Modrzejów (Sosnowiec): Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
 
Linia 36: Linia 36:
Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z [[1650]] roku i znajduje się w kronikach Bractwa Różańcowego w Mysłowicach. W 1706 roku, za przyzwoleniem króla Augusta II Sasa, osada została przemianowana w miasto o nazwie Modrzewo (od nazwiska właściciela). Obecnej nazwy zaczęto używać od 1711 roku.
Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z [[1650]] roku i znajduje się w kronikach Bractwa Różańcowego w Mysłowicach. W 1706 roku, za przyzwoleniem króla Augusta II Sasa, osada została przemianowana w miasto o nazwie Modrzewo (od nazwiska właściciela). Obecnej nazwy zaczęto używać od 1711 roku.


Modrzejów był głównym skupiskiem ludności żydowskiej w Zagłębiu Dąbrowskim. Tutaj osiedlili się Żydzi wygnani przez Warszyckiego z [[Pilica|Pilicy]]. W roku [[1713]] posiadali już kahał, synagogę i własny cmentarz. Według danych z [[1849]] roku w Modrzejowie mieszkało 310 Żydów, co stanowiło prawie 84% ogółu mieszkańców miasta.
Modrzejów był głównym skupiskiem ludności żydowskiej w [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębiu Dąbrowskim]]. Tutaj osiedlili się Żydzi wygnani przez Warszyckiego z [[Pilica|Pilicy]]. W roku [[1713]] posiadali już kahał, synagogę i własny cmentarz. Według danych z [[1849]] roku w Modrzejowie mieszkało 310 Żydów, co stanowiło prawie 84% ogółu mieszkańców miasta.


Modrzejów należał do dóbr sieleckich. Jego właścicielami byli: Jaroccy, Klajnerowie - Minorowie, Przybysławscy, Modrzewscy, Kabielscy, Tęgoborscy, Żulińscy, Grabińscy, Jordan hr. Stojewski, a od początku XIX wieku Niemcy:
Modrzejów należał do [[Dwór Sielecki|dóbr sieleckich]]. Jego właścicielami byli: Jaroccy, Klajnerowie - Minorowie, Przybysławscy, Modrzewscy, Kabielscy, Tęgoborscy, Żulińscy, Grabińscy, Jordan hr. Stojewski, a od początku XIX wieku Niemcy:
gen Schimrnelpfenig von de Oye, [[Ludwig Anhalt-Coeten von Pless]], hrabina [[Szarlota von Vernigerode zu Stolberg]] i hr. [[Jan Renard]] (od [[1856]] roku).
gen Schimrnelpfenig von de Oye, [[Ludwig Anhalt-Coeten von Pless]], hrabina [[Szarlota von Vernigerode zu Stolberg]] i hr. [[Jan Renard]] (od [[1856]] roku).


Miasto miało prawo do 9 jarmarków w roku ( przywilej króla Augusta III) oraz do organizowania cotygodniowych targów na zboże, bydło i konie (przywilej króla Stanisława Augusta Poniatowskiego). Od [[1725]] roku istniał tutaj magazyn soli.
Miasto miało prawo do 9 jarmarków w roku ( przywilej króla Augusta III) oraz do organizowania cotygodniowych targów na zboże, bydło i konie (przywilej króla Stanisława Augusta Poniatowskiego). Od [[1725]] roku istniał tutaj magazyn soli.
Wskutek m.in. silnej konkurencji ze strony pobliskich Mysłowic, które leżały wprawdzie za granicą, lecz stanowiły centrum handlowe także dla dóbr sieleckich, Modrzejów zatrzymał się w rozwoju. Po powstaniu styczniowym (oddziały powstańcze operowały w tym rejonie i próbowały zdobyć miasto) utracił prawa miejskie.
Wskutek m.in. silnej konkurencji ze strony pobliskich {{W|Mysłowice|Mysłowic}}, które leżały wprawdzie za granicą, lecz stanowiły centrum handlowe także dla dóbr sieleckich, Modrzejów zatrzymał się w rozwoju. Po powstaniu styczniowym (oddziały powstańcze operowały w tym rejonie i próbowały zdobyć miasto) utracił prawa miejskie.


Przemysł zaczął powstawać tutaj stosunkowo późno. W latach 1902 - 1912 zbudowano kopalnię "Modrzejów" jako część kopalni "Niwka"; samodzielność uzyskała w [[1919]] roku. Należała do Towarzystwa Kopalń i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich. Po II wojnie światowej ponownie połączyła się z "Niwką".
Przemysł zaczął powstawać tutaj stosunkowo późno. W latach 1902 - 1912 zbudowano [[Kopalnia "Modrzejów" (Sosnowiec-Modrzejów)|kopalnię "Modrzejów"]] jako część [[Kopalnia "Niwka" (Sosnowiec-Niwka)|kopalni "Niwka"]]; samodzielność uzyskała w [[1919]] roku. Należała do [[Towarzystwo Kopalń i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich|Towarzystwa Kopalń i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich]]. Po II wojnie światowej ponownie połączyła się z [[[[Kopalnia "Niwka" (Sosnowiec-Niwka)|kopalnią "Niwka"]].


==Galeria==
==Galeria==

Aktualna wersja na dzień 08:32, 10 cze 2022

Herb Sosnowca Modrzejów
dzielnica Sosnowca
Status dzielnica

Modrzejów - dawniej niewielka osada u zlewiska Białej i Czarnej Przemszy, dziś dzielnica Sosnowca - pierwotnie nosił nazwę Mrowisko.

Błąd przy generowaniu miniatury: Plik z wymiarami większymi niż 12,5 MP
Plan miasta Modrzejowa z 1869 r., w momencie utraty praw miejskich zabranych przez władze carskie
Modrzejów na planie Sosnowca z 1907 roku

Historia

Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 1650 roku i znajduje się w kronikach Bractwa Różańcowego w Mysłowicach. W 1706 roku, za przyzwoleniem króla Augusta II Sasa, osada została przemianowana w miasto o nazwie Modrzewo (od nazwiska właściciela). Obecnej nazwy zaczęto używać od 1711 roku.

Modrzejów był głównym skupiskiem ludności żydowskiej w Zagłębiu Dąbrowskim. Tutaj osiedlili się Żydzi wygnani przez Warszyckiego z Pilicy. W roku 1713 posiadali już kahał, synagogę i własny cmentarz. Według danych z 1849 roku w Modrzejowie mieszkało 310 Żydów, co stanowiło prawie 84% ogółu mieszkańców miasta.

Modrzejów należał do dóbr sieleckich. Jego właścicielami byli: Jaroccy, Klajnerowie - Minorowie, Przybysławscy, Modrzewscy, Kabielscy, Tęgoborscy, Żulińscy, Grabińscy, Jordan hr. Stojewski, a od początku XIX wieku Niemcy: gen Schimrnelpfenig von de Oye, Ludwig Anhalt-Coeten von Pless, hrabina Szarlota von Vernigerode zu Stolberg i hr. Jan Renard (od 1856 roku).

Miasto miało prawo do 9 jarmarków w roku ( przywilej króla Augusta III) oraz do organizowania cotygodniowych targów na zboże, bydło i konie (przywilej króla Stanisława Augusta Poniatowskiego). Od 1725 roku istniał tutaj magazyn soli. Wskutek m.in. silnej konkurencji ze strony pobliskich Mysłowic, które leżały wprawdzie za granicą, lecz stanowiły centrum handlowe także dla dóbr sieleckich, Modrzejów zatrzymał się w rozwoju. Po powstaniu styczniowym (oddziały powstańcze operowały w tym rejonie i próbowały zdobyć miasto) utracił prawa miejskie.

Przemysł zaczął powstawać tutaj stosunkowo późno. W latach 1902 - 1912 zbudowano kopalnię "Modrzejów" jako część kopalni "Niwka"; samodzielność uzyskała w 1919 roku. Należała do Towarzystwa Kopalń i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich. Po II wojnie światowej ponownie połączyła się z [[kopalnią "Niwka".

Galeria

  • Sosnowiec-Modrzejów. Ulica Orląt Lwowskich (przedwojenna ulica Dąbrowska).

  • Sosnowiec. Modrzejów, ulica 27 Stycznia (przedwojenna ul. Henryka) (w czasie wojny getto żydowskie).

  • Kirkut. Zdjęcie sprzed 1939 roku (o czym świadczą wieże synagogi w Mysłowicach).

  • Przejście graniczne Mysłowice - Modrzejów

  • Przejście graniczne Mysłowice - Modrzejów

  • Zniszczona kładka graniczna

  • Opis

  • Opis

Modrzejów na dawnej pocztówce

  • Opis pocztówki: tytuł, szacunkowa data wydania, wydawca

  • Opis pocztówki: tytuł, szacunkowa data wydania, wydawca

  • Opis pocztówki: tytuł, szacunkowa data wydania, wydawca

  • Opis pocztówki: tytuł, szacunkowa data wydania, wydawca

  • Opis pocztówki: tytuł, szacunkowa data wydania, wydawca

Zabytki

  • Kapliczka Matki Boskiej Częstochowskiej, 1857 r.
  • Cmentarz żydowski (kirkut) przy ul. Pastewnej i Bożniczej (początki datowane na XVIII w., pow. 0,3 ha; znajduje się tam wiele zabytkowych płyt nagrobnych z XVIII, XIX i XX w.)
  • Drewniana chałupa, XIX w., ul. Wygoda 2
  • Układ urbanistyczny dawnego miasta z rynkiem (ul. Rynek) i kilkoma sąsiednimi ulicami. Układ zdewastowany po II wojnie światowej.
  • Zburzona całkowicie pierzeja od strony Mysłowic i Dębowej Góry. Zachowana od strony Niwki i 2 budynki od strony kirkutu żydowskiego. W XXI w. w części dawnego rynku powstało rondo. Ślad po synagodze żydowskiej i łaźni żydowskiej (Mykwie).
  • Zabytkowa zabudowa mieszkalna z końca XIX i początku XX w., szczególnie przy ul. Orląt Lwowskich.

Zobacz też

Bibliografia

Źródło: „https://wikizaglebie.pl/index.php?title=Modrzejów_(Sosnowiec)&oldid=111903”