnice i osiedla

Bibliografia

  • Przewodnik po Zagłębiu Dąbrowskim. Sosnowiec  : Komitet Przewodnika po Zagłębiu Dąbrowskim, 1939, s. 85-86. 

Linki

Strona ze starymi fotografiami Dąbrowy

Źródło: „https://wikizaglebie.pl/index.php?title=Dąbrowa_Górnicza&oldid=30968”