Arno Lustiger

Zagłębiowskie Biogramy
Imię i nazwisko	Arno Lustiger
Data i miejsce urodzenia	7 maja 1924 Będzin
Data i miejsce śmierci	15 maja 2012 Frankfurt nad Menem
Zawód	historyk, pisarz

Arno Lustiger (ur. 7 maja 1924 r. w Będzinie, zm. 15 maja 2012 r. we Frankfurcie nad Menem) – pochodzący z polskich Żydów z Będzina wybitny historyk i pisarz niemiecki, więzień obozów koncentracyjnych.

Był jednym z najbardziej znanych świadków i historyków Holocaustu, znanym aktywistą organizacji żydowskich w Niemczech. Był autorem cenionych publikacji o udziale Żydów w ruchu oporu podczas hiszpańskiej wojny domowej i II wojny światowej oraz o żydowskim ruchu oporu i prześladowaniach Żydów przez Stalina. Jego książki zostały opublikowane w kilku językach. W swoich książkach ukazał też rozległą panoramę dziejów rosyjskich Żydów i polityki stosowanej wobec nich od początku XIX w. po czasy pierestrojki. „Czerwona księga” jest przejmującym świadectwem tragedii Żydów zmuszonych do wyboru między Hitlerem a Stalinem.

W 2004 r. wydał autobiografię. Jest bohaterem książki Basila Kerskiego i Joanny Vincenzy „Świadek i historyk. Rozmowy z Arno Lustigerem”.

W latach 2004-2006 był profesorem we Fritz Bauer Institut we Frankfurcie, a w 2007 r. otrzymał tytuł profesora Hesji.

W 1951 r. był współzałożycielem Organizacji Syjonistycznej i gminy żydowskiej we Frankfurcie nad Menem i przez wiele lat jej przewodniczącym. Był członkiem zarządu Fundacji Budge. W 2003 r. został doktorem honoris causa Uniwersytetu w Poczdamie. Otrzymał liczne nagrody i wyróżnienia. W 2010 roku został odznaczony Wielkim Krzyżem Zasługi RFN. W roku 1997, razem ze swoim kuzynem Kardynałem J.M. Lustigerem, otrzymał tytuł Członka Honorowego Towarzystwa Przyjaciół Będzina.