Ernest Uthke: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „Uthke, Ernest Uthke, Ernest [[Kategoria:Ludzie związani z Dąbrową Górniczą|Uthke,...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Biogram infobox | |||
|imię i nazwisko = Ernest Uthke | |||
|pseudonim = | |||
|grafika = Ernest Uthke.jpg | |||
|opis grafiki = Ernest Uthke | |||
|podpis = | |||
|data urodzenia = [[29 czerwca]] [[1857]] | |||
|miejsce urodzenia = Wiecanów koło Mogilna | |||
|imię przy narodzeniu = | |||
|data śmierci = [[20 października]] [[1926]] | |||
|miejsce śmierci = [[Sosnowiec]] | |||
|przyczyna śmierci = | |||
|miejsce spoczynku = [[Cmentarz ewangelicki w Sosnowcu]] | |||
|zawód = nauczyciel, duchowny | |||
|odznaczenia = | |||
|www = | |||
}} | |||
'''Ernest Eugeniusz Uthke''' – (ur. [[29 czerwca]] [[1857]] Wiecanów koło Mogilna, zm. [[20 października]] [[1926]] w [[Sosnowiec|Sosnowcu]]) duchowny kościoła luterańskiego w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] i [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]], nauczyciel. Byt synem Jana Janusza, dyrektora cukrowni i Emilii Charlotty z d. Albrechta. Pochodził z wielodzietnej rodziny, miał ośmioro rodzeństwa. | |||
==Edukacja== | |||
W latach [[1879]] – [[1884]] studiował teologię na uniwersytecie w Dorpacie w Estonii (obecnie Tartu) i [[25 maja]] [[1884]] r. został ordynowany na duchownego kościoła ewangelicko-augsburskiego. | |||
==Posługa w Sosnowcu== | |||
W tym samym roku podjął pracę w Warszawie, jako wikariusz, a następnie od [[1886]] r. był proboszczem administratorem w Rawie Mazowieckiej. Z [[Sosnowiec|Sosnowcem]] | |||
związał się w [[1887]] r. za sprawą [[Heinrich Dietel|Henryka Dietla]], właściciela fabryki włókienniczej na [[Pogoń (Sosnowiec)|Pogoni]], fundatora [[Kościół ewangelicko-augsburski p.w. św. Jana Ewangelisty w Sosnowcu|kościoła protestanckiego]], który powołał go na stanowisko kapelana domowego. [[1 kwietnia]] tego roku wygłosił kazanie inauguracyjne w Domu Modlitwy otwartym w przebudowanej hali fabrycznej Dietla, poświęconym we wrześniu [[1886]] r. Urząd ten sprawował do [[1921]] r. Jednocześnie pełnił rolę duszpasterza całej społeczności [[Sosnowiec|sosnowieckich]] ewangelików. a od [[1913]] r. także filialu w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]], któremu formalnie do 1921 r. [[Sosnowiec]] podlegał. | |||
==Praca nauczycielska== | |||
Ks. E. Uthkc pracował również jako nauczyciel religii protestanckiej w [[Szkoła Realna w Sosnowcu|Sosnowieckiej Szkole Realnej]] (obecnie [[IV Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Sosnowcu|IV Liceum Ogólnokształcące im. S. Staszica]]) założonej przez [[Heinrich Dietel|H . Dietla]] w [[1894]] r. Równocześnie pełnił funkcje wicedyrektora, a w [[1914]] r., po wkroczeniu Niemców do [[Sosnowiec|Sosnowca]] przejął obowiązki dyrektora tej placówki. Sprawował je krótko, gdyż w lipcu [[1915]] r. Niemcy zlikwidowali szkołę. Uczył ponadto w początkowej, fabrycznej szkole dietlowskiej. W [[1921]] r. przeszedł w stan spoczynku. | |||
==Rodzina== | |||
Od [[1886]] r. był żonaty z Adelmą de Rothe (zm. w [[1907]]) córką Mikołaja, znanego lekarza psychiatry, twórcy szpitala psychiatrycznego w Tworkach kolo Pruszkowa. Miał ośmioro dzieci (siedem córek i syna). | |||
W Sosnowcu mieszkał do końca życia i cieszył się wielkim szacunkiem wiernych. Zmarł tutaj [[20 października]] [[1926]] r., pochowany został na [[Cmentarz ewangelicki w Sosnowcu|cmentarzu ewangelickim]]. | |||
Pastor E. Uthkc był nestorem zasłużonej sosnowieckiej rodziny. W miejscowych gimnazjach uczyli spokrewnieni z nim [[Cezary Uthke|Cezary]] (brat) i Anna Uthke. Najbardziej znaną postacią jest inż. [[Cezary Zefiryn]], syn [[Cezary Uthke|Cezarego]], bratanek pastora, który w okresie okupacji stał na czele Gwardii Ludowej PPS Zagłębia Dąbrowskiego, a następnie pełnił obowiązki zastępcy komendanta Okręgu Śląskiego Armii Krajowej. Zginął w Oświęcimiu z rąk hitlerowców. | |||
==Bibliografia== | |||
*{{Cytuj książkę | nazwisko = Śmiałek| imię = Małgorzata |nazwisko2= |imię2= | tytuł = [[Sosnowieckie ABC (4)|Sosnowieckie ABC, tom IV]] | data =[[2005]] | wydawca = [[Muzeum w Sosnowcu]] | miejsce = | isbn = 83-89199-15-7 | strony = 65-66}} | |||
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Uthke, Ernest]] | [[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Uthke, Ernest]] | ||
[[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem|Uthke, Ernest]] | [[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem|Uthke, Ernest]] | ||
[[Kategoria:Duchowni|Uthke, Ernest]] | |||
[[Kategoria:Pedagodzy|Uthke, Ernest]] | |||
[[Kategoria:Ludzie związani z Dąbrową Górniczą|Uthke, Ernest]] | [[Kategoria:Ludzie związani z Dąbrową Górniczą|Uthke, Ernest]] | ||
Aktualna wersja na dzień 10:27, 18 sie 2013
| Zagłębiowskie Biogramy | |
 Ernest Uthke | |
| Imię i nazwisko | Ernest Uthke |
| Data i miejsce urodzenia | 29 czerwca 1857 Wiecanów koło Mogilna |
| Data i miejsce śmierci | 20 października 1926 Sosnowiec |
| Miejsce spoczynku | Cmentarz ewangelicki w Sosnowcu |
| Zawód | nauczyciel, duchowny |
Ernest Eugeniusz Uthke – (ur. 29 czerwca 1857 Wiecanów koło Mogilna, zm. 20 października 1926 w Sosnowcu) duchowny kościoła luterańskiego w Sosnowcu i Dąbrowie Górniczej, nauczyciel. Byt synem Jana Janusza, dyrektora cukrowni i Emilii Charlotty z d. Albrechta. Pochodził z wielodzietnej rodziny, miał ośmioro rodzeństwa.
Edukacja
W latach 1879 – 1884 studiował teologię na uniwersytecie w Dorpacie w Estonii (obecnie Tartu) i 25 maja 1884 r. został ordynowany na duchownego kościoła ewangelicko-augsburskiego.
Posługa w Sosnowcu
W tym samym roku podjął pracę w Warszawie, jako wikariusz, a następnie od 1886 r. był proboszczem administratorem w Rawie Mazowieckiej. Z Sosnowcem związał się w 1887 r. za sprawą Henryka Dietla, właściciela fabryki włókienniczej na Pogoni, fundatora kościoła protestanckiego, który powołał go na stanowisko kapelana domowego. 1 kwietnia tego roku wygłosił kazanie inauguracyjne w Domu Modlitwy otwartym w przebudowanej hali fabrycznej Dietla, poświęconym we wrześniu 1886 r. Urząd ten sprawował do 1921 r. Jednocześnie pełnił rolę duszpasterza całej społeczności sosnowieckich ewangelików. a od 1913 r. także filialu w Dąbrowie Górniczej, któremu formalnie do 1921 r. Sosnowiec podlegał.
Praca nauczycielska
Ks. E. Uthkc pracował również jako nauczyciel religii protestanckiej w Sosnowieckiej Szkole Realnej (obecnie IV Liceum Ogólnokształcące im. S. Staszica) założonej przez H . Dietla w 1894 r. Równocześnie pełnił funkcje wicedyrektora, a w 1914 r., po wkroczeniu Niemców do Sosnowca przejął obowiązki dyrektora tej placówki. Sprawował je krótko, gdyż w lipcu 1915 r. Niemcy zlikwidowali szkołę. Uczył ponadto w początkowej, fabrycznej szkole dietlowskiej. W 1921 r. przeszedł w stan spoczynku.
Rodzina
Od 1886 r. był żonaty z Adelmą de Rothe (zm. w 1907) córką Mikołaja, znanego lekarza psychiatry, twórcy szpitala psychiatrycznego w Tworkach kolo Pruszkowa. Miał ośmioro dzieci (siedem córek i syna).
W Sosnowcu mieszkał do końca życia i cieszył się wielkim szacunkiem wiernych. Zmarł tutaj 20 października 1926 r., pochowany został na cmentarzu ewangelickim.
Pastor E. Uthkc był nestorem zasłużonej sosnowieckiej rodziny. W miejscowych gimnazjach uczyli spokrewnieni z nim Cezary (brat) i Anna Uthke. Najbardziej znaną postacią jest inż. Cezary Zefiryn, syn Cezarego, bratanek pastora, który w okresie okupacji stał na czele Gwardii Ludowej PPS Zagłębia Dąbrowskiego, a następnie pełnił obowiązki zastępcy komendanta Okręgu Śląskiego Armii Krajowej. Zginął w Oświęcimiu z rąk hitlerowców.
Bibliografia
- Małgorzata Śmiałek: Sosnowieckie ABC, tom IV. Muzeum w Sosnowcu, 2005, s. 65-66. ISBN 83-89199-15-7.
