Maria Oborska

Zagłębiowskie Biogramy
Imię i nazwisko	Maria Barbara Oborska
Data i miejsce urodzenia	4 grudnia 1911 Zawiercie
Data i miejsce śmierci	9 października 1982 Sosnowiec
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi, Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego, Złota Odznaka "Zasłużonemu w rozwoju województwa katowickiego", Odznaka Honorowa PCK, Odznaka 50-lecia PCK, Odznaka Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej, Brązowa i Złota Odznaka Odbudowy Warszawy

Maria Barbara Oborska - (ur. 4 grudnia 1911 r. w Zawierciu, zm. 9 października 1982 r. w Sosnowcu) nauczycielka, działaczka społeczna.

Edukacja

Do Sosnowca przybyła z rodziną, gdy była jeszcze dzieckiem. Od 1922 r. uczęszczała tutaj do 8 klasowego Gimnazjum Żeńskiego H. Rzadkiewiczowej, które ukończyła w 1931 r. Studia z zakresu filologii klasycznej podjęła na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, w 1934 r. Kontynuowała je po wojnie, od października 1950 r., w marcu 1951 r. otrzymała dyplom magistra.

Okres II wojny światowej

Podczas okupacji hitlerowskiej wstąpiła do PCK i aktywnie uczestniczyła w organizowaniu pomocy jeńcom wojennym z obozów Weilburg, Murnau, Colditz, Neubraudenburg, Stalag VIII C Żagań, Polakom osadzonym w więzieniach w Sosnowcu, Mysłowicach i Katowicach oraz byłym żołnierzom i uchodźcom cywilnym. Dostarczała paczki żywnościowe, pośredniczyła w przekazywaniu grypsów, listów, itp. Zajmowała się również poszukiwaniem osób zaginionych. Przez kilka miesięcy w 1942 r. ukrywała w swoim mieszkaniu oficera zbiegłego z oflagu, u niej znalazła również schronienie Żydówka. Jednocześnie, od grudnia 1939 r. do września 1944 uczyła młodzież na tajnych kompletach (łaciny, języka polskiego, historii).

Okres po II wojnie światowej

Po wyzwoleniu Sosnowca, w styczniu 1945 r. zgłosiła się do Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Emilii Plater i brała udział w przygotowaniu szkoły do rozpoczęcia działalności dydaktycznej. W lutym podjęła tutaj pracę w charakterze nauczycielki języka łacińskiego. W tej szkole pracowała bez przerwy do 1972 r., kiedy przeszła na emeryturę; od 1962 r. pełniła obowiązki zastępcy dyrektora

Przez kilka lat powojennych działała społecznie w Miejskim Komitecie Odbudowy Warszawy jako członek jego Prezydium. Koło tej organizacji prowadziła również w szkole. Opiekowała się ponadto szkolną organizacją PCK.

Jako kierowniczka świetlicy - funkcję tę pełniła przez kilka lat – podejmowała cenne inicjatywy w zakresie organizacji zajęć pozalekcyjnych.

Cieszyła się opinią nauczycielki sumiennej, sprawiedliwej, życzliwej wobec młodzieży. Rozumiała potrzeby uczniów, pomagała im przezwyciężyć trudności, także materialne. Była zwolenniczką współpracy szkoły z rodzicami, co starała się wprowadzać w życie. W pracy wychowawczej i w zakresie nauczania przedmiotu osiągała bardzo dobre wyniki.

Odznaczenia

Za pracę zawodową i działalność społeczną otrzymała:

• Złoty Krzyż Zasługi,
• Odznakę 1000-lecia Państwa Polskiego,
• Złotą Odznakę „zasłużonemu w rozwoju województwa katowickiego”,
• Odznakę Honorową PCK,
• Odznakę 50-lecia PCK,
• Odznakę Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej,
• Brązową i Złotą Odznakę Odbudowy Warszawy

Bibliografia

• Małgorzata Śmiałek, Zbigniew Studencki: Sosnowieckie ABC, tom VII. Muzeum w Sosnowcu, 2008, s. 50-51. ISBN 978-83-89199-37-9.