Kopalnia "Czeladź" (Czeladź-Piaski): Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
==Historia== | ==Historia== | ||
Zapoczątkowana w [[1858]] roku przez mieszczan czeladzkich, którzy w roku [[1867]] sprzedali większość udziałów w kopalni '''Józefowi Familierowi''' z Warszawy i '''Michałowi Gutmanowi''' z Bytomia. | Zapoczątkowana w [[1858]] roku przez 13 mieszczan czeladzkich, którzy w roku [[1867]] sprzedali większość udziałów w kopalni '''Józefowi Familierowi''' z Warszawy i '''Michałowi Gutmanowi''' z Bytomia. Nowi właściciele '''Familier''' i '''Gutman''' wybili szyb o głębokości 80 metrów który sięgnął pokładu 414 i otrzymał nazwę "Ernest". Ponieważ budowa kopalni wymagała dalszych nakładów finansowych właściciele przyjęli trzeciego wspólnika - kupca Ernesta Kramera z Bytomia. Pieniądze Kramera umożliwiły zbudowanie drugiego szybu, który otrzymał nazwę "Michał". | ||
W następnych latach '''Kramer''' spłacił udziały '''Familiera''' i '''Guttmana''' i został wyłącznym właścicielem kopalni. Zbudował również drogę, którą transportowano węgiel w furmankach do Sosnowca. Kopalnia była prymitywnie wyposażona : szyby miały budowę wieżową (z drewna), a urobek i wodę wyciągano na powierzchnię w drewnianych kubłach za pomocą ręcznych kołowrotów. Administracja mieściła się w baraku obok którego wystawiono również parterowy budynek mieszkalny dla robotników. Dalsze inwestycje przekraczały możliwości finansowe Kramera. W [[1879]] roku zdecydował się on sprzedać kopalnię kapitalistom francuskim. Rozpoczął się nowy etap w dziejach kopalni. | |||
==Pod kapitałem francuskim== | |||
Kopalnie nabyli kapitaliści francyscy skupieni w [[Towarzystwo Akcyjne Kopalń Węgla "Czeladź"|Towarzystwie Akcyjnym Kopalń Węgla "Czeladź"]]. Nabywcy powierzyli kierownictwo kopalni francuskiemu inżynierowi '''Janowi Kellerowi'''. Zmienili też nazwy szybów : na '''"Piotr"''' i '''"Paweł"'''. Od roku [[1882]] rozpoczęto poważne inwestycje, które przekształciły kopalnię w nowoczesny zakład. Szyby obmurowano i połączono chodnikiem, zainstalowano maszyny parowe: wydobywczą i odwadniającą, zbudowano kotłownię do ich zasilania i ustawiono wieże wyciągowe. Oprócz tego wzniesiono budynki warsztatów reparacyjnych i nadszybia. Kopalnię połączono bocznica kolejową z dworcem towarowym na [[Pogoń (Sosnowiec)|Pogoni]] oraz [[Dworzec kolejowy Sosnowiec Główny|dworcem kolejowym w Sosnowcu]]. | |||
Jednocześnie prowadzono inwestycje o charakterze socjalnym. W latach [[1882]]-[[1885]] zbudowano 8 piętrowych domów mieszkalnych dla robotników, 2 domy dla urzędników oraz dom noclegowy dla robotników samotnych. Dały one początek (dzisiaj zabytkowej) kolonii Piaski. | |||
Wprowadzane w kolejnych latach dodatkowe kapitały umożliwiły przeprowadzanie kolejnych inwestycji. W latach [[1891]]-[[1893]] szyby "Piotr" i "Paweł" pogłębiono do 210 m, a w 1903 roku wybito nowy szyb wydobywczy "Julian" o głębokości 170 m. Wykonano również dwa szyby wentylacyjne "Milowicki" i "Abraham". | |||
Wieloletnim francuskim dyrektorem towarzystwa w Czeladzi był . | |||
==Okres II wojny światowej== | |||
==Od 1945 do likwidacji== | |||
==Wydobycie== | ==Wydobycie== | ||
Wersja z 14:19, 23 lip 2012
Kopalnia "Czeladź" (Czeladź-Piaski) - kopalnia węgla kamiennego w Piaskach (obecnie dzielnica Czeladzi), eksploatowana od 1858 do roku 1996.
Historia
Zapoczątkowana w 1858 roku przez 13 mieszczan czeladzkich, którzy w roku 1867 sprzedali większość udziałów w kopalni Józefowi Familierowi z Warszawy i Michałowi Gutmanowi z Bytomia. Nowi właściciele Familier i Gutman wybili szyb o głębokości 80 metrów który sięgnął pokładu 414 i otrzymał nazwę "Ernest". Ponieważ budowa kopalni wymagała dalszych nakładów finansowych właściciele przyjęli trzeciego wspólnika - kupca Ernesta Kramera z Bytomia. Pieniądze Kramera umożliwiły zbudowanie drugiego szybu, który otrzymał nazwę "Michał".
W następnych latach Kramer spłacił udziały Familiera i Guttmana i został wyłącznym właścicielem kopalni. Zbudował również drogę, którą transportowano węgiel w furmankach do Sosnowca. Kopalnia była prymitywnie wyposażona : szyby miały budowę wieżową (z drewna), a urobek i wodę wyciągano na powierzchnię w drewnianych kubłach za pomocą ręcznych kołowrotów. Administracja mieściła się w baraku obok którego wystawiono również parterowy budynek mieszkalny dla robotników. Dalsze inwestycje przekraczały możliwości finansowe Kramera. W 1879 roku zdecydował się on sprzedać kopalnię kapitalistom francuskim. Rozpoczął się nowy etap w dziejach kopalni.
Pod kapitałem francuskim
Kopalnie nabyli kapitaliści francyscy skupieni w Towarzystwie Akcyjnym Kopalń Węgla "Czeladź". Nabywcy powierzyli kierownictwo kopalni francuskiemu inżynierowi Janowi Kellerowi. Zmienili też nazwy szybów : na "Piotr" i "Paweł". Od roku 1882 rozpoczęto poważne inwestycje, które przekształciły kopalnię w nowoczesny zakład. Szyby obmurowano i połączono chodnikiem, zainstalowano maszyny parowe: wydobywczą i odwadniającą, zbudowano kotłownię do ich zasilania i ustawiono wieże wyciągowe. Oprócz tego wzniesiono budynki warsztatów reparacyjnych i nadszybia. Kopalnię połączono bocznica kolejową z dworcem towarowym na Pogoni oraz dworcem kolejowym w Sosnowcu.
Jednocześnie prowadzono inwestycje o charakterze socjalnym. W latach 1882-1885 zbudowano 8 piętrowych domów mieszkalnych dla robotników, 2 domy dla urzędników oraz dom noclegowy dla robotników samotnych. Dały one początek (dzisiaj zabytkowej) kolonii Piaski.
Wprowadzane w kolejnych latach dodatkowe kapitały umożliwiły przeprowadzanie kolejnych inwestycji. W latach 1891-1893 szyby "Piotr" i "Paweł" pogłębiono do 210 m, a w 1903 roku wybito nowy szyb wydobywczy "Julian" o głębokości 170 m. Wykonano również dwa szyby wentylacyjne "Milowicki" i "Abraham". Wieloletnim francuskim dyrektorem towarzystwa w Czeladzi był .
Okres II wojny światowej
Od 1945 do likwidacji
Wydobycie
Na rok 1913 wydobycie kopalni wyniosło 617363 tony węgla.
Galeria
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:
