Paul Godwin: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
(→Praca) |
||
| (Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
|data śmierci = [[9 grudnia]] [[1982]] | |data śmierci = [[9 grudnia]] [[1982]] | ||
|miejsce śmierci = | |miejsce śmierci = Driebergen | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
|miejsce spoczynku = | |miejsce spoczynku = | ||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
}} | }} | ||
Paul Godwin (Pinkas Goldfein) ( | '''Paul Godwin (Pinkas Goldfein)''' (ur. [[28 marca]] [[1902]] r. w [[Sosnowiec|Sosnowcu]], zm. [[9 grudnia]] [[1982]] r. w Driebergen) – skrzypek, kompozytor żydowskiego pochodzenia. | ||
==Edukacja== | |||
Naukę gry na skrzypcach rozpoczął u znanego polskiego skrzypka i kompozytora Stanisława Barcewicza. Następnie edukację muzyczną kontynuował w Wiedniu i Budapeszcie u Jenő Hubay'a. Pod koniec [[1920]] r. rozpoczął naukę w Universität der Künste Berlin. Ze względów finansowych dorabiał grając w lokalnych restauracjach i małych ludowych orkiestrach, co zaszkodziło mu w na studiach i doprowadziło do wydalenia z uniwersytetu. | Naukę gry na skrzypcach rozpoczął u znanego polskiego skrzypka i kompozytora Stanisława Barcewicza. Następnie edukację muzyczną kontynuował w Wiedniu i Budapeszcie u Jenő Hubay'a. Pod koniec [[1920]] r. rozpoczął naukę w Universität der Künste Berlin. Ze względów finansowych dorabiał grając w lokalnych restauracjach i małych ludowych orkiestrach, co zaszkodziło mu w na studiach i doprowadziło do wydalenia z uniwersytetu. | ||
W 1922 r. w Berlinie założył swoją pierwszą orkiestrę. Poza tym występował na berlińskich scenach kabaretowych i towarzyszył jako muzyk znanym solistom, takim jak Curta Bois, Otto Reutter, Max Hansen lub Paul O'Montis. Występując pod artystycznym pseudonimem Paul Godwin zyskiwał popularność. Wystąpił w radiu, otrzymywał angaże w berlińskich scenach tanecznych i rewiach, a w 1925 r. podpisał kontrakt z Deutschen Grammophon Gesellschaft na wydanie płyty gramofonowej. Wydał około 1500 nagrań z milionowym nakładem płyt. Był skrzypkiem i dyrygentem popularnej niemieckiej orkiestry tanecznej Tanz-Orchester Paul Godwin. W tamtym czasie Godwin był najpopularniejszym niemieckim skrzypkiem. Od 1929 r. nagrywał także dla potrzeb przemysłu filmowego. W sumie skomponował muzykę do ponad 80 filmów wytwórni i wystąpił w 18 filmach. Wymieńmy kilka najbardziej znanych tytułów: "Melodie des Herzens" (1929), "Liebeswalzer" (1930), "Liebeskomamando" (1931) i "Die unsichtbare Front" (1930). Opracowuje muzykę do wielu innych filmów, głównie wytwórni UFA. | ==Praca== | ||
W [[1922]] r. w Berlinie założył swoją pierwszą orkiestrę. Poza tym występował na berlińskich scenach kabaretowych i towarzyszył jako muzyk znanym solistom, takim jak Curta Bois, Otto Reutter, Max Hansen lub Paul O'Montis. Występując pod artystycznym pseudonimem Paul Godwin zyskiwał popularność. Wystąpił w radiu, otrzymywał angaże w berlińskich scenach tanecznych i rewiach, a w [[1925]] r. podpisał kontrakt z Deutschen Grammophon Gesellschaft na wydanie płyty gramofonowej. Wydał około 1500 nagrań z milionowym nakładem płyt. Był skrzypkiem i dyrygentem popularnej niemieckiej orkiestry tanecznej Tanz-Orchester Paul Godwin. W tamtym czasie Godwin był najpopularniejszym niemieckim skrzypkiem. Od [[1929]] r. nagrywał także dla potrzeb przemysłu filmowego. W sumie skomponował muzykę do ponad 80 filmów wytwórni i wystąpił w 18 filmach. Wymieńmy kilka najbardziej znanych tytułów: "Melodie des Herzens" ([[1929]]), "Liebeswalzer" ([[1930]]), "Liebeskomamando" ([[1931]]) i "Die unsichtbare Front" ([[1930]]). Opracowuje muzykę do wielu innych filmów, głównie wytwórni UFA. | |||
[http://www.archive.org/details/PaulGodwinOrchestra-01-22/'''Posłuchaj Paula Godwina'''] | |||
==Prześladowanie== | |||
W [[1933]] r. w obawie przed prześladowaniami ze strony nazistów, opuścił Niemcy i zamieszkał w Luksemburgu, a następnie w Holandii. Gdy w [[1940]] r. Niemcy zajęły Holandię, Godwin został zmuszony do pracy przymusowej. Od [[194]]1 r. swoją twórczość ograniczył do grania w żydowskich zespołach muzycznych w Amsterdamie. Deportacji do hitlerowskich obozów koncentracyjnych uniknął dzięki małżeństwu z kobietą, która posiadała "aryjskie" papiery. Po wojnie nadal komponował i grał muzykę w Holandii. W [[195]]2 r. otrzymał holenderskie obywatelstwo. Od [[1955]] r. pracował dla radia, a [[4 listopada]] [[1972]] r. dał swój ostatni wielki koncert, w Amsterdamie razem z Yehudi Menuhinem. Zmarł [[9 grudnia]] [[1982]] w Driebergen, Holandia. | |||
Nieco więcej światła na sosnowieckie ślady Godwina rzucił Adam Rosenbusch we wspomnieniu, opublikowanym w Gazecie Wyborczej w 2002 r. | ==Związki z Sosnowcem== | ||
Niewiele wiemy odnośnie jego [[Sosnowiec|sosnowieckich]] śladów, choć wciąż pojawiają się nowe informacje. Wiemy, że bardzo wcześnie opuścił [[Sosnowiec]] i wyjechał do Warszawy, gdzie uczył się gry na skrzypcach. Spędził więc w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] właściwie tylko dzieciństwo, choć do czasu wybuchu II wojny światowej mieszkała tu jego najbliższa rodzina i chyba musiał od czasu do czasu tu zaglądać by ją odwiedzać. W latach pięćdziesiątych chciał odwiedzić [[Sosnowiec]], swoje rodzinne miasto. Ówczesne władze PRL odmówiły mu jednak udzielenia wizy. Więcej prób nie podejmował. | |||
Nieco więcej światła na [[Sosnowiec|sosnowieckie]] ślady Godwina rzucił Adam Rosenbusch we wspomnieniu, opublikowanym w Gazecie Wyborczej w [[2002]] r. Pan Adam ujawnił, że ojciec Godwina był kantorem i właścicielem [[Hotel Central|hotelu Central]] w [[Sosnowcu]]. Hotel do [[1939]] r. pozostawał w rękach rodziny Goldfeinów. O hotelu tym, zlokalizowanym przy 3 ul. Maja 11, wspomina również [[Tomasz Kostro]], podając, że prowadzony był przez brata muzyka. Hotel ten figurował w książce telefonicznej z [[1931]] roku. Numer telefonu 415. Wspomina o nim też Hans Lang, twórca filmu dokumentalnego o Paulu Godwinie, zrealizowanego w Niemczech. | |||
''Biogram opracował: Piotr Dudała'' | ''Biogram opracował: Piotr Dudała'' | ||
[[ | ==Paul Godwin na YouTube== | ||
*[http://www.youtube.com/watch?v=jh9ukSr_klo&NR=1/Ein Bißchen Liebe Für Mich] | |||
*[http://www.youtube.com/watch?v=nctBxqaBl3A/Jewish Berlin Cabaret: Paul Godwin Orch. & Max Hansen, 1930 ] | |||
*[http://www.youtube.com/watch?v=QzpKe37Rxtc&feature=related/Paul Godwin's Jazz Symphonians - Kanonen-Song, 1928 ] | |||
*[http://www.youtube.com/watch?v=ARfumOj5GLw/Paul Godwin- Tango Ballade (Threepenny Opera) (Kurt Weill) ] | |||
*[http://www.youtube.com/watch?v=P4KDSZqERJ0/Paul Godwin - Margarethe ] | |||
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Godwin, Paul]] | |||
[[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem|Godwin, Paul]] | |||
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Sosnowcu|Godwin, Paul]] | |||
[[Kategoria:Ludzie muzyki|Godwin, Paul]] | |||
{{DEFAULTSORT:Pinkas Goldfein}} | {{DEFAULTSORT:Pinkas Goldfein}} | ||
Aktualna wersja na dzień 18:05, 20 gru 2014
| Zagłębiowskie Biogramy | |
 Paul Godwin | |
| Imię i nazwisko | Paul Godwin |
| Data i miejsce urodzenia | 28 marca 1902 Sosnowiec |
| Data i miejsce śmierci | 9 grudnia 1982 Driebergen |
| Zawód | skrzypek, kompozytor |
Paul Godwin (Pinkas Goldfein) (ur. 28 marca 1902 r. w Sosnowcu, zm. 9 grudnia 1982 r. w Driebergen) – skrzypek, kompozytor żydowskiego pochodzenia.
Edukacja
Naukę gry na skrzypcach rozpoczął u znanego polskiego skrzypka i kompozytora Stanisława Barcewicza. Następnie edukację muzyczną kontynuował w Wiedniu i Budapeszcie u Jenő Hubay'a. Pod koniec 1920 r. rozpoczął naukę w Universität der Künste Berlin. Ze względów finansowych dorabiał grając w lokalnych restauracjach i małych ludowych orkiestrach, co zaszkodziło mu w na studiach i doprowadziło do wydalenia z uniwersytetu.
Praca
W 1922 r. w Berlinie założył swoją pierwszą orkiestrę. Poza tym występował na berlińskich scenach kabaretowych i towarzyszył jako muzyk znanym solistom, takim jak Curta Bois, Otto Reutter, Max Hansen lub Paul O'Montis. Występując pod artystycznym pseudonimem Paul Godwin zyskiwał popularność. Wystąpił w radiu, otrzymywał angaże w berlińskich scenach tanecznych i rewiach, a w 1925 r. podpisał kontrakt z Deutschen Grammophon Gesellschaft na wydanie płyty gramofonowej. Wydał około 1500 nagrań z milionowym nakładem płyt. Był skrzypkiem i dyrygentem popularnej niemieckiej orkiestry tanecznej Tanz-Orchester Paul Godwin. W tamtym czasie Godwin był najpopularniejszym niemieckim skrzypkiem. Od 1929 r. nagrywał także dla potrzeb przemysłu filmowego. W sumie skomponował muzykę do ponad 80 filmów wytwórni i wystąpił w 18 filmach. Wymieńmy kilka najbardziej znanych tytułów: "Melodie des Herzens" (1929), "Liebeswalzer" (1930), "Liebeskomamando" (1931) i "Die unsichtbare Front" (1930). Opracowuje muzykę do wielu innych filmów, głównie wytwórni UFA.
Prześladowanie
W 1933 r. w obawie przed prześladowaniami ze strony nazistów, opuścił Niemcy i zamieszkał w Luksemburgu, a następnie w Holandii. Gdy w 1940 r. Niemcy zajęły Holandię, Godwin został zmuszony do pracy przymusowej. Od 1941 r. swoją twórczość ograniczył do grania w żydowskich zespołach muzycznych w Amsterdamie. Deportacji do hitlerowskich obozów koncentracyjnych uniknął dzięki małżeństwu z kobietą, która posiadała "aryjskie" papiery. Po wojnie nadal komponował i grał muzykę w Holandii. W 1952 r. otrzymał holenderskie obywatelstwo. Od 1955 r. pracował dla radia, a 4 listopada 1972 r. dał swój ostatni wielki koncert, w Amsterdamie razem z Yehudi Menuhinem. Zmarł 9 grudnia 1982 w Driebergen, Holandia.
Związki z Sosnowcem
Niewiele wiemy odnośnie jego sosnowieckich śladów, choć wciąż pojawiają się nowe informacje. Wiemy, że bardzo wcześnie opuścił Sosnowiec i wyjechał do Warszawy, gdzie uczył się gry na skrzypcach. Spędził więc w Sosnowcu właściwie tylko dzieciństwo, choć do czasu wybuchu II wojny światowej mieszkała tu jego najbliższa rodzina i chyba musiał od czasu do czasu tu zaglądać by ją odwiedzać. W latach pięćdziesiątych chciał odwiedzić Sosnowiec, swoje rodzinne miasto. Ówczesne władze PRL odmówiły mu jednak udzielenia wizy. Więcej prób nie podejmował.
Nieco więcej światła na sosnowieckie ślady Godwina rzucił Adam Rosenbusch we wspomnieniu, opublikowanym w Gazecie Wyborczej w 2002 r. Pan Adam ujawnił, że ojciec Godwina był kantorem i właścicielem hotelu Central w Sosnowcu. Hotel do 1939 r. pozostawał w rękach rodziny Goldfeinów. O hotelu tym, zlokalizowanym przy 3 ul. Maja 11, wspomina również Tomasz Kostro, podając, że prowadzony był przez brata muzyka. Hotel ten figurował w książce telefonicznej z 1931 roku. Numer telefonu 415. Wspomina o nim też Hans Lang, twórca filmu dokumentalnego o Paulu Godwinie, zrealizowanego w Niemczech.
Biogram opracował: Piotr Dudała
Paul Godwin na YouTube
- Bißchen Liebe Für Mich
- Berlin Cabaret: Paul Godwin Orch. & Max Hansen, 1930
- Godwin's Jazz Symphonians - Kanonen-Song, 1928
- Godwin- Tango Ballade (Threepenny Opera) (Kurt Weill)
- Godwin - Margarethe
