Huta "Milowice" (Sosnowiec): Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 2: Linia 2:
'''Huta "Milowice"''' / '''Walcownia Milowice''' / '''Predom-Milmet''' / '''Prema Milmet''' / '''Timken Polska''' / '''Vitkovice Milmet''' - zakład przemysłowy na terenie dzisiejszego [[Sosnowiec|Sosnowca]]
'''Huta "Milowice"''' / '''Walcownia Milowice''' / '''Predom-Milmet''' / '''Prema Milmet''' / '''Timken Polska''' / '''Vitkovice Milmet''' - zakład przemysłowy na terenie dzisiejszego [[Sosnowiec|Sosnowca]]
==Początki huty - przełom XIX / XX wieku==
==Początki huty - przełom XIX / XX wieku==
Na przełomie [[1882]]/[[1883]] r. rozpoczęła produkcję Walcownia Odlewów Żelaznych w [[Milowice (Sosnowiec)|Milowicach]] założona przez górnośląski koncern hutniczy Oberschlesische Eisebahn-Bedarfs-A.G., działający za pośrednictwem spółki filialnej pn. „Milowicer Eisenwerk". Zakład, nazwany następnie hutą [[Huta "Aleksander" (Sosnowiec)|"Aleksander"]], obejmował stalownię młotownię i walcownie.
Na przełomie [[1882]]/[[1883]] r. rozpoczęła produkcję Walcownia Odlewów Żelaznych w [[Milowice (Sosnowiec)|Milowicach]] założona przez górnośląski koncern hutniczy [https://de.wikipedia.org/wiki/Oberschlesische_Eisenbahn Oberschlesische Eisebahn-Bedarfs-A.G.], działający za pośrednictwem spółki filialnej pn. „Milowicer Eisenwerk". Zakład, nazwany następnie hutą [[Huta "Aleksander" (Sosnowiec)|"Aleksander"]], obejmował stalownię młotownię i walcownie.


[[Plik:Pocztowka sosnowiec walcownia milowice 0001.jpg|thumb|350px|]]
[[Plik:Pocztowka sosnowiec walcownia milowice 0001.jpg|thumb|350px|]]
[[Plik:Dowod zatrudnienia Huta Milowice.jpg|thumb|250px|Dowód zatrudnienia w hucie]]
 


Z półproduktów wytwarzano tu stalmartenowską i milbors, które przerabiano na różne gatunki żelaza i stali. W końcu XIX w. huta zatrudniała 562 robotników, 3 inżynierów i 5 majstrów. Funkcje dyrektorów sprawował Gustaw Gerhard.
Z półproduktów wytwarzano tu stalmartenowską i milbors, które przerabiano na różne gatunki żelaza i stali. W końcu XIX w. huta zatrudniała 562 robotników, 3 inżynierów i 5 majstrów. Funkcje dyrektorów sprawował Gustaw Gerhard.
Linia 27: Linia 27:


==III Rzeczpospolita==
==III Rzeczpospolita==
Część fabryki wykupiła po [[1989]] r. [https://en.wikipedia.org/wiki/Timken_Company firma TIMKEN] ze Stanów Zjednoczonych, przejmując produkcję łożysk. Drugi po podziale '''"Premy"''' zakład przyjął nazwę '''Fabryka Butli Technicznych "Milmet" SA''' potem '''Vitkovice Milmet'''.  
Część fabryki wykupiła po [[1989]] r. [https://en.wikipedia.org/wiki/Timken_Company firma TIMKEN] ze Stanów Zjednoczonych, przejmując produkcję łożysk.  
Udziałowcami  zarejestrowanej  14  grudnia  2001  roku  firmy są:  Timken Europe BV, The Timken Company (Ohio, USA) oraz Timken BV. Firma  Timken  posiada najbogatszą ofertę łożysk stożkowych na świecie. Produkuje  26 000 kombinacji łożysk – konfiguracji jedno-, dwu- i czterorzędowej. Zakres wymiarów obejmuje średnicę otworu od 8 mm po średnicę zewnętrzną 2 222,5 mm.
Drugi po podziale '''"Premy"''' zakład przyjął nazwę '''Fabryka Butli Technicznych "Milmet" SA''' potem '''Vitkovice Milmet'''. 100% akcji od  2006  roku jest w rękach czeskiego  Vitkovice  Machinery  Group. FAbryka wytwarza  przede  wszystkim dwa różne  asortymenty  butli:  wysokociśnieniowe  do  sprężonych  i  skroplonych  gazów  technicznych  oraz  niskociśnieniowe do propanu butanu i czynników chłodniczych.
 
==Galeria==
<gallery>
Plik:Walcownia Milowice 1909.jpg|Walcownia Milowice - reklama z 1909 roku
Plik:Dowod zatrudnienia Huta Milowice.jpg|Dowód zatrudnienia w hucie
</gallery>





Aktualna wersja na dzień 13:43, 15 gru 2022

Pocztowka sosnowiec walcownia milowice 0002.jpg

Huta "Milowice" / Walcownia Milowice / Predom-Milmet / Prema Milmet / Timken Polska / Vitkovice Milmet - zakład przemysłowy na terenie dzisiejszego Sosnowca

Początki huty - przełom XIX / XX wieku

Na przełomie 1882/1883 r. rozpoczęła produkcję Walcownia Odlewów Żelaznych w Milowicach założona przez górnośląski koncern hutniczy Oberschlesische Eisebahn-Bedarfs-A.G., działający za pośrednictwem spółki filialnej pn. „Milowicer Eisenwerk". Zakład, nazwany następnie hutą "Aleksander", obejmował stalownię młotownię i walcownie.

Pocztowka sosnowiec walcownia milowice 0001.jpg


Z półproduktów wytwarzano tu stalmartenowską i milbors, które przerabiano na różne gatunki żelaza i stali. W końcu XIX w. huta zatrudniała 562 robotników, 3 inżynierów i 5 majstrów. Funkcje dyrektorów sprawował Gustaw Gerhard. Według informacji z lat 1910 - 1912 produkowano żelazo, bloki żelazne i stalowe, szyny kolejowe i wszelkie elementy dla kolei żelaznych podjazdowych, a także nity, śruby, siekiery, młoty, kilofy, mutry, haki, druty ciągnione i inne. Huta posiadała wówczas 8 wydziałów, w których zatrudnionych było 1480 robotników.

Roczna produkcja z przełomu XIX i XX w. w wysokości 1.350 tys. pudów wzrosła w 1910 r. do 2727 tys. pudów. Firma miała przedstawicielstwa w l6 miastach, m.in. w Warszawie, Odessie, Moskwie, Rydze i Petersburgu.

II Rzeczpospolita

Po 1918 r. huta otrzymała nazwę "Milowiec" i stała się własnością (1920 r.) Spółki Akcyjnej pn. Modrzejowskie Zakłady Gómiczo-Hutnicze (od 1934 r. Zjednoczone Zakłady Górmiczo- Hutnicze Modrzejów - B. Hantke).


Nowi właściciele odbudowali zdewastowaną podczas I wojny światowej hutę. W 1921 r. powstały dwie walcownie i dwa 25-tonowe piece martenowskie, a w 1927 r. kolejne dwa 45-tonowe. Ważną inwestycję stanowiła wybudowana w 1924 r. prasownia do wyrobu butli dla gazów sprężonych. Zakład specjalizował się w wyrobach jedynej w Polsce prasowni. Produkował jednocześnie jak poprzednio żelazo, stal, szyny, śruby, nity, itp.

II Wojna Światowa

W czasie okupacji majątek huty przejął niemiecki koncern. Niektóre wydziały, m.in. walcownie, wówczas likwidowano, a inne przystosowano do produkcji wojennej.

Polska Rzeczpospolita Ludowa

W 1945 r. zniszczoną, pozbawioną części maszyn hut przejęła polska administracja. Początkowo nosiła ona nazwę huty "Milowice", a następnie Zakładów Wyrobów Kutych. W ciągu kilkunastu lat park maszynowy został w połowie wymieniony. Wybudowano m.in. halę fabryczną z nowoczesną prasownią butli do gazów sprężonych.

W latach 70. XX w. dawna huta występowała pn. Zakładów Przemysłu Precyzyjnego "Prema Milmet" i produkowała butle do gazów technicznych niskiego i wysokiego ciśnienia, butle turystyczne, łożyska toczne, części maszyn dla przemysłu włókienniczego. Po modernizacji i rozbudowie zakład przekształcił się w Fabrykę Łożysk Tocznych "Prema- Milmet".

III Rzeczpospolita

Część fabryki wykupiła po 1989 r. firma TIMKEN ze Stanów Zjednoczonych, przejmując produkcję łożysk. Udziałowcami zarejestrowanej 14 grudnia 2001 roku firmy są: Timken Europe BV, The Timken Company (Ohio, USA) oraz Timken BV. Firma Timken posiada najbogatszą ofertę łożysk stożkowych na świecie. Produkuje 26 000 kombinacji łożysk – konfiguracji jedno-, dwu- i czterorzędowej. Zakres wymiarów obejmuje średnicę otworu od 8 mm po średnicę zewnętrzną 2 222,5 mm. Drugi po podziale "Premy" zakład przyjął nazwę Fabryka Butli Technicznych "Milmet" SA potem Vitkovice Milmet. 100% akcji od 2006 roku jest w rękach czeskiego Vitkovice Machinery Group. FAbryka wytwarza przede wszystkim dwa różne asortymenty butli: wysokociśnieniowe do sprężonych i skroplonych gazów technicznych oraz niskociśnieniowe do propanu butanu i czynników chłodniczych.

Galeria


Bibliografia