Pomnik Czynu Rewolucyjnego: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
}} | }} | ||
'''Pomnik Czynu Rewolucyjnego''' - monument wzniesiony w [[1967]] roku w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] - | '''Pomnik Czynu Rewolucyjnego''' - monument wzniesiony w [[1967]] roku w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] - [[Park Sielecki (Sosnowiec)|Parku Sieleckim]]. Pomnik autorstwa Husarskich i Cęckiewicza wybudowany został z 300 bloków sjenitu (symbol węgla) oraz stalowego obelisku (symbol hutnictwa) wysokości 56 metrów. | ||
Pomnik został | ==Historia== | ||
Wrósł w krajobraz [[Sosnowiec|Sosnowca]] - przez ponad 20 lat był symbolem i wizytówką miasta. Tutaj, w [[Park Sielecki (Sosnowiec)|Parku Sieleckim]], przed Pomnikiem Czynu Rewolucyjnego odbywały się patriotyczne manifestacje i różne podniosłe uroczystości. Wzniesiony został z inicjatywy władz komunistycznych w hołdzie dla walczących robotników. Ówczesny I sekretarz KC PZPR Władysław Gomułka tak to sformułował: „Pomnik ten wyraża najwyższą cześć i uznanie, dla czynu rewolucyjnego, dla ofiarności i bohaterstwa całych pokoleń robotników | |||
[[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębia]] i Śląska, które toczyły nieustanne boje o prawa ludu pracującego, o niepodległość Polski, o socjalizm”. | |||
Odsłonięto go [[16 września]] [[1967]] r. Datę tę wybrano nieprzypadkowo - w [[1967]] r. przypadała 50 rocznica rewolucji październikowej i 25 rocznica utworzenia PPR-u. | |||
W uroczystości, która zgromadziła wielotysięczne rzesze mieszkańców [[Sosnowiec|Sosnowca]], udział wzięli członkowie najwyższych władz partyjnych i państwowych z I sekretarzem KC PZPR W. Gomułką, I sekretarz KW PZPR w Katowicach [[Edward Gierek]], przewodniczący Prezydium WRN w Katowicach Jerzy Ziętek, władze [[Sosnowiec|Sosnowca]], działacze i weterani ruchu robotniczego. Pomnik odsłonił W. Gomułka, który ponadto udekorował Orderem Sztandaru Pracy I klasy sztandar miejski. | |||
==Architekci pomnika== | |||
Obiekt zaprojektowali wybitni twórcy: architekt prof. Witold Cęckiewicz (projektował m.in. hotel "Cracovia" i kino "Kijów" w Krakowie, był autorem założeń pomnikowych na Polach Grunwaldu i w Obozie Straceń w Płaszowie i in.) oraz artyści plastycy Helena i Roman Husarscy, uczniowie | |||
i długoletni współpracownicy Ksawerego Dunikowskiego. | |||
==Budowa i symbolika pomnika== | |||
Pomnik składał się z dwóch elementów: bryły o nieregularnych kształtach i stalowego obelisku wysokości 56 metrów, zbudowanego z rur. Bryła wykonana została z przedborowskiego sjenitu, zaliczanego do najtrwalszych i najszlachetniejszych minerałów. Wykuto w niej 8 monumentalnych płaskorzeźb, przedstawiających postacie ludzkie w różnych pozach. Był więc górnik ze świdrem i hutnik z łyżką, trzy osoby dzierżące młoty, postacie z dłońmi uniesionymi w górę, postacie uzbrojone z których dwie stały, a trzecia trwała w przyklęku, mężczyzna oraz kobieta pod sztandarami i transparentami, robotnicy trzymający narzędzia, robotnicy z trumną na ramionach. Wymowa pomnika była wieloznaczna - wyobrażenia na płaskorzeźbach mogły być różnie | |||
interpretowane. Według jednej z wersji dwie czołowe płaskorzeźby przedstawiały warty robotnicze, które w styczniu [[1945]] r. zabezpieczały mienie narodowe, a pozostałe nawiązywały do dziejów walk robotniczych począwszy od [[Rewolucja 1905 w Zagłębiu Dąbrowskim|rewolucji 1905]] r. | |||
[[Jan Pierzchała]], autor „[[Legenda Zagłębia (Wyd. II)|Legendy Zagłębia]]” dopatrzył się m.in. sceny pogrzebu ofiar I powstania śląskiego, który odbył się w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] [[23 sierpnia]] [[1919]] r. oraz manifestacji solidarnościowej robotników zagłębiowskich z robotnikami śląskim po przejęciu przez Polskę, w czerwcu [[1922]] r., Górnego Śląska. | |||
Po latach sprawę wyjaśnił współautor projektu pomnika, prof. W. Cęckiewicz „Ten projekt pierwotnie został złożony na konkurs na pomnik Powstań Śląskich i zyskał drugą nagrodę - powiedział w kwietniu [[2004]] r. w wywiadzie dla ,,Gazety Wyborczej” - To był około 60 metrowy stalowy obelisk i głaz, jako symbol walki Śląska o węgiel i stal. Decyzją [[Edward Gierek|Gierka]] i Ziętka, postanowiono wybudować pomnik w [[Sosnowiec|Sosnowcu]], nazywając go Pomnikiem Czynu Rewolucyjnego. Tak go niestety błędnie nazwano”. | |||
==Likwidacja pomnika== | |||
[[26 października]] [[1990]] r. [[Rada Miejska Sosnowca]] podjęła uchwałę o demontażu pomnika, jako komunistycznego reliktu. W jego miejsce postawiono niewielki obelisk z napisem „WOLNOŚĆ, PRACA, GODNOŚĆ”. | |||
Treść uchwały Rady Miasta: | Treść uchwały Rady Miasta: | ||
'' | ''„Istnieje konieczność zadośćuczynienia mieszkańcom Sosnowca za narzuconą miastu rolę Stolicy Czerwonego Zagłębia. Uznając ,że powinna odejść w niepamięć także symbolika okresu oraz fakt,że funkcja narzędzia indoktrynacji i symbolu arogancji władzy jaką pełnił jest sprzeczna z ideą wystąpień robotników z 1905 r Rada Miejska uchwala,że pomnik zostanie zdemontowany”'' | ||
==Galeria== | |||
<gallery> | |||
Plik:Brak zdjęcia.jpg|Opis zdjęcia: | |||
Plik:Brak zdjęcia.jpg|Opis zdjęcia: | |||
Plik:Brak zdjęcia.jpg|Opis zdjęcia: | |||
Plik:Brak zdjęcia.jpg|Opis zdjęcia: | |||
</gallery> | |||
== | ==Bibliografia== | ||
*{{Cytuj książkę | nazwisko = Śmiałek| imię = Małgorzata |nazwisko2= |imię2= | tytuł = [[Sosnowieckie ABC (4)|Sosnowieckie ABC, tom IV]] | data =[[2005]] | wydawca = [[Muzeum w Sosnowcu]] | miejsce = | isbn = 83-89199-15-7 | strony = 50-52}} | |||
Wersja z 19:55, 7 kwi 2012
| Miejsce Pamięci | |||||||
| Pomnik Czynu Rewolucyjnego | |||||||
|
[[Plik:{{{zdjecie}}}|330x330px]] | ||||||
| Numer ewidencyjny | Data odsłonięcia | Data likwidacji | Gmina | Miejscowość | Lokalizacja | Rodzaj obiektu |
|---|---|---|---|---|---|---|
| ' | 1967 | 1990 | Sosnowiec | ' | Park Sielecki | ' |
Pomnik Czynu Rewolucyjnego - monument wzniesiony w 1967 roku w Sosnowcu - Parku Sieleckim. Pomnik autorstwa Husarskich i Cęckiewicza wybudowany został z 300 bloków sjenitu (symbol węgla) oraz stalowego obelisku (symbol hutnictwa) wysokości 56 metrów.
Historia
Wrósł w krajobraz Sosnowca - przez ponad 20 lat był symbolem i wizytówką miasta. Tutaj, w Parku Sieleckim, przed Pomnikiem Czynu Rewolucyjnego odbywały się patriotyczne manifestacje i różne podniosłe uroczystości. Wzniesiony został z inicjatywy władz komunistycznych w hołdzie dla walczących robotników. Ówczesny I sekretarz KC PZPR Władysław Gomułka tak to sformułował: „Pomnik ten wyraża najwyższą cześć i uznanie, dla czynu rewolucyjnego, dla ofiarności i bohaterstwa całych pokoleń robotników Zagłębia i Śląska, które toczyły nieustanne boje o prawa ludu pracującego, o niepodległość Polski, o socjalizm”.
Odsłonięto go 16 września 1967 r. Datę tę wybrano nieprzypadkowo - w 1967 r. przypadała 50 rocznica rewolucji październikowej i 25 rocznica utworzenia PPR-u.
W uroczystości, która zgromadziła wielotysięczne rzesze mieszkańców Sosnowca, udział wzięli członkowie najwyższych władz partyjnych i państwowych z I sekretarzem KC PZPR W. Gomułką, I sekretarz KW PZPR w Katowicach Edward Gierek, przewodniczący Prezydium WRN w Katowicach Jerzy Ziętek, władze Sosnowca, działacze i weterani ruchu robotniczego. Pomnik odsłonił W. Gomułka, który ponadto udekorował Orderem Sztandaru Pracy I klasy sztandar miejski.
Architekci pomnika
Obiekt zaprojektowali wybitni twórcy: architekt prof. Witold Cęckiewicz (projektował m.in. hotel "Cracovia" i kino "Kijów" w Krakowie, był autorem założeń pomnikowych na Polach Grunwaldu i w Obozie Straceń w Płaszowie i in.) oraz artyści plastycy Helena i Roman Husarscy, uczniowie i długoletni współpracownicy Ksawerego Dunikowskiego.
Budowa i symbolika pomnika
Pomnik składał się z dwóch elementów: bryły o nieregularnych kształtach i stalowego obelisku wysokości 56 metrów, zbudowanego z rur. Bryła wykonana została z przedborowskiego sjenitu, zaliczanego do najtrwalszych i najszlachetniejszych minerałów. Wykuto w niej 8 monumentalnych płaskorzeźb, przedstawiających postacie ludzkie w różnych pozach. Był więc górnik ze świdrem i hutnik z łyżką, trzy osoby dzierżące młoty, postacie z dłońmi uniesionymi w górę, postacie uzbrojone z których dwie stały, a trzecia trwała w przyklęku, mężczyzna oraz kobieta pod sztandarami i transparentami, robotnicy trzymający narzędzia, robotnicy z trumną na ramionach. Wymowa pomnika była wieloznaczna - wyobrażenia na płaskorzeźbach mogły być różnie interpretowane. Według jednej z wersji dwie czołowe płaskorzeźby przedstawiały warty robotnicze, które w styczniu 1945 r. zabezpieczały mienie narodowe, a pozostałe nawiązywały do dziejów walk robotniczych począwszy od rewolucji 1905 r.
Jan Pierzchała, autor „Legendy Zagłębia” dopatrzył się m.in. sceny pogrzebu ofiar I powstania śląskiego, który odbył się w Sosnowcu 23 sierpnia 1919 r. oraz manifestacji solidarnościowej robotników zagłębiowskich z robotnikami śląskim po przejęciu przez Polskę, w czerwcu 1922 r., Górnego Śląska.
Po latach sprawę wyjaśnił współautor projektu pomnika, prof. W. Cęckiewicz „Ten projekt pierwotnie został złożony na konkurs na pomnik Powstań Śląskich i zyskał drugą nagrodę - powiedział w kwietniu 2004 r. w wywiadzie dla ,,Gazety Wyborczej” - To był około 60 metrowy stalowy obelisk i głaz, jako symbol walki Śląska o węgiel i stal. Decyzją Gierka i Ziętka, postanowiono wybudować pomnik w Sosnowcu, nazywając go Pomnikiem Czynu Rewolucyjnego. Tak go niestety błędnie nazwano”.
Likwidacja pomnika
26 października 1990 r. Rada Miejska Sosnowca podjęła uchwałę o demontażu pomnika, jako komunistycznego reliktu. W jego miejsce postawiono niewielki obelisk z napisem „WOLNOŚĆ, PRACA, GODNOŚĆ”.
Treść uchwały Rady Miasta: „Istnieje konieczność zadośćuczynienia mieszkańcom Sosnowca za narzuconą miastu rolę Stolicy Czerwonego Zagłębia. Uznając ,że powinna odejść w niepamięć także symbolika okresu oraz fakt,że funkcja narzędzia indoktrynacji i symbolu arogancji władzy jaką pełnił jest sprzeczna z ideą wystąpień robotników z 1905 r Rada Miejska uchwala,że pomnik zostanie zdemontowany”
Galeria
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:
Bibliografia
- Małgorzata Śmiałek: Sosnowieckie ABC, tom IV. Muzeum w Sosnowcu, 2005, s. 50-52. ISBN 83-89199-15-7.
