Augustyn Łosiński: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
(Utworzył nową stronę „{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Augustyn Łosiński |pseudonim = |grafika = |opis grafiki = |podpis = |data urodzenia = 8 stycznia [1867]] |miejsce urodzenia ...”)
 
Nie podano opisu zmian
 
Linia 5: Linia 5:
|opis grafiki =
|opis grafiki =
|podpis =
|podpis =
|data urodzenia = [[8 stycznia]] [1867]]
|data urodzenia = [[8 stycznia]] [[1867]]
|miejsce urodzenia = teren Inflant (obecnie Łotwa)
|miejsce urodzenia = teren Inflant (obecnie Łotwa)
|imię przy narodzeniu =
|imię przy narodzeniu =
Linia 17: Linia 17:
}}
}}


'''Augustyn Łosiński''' - biskup ordynariusz diecezji kieleckiej.
'''Augustyn Łosiński''' - (ur. [[8 stycznia]] [[1867]] r. teren Inflant (obecnie Łotwa), zm. [[30 kwietnia]] [[1937]] r.) biskup ordynariusz diecezji kieleckiej.
Nie pochodził z Sosnowca, lecz często tu przebywał - konsekrował kościoły, erygował nowe parafie itp. Warto więc przypomnieć jego życie i działalność.
 
==Edukacja==
Po ukończeniu gimnazjum realnego w Dyneburgu (Dźwińsk, obecnie Daugavpily) wstąpił do Seminarium Duchownego w Petersburgu ([[1885]]), skąd po trzech latach skierowano go - jako wyróżniającego się kleryka do petersburskiej Akademii Duchownej. W [[1892]] r. uzyskał stopień magistra teologii i święcenia kapłańskie.
 
Od [[1893]] r. był profesorem Seminarium Duchownego w Mohylewie, a od [[1903]] r. pełnił funkcje rektora tej uczelni.
 
==Nominacja biskupia==
W [[1904]] r. otrzymał godność kanonika kapituły mohyłeńskiej. Zasadniczy zwrot w jego życiu nastąpił w [[1910]] r., kiedy papież Pius X powierzył mu biskupstwo kieleckie - [[29 czerwca]] [[1910]] r. odbył się ingres nowego biskupa. Do diecezji, w której objął władzę duszpasterską, należało wówczas - do końca października [[1925]] r. - [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębie Dąbrowskie]] z [[Sosnowiec|Sosnowcem]]. Biskup A. Łosiński przywiązywał dużą wagę do bezpośrednich kontaktów z podległymi mu parafiami.
 
==Konsekracja kościołów w Zagłębiu==
[[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębie]] odwiedził już wkrótce po objęciu diecezji. Jeszcze w [[1910]] r. konsekrował
kościoły: [[Parafia p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sosnowcu|p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny – obecną katedrę]] ([[8 sierpnia]]), [[Parafia p.w. św. Joachima w Sosnowcu|św. Joachima]] w [[Zagórze (Sosnowiec)|Zagórzu]] ([[15 sierpnia]]) i [[Parafia p.w. św. Jana Chrzciciela w Sosnowcu|św. Jana Chrzciciela]] w [[Niwka (Sosnowiec)|Niwce]]. Rok później, [[18 lipca]] [[1911]] r. erygował [[Parafia p.w. św. Tomasza Apostoła w Sosnowcu|parafię p.w. św. Tomasza Apostoła]] na [[Pogoń (Sosnowiec)|Pogoni]]. Uczestniczył w obchodach jubileuszu 50-lecia [[Parafia p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sosnowcu|kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa]] ([[1912]]), podczas których poświęcił figurę Chrystusa wykonaną przez artystę Pruszyńskiego.
 
W ostatnim roku przed wyłączeniem [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębia Dąbrowskiego]] z diecezji kieleckiej biskup A. Łosiński powołał dwie nowe parafie na terenie obecnego [[Sosnowiec|Sosnowca]]: [[Parafia p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła w Sosnowcu|śś. Apostołów Piotra i Pawła]] w [[Maczki (Sosnowiec)|Maczkach]] ([[18 maja]] [[1924]] r.) i [[Matki Boskiej Częstochowskiej]] w [[Kazimierz Górniczy (Sosnowiec)|Kazimierzu]] ([[19 października]] [[1924]] r).
 
==Duże zaufanie==
Cieszył się dużym powyważaniem nie tylko miejscowej społeczności katolickiej, ale także członków gminy żydowskiej. Zdecydowanie bowiem przeciwstawiał się antysemityzmowi.
 
W [[Sosnowiec|Sosnowcu]] służył pomocą i radą [[Zgromadzenie zakonne Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus w Sosnowcu|Siostrom Karmelitankom Dzieciątka Jezus]], które w końcu [[1921]] r. podjęły tutaj działalność.
 
==Prasa==
W końcu [[1911]] r. wszedł w skład powołanego w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] towarzystwa prasowego, które przejęło wydawanie [[Kurier Zagłębia|„Kuriera Zagłębia”]] przekształcając to pismo w organ chrześcijańskiej demokracji. Jednocześnie założył ([[1911]]) „Przegląd Diecezjalny” (od [[1929]] „Kielecki Przegląd Diecezjalny”), informujący
o najważniejszych wydarzeniach w diecezji.
 
==Patriota==
Był szczerym patriotą wierzącym w odrodzenie się niepodległego państwa polskiego. Nie popierał jednak ruchu legionowego Józefa Piłsudskiego.
Z jego inicjatywy ufundowano w Kielcach pamiątkową tablicę z płaskorzeźbą Tadeusza Kościuszki, odsłoniętą w październiku [[1917]] r., w stulecie śmierci Naczelnika.
 
==Różnego rodzaje działalności==
'''Działalności charytatywna'''<br>
Na uwagę zasługuje działalność charytatywna i społeczna biskupa. Kierował Towarzystwem Dobroczynności, zorganizował ochronkę dla sierot wojennych ([[1917]]), założył Związek Towarzystw Dobroczynnych „Caritas”.
Z jego inicjatywy powstał ([[1918]]) Związek Księży „Praca”. W [[1920]] r. utworzył Sekretariat Pracy Katolickiej (Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej i Żeńskiej) przekształcony w [[1931]] r. na Instytut Akcji Katolickiej.
 
'''Działalności oświatowa'''<br>
Żywo interesował się problemami oświaty. W [[1915]] r. nakazał duchowieństwu diecezji zakładanie szkół ludowych. Z jego inicjatywy powstała Biskupia Szkoła Muzyczna, a także gimnazjum katolickie i seminarium nauczycielskie
w Kielcach.
 
'''Działalność artystyczna'''<br>
Wykazywał stałą troskę o stan sztuki sakralnej. W [[1917]] r. powołał Diecezjalną Komisję Budowlaną (od [[1927]] r. Komisja Artystyczno-Architektoniczną i Ochrony Zabytków), a w [[1921]] r. Muzeum Diecezjalne. W okresie
jego działalności zreformowano Seminarium Duchowne w Kielcach – wprowadzono m.in. wykłady z historii sztuki.
 
'''Zwołanie I Synodu Diecezjalnego'''<br>
Do największych osiągnięć biskupa A. Łosińskiego w zakresie działalności duszpasterskiej należało zwołanie I Synodu Diecezjalnego w Kielcach ([[5 lipca|5]]-[[7 lipca]] [[1927]] r.).
 
==Bibliografia==
* {{Cytuj książkę  | nazwisko = Śmiałek| imię = Małgorzata |nazwisko2= |imię2= | tytuł = [[Sosnowieckie ABC (5)|Sosnowieckie ABC, tom V]] | data =[[2006]] | wydawca = [[Muzeum w Sosnowcu]] | miejsce =  | isbn = 978-83-89199-37-9 | strony = 34-35}}
 


[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Łosiński, Augustyn]]
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Łosiński, Augustyn]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem|Łosiński, Augustyn]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem|Łosiński, Augustyn]]
[[Kategoria:Duchowni|Łosiński, Augustyn]]
[[Kategoria:Duchowni|Łosiński, Augustyn]]

Aktualna wersja na dzień 14:33, 25 maj 2012

Zagłębiowskie Biogramy
Imię i nazwisko Augustyn Łosiński
Data i miejsce urodzenia 8 stycznia 1867
teren Inflant (obecnie Łotwa)
Data śmierci 30 kwietnia 1937
Miejsce spoczynku podziemia katedry w Kielcach
Zawód duchowny

Augustyn Łosiński - (ur. 8 stycznia 1867 r. teren Inflant (obecnie Łotwa), zm. 30 kwietnia 1937 r.) biskup ordynariusz diecezji kieleckiej. Nie pochodził z Sosnowca, lecz często tu przebywał - konsekrował kościoły, erygował nowe parafie itp. Warto więc przypomnieć jego życie i działalność.

Edukacja

Po ukończeniu gimnazjum realnego w Dyneburgu (Dźwińsk, obecnie Daugavpily) wstąpił do Seminarium Duchownego w Petersburgu (1885), skąd po trzech latach skierowano go - jako wyróżniającego się kleryka do petersburskiej Akademii Duchownej. W 1892 r. uzyskał stopień magistra teologii i święcenia kapłańskie.

Od 1893 r. był profesorem Seminarium Duchownego w Mohylewie, a od 1903 r. pełnił funkcje rektora tej uczelni.

Nominacja biskupia

W 1904 r. otrzymał godność kanonika kapituły mohyłeńskiej. Zasadniczy zwrot w jego życiu nastąpił w 1910 r., kiedy papież Pius X powierzył mu biskupstwo kieleckie - 29 czerwca 1910 r. odbył się ingres nowego biskupa. Do diecezji, w której objął władzę duszpasterską, należało wówczas - do końca października 1925 r. - Zagłębie Dąbrowskie z Sosnowcem. Biskup A. Łosiński przywiązywał dużą wagę do bezpośrednich kontaktów z podległymi mu parafiami.

Konsekracja kościołów w Zagłębiu

Zagłębie odwiedził już wkrótce po objęciu diecezji. Jeszcze w 1910 r. konsekrował kościoły: p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny – obecną katedrę (8 sierpnia), św. Joachima w Zagórzu (15 sierpnia) i św. Jana Chrzciciela w Niwce. Rok później, 18 lipca 1911 r. erygował parafię p.w. św. Tomasza Apostoła na Pogoni. Uczestniczył w obchodach jubileuszu 50-lecia kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa (1912), podczas których poświęcił figurę Chrystusa wykonaną przez artystę Pruszyńskiego.

W ostatnim roku przed wyłączeniem Zagłębia Dąbrowskiego z diecezji kieleckiej biskup A. Łosiński powołał dwie nowe parafie na terenie obecnego Sosnowca: śś. Apostołów Piotra i Pawła w Maczkach (18 maja 1924 r.) i Matki Boskiej Częstochowskiej w Kazimierzu (19 października 1924 r).

Duże zaufanie

Cieszył się dużym powyważaniem nie tylko miejscowej społeczności katolickiej, ale także członków gminy żydowskiej. Zdecydowanie bowiem przeciwstawiał się antysemityzmowi.

W Sosnowcu służył pomocą i radą Siostrom Karmelitankom Dzieciątka Jezus, które w końcu 1921 r. podjęły tutaj działalność.

Prasa

W końcu 1911 r. wszedł w skład powołanego w Sosnowcu towarzystwa prasowego, które przejęło wydawanie „Kuriera Zagłębia” przekształcając to pismo w organ chrześcijańskiej demokracji. Jednocześnie założył (1911) „Przegląd Diecezjalny” (od 1929 „Kielecki Przegląd Diecezjalny”), informujący o najważniejszych wydarzeniach w diecezji.

Patriota

Był szczerym patriotą wierzącym w odrodzenie się niepodległego państwa polskiego. Nie popierał jednak ruchu legionowego Józefa Piłsudskiego. Z jego inicjatywy ufundowano w Kielcach pamiątkową tablicę z płaskorzeźbą Tadeusza Kościuszki, odsłoniętą w październiku 1917 r., w stulecie śmierci Naczelnika.

Różnego rodzaje działalności

Działalności charytatywna
Na uwagę zasługuje działalność charytatywna i społeczna biskupa. Kierował Towarzystwem Dobroczynności, zorganizował ochronkę dla sierot wojennych (1917), założył Związek Towarzystw Dobroczynnych „Caritas”. Z jego inicjatywy powstał (1918) Związek Księży „Praca”. W 1920 r. utworzył Sekretariat Pracy Katolickiej (Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej i Żeńskiej) przekształcony w 1931 r. na Instytut Akcji Katolickiej.

Działalności oświatowa
Żywo interesował się problemami oświaty. W 1915 r. nakazał duchowieństwu diecezji zakładanie szkół ludowych. Z jego inicjatywy powstała Biskupia Szkoła Muzyczna, a także gimnazjum katolickie i seminarium nauczycielskie w Kielcach.

Działalność artystyczna
Wykazywał stałą troskę o stan sztuki sakralnej. W 1917 r. powołał Diecezjalną Komisję Budowlaną (od 1927 r. Komisja Artystyczno-Architektoniczną i Ochrony Zabytków), a w 1921 r. Muzeum Diecezjalne. W okresie jego działalności zreformowano Seminarium Duchowne w Kielcach – wprowadzono m.in. wykłady z historii sztuki.

Zwołanie I Synodu Diecezjalnego
Do największych osiągnięć biskupa A. Łosińskiego w zakresie działalności duszpasterskiej należało zwołanie I Synodu Diecezjalnego w Kielcach (5-7 lipca 1927 r.).

Bibliografia