Kopalnia "Czeladź" (Czeladź-Piaski): Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Linia 30: Linia 30:
Wprowadzane w kolejnych latach dodatkowe kapitały umożliwiły przeprowadzanie dodatkowych inwestycji. W latach [[1891]]-[[1893]] szyby "Piotr" i "Paweł" pogłębiono do 210 m, a w 1903 roku wybito nowy szyb wydobywczy '''"Julian"''' o głębokości 170 m. Wykonano również dwa szyby wentylacyjne '''"Milowicki"''' i '''"Abraham"'''.  
Wprowadzane w kolejnych latach dodatkowe kapitały umożliwiły przeprowadzanie dodatkowych inwestycji. W latach [[1891]]-[[1893]] szyby "Piotr" i "Paweł" pogłębiono do 210 m, a w 1903 roku wybito nowy szyb wydobywczy '''"Julian"''' o głębokości 170 m. Wykonano również dwa szyby wentylacyjne '''"Milowicki"''' i '''"Abraham"'''.  


Wieloletnim ([[1905]]-[[1931]]) francuskim dyrektorem towarzystwa w [[Czeladź|Czeladzi]] był inż. [[Victor Viannay]] - <nowiki>[[Victor Viannay]]</nowiki> (krewny św. Jana Marii Vianneya). W zarządzie firmy pracowali także inżynierowie [[Victor Tézenas du Montcel]] i [[Alexis Bartet]], którzy po I wojnie światowej kierowali kopalnią "Janina" w [[Zagłębie Krakowskie|Libiążu k.Chrzanowa]].
Wieloletnim ([[1905]]-[[1931]]) francuskim dyrektorem towarzystwa w [[Czeladź|Czeladzi]] był inż. [[Victor Viannay]] - <nowiki></nowiki> (krewny św. Jana Marii Vianneya). W zarządzie firmy pracowali także inżynierowie [[Victor Tézenas du Montcel]] i [[Alexis Bartet]], którzy po I wojnie światowej kierowali kopalnią "Janina" w [[Zagłębie Krakowskie|Libiążu k.Chrzanowa]].


== Okres II wojny światowej ==
== Okres II wojny światowej ==

Wersja z 08:25, 28 wrz 2016

Kopalnie w Zagłębiu Dąbrowskim
Czeladź-Piaski Kopalnia Czeladź 034.jpg
CZELADŹ
Miejscowość {{{Miejscowość}}}
Lokalizacja {{{Lokalizacja}}}
Poprzednie nazwy ?
Założyciele ?
Data powstania ???
Data likwidacji ???
Produkty

Węgiel kamienny

Pocztówka przedstawiająca szyby "Piotr" i "Paweł" kopalni "Czeladź"

Kopalnia "Czeladź" (Czeladź-Piaski) - kopalnia węgla kamiennego w Piaskach (obecnie dzielnica Czeladzi), eksploatowana od 1858 do roku 1996.

Historia

Zapoczątkowana w 1858 roku przez 13 mieszczan czeladzkich, którzy w roku 1867 sprzedali większość udziałów w kopalni Józefowi Familierowi z Warszawy i Michałowi Gutmanowi z Bytomia. Nowi właściciele Familier i Gutman wybili szyb o głębokości 80 metrów który sięgnął pokładu 414 i otrzymał nazwę "Ernest". Ponieważ budowa kopalni wymagała dalszych nakładów finansowych właściciele przyjęli trzeciego wspólnika - kupca Ernesta Kramera z Bytomia. Pieniądze Kramera umożliwiły zbudowanie drugiego szybu (tym razem odwadniającego), który otrzymał nazwę "Michał".

W następnych latach Kramer spłacił udziały Familiera i Guttmana i został wyłącznym właścicielem kopalni. Zbudował również drogę, którą transportowano węgiel wozami konnymi do Sosnowca. Kopalnia była wyposażona dosyć prymitywnie. Szyby miały budowę wieżową (z drewna), a urobek i wodę wyciągano na powierzchnię w drewnianych kubłach za pomocą ręcznych kołowrotów. Administracja mieściła się w baraku obok którego wystawiono również parterowy budynek mieszkalny dla robotników. Dalsze inwestycje przekraczały możliwości finansowe Kramera. W 1879 roku zdecydował się on sprzedać kopalnię kapitalistom francuskim.

Pod kapitałem francuskim

Kopalnie nabyli kapitaliści francuscy skupieni w Towarzystwie Akcyjnym Kopalń Węgla "Czeladź" z siedzibą w Paryżu. Nabywcy powierzyli kierownictwo kopalni francuskiemu inżynierowi Janowi Kellerowi. Zmienili też nazwy szybów : "Ernest" na "Piotr" a "Michał" na "Paweł". Od roku 1882 rozpoczęto poważne inwestycje, które przekształciły kopalnię w nowoczesny zakład. Szyby obmurowano i połączono chodnikiem, zainstalowano maszyny parowe: wydobywczą i odwadniającą, zbudowano kotłownię do ich zasilania i ustawiono wieże wyciągowe. Oprócz tego wzniesiono budynki warsztatów reparacyjnych i nadszybia. Kopalnię połączono bocznica kolejową z dworcem towarowym na Pogoni oraz dworcem kolejowym w Sosnowcu.

Jeden z budynków na Piaskach

Jednocześnie prowadzono inwestycje o charakterze socjalnym. W latach 1882-1885 zbudowano 8 piętrowych domów mieszkalnych dla robotników, 2 domy dla urzędników oraz dom noclegowy dla robotników samotnych. Dały one początek (dzisiaj zabytkowej) kolonii Piaski.

Wprowadzane w kolejnych latach dodatkowe kapitały umożliwiły przeprowadzanie dodatkowych inwestycji. W latach 1891-1893 szyby "Piotr" i "Paweł" pogłębiono do 210 m, a w 1903 roku wybito nowy szyb wydobywczy "Julian" o głębokości 170 m. Wykonano również dwa szyby wentylacyjne "Milowicki" i "Abraham".

Wieloletnim (1905-1931) francuskim dyrektorem towarzystwa w Czeladzi był inż. Victor Viannay - (krewny św. Jana Marii Vianneya). W zarządzie firmy pracowali także inżynierowie Victor Tézenas du Montcel i Alexis Bartet, którzy po I wojnie światowej kierowali kopalnią "Janina" w Libiążu k.Chrzanowa.

Okres II wojny światowej

Po wkroczeniu w dniu 4 września 1939 roku, kopalnia została przejęta przez władze wojskowe. W maju 1943 roku kopalnię przejął niemiecki koncern górniczy Preussag i taka sytuacja przetrwała aż do roku 1945. Od 1943 roku przy kopalni istniał podobóz jeniecki dla jeńców brytyjskich.

Od 1945 do likwidacji

Po wyzwoleniu w roku 1945 kopalnia wchodzi w skład Dąbrowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego. Od 1 stycznia 1973 roku została połączona z kopalnią "Milowice" tworząc kopalnię "Milowice-Czeladź", a od 1 stycznia 1976 roku weszła w skład kopalni "Czerwona Gwardia". W styczniu 1990 roku przywrócono jej nazwę „Saturn”, a w końcu 1996 roku zlikwidowano.

Wydobycie

W roku 1900 produkcja kopalni wyniosła 239851 ton węgla. Na rok 1913 wydobycie kopalni wyniosło 617363 tony węgla, w roku 1938 wynosiło 689875 ton węgla, a w 1970 roku wyniosło 1625673 ton węgla.

Kopalnia na dawnej pocztówce

Galeria

Zobacz też

Bibliografia


--Grzegorz Onyszko