Aniela Urbanowicz

Zagłębiowskie Biogramy
Aniela Urbanowicz
Imię i nazwisko	Aniela Urbanowicz
Data i miejsce urodzenia	1899 Sosnowiec
Data i miejsce śmierci	grudzień 1988 Warszawa
Zawód	działaczka społeczno – polityczna

Aniela Urbanowicz z d. Reicher - (ur. 1899 r. w Sosnowcu, zm. 1988 r. w Warszawie), działaczka społeczno – polityczna. Pochodzi z rodziny przemysłowców żydowskich Reicherów. Jej bratem był wybitny polski anatom prof. Michał Reicher. Była żoną Stefana Urbanowicza, znanego adwokata i działacza ludowego, obrońcy w procesie brzeskim.

W 1945 r. organizowała Dom Matki i Dziecka w Słupsku, którym do 1949 r. kierowała. Prof. Władysław Bartoszewski wspomina: "(...)ks. Zieja założył na terenie ówczesnej strefy sowieckiej w Niemczech (dziś po stronie polskiej) dom dla samotnych matek, przyjmując do niego zarówno Polki, jak i Niemki, często ofiary gwałtów, młode, osamotnione i bezradne. Pomagała mu p. Aniela Urbanowicz, która straciła męża w obozie koncentracyjnym, nieletnią córkę w Oświęcimiu, a sama, ze starszą córką, działała w konspiracji w czasie wojny. Miała więc szczególne "prawo" do balastu nienawiści, ale pomagała nieszczęśliwym Niemkom". Współzałożycielka i działaczka warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej. Współpracowała z miesięcznikiem „Więź”.

Aniela Urbanowicz jako pierwsza Polka odwiedziła Taizé i rozmawiała z bratem Rogerem (1961r.) Można powiedzieć, że "odkryła" Taizé dla Polski. Po stracie najbliższych w obozach koncentracyjnych, całym sercem przyjęła przesłanie pojednania płynące z burgundzkiego wzgórza i gorąco zachęcała młodych do wsłuchiwania się w nie. W latach 1957 – 1968 wspomagała pracę klubu poselskiego „Znak”. Otrzymała nagrodę pojednania im. M. Ghandiego (1975), przyznaną jej przez Wspólnotę Taizé. Zmarła w grudniu 1988 w Warszawie. Była ostatnią z rodu Reicherów właścicielką dworku w Ożarowie Mazowieckim. W centrum Sosnowca, miasta, gdzie się urodziła, jest ulica jej imienia.

Opracował: Piotr Dudała