Browar Sielecki w Sosnowcu: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Historia== | |||
Od [[1825]] roku w majątku [[Sielec (Sosnowiec)|sieleckim]] produkowano piwo na potrzeby | |||
własne w prymitywnym browarze, usytuowanym w pobliżu zamku. | |||
W [[1882]] roku wybudowano w [[Sielec (Sosnowiec)|Sielcu]] nowoczesny browar mechaniczny, który po utworzeniu Gwarectwa „Hrabia Renard” ([[1884]]), rozbudowywano i modernizowano. W [[1895]] roku uruchomiono słodownię, a w [[1904]] roku wytwórnię sztucznego lodu. W okresie tym znajdowało w nim zatrudnienie przeciętnie 60 osób. | |||
==Do 1914 roku== | ==Do 1914 roku== | ||
...... | Browar produkował jasne i ciemne piwo, nazywane „sieleckim” oraz „renardowskim”, w ilości l5 tys. hektolitrów rocznie. Cieszyło się ono uznaniem mieszkańców [[Sosnowiec|Sosnowca]] i okolic. Próbowano nawet rozszerzyć jego dystrybucję poza granice regionu. W rezultacie tych działań | ||
skład piwa sieleckiego powstał również w Warszawie. Po kilku latach zlikwidowano go jednak, ponieważ przynosił straty. | |||
<gallery> | <gallery> | ||
Plik:Browar Sielecki Etykiety do 1914 01.jpg|[[Opis]] | Plik:Browar Sielecki Etykiety do 1914 01.jpg|[[Opis]] | ||
| Linia 11: | Linia 16: | ||
==Okres I WŚ 1914 - 1918== | ==Okres I WŚ 1914 - 1918== | ||
. | Podczas pierwszej wojny światowej zakład przerwał produkcję. | ||
==Lata 1918 - 1939== | ==Lata 1918 - 1939== | ||
......... | Po ponownym uruchomieniu w latach 20. browar wytwarzał mniej piwa niż przed wojną: w [[1923]] roku - 8 tys., a w [[1924]] roku - 11,6 tys. hektolitrów, zatrudniając 38 pracowników. Wyposażony był w 5 motorów, maszynę parową i 2 kotły parowe. Pod koniec lat 20. podjęto decyzję o modernizację zakładu. Na zlecenie Towarzystwa „Hrabia Renard” nową warzelnię | ||
zaprojektowała i wybudowała na przełomie [[1929]] i [[1930]] roku czeska firma „Skoda” z Pilzna. | |||
W latach międzywojennych produkowano w browarze piwo „marcowe”, „obstalunkowe”, „porter”, „sieleckie”, a także słód i lód sztuczny. | |||
<gallery> | <gallery> | ||
Plik:Brak zdjęcia.jpg|[[Opis]] | Plik:Brak zdjęcia.jpg|[[Opis]] | ||
| Linia 22: | Linia 31: | ||
==Okupacja 1939 - 1945== | ==Okupacja 1939 - 1945== | ||
.. | W okresie okupacji Niemcy przejęli zakład, wytwarzając w nim piwo pn. „Renard – Bier Sosnowitz”. | ||
<gallery> | <gallery> | ||
Plik:Browar Sielecki Etykiety 1939-1945 01.jpg|[[Opis]] | Plik:Browar Sielecki Etykiety 1939-1945 01.jpg|[[Opis]] | ||
| Linia 35: | Linia 45: | ||
==Po 1945 roku== | ==Po 1945 roku== | ||
.......... | Po drugiej wojnic światowej browar przeszedł pod za rząd Państwowego Przemysłu Fermentacyjnego. Produkowano w nim kilka gatunków piwa dobrej jakości , o czym świadczy zajęcie przez sielecki trunek drugiego miejsca (po żywieckim) w konkursie wojewódzkim, | ||
przeprowadzonym w grudniu [[1956]] roku. Natomiast wśród krajowych producentów piwa browar w [[Sielec (Sosnowiec)|Sielcu]] plasował się na szóstej pozycji wśród 118 funkcjonujących wówczas w Polsce zakładów. Zaopatrywał głównie [[Sosnowiec]] (86% produkcji) i niektóre miasta śląskie. Według danych z [[1957]] roku dziennie wytwarzano 11 tys. litrów piwa, a latem produkcja dochodziła nawet do 25 tys. litrów. W latach 60. zapotrzebowanie na [[Sosnowiec|sosnowieckie]] piwo zmalało. Doprowadziło to w latach 70. do likwidacji browaru. | |||
<gallery> | <gallery> | ||
| Linia 50: | Linia 61: | ||
Plik:Browar Sielecki Etykiety po 1945 11.jpg|[[Opis]] | Plik:Browar Sielecki Etykiety po 1945 11.jpg|[[Opis]] | ||
</gallery> | </gallery> | ||
== Bibliografia == | |||
*{{Cytuj książkę | nazwisko = Śmiałek| imię = Małgorzata |nazwisko2= |imię2= | tytuł = Sosnowieckie ABC, tom II | data = [[2003]] | wydawca = [[Muzeum w Sosnowcu]] | miejsce = | isbn = 83-89199-03-3 | strony = 7-8}} | |||
[[Kategoria:Przedsiębiorstwa i firmy w Zagłębiu do 1914]] | [[Kategoria:Przedsiębiorstwa i firmy w Zagłębiu do 1914]] | ||
Wersja z 18:57, 9 mar 2012
Historia
Od 1825 roku w majątku sieleckim produkowano piwo na potrzeby własne w prymitywnym browarze, usytuowanym w pobliżu zamku. W 1882 roku wybudowano w Sielcu nowoczesny browar mechaniczny, który po utworzeniu Gwarectwa „Hrabia Renard” (1884), rozbudowywano i modernizowano. W 1895 roku uruchomiono słodownię, a w 1904 roku wytwórnię sztucznego lodu. W okresie tym znajdowało w nim zatrudnienie przeciętnie 60 osób.
Do 1914 roku
Browar produkował jasne i ciemne piwo, nazywane „sieleckim” oraz „renardowskim”, w ilości l5 tys. hektolitrów rocznie. Cieszyło się ono uznaniem mieszkańców Sosnowca i okolic. Próbowano nawet rozszerzyć jego dystrybucję poza granice regionu. W rezultacie tych działań skład piwa sieleckiego powstał również w Warszawie. Po kilku latach zlikwidowano go jednak, ponieważ przynosił straty.
Okres I WŚ 1914 - 1918
Podczas pierwszej wojny światowej zakład przerwał produkcję.
Lata 1918 - 1939
Po ponownym uruchomieniu w latach 20. browar wytwarzał mniej piwa niż przed wojną: w 1923 roku - 8 tys., a w 1924 roku - 11,6 tys. hektolitrów, zatrudniając 38 pracowników. Wyposażony był w 5 motorów, maszynę parową i 2 kotły parowe. Pod koniec lat 20. podjęto decyzję o modernizację zakładu. Na zlecenie Towarzystwa „Hrabia Renard” nową warzelnię zaprojektowała i wybudowała na przełomie 1929 i 1930 roku czeska firma „Skoda” z Pilzna. W latach międzywojennych produkowano w browarze piwo „marcowe”, „obstalunkowe”, „porter”, „sieleckie”, a także słód i lód sztuczny.
Okupacja 1939 - 1945
W okresie okupacji Niemcy przejęli zakład, wytwarzając w nim piwo pn. „Renard – Bier Sosnowitz”.
Po 1945 roku
Po drugiej wojnic światowej browar przeszedł pod za rząd Państwowego Przemysłu Fermentacyjnego. Produkowano w nim kilka gatunków piwa dobrej jakości , o czym świadczy zajęcie przez sielecki trunek drugiego miejsca (po żywieckim) w konkursie wojewódzkim, przeprowadzonym w grudniu 1956 roku. Natomiast wśród krajowych producentów piwa browar w Sielcu plasował się na szóstej pozycji wśród 118 funkcjonujących wówczas w Polsce zakładów. Zaopatrywał głównie Sosnowiec (86% produkcji) i niektóre miasta śląskie. Według danych z 1957 roku dziennie wytwarzano 11 tys. litrów piwa, a latem produkcja dochodziła nawet do 25 tys. litrów. W latach 60. zapotrzebowanie na sosnowieckie piwo zmalało. Doprowadziło to w latach 70. do likwidacji browaru.
Bibliografia
- Małgorzata Śmiałek: Sosnowieckie ABC, tom II. : Muzeum w Sosnowcu, 2003, s. 7-8. ISBN 83-89199-03-3.
