Kazimierz Górniczy (Sosnowiec): Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 48: | Linia 48: | ||
*[[Dzielnice Sosnowca - Porąbka, Kazimierz Górniczy, Ostrowy Górnicze, Maczki]] | *[[Dzielnice Sosnowca - Porąbka, Kazimierz Górniczy, Ostrowy Górnicze, Maczki]] | ||
*[[Juliusz - Kazimierz Górniczy - Maczki - Ostrowy - Porąbka. Od tradycji do współczesności]] | *[[Juliusz - Kazimierz Górniczy - Maczki - Ostrowy - Porąbka. Od tradycji do współczesności]] | ||
Obecna dzielnica Sosnowca, w latach 1967-1975 samodzielne miasto; | |||
wywodzi się od osady górniczej, która ukształtowała się w obrębie wsi Porąb- | |||
ka, w okolicy wybudowanej w 1884 roku kopalni "Kazimierz". Hipoteza | |||
Mariana Kantora-Mirskiego, iż już w XV wieku istniała tutaj niezamieszkała | |||
wioska Kazmiez, czyli Kaźmierz (Kazimierz) powielana w literaturze histo- | |||
rycznej, okazała się niepraw dziwa. Jak ustalił KrzysztofHajewski, wieś o któ- | |||
rej wspomina Kantor, wymieniona w akcie sprzedaży Mysłowic i innych miej- | |||
scowości (1536 rok) nosiła nazwę Koziniec (Koziniecz) i nie leżała na "na- | |||
szym" tereniel6. | |||
'. Nie ulega wątpliwości, iż powstanie Kazimierza związane jest z rozwo- | |||
jem kopalni wybudowanej przez Warszawskie Towarzystwo Kopalń Węgla | |||
i Zakładów Hutniczych, od której osada przejęła nazwę. Osada powstała | |||
w bezpośrednim sąsiedztwie kopalni obejmując dzisiejsze ulice Ogrodową, cześć | |||
Głównej, Dworcową, Morcinka i wschodnią część ul. Broniewskiego. W chło- | |||
nęła ponadto sąsiednie tereny przysiółków Porąbki - Czarnego Morza i Szmejki. | |||
Czarne Morze, zwane wcześniej Pustkowiem - okolice dzisiejszych ulic | |||
A. Fredry, W. Broniewskiego, B. Jasieńskiego i Nowej - było według | |||
M. Kantora -Mirskiego niewielką osadą leśną, znanąjuż w XV wieku, poło- | |||
żoną wśród puszczy Pakosznicy, otoczoną toff1astymi moczarami, od których | |||
pochodzi jej nazwa. Łączyły się one od południowego wschodu z wodami | |||
Bobrka, a w stronie północno-zachodniej dochodziły aż do granic Zagórzal7. | |||
Drugi ze wspomnianych przysiółków pierwotnie zwany był Śmiejką. Okre- | |||
ślenie to, jak głosi legenda, związane jest z charakterystycznymi odgłosami' | |||
ptactwa zamieszkującego te tereny, przypominającymi ludzki śmiech. Śmiejkę | |||
przekształcono następnie w Szmejkę. Obejmuje ona rejony dzisiejszych ulic: | |||
Szmejka, Zielona, Rzemieślnicza i częściowo Annii Krajowej (od poczty do | |||
[[Kategoria:Dzielnice i osiedla Sosnowca|Kazimierz Górniczy ]] | [[Kategoria:Dzielnice i osiedla Sosnowca|Kazimierz Górniczy ]] | ||
[[Kategoria:Nazwy miejscowe związane z Sosnowcem|Kazimierz Górniczy ]] | [[Kategoria:Nazwy miejscowe związane z Sosnowcem|Kazimierz Górniczy ]] | ||
[[Kategoria:Nazwy miejscowe|Kazimierz Górniczy ]] | [[Kategoria:Nazwy miejscowe|Kazimierz Górniczy ]] |
Wersja z 17:05, 4 lip 2015
| |||
| |||
Status | dzielnica | ||
W granicach Sosnowca | od 1975 | ||
Kod pocztowy | 41-215 | ||
Położenie na planie Sosnowca |
Kazimierz Górniczy - jedna z czterech dzielnic, regionu "Wschód" Sosnowca. W latach 1967 - 1975 samodzielne miasto w powiecie będzińskim, które w 1973 r., powiększone zostało terenem sąsiedniej Porąbki. Po reformie administracyjnej w 1975 r., Kazimierz Gór. zostaje wcielony do miasta Sosnowca, tracąc jednocześnie prawa miejskie.
Jako dzielnica Sosnowca, od północnego zachodu graniczy z dz. Zagórze, od południowego wschodu z Ostrowami Górniczymi, a od południa i zachodu z Porąbką. Od północy stanowi granicę pomiędzy Sosnowcem, a Dąbrową Górniczą, natomiast od wschodu przylega do dz. Dąbrowy Górniczej - Strzemieszyc Wielkich.
Historia
Istnienie osady Kozmiez (prawdopodobnie XVI-wieczny zapis nazwy Koźmierz) zostało odnotowane w dokumentach pochodzących z 1537 r.
Miejscowość - podobnie jak pobliski Juliusz - była pierwotnie przysiółkiem Porąbki. Jej rozwój nastąpił dopiero po 1874 r., kiedy zaczęto tu eksploatację uruchomionej przez Warszawskie Towarzystwo Kopalń Węgla i Zakładów Hutniczych kopalni "Kazimierz". W latach 1879 - 1883 wybudowano szyby głębinowe; w 1938 r. zakład połączył się z kopalnią "Juliusz" pod nazwą "Kazimierz - Juliusz".
Od Porąbki oddzielił się Kazimierz w 1933 r. Otrzymał wówczas status gromady w gminie olkusko-siewierskiej powiatu będzińskiego. W 1950 r. powstała nowa gmina o nazwie Kazimierz. W 1956 r. otrzymał on status osiedla w powiecie będzińskim, zaś w 1967 r. po połączeniu z Ostrowami Górniczymi - już jako Kazimierz Górniczy uzyskał prawa miejskie. W 1975 r. został włączony do Sosnowca, stanowiąc od tego czasu jedną z jego dzielnic.
Bibliografia
- Małgorzata Śmiałek, Dzielnice Sosnowca - Zarys dziejów, Sosnowiec, 2004
- Dzielnice Sosnowca - Porąbka, Kazimierz Górniczy, Ostrowy Górnicze, Maczki
- Juliusz - Kazimierz Górniczy - Maczki - Ostrowy - Porąbka. Od tradycji do współczesności
Obecna dzielnica Sosnowca, w latach 1967-1975 samodzielne miasto;
wywodzi się od osady górniczej, która ukształtowała się w obrębie wsi Porąb-
ka, w okolicy wybudowanej w 1884 roku kopalni "Kazimierz". Hipoteza
Mariana Kantora-Mirskiego, iż już w XV wieku istniała tutaj niezamieszkała
wioska Kazmiez, czyli Kaźmierz (Kazimierz) powielana w literaturze histo-
rycznej, okazała się niepraw dziwa. Jak ustalił KrzysztofHajewski, wieś o któ-
rej wspomina Kantor, wymieniona w akcie sprzedaży Mysłowic i innych miej-
scowości (1536 rok) nosiła nazwę Koziniec (Koziniecz) i nie leżała na "na-
szym" tereniel6.
'. Nie ulega wątpliwości, iż powstanie Kazimierza związane jest z rozwo-
jem kopalni wybudowanej przez Warszawskie Towarzystwo Kopalń Węgla
i Zakładów Hutniczych, od której osada przejęła nazwę. Osada powstała
w bezpośrednim sąsiedztwie kopalni obejmując dzisiejsze ulice Ogrodową, cześć
Głównej, Dworcową, Morcinka i wschodnią część ul. Broniewskiego. W chło-
nęła ponadto sąsiednie tereny przysiółków Porąbki - Czarnego Morza i Szmejki.
Czarne Morze, zwane wcześniej Pustkowiem - okolice dzisiejszych ulic
A. Fredry, W. Broniewskiego, B. Jasieńskiego i Nowej - było według
M. Kantora -Mirskiego niewielką osadą leśną, znanąjuż w XV wieku, poło-
żoną wśród puszczy Pakosznicy, otoczoną toff1astymi moczarami, od których
pochodzi jej nazwa. Łączyły się one od południowego wschodu z wodami
Bobrka, a w stronie północno-zachodniej dochodziły aż do granic Zagórzal7.
Drugi ze wspomnianych przysiółków pierwotnie zwany był Śmiejką. Okre-
ślenie to, jak głosi legenda, związane jest z charakterystycznymi odgłosami'
ptactwa zamieszkującego te tereny, przypominającymi ludzki śmiech. Śmiejkę
przekształcono następnie w Szmejkę. Obejmuje ona rejony dzisiejszych ulic:
Szmejka, Zielona, Rzemieślnicza i częściowo Annii Krajowej (od poczty do