Stefan Antonowicz

Stefan Antonowicz, urodził się 16 grudnia 1895 w miejscowości Kichule (tzw. Kowieńszczyzna). Był synem Aleksandra i Józefy, z domu Pacewicz.

Posiadał bardzo szerokie zainteresowania. Studiował chemię, fizykę i medycynę w Warszawie oraz w Genewie. Po studiach uzyskał stopień doktora medycyny.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku zgłosił się do odrodzonego Wojska Polskiego, otzymując angaż w korpusie oficerów sanitarnych i stopień podporucznika rezerwy, ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku.

Podczas wojny polsko bolszewickiej w 1920 roku pełnił funkcję zastępcy ordynatora jednego ze szpitali polowych.

Po zakńczonej wojnie przeniesiony do rezerwy w PKU Sosnowiec, z przydziałem mobilizacyjnym do 5 szpitala okręgowego. W latach 30' XX wieku pracował jako nauczyciel fizyki i chemii, m.innymi w Gimnazjum Żeńskim Zgromadzenia Kupców w Będzinie.

Ożenił się z Kazimierą, z domu Grezejewską i miał z nią syna Włodzimierza.

W 1939 roku został zmobilizowany i podczas kampanii wrzęśniowej ewakuwany na wschód Polski. Po napadzie na Polskę przez sowietów 17 września 1939 roku dostał się do ich niewoli. Był przetrzymywany w obozie jenieckim w Kozielsku. Wiosną 1940 roku został, wraz z innymi polskimi oficerami zamordowany w Katyniu. Jego nazwisko znajduje się na liście wywózkowej L.W. 0420/2 z kwietnia 1940 roku.

Stefan Antonowicz (ur. 16 grudnia 1895 w m. Kichule, pow. władysławowski na Kowieńszczyźnie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – porucznik lekarz Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej. Spis treści