Michał Adam Skarbiński

Zagłębiowskie Biogramy
Imię i nazwisko	Michał Adam Skarbiński
Data i miejsce urodzenia	10 kwietnia 1903 Grodźiec
Data i miejsce śmierci	5 lutego 1997 Warszawa
Zawód	inżynier mechanik, wybitny specjalista przemysłu lotniczego i odlewniczego, profesor

Michał Adam Skarbiński - (ur. 10 kwietnia 1903 r., w Grodźcu, zm. 5 lutego 1997 r., w Warszawie), inżynier mechanik, wybitny specjalista przemysłu lotniczego i odlewniczego, profesor Politechniki Łódzkiej i Politechniki Warszawskiej.

Rodzina

Pochodzi z rodziny Jakuba Mariana Skarbińskiego i Marii z Krajewskich. Ożenił się (1935) z Anielą Junosza-Janiszewską. Z tego związku narodził się syn Jerzy, także inżynier mechanik, absolwent Politechniki Warszawskiej.

Edukacja

W roku 1921 ukończył Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Warszawie. Podjął studia na Wydziale Mechanicznym Sekcji Lotniczej Politechniki Warszawskiej, które ukończył w czerwcu 1926 roku. Odbył dwuletni staż zawodowy we Francji, w wytwórniach płatowców Blèriota, Farmana i Proteza, a także w fabryce silników lotniczych Lorraine – Dietrich.

Praca

Podlaska Wytwórnia Samolotów
Po powrocie do Polski podjął pracę w Podlaskiej Wytwórni Samolotów, na stanowisku kierownika Wydziału Studium. „Był odpowiedzialny za warsztat prototypów oraz za prowadzenie badań samolotów zarówno na ziemi jak i w locie”. Były to samoloty takie jak: PWS-5, PWS-8, PWS-50, PWS-52, PWS-10, PWS-11, PWS-12, PWS-20 oraz PWS-21. W tym czasie odbył także przeszkolenie w zakresie pilotażu samolotów „(...) w miejscowym Klubie Lotniczym PWS (...)”.

Towarzystwo Przemysłowe Zakładów Mechanicznych Lilpop, Rau i Loewenstein w Warszawie
W latach 1930 - 1936 pracował w Towarzystwie Przemysłowym Zakładów Mechanicznych Lilpop, Rau i Loewenstein w Warszawie jako kierownik odlewni stali, żeliwa, brązów oraz metali lekkich a także szef laboratorium.

Państwowe Zakłady Lotnicze w Warszawie
W związku z rozbudową przemysłu lotniczego w ramach Centralnego Okręgu Przemysłowego COP przeniósł się do Państwowych Zakładów Lotniczych w Warszawie, gdzie objął stanowisko kierownika budowy nowych samolotów bombowych. Uczestniczył tam „(...) w przygotowaniach technologii produkcji takich samolotów prototypowych jak: bombowy PZL P-37 „Łoś”, rozpoznawczo – bombowy PZL P-42 (...), pasażerski PZL-44 „Wicher” i wstępnych pracach przy samolotach myśliwskich PZL P-38 „Wilk” oraz PZL P-50 „Jastrząb”. Następnie został kierownikiem działu uruchomienia produkcji seryjnej samolotów „Łoś”.

Wytwórnia Płatowców nr 2 Państwowych Zakładów Lotniczych w Mielcu
Kolejnym miejscem pracy M. A. Skarbińskiego była Wytwórnia Płatowców nr 2 Państwowych Zakładów Lotniczych w Mielcu. Pełnił tam funkcję dyrektora technicznego. Michał Skarbiński aktywnie działał w Związku Polskich Inżynierów Lotniczych; w roku 1937 pełnił funkcję jego prezesa.

Okres II wojny światowej

Praca w Zarządzie Miejskim w Warszawie
W czasie okupacji w latach 1940 - 1942 zatrudniony był w Zarządzie Miejskim w Warszawie.

Działalność edukacyjna
W latach 1942 - 1944 wykładał w Państwowej Szkole Metaloznawczo-Odlewniczej II stopnia oraz w Państwowej Szkole Budowy Maszyn II stopnia.

Działalność patriotyczna
Podczas drugiej wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej, pseudonim „Marian”. Podczas wojny był zastępcą szefa, a następnie szefem Działu Przemysłu Lotniczego ZWZ-AK, stanowiącego część Wydziału Przemysłu Wojennego.

Okres po II wojnie światowej

Od 1945 r., tuż po wyzwoleniu, przez okres dwóch lat pracował „(...) w komisjach przejmujących i uruchamiających zakłady lotnicze w Mielcu, Rzeszowie, Warszawie oraz na Dolnym Śląsku”. W latach 1945 - 1946 był naczelnikiem wydziału w Centralnym Zarządzie Przemysłu Metalowego.

Działalność edukacyjna
Następnie podjął pracę na Politechnice Łódzkiej. Był wybitnym specjalistą w dziedzinie technologii wytwarzania maszyn, obróbki bezwiórowej oraz mechanizacji odlewnictwa. W roku 1946 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a we wrześniu 1957 - profesora zwyczajnego. Do roku 1961 był profesorem zwyczajnym Politechniki Łódzkiej, a później - Politechniki Warszawskiej.

W latach 1965 - 1969 pełnił funkcję prorektora ds. nauki PW. Michał Skarbiński szczycił się członkostwem w „(...) Komitecie Budowy Maszyn oraz Komitecie Metalurgii Polskiej Akademii Nauk”. Był autorem licznych publikacji o charakterze naukowym, opiekunem i promotorem wielu prac inżynierskich, magisterskich oraz doktorskich. W roku 1993 został uhonorowany doktoratem honoris causa Politechniki Łódzkiej.

Śmierć

Michał Skarbiński zmarł 5 lutego 1997 roku w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu powązkowskim, w Warszawie, obok ojca Jakuba Mariana, stryja Stanisława Mariana oraz dalszych krewnych z rodziny Skarbińskich i Żychlińskich. Co ciekawe na jego nagrobku oprócz tytułów naukowych i wzmianki o działalności wojskowej znajduje się również informacja o miejscu jego urodzenia.

Michał Skarbiński zapisał piękną kartę dobrego Polaka i gorącego patrioty; uczestniczył w wojnie z bolszewikami w roku 1920 w oddziale łączności.

Biogram opracowali: Dorota Starościak i Dariusz Majchrzak

Bibliografia

• T. Chwałczyk, A. Glass, Samoloty PWS, Warszawa 1990
• P. Wasilewski, Skarbiński Michał, [w:] Słownik Biograficzny Techników Polskich, tom 12
• W. Grabowski, Delegatura Rządu Rzeczypospolitej na Kraj, Warszawa 1995