Browar Sielecki w Sosnowcu

Młyn i browar parowy Gwarectwa Renard

Historia

Od 1825 roku w dobrach sieleckich produkowano piwo zwyczajne na potrzeby majątku w prymitywnym browarze. W latach 1880-1882 wybudowano w Sielcu nowoczesny browar parowy, który po utworzeniu Gwarectwa „Hrabia Renard” (1884), rozbudowywano i modernizowano. W 1895 roku uruchomiono słodownię, a w 1904 roku wytwórnię sztucznego lodu. W okresie tym znajdowało w nim zatrudnienie przeciętnie 60 osób.

Do 1914 roku

Browar produkował piwa jasne (pilzeńskie) i ciemne (monachijskie), nazywane popularnie „sieleckim” lub „renardowskim”, w ilości od 17 do niemal 33 tys. hektolitrów rocznie. Cieszyło się ono uznaniem mieszkańców Sosnowca i okolic. Na poczatku wieku rozszerzono jego dystrybucję poza granice regionu. W rezultacie tych działań skład piwa sieleckiego powstał również w Warszawie. Po około 10-latach funkcjonowania jako oddział browaru przejął go prywatny przedsiebiorca.

Pilzeńskie - Rozlewnia Zawiercie
Pilzeńskie - Rozlewnia Sosnowiec
Sieleckie - Skład Główny: Warszawa ul. Ogrodowa
Sieleckie - Skład Główny: Warszawa ul. Żelazna

Okres I WŚ 1914 - 1918

Podczas pierwszej wojny światowej zakład produkował niespełna 20% tego co przed 1914 r.

Lata 1918 - 1939

Po ponownym uruchomieniu w latach 20. browar wytwarzał mniej piwa niż przed wojną: w 1923 roku - 8 tys., a w 1924 roku - 11,6 tys. hektolitrów, zatrudniając 38 pracowników. Wyposażony był w 5 motorów, maszynę parową i 2 kotły parowe. Pod koniec lat 20. podjęto decyzję o modernizację zakładu. Na zlecenie Towarzystwa „Hrabia Renard” nową warzelnię zaprojektowała i wybudowała na przełomie 1929 i 1930 roku czeska firma „Skoda” z Pilzna. W latach międzywojennych produkowano w browarze piwo „marcowe”, „obstalunkowe”, „porter”, „sieleckie”, a także słód i lód sztuczny.

Okupacja 1939 - 1945

W okresie okupacji Niemcy przejęli zakład, nadając mu nazwę Braurerei der Gewerkschaft Graf Renard Sosnowitz.

Po 1945 roku

Po drugiej wojnie światowej browar został upaństwowiony i najpierw stanowił oddział Dąbrowskich Zakładów Przemysłu Węglowego a następnie przeszedł pod zarząd Państwowego Przemysłu Fermentacyjnego (1950). Od roku 1951 do 1967 stanowił zakład Będzińskich Zakładów Piwowarsko-Słodowniczych. Produkowano w nim kilka gatunków piwa dobrej jakości, o czym świadczy zajęcie przez sielecki trunek drugiego miejsca (po żywieckim) w konkursie wojewódzkim,przeprowadzonym w grudniu 1956 roku. Natomiast wśród krajowych producentów piwa browar w Sielcu plasował się na szóstej pozycji wśród 118 funkcjonujących wówczas w Polsce zakładów. Zaopatrywał głównie Sosnowiec (86% produkcji) i niektóre miasta śląskie. Według danych z 1957 roku dziennie wytwarzano 11 tys. litrów piwa, a latem produkcja dochodziła nawet do 25 tys. litrów. W latach 60. dominowała produkcja piwa jasnego pełnego (12 BALL). W ostatnim okresie swego istnienia browar należał do Tyskich a następnie Zabrzańskich Zakładów Piwowarskich. Ostatnią warkę piwa wyprodukowano w 1974 roku.