Parafia p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sosnowcu: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Parafia infobox
{{Parafia infobox
  |nazwa                  = Parafia p.w. Parafia p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sosnowcu
  |nazwa                  = Parafia p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sosnowcu
  |nazwa miejscowa        =  
  |nazwa miejscowa        =  
  |kod języka              =  
  |kod języka              =  

Wersja z 18:17, 14 kwi 2012

Parafia p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sosnowcu
Pieczęć parafialna
Pieczęć parafialna
Adres ul. Kościelna 1
41 – 200 Sosnowiec
Data powołania 1899
Wyznanie katolickie
Kościół rzymskokatolicki
Diecezja sosnowiecka
Dekanat sosnowiecki (Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny)
Proboszcz ks. Jan Gaik
Wezwanie Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Wspomnienie liturgiczne 15 sierpnia
Strona internetowa

Informacje

Adres: ul. Kościelna 1
41 – 200 Sosnowiec

Telefon:

  • 32 266 52 33 (kancelaria)
  • 32 266 42 67 (proboszcz)

Przynależność: diecezja sosnowiecka, dekanat sosnowiecki (Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny)

Historia

W 1899 roku biskup kielecki Tomasz Kuliński erygował parafię (pierwszą w Sosnowcu), wydzielając ją z terenu parafii czeladzkiej.

Kościół parafialny

Kościół został wybudowany w latach 1893 - 1899 obiekt stanowił centralną świątynię miasta.  Budowniczym kościoła i właściwym twórcą parafii Wniebowzięcia NMP był pierwszy jej proboszcz, ks. Dominik Roch Milbert z Dąbrowy Górniczej. Budowlę zaprojektował znany warszawski architekt Karol Kozłowski. W 1896 roku oddano do użytku parafian dolną kaplicę, a w trzy lata później ukończono budowę kościoła. W 1901 roku wybudowana została również plebania. Konsekracji kościoła dokonał ordynariusz diecezji kieleckiej, biskup August Łosiński. Po utworzeniu diecezji sosnowieckiej, 25 marca 1992 roku, do godności katedry podniesiony został kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.

Architektura

Kościół jest trójnawową bazyliką z transeptem. Okazałą bryłę z cegły zdobi od frontu wieża z rozetą i wysokim hełmem. Wnętrze kościoła neoromańskie, z neobarokowymi ołtarzami z witrażami i polichromią w stylu młodopolskim tworzy niepowtarzalny nastrój. Piękno kościoła podkreśla szczególnie polichromia pokrywająca wszystkie ściany i sklepienia przedstawiająca 14 scen o treści historyczno-religijnej oraz wizerunków 62 świętych, wykonana w latach 1904 - 1906 przez krakowskich artystów Włodzimierza Tetmajera i Henryka Uziembło. Władysław Tetmajer był również autorem obrazu olejnego przedstawiającego scenę Wniebowzięcia, umieszczonego w centrum ołtarza głównego. Ołtarz główny z 1903 roku jest kopią ołtarza z krakowskiego kościoła Bożego Ciała z roku 1634. Jest to dzieło w stylu renesansowym, bogate i złocone. Ufundowali go robotnicy i majstrowie Walcowni Milowickiej (huty "Milowice"). Ołtarz główny i ambonę wykonał rzeźbiarz z Olkusza Paweł Torbus. Witraże pochodzą (oprócz dwóch dziewiętnastowiecznych) z lat 30. XX wieku, z pracowni krakowskiej Żeleńskich, a projektował je prof. Jan Bukowski. 

Plac przed kościołem

Po stronie południowej 11 października 2008 roku został pochowany pierwszy ordynariusz diecezji sosnowieckiej ks. bp. Adam Śmigielski.

Na placu kościelnym znajduje się kapliczka upamiętniająca bitwę stoczoną w 1863 r. przez powstańców z wojskiem carskim. Zniszczona podczas I wojny światowej, została odtworzona w 1930 roku. Pierwotnie stała tam, gdzie doszło do bitwy - u zbiegu ulic Piłsudskiego i Teatralnej; ale podczas modernizacji układu komunikacyjnego miasta została przeniesiona na plac przy kościele.

Na południowej ścianie świątyni umieszczone są tablice ku czci Jana Kilińskiego, Armii Krajowej, Narodowych Sił Zbrojnych, lekarzy, Sybiraków i harcerzy.

Na dawnej pocztówce

Bibliografia