Zawiercie

Z WikiZagłębie
Zawiercie
Herb
Herb Zawiercia
Województwo śląskie
Gmina
• rodzaj 		Zawiercie
miejska
Prawa miejskie 1915
Prezydent Ryszard Mach
Powierzchnia 85,25 km²
Ludność
• liczba
51 tysięcy
Tablice rejestracyjne SZA
Strona internetowa miasta

Zawiercie-miasto na prawach powiatu w północnej części Zagłębia Dąbrowskiego.

Historia

Historia Zawiercia jako organizmu miejskiego rozpoczyna się zasadniczo dopiero w drugiej połowie XIX wieku, gdy w Zagłębiu rozpoczął się wielki ruch przemysłowy. To też dzieje Zawiercia są zarazem dziejami części przemysłu zagłębiowskiego. Nie należy jednak zapominać że historia współczesnych dzielnic Zawiercia jest często znacznie starsza niż XIX wieczna.

Czasy Piastów

....[do rozbudowy]

I Rzeczpospolita

....[do rozbudowy]

Czasy zaborów

Przynalezność administracyjna

Teren na którym powstało Zawiercie należał w XVI wieku do części pilkickich dóbr majątkowych, które usytuowane były w Małopolsce w województwie krakowskim, powiecie lelowskimi i do 1795 roku pozostawały w granicach Rzeczypospolitej. Na skutek trzeciego rozbioru Polski zachodni skrawek województwa krakowskiego razem z księstwem siewierskim został zajęty przez Prusy. Ustanowiono tutaj wtedy okręg administracyjny nazwany Nowy Śląsk. Wraz z sukcesami armii Napoleona nastąpiło wyzwolenie i dzięki temu wieś Zawiercie i miasto Kromołów w 1807 roku znalazło się w Księstwie Warszawskim, departamencie krakowskim, powiecie lelowskim. Od 1815 do 1915 roku Zawiercie należało do Królestwa Polskiego w zaborze rosyjskim.

Zrywy niepodległościowe

W czasie trwania Powstania Styczniowego w 1863 roku w okolicach Zawiercia miała miejsce potyczka pod Kuźnicą Masłońską. Natomiast w obecnej dzielnicy Zawiercia Kromołowie znajdował sie lokalny ośrodek władzy podziemnego państwa w okresie Powstania a funkcję komisarza pełnił Edmund Zachert, właściciel dóbr kromołowskich.

Przemysł

Na rozwój przemysłu w Zawierciu i okolicach duży wpływ miało usytuwanie tego terenu w pobliżu szlaków handlowych ze Śląska do Krakowa oraz występowanie surowców mineralych w postaci węgla brunatnego, rudy żelaza, kamienia wapiennego, czy glinki ogniotrwałej. Najszybszy jednak rozwój przemysłu przypadł na drugą połowe XIX wieku w wyniku przeprowadzenia przez teren Zawiercia lini Kolejowej Warszawsko-Wiedeńskiej. W Zawierciu w XV i XVI wieku działały dwie kuźnice które produkowały żelazo oraz narzędzia wykorzystywane na potrzeby artylerii koronnej, jednak jedną z najważniejszych gałęzi przemysłu było włókiennictwo, które w późniejszym czasie osiągnęło wysoki rozwój. Jak możemy dowiedzieć się z raportu burmistrza Kromołowa Antoniego Bilnickiego z 1820 roku istniały tam warsztaty sukiennicze. Z raportu możemy dowiedzieć się także że w 1810 roku dziedzic dóbr kromołowskich sprowadził cudzoziemców oraz założył fabrykę sukienniczą. W 1833 roku na terenie Zawiercia Kromołowskiego(Małego) dziedzic kromołowski Piotr Gostkowski uruchomił pierwszą na terenie Zagłębia Dąbrowskiego przędzalnie bawełny. Fabryka w kolejnych latach przechodziła w ręce różnych właścicieli oraz rozwijała się by następnie za sprawą braci Ginsbergów w 1878 roku powstało Towarzystwo Akcyjne Zawiercie.

Kolej

Na dynamiczny rozwój Zawiercia miało niewątpliwie urochomienie kolei Warszawsko-Wiedeńskiej która przebiegała przez jego teren. Pierwszy pociąg przejechał przez Zawiercie 13 grudnia 1847 roku. Aktem notarialnym z dn. 25.09.1871 roku właściciel dóbr kromołowskich Edmund Zachert sprzedał Dyrekcji Dróg Żelaznych Warszawsko-Wideńskiej teren o powierzchni 7 mórg i 108 prętów kwadratowych, na którym to przystąpiono do budowy dworca kolejowego na stacji Zawiercie przy ulicy Pocztowej. Początkowo był to niewielki drewniany budynek. W 1890 roku do użytku oddano stacje i dworzec II klasy, natomiast obecny budynek dworca pochodzi z 1914 roku a jego projektantem był inż. Czesław Domaniewski, będący architektem na kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. W latach 2011-2012 przeprowadzono generalny remont dworca.

Wiek XX

....[do rozbudowy]

Nazwa

Nazwa Zawiercie po raz pierwszy w dokumentach została wymieniona w 1431 roku, kiedy to książę Bolko oraz jego żona Elżbieta dziedziczka z Pilicy nadali Nykelowi Czenarowi miejsce na zbudowanie karczmy w Bilanowicach(Blanowicach) miedzy kuźnicami Zawiercką i Blanowską. Nazwa Zawiercia, stolicy powiatu, ma według jednych pochodzić od tego, że w starożytności mieszkańcy sąsiedniego Kromołowa, oznaczając granicę swych posiadłości, w tym miejscu zawrócili czyli zawiercili. Prawdopodobniejsza jednak jest wersja, że nazwa Zawiercie pochodzi od słów „za Wartą”, która tędy przepływa a nadali ją mieszkańcy Włodowic. W XIV-XVI w. wioskę nazywano "Zawierczyce" a mówiono na nią gwarowo "Sawarczyce " lub "Sawercze"

Dzielnice i osiedla

Zabytki, szlaki i atrakcje turystyczne

Szlaki turystyczne

  • Szlak czerwony "Szwajcarii Zagłębiowskiej" Zawiercie-Sławków
  • Szlak żółty Zawiercie-Poręba
  • Szlak żółty Borowe Pole-Piaseczno
  • Szlak zielony "Tysiąclecia" Siewierz-Łazy-Podzamcze-Kromołów-Skarżyce

Inne atrakcje

Imprezy cykliczne

  • ………………………….
  • ………………………….
  • ………………………….

Miejsca Pamięci

Zawierciańskie biogramy

Kultura

  • Miejski Ośrodek Kultury ,,Centrum" w Zawierciu ul. Piastowska 1,

Muzea i galerie

....[do rozbudowy]

Biblioteki

  • Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka im. Józefa Lopmy w Katowicach - Filia w Zawierciu

42-400 Zawiercie ul. Polska 35

  • MIEJSKA I POWIATOWA BIBLIOTEKA PUBLICZNA W ZAWIERCIU

Wypożyczalnia Ccentralna ul. Szymańskiego 2

  • Filia nr 2 dla Dzieci i Młodzieży ul. Powstańców Śląskich 6
  • Filia nr 4 ul. Powstańców Śląskich 6
  • Filia nr 6 w Kromołowie ul. Filaretów 1
  • Filia nr 7 w Blanowicach ul. Oleandry 12
  • Filia nr 8 w Bzowie ul. Harcerska 46
  • Filia nr 9 ul. Marszałkowska 10
  • Filia nr 10 ul. Obrońców Poczty Gdańskiej 32

Podania i legendy z Zawiercia

Edukacja

Szkoły wyższe

....[do rozbudowy]

Szkoły średnie

  • Zespół Szkół Ogólnokształcących im. S. Żeromskiego w Zawierciu ul. Wojska Polskiego 55
  • II Liceum Ogólnokształcące im. Heleny Malczewskiej w Zawierciu ul. Daszyńskiego 2
  • Zespół Szkół im. X. Dunikowskiego w Zawierciu ul. Rataja 7
  • Zespół Szkół im. Hugona Kołłątaja w Zawierciu ul. Miodowa 1
  • Zespół Szkół im. Stanisława Staszica w Zawierciu ul. Rataja 29
  • Zespół Szkół im. Oskara Langego w Zawierciu ul. Rataja 30
  • Zespół Szkół im. gen. Józefa Bema w Zawierciu ul. Parkowa 7
  • Zespół Szkół i Placówek Specjalnych im. M. Grzegorzewskiej w Zawierciu ul. Rataja 29a

Gimnazja

Gimnazjum nr 1 w Zawierciu ul. 11-Listopada 22 Gimnazjum nr 2 w Zawierciu ul. Niedziałkowskiego 21 Gimnazjum nr 3 w Zawierciu ul. M.C.Skłodowskiej 16 Gimnazjum nr 6 w Zespole Szkół w Zawierciu ul. Filaretów 9

Szkoły podstawowe

....[do rozbudowy]

  • Miejska Szkoła Podstawowa nr 4
  • Miejska Szkoła Podstawowa nr 6
  • Miejska Szkoła Podstawowa nr 7
  • Miejska Szkoła Podstawowa nr 8

Kościół katolicki

Neogotycka Bazylika mniejsza pw. św. Apostołów Piotra i Pawła

Inne wyznania

....[do rozbudowy]

Sport

Kluby sportowe

Obiekty sportowe

Ośrodek Sportu i Rekreacji w Zawierciu:

  • Stadion 1000-lecia przy ul. Leśnej
  • Hala sportowa duża i mała przy ul. Moniuszki 10
  • Hala sportowa przy ul. Blanowskiej 40
  • Rolkowisko przy ul. Wierzbowej
  • Tzw. hala przy wymiennikownia ul. Piłsudskiego 73a
  • Boisko Sportowe w Blanowicach
  • Boisko Sportowe w Kromołowie

Imprezy sportowe

....[do rozbudowy]

Rekreacja

....[do rozbudowy]

Prasa i portale społecznościowe

Prasa

  • Tygodnik Regionalny "Głos"
  • "Kurier Zawierciański" tygodnik powiatowy

Portale społecznościowe

....[do rozbudowy]

Prezydenci Zawiercia

....[do rozbudowy]

Miasta partnerskie

  • Ebensee, Austria
  • Ponte Lambro, Włochy
  • San Giovanni la Punta, Włochy
  • Kamieniec Podolski, Ukraina
  • Donieck, Ukraina
  • Dolný Kubín, Słowacja
  • Bornheim, Nadrenia Północna-Westfalia, Niemcy[1]

Materiały filmowe

....[do rozbudowy]

Ciekawostki

....[do rozbudowy]

Bibliografia

  • Przewodnik po Zagłębiu Dąbrowskim. Sosnowiec: Komitet Przewodnika po Zagłębiu Dąbrowskim, 1939, s. 92. 
  • Praca zbiorowa pod redakcją Zdzisława Jagodzińskiego: Monografia Zawiercia,. Zawiercie: 2003, s. 627. ISBN 83-905651-5-3.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. ↑ Miasta partnerskie. http://zawiercie.eu/.+[dostęp 2013-08-25].
Źródło: „https://wikizaglebie.pl/index.php?title=Zawiercie&oldid=44946”