Błędów (Dąbrowa Górnicza)
| |||
| Status | dzielnica | ||
| W granicach Dąbrowy Górniczej | od 1 lutego 1977 | ||
| Kod pocztowy | 42-525 | ||
Błędów – najdalej na wschód od centrum położona część Dąbrowy Górniczej na tzw. terenach zielonych, rozróżnia się Błędów Stary (w obrębie kościoła) i Błędów Nowy, oddalony od kościoła.
Historia
Jako osada Błędów znany był już w 1220 r. W tym to roku biskup krakowski Iwo Szałwowicz z Odrowążów oddał wieś w uposażenie klasztorowi kanoników Św. Ducha, co potwierdza Jan Długosz w Liber Benificjorum.
Około 1460 r. Błędów miał czterech właścicieli, jedna część należała do rodów Trębitów i Piłatów, na roli szlacheckiej gospodarzyli Błędowscy herbu Pokuży, 6 łanów należało do biskupa. W 1668 r. B. wchodzi w skład klucza sławkowskiego, który aż do 1790 r. należał do biskupów krakowskich, po czym przeszedł na własność korony. Prawdopodobnie pod koniec XVI w. Błędów rozpadł się na cztery oddzielne osady; Kuźnicę Błędowską, Łazy, Rudy i Błędów właściwy z Zagórzem. Pod względem kościelnym wioska zmieniała swą przynależność, do 1228 r. wchodziła w skład parafii Świętokrzyskiej, następnie Sławkowskiej, w XV w. należała do parafii w Chechle. Pod koniec XVIII w. istniała w Błędowie filia parafii chechłowskiej. W 1802 r. przydzielono wioskę do parafii w Niegowonicach. W 1925 r. w Błędowie erygowano parafię.
Na wzgórzach Kuźnicy Błędowskiej, wydobywano i prażono rudę w dwóch kuźniach, stąd prawdopodobnie pochodzi nazwa Kuźnica Błędowska. W 1827 r.
Błędów liczył 27 domów i 198 mieszkańców. Do 1975 r. Błędów jako sołectwo należał do gminy Łosień, w latach 1975-1977 został włączony do miasta i gminy Ząbkowice, od 1977 stanowi część Dąbrowy Górniczej, ostatnim sołtysem Błędowa był Stefan Kulik.
Błędów posiada szkołę podstawową, świetlicę środowiskową, remizę strażacką, O.S.P., leśniczówkę, Koło Gospodyń Wiejskich, Schronisko turystyczne,. Przez Błędów przepływa Biała Przemsza, w jego granice wchodzi zalesiona część Pustyni Błędowskiej.
Galeria
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:
Bibliografia
- Encyklopedia Dąbrowy Górniczej A - Z (Tom 1). Dąbrowa Górnicza: Towarzystwo Przyjaciół Dąbrowy Górniczej, 1996, s. 20. ISBN 83-901687-6-6.
