Mrzygłodzki Potok

Z WikiZagłębie
Cieki wodne w Zagłębiu Dąbrowskim
[[Plik:{{{Grafika}}}|240x240px|{{{Awers}}}]]
Nazwa {{{Nazwa}}}
Źródło Las Mrzygłodzki
Ujście Warta
Długość 16 km
JCW {{{JCW}}}
jeden z dopływów potoku mrzygłodzkiego
jeden z dopływów potoku mrzygłodzkiego
widok na potok mrzygłodzki w porze suchej z mostu w ciągu drogi DW-791

Mrzygłodzki Potok - lewy dopływ Warty, składający się z kilku cieków źródłowych odwadniających rejon lasu mrzygłodzkiego.

W górnej (leśnej) części na system rzeczny składają się cieki i rowy oraz tereny bagienne i okresowo podmokłe będące głównym mechanizmem zasilania potoku. W lesie mrzygłodzkim płynie 20 rowów i cieków; potok tworzą tam dwie główne strugi płynące równoleżnikowo - jedna płynącą przez las mrzygłodzki (i Łąkę Kalinową), druga na północnym pograniczu lasu, będąca odbiornikiem rowów z terenów rolniczych. Po połączeniu się dwóch głównych strug potok zmienia kierunek na północny, a następnie znów na wschodni, płynąc w terenie równinnym; uchodzi do Warty na jej 793,1 kilometrze (na wysokości 309,2 m n.p.m.) będąc jej najdłuższym lewobrzeżnym dopływem na odcinku od źródeł do ujścia Potoku Mijaczowskiego (Potasznia).

Wiele dopływów potoku okresowo wysycha, strugi źródłowe wysychają jedynie w czasie długotrwałych susz.

Zlewnia ma kształt przypominający gruszkę, mierzy 891,5 ha z czego 91% znajduje się w granicach Myszkowa (pozostałe 9% w granicy miasta Poręba). W ok. 45 % jest zalesiona (przede wszystkim górna część zlewni), natomiast w części północnej i wschodniej użytkowana głównie rolniczo (grunty orne, nad potokami łąki), w dolnej części miejscami zadrzewienia i zakrzewienia. Dział wodny na południu i zachodzie jest jednocześnie głównym działem wodnym Polski rozgraniczającym dorzecza Odry i Wisły (a dokładniej zlewnie potoków Krawce i Smudzówka uchodzących do Czarnej Przemszy). Łączna długość cieków i rowów wynosi ok 16 km (15,5 km w granicach Myszkowa).

W zlewni potoku mrzygłodzkiego znajduje się wyrobisko po cegielni, w części leśnej pozostałości po górnictwie węgla brunatnego, część terenów rolnych bywa intensywnie użytkowana i nawożona, środkowe odcinki potoków noszą ślady regulacji, ale mimo wszystko ten system rzeczny można uznać w dużym stopniu za naturalny. Zagrożeniem dla czystości jest zwiększanie intensywności nawożenia oraz obecność drogi wojewódzkiej DW-791 (przecina ujściowy odcinek zlewni) i plan jej poszerzenia.

Wiele dopływów potoku okresowo wysycha, strugi źródłowe wysychają jedynie w czasie długotrwałych.

Wybrane parametry zlewni potoku:

  • długość zlewni L = 5,0
  • średnia szerokość zlewni Bz = 1,7
  • obwód zlewni Qz = 13
  • wskaźnik formy Cf = 0,33
  • wskaźnik zwartości Cz = 0,13
  • wskaźnik holistości = 60,9
  • wskaźnik wydłużenia Cw = 0,66
  • wskaźnik lemniskaty Cl = 0,3
  • gęstość sieci wodnej = 1,92
  • średni spadek zlewni J = 15,2
  • wskaźnik urzeźbienia terenu Ψ = 0,026