Karol I Habsburg Lotaryński: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
(Utworzył nową stronę „Karol I Habsburg-Lotaryński (1887 - 1922) - ostatni władca Cesarsko-Królewskich Austro-Węgier (jako król Węgier – Karol IV, jako król Czech – Karol III), poc...”)
 
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
Karol I Habsburg-Lotaryński (1887 - 1922) - ostatni władca Cesarsko-Królewskich Austro-Węgier (jako król Węgier – Karol IV, jako król Czech – Karol III), pochodził z dynastii Habsbursko-Lotaryńskiej. Przez Kościół katolicki ogłoszony błogosławionym. (ur. 17 sierpnia 1887 w Persenbeug,  
{{Biogram infobox
|imię i nazwisko      = Karol I Habsburg Lotaryński
|imię i nazwisko org  =
|pseudonim            =
|grafika              = Karol I Habsburg Lotarynski.jpg
|opis grafiki        = Karol I Habsburg Lotaryński
|podpis              =
|data urodzenia      = [[17 sierpnia]] [[1887]]
|miejsce urodzenia    = Persenbeug
|imię przy narodzeniu =
|data śmierci        = [[1 kwietnia]] [[1922]]
|miejsce śmierci      = Funchal
|przyczyna śmierci    =
|miejsce spoczynku    =
|zawód                = ostatni cesarz Austro-Węgier, błogosławiony kościoła katolickiego
|odznaczenia          =
|commons              =
|wikiźródła          =
|wikicytaty          =
|www                  =
}}


Urodził się 17 sierpnia 1887 w Persenbeug. W kwietniu 1915 r. jako następca tronu austro-węgierskiego, arcyksiążę Karol I Franciszek Habsburg Lotaryński wraz z małżonką arcyksiężną Zytą odwiedza Niwkę, obecnie dzielnicę Sosnowca. W 1916 roku został on ostatnim cesarzem Austro-Węgier. Był przykładnym mężem i ojcem, heroicznym żołnierzem. Gdy został władcą, zabiegał o położenie kresu I wojnie światowej. Po upadku cesarstwa nie chciał się zgodzić na abdykację, ponieważ władzę traktował jako zadanie powierzone przez Boga. Z tym przekonaniem dwukrotnie próbował odzyskać tron na Węgrzech. W czerwcu 1919 r. został zmuszony do opuszczenia ojczyzny. Najpierw udał się do Szwajcarii, a następnie został zesłany przez państwa Ententy na Maderę.
'''Karol I Habsburg-Lotaryński''' - (ur. [[17 sierpnia]] [[1887]] r. w Persenbeug, zm. [[1 kwietnia]] [[1922]] w Funchal) ostatni władca Cesarsko-Królewskich Austro-Węgier (jako król Węgier – Karol IV, jako król Czech – Karol III), pochodził z dynastii Habsbursko-Lotaryńskiej. Przez Kościół katolicki ogłoszony błogosławionym.
 
Pozbawiony tytułów i majątku, żył tam w ciężkich warunkach. W krótkim czasie podupadł na zdrowiu i 1 kwietnia 1922 r. w Funchal na Maderze zmarł na zapalenie płuc, mając zaledwie 34 lata. Trudy wygnania i cierpienia spowodowane chorobą ofiarował za powierzone mu przez Boga narody. Jego proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 1949 roku. Karol został beatyfikowany 3 października 2004 przez papieża Jana Pawła II w Rzymie. Liturgiczne wspomnienie bł. Karola przypada 21 października. Obecnie trwa jego proces kanonizacyjny.
==Panowanie==
W kwietniu [[1915]] r. jako następca tronu austro-węgierskiego, arcyksiążę Karol I Franciszek Habsburg Lotaryński wraz z małżonką arcyksiężną Zytą odwiedza [[Niwka (Sosnowiec)|Niwkę]], obecnie dzielnicę [[Sosnowiec|Sosnowca]]. W [[1916]] r. został on ostatnim cesarzem Austro-Węgier. Był przykładnym mężem i ojcem, heroicznym żołnierzem. Gdy został władcą, zabiegał o położenie kresu I wojnie światowej. Po upadku cesarstwa nie chciał się zgodzić na abdykację, ponieważ władzę traktował jako zadanie powierzone przez Boga. Z tym przekonaniem dwukrotnie próbował odzyskać tron na Węgrzech. W czerwcu [[1919]] r. został zmuszony do opuszczenia ojczyzny. Najpierw udał się do Szwajcarii, a następnie został zesłany przez państwa Ententy na Maderę.
 
==Choroba i śmierć==
Pozbawiony tytułów i majątku, żył tam w ciężkich warunkach. W krótkim czasie podupadł na zdrowiu i [[1 kwietnia]] [[1922]] r. w Funchal na Maderze zmarł na zapalenie płuc, mając zaledwie 34 lata. Trudy wygnania i cierpienia spowodowane chorobą ofiarował za powierzone mu przez Boga narody. Jego proces beatyfikacyjny rozpoczął się w [[1949]] r. Karol został beatyfikowany [[3 października]] [[2004]] przez papieża Jana Pawła II w Rzymie. Liturgiczne wspomnienie bł. Karola przypada [[21 października]]. Obecnie trwa jego proces kanonizacyjny. Rozpoczął się także proces beatyfikacyjny żony cesarza, Zyty z rodu parmeńskich Burbonów, która zmarła w [[1989]] r.
 
 
''Biogram opracował: Piotr Dudała''
 
[[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem|Habsburg Lotaryński, Karol 1]]
 
 
{{DEFAULTSORT:Karol I Habsburg Lotaryński }}

Aktualna wersja na dzień 19:37, 27 paź 2013

Zagłębiowskie Biogramy
Karol I Habsburg Lotaryński
Karol I Habsburg Lotaryński
Imię i nazwisko Karol I Habsburg Lotaryński
Data i miejsce urodzenia 17 sierpnia 1887
Persenbeug
Data i miejsce śmierci 1 kwietnia 1922
Funchal
Zawód ostatni cesarz Austro-Węgier, błogosławiony kościoła katolickiego

Karol I Habsburg-Lotaryński - (ur. 17 sierpnia 1887 r. w Persenbeug, zm. 1 kwietnia 1922 w Funchal) ostatni władca Cesarsko-Królewskich Austro-Węgier (jako król Węgier – Karol IV, jako król Czech – Karol III), pochodził z dynastii Habsbursko-Lotaryńskiej. Przez Kościół katolicki ogłoszony błogosławionym.

Panowanie

W kwietniu 1915 r. jako następca tronu austro-węgierskiego, arcyksiążę Karol I Franciszek Habsburg Lotaryński wraz z małżonką arcyksiężną Zytą odwiedza Niwkę, obecnie dzielnicę Sosnowca. W 1916 r. został on ostatnim cesarzem Austro-Węgier. Był przykładnym mężem i ojcem, heroicznym żołnierzem. Gdy został władcą, zabiegał o położenie kresu I wojnie światowej. Po upadku cesarstwa nie chciał się zgodzić na abdykację, ponieważ władzę traktował jako zadanie powierzone przez Boga. Z tym przekonaniem dwukrotnie próbował odzyskać tron na Węgrzech. W czerwcu 1919 r. został zmuszony do opuszczenia ojczyzny. Najpierw udał się do Szwajcarii, a następnie został zesłany przez państwa Ententy na Maderę.

Choroba i śmierć

Pozbawiony tytułów i majątku, żył tam w ciężkich warunkach. W krótkim czasie podupadł na zdrowiu i 1 kwietnia 1922 r. w Funchal na Maderze zmarł na zapalenie płuc, mając zaledwie 34 lata. Trudy wygnania i cierpienia spowodowane chorobą ofiarował za powierzone mu przez Boga narody. Jego proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 1949 r. Karol został beatyfikowany 3 października 2004 przez papieża Jana Pawła II w Rzymie. Liturgiczne wspomnienie bł. Karola przypada 21 października. Obecnie trwa jego proces kanonizacyjny. Rozpoczął się także proces beatyfikacyjny żony cesarza, Zyty z rodu parmeńskich Burbonów, która zmarła w 1989 r.


Biogram opracował: Piotr Dudała