Ulica Warszawska (Sosnowiec): Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Linia 4: Linia 4:
Jak pisał znany regionalista, [[Marian Kantor-Mirski]], „wyłoniła się z przepasanych bajor” równocześnie z ulicą Iwangrodzką (obecnie Dęblińską). Początkowo nosiła nazwę Przejazdowej. Nie wiadomo kiedy dokładnie kiedy ją przemianowano, ale już w pierwszym spisie ulic wydanym po utworzeniu figuruje jako Warszawska.
Jak pisał znany regionalista, [[Marian Kantor-Mirski]], „wyłoniła się z przepasanych bajor” równocześnie z ulicą Iwangrodzką (obecnie Dęblińską). Początkowo nosiła nazwę Przejazdowej. Nie wiadomo kiedy dokładnie kiedy ją przemianowano, ale już w pierwszym spisie ulic wydanym po utworzeniu figuruje jako Warszawska.


Środkiem ulicy biegły tory kolejowe tzw. linii niweckiej, stała także budka dróżnika i szlaban. W końcu 20. XX w. torowisko zlikwidowano i charakterystyczne dla ulicy obiektyw znikły z jej krajobrazu.
Środkiem ulicy biegły tory kolejowe tzw. linii niweckiej, stała także budka dróżnika i szlaban. W końcu 20. XX w. torowisko zlikwidowano i charakterystyczne dla ulicy obiekty znikły z jej krajobrazu.


==Właściciele kamienic==
==Właściciele kamienic==

Wersja z 12:05, 31 gru 2019

Ulica Warszawska w Sosnowcu - jedna z najstarszych ulic Sosnowca, położona w jego centrum, ukształtowana została po wybudowaniu dworca Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej.

Historia początków ulicy

Jak pisał znany regionalista, Marian Kantor-Mirski, „wyłoniła się z przepasanych bajor” równocześnie z ulicą Iwangrodzką (obecnie Dęblińską). Początkowo nosiła nazwę Przejazdowej. Nie wiadomo kiedy dokładnie kiedy ją przemianowano, ale już w pierwszym spisie ulic wydanym po utworzeniu figuruje jako Warszawska.

Środkiem ulicy biegły tory kolejowe tzw. linii niweckiej, stała także budka dróżnika i szlaban. W końcu 20. XX w. torowisko zlikwidowano i charakterystyczne dla ulicy obiekty znikły z jej krajobrazu.

Właściciele kamienic

Ulicę Warszawską objęła wielkomiejska zabudowa. Powstawały tu piętrowe kamienice czynszowe z dekoracyjnymi elewacjami i oficynami. Właścicielami najstarszych domów byli: Mrokowscy, Jermułowiczowie, Bergmanowie, Zającowie, Stareccy, Pemplowie, Rotszyldowie.

Instytucje publiczne

Ulica na należała do reprezentacyjnej czyści miasta, dlatego lokowano przy niej urzędy. Od 1915 r. do czasu wybudowania ratusza (1934) mieścił się przy Warszawskiej magistrat (przeniesiony z ul. Nikołajewskiej, obecnie Kołłątaja). Siedzibę miał tu także Sąd Okręgowy, który w 1923 r. znalazł nową siedzibę w wydzierżawionym przez władze miejskie pałacu Schöna.

Handel

Przy Przejazdowej-Warszawskiej lokowały się różne firmy wytwórcze, hurtownie, biura i sklepy. Od końca XIX w. w budynku pod numerem 8 mieściła się księgarnia i Zakłady Drukarsko-Litograficzne Stanisława Jarmułowicza. Firma przetrwała w tym miejscu ponad 100 lat, ostatnio jako Przedsiębiorstwo Papiemiczo-Poligraliczne „Prodryn”.

Pomieszczenia przy ul. Warszawskiej 6 przeznaczył Jan Gaik na siedzibę Fabryki Pończoch „Stara Sosnowiczanka” założonej w 1924 r. Działała ona do wybuchu wojny i podczas okupacji hitlerowskiej (pod zarządem niemieckim).

Ulica dziś

Warszawska pozostała nadal jedną z najbardziej reprezentacyjnych ulic Sosnowca. W kamienicach o odnowionych różnokolorowych elewacjach znajdują się m.in. Szkoła Języków Obcych EMPiK, restauracje i luksusowe sklepy. Część zabudowy ulicy stanowią bloki mieszkalne. Wiele lat na tej ulicy funkcjonowało kino „Muza”, dziś już nie istnieje.

Galeria

Bibliografia