Pałac Ernsta Schöna w Sosnowcu: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Sosnowiec Pałac Schoena-Muzeum 002.JPG|thumb|300px|Pałac Schoena - siedziba muzeum (Foto: Dariusz JUREK]] | [[Plik:Sosnowiec Pałac Schoena-Muzeum 002.JPG|thumb|300px|Pałac Schoena - siedziba muzeum (Foto: Dariusz JUREK]] | ||
'''Pałac Schoena (Schöna) w Sosnowcu''' - | '''Pałac Schoena (Schöna) w Sosnowcu''' - [https://pl.wikipedia.org/wiki/Architektura_neobarokowa neobarokowy] pałac wzniesiony pomiędzy 1894–1897 jako rezydencja [[Ernst Schoen|Ernsta Schoena]], czerokondygnacyjny budynek wzniesiony według projektu wrocławskiego architekta Karla Grossera. Jeden z dwóch pałaców wchodzących w skład [[Park Schönowski na Środuli (Sosnowiec)|Zespołu Pałacowo-Parkowego Schoena]]. Budynek usytuowano przy trasie kolei warszawsko – wiedeńskiej i otoczono [[Park Schönowski na Środuli (Sosnowiec)|neoromantycznym parkiem]]. Na przestrzeni lat pałac był wielokrotnie przebudowywany, stąd nie zachował się jego pierwotny układ wnętrz, ale nie uległa zmianie jego bryła z charakterystycznymi, narożnymi basztami zakończonymi dachami w kształcie cebulastych hełmów. Całość budynku przykryta jest [https://pl.wikipedia.org/wiki/Dach_mansardowy dachem mansardowym]. Na fasadach wyróżniają się tarasy podtrzymywane przez barokowe kolumny z piaskowca. Partię przyziemia zaznaczono kamienną okładziną. Elewacje bogato ozdobiono sztukaterią, wśród której przeważają liście i owoce dębu z monogramem "S". Widoczne są także płyciny dekorowane [https://pl.wikipedia.org/wiki/Rocaille rocaille´ami] i bogatymi [https://pl.wikipedia.org/wiki/Girlanda girlandami]. Na fasadzie spotykamy motyw ludzkiej twarzy, kartusze i hermy | ||
Pierwotnie fasada pałacu znajdowała się od strony wschodniej - od strony kolei. W okresie międzywojennym, a dokładnie w latach 20-tych XX w przeniesiono ją na stronę południową (w stronę fabryki), na miejsce wyburzonej, okazałej oranżerii. Na parterze znajdowały się pomieszczenia reprezentacyjne: owalna sień zdobiona bogato sztukaterią prowadziła do węższego westybulu, gdzie umieszczono damską i męską garderobę. Następnie wchodziło się do głównego holu będącego rodzajem dziedzińca wewnętrznego. Na wprost sieni znajduje się wejście prowadzące niegdyś do 50-osobowej jadalni połączonej z otwartą na taras loggią. Stąd przechodzono do pokoju bilardowego i bufetowego. Po lewej stronie holu znajdowała się sala balowa z wystrojem w stylu neorokokowym, a z niej wchodzono do oranżerii. | |||
Pokój dla pań utrzymany był w stylu angielskim, a pokój dla panów urządzono w stylu mauretańskim. Pierwsze piętro pałacu mieściło sypialnie i prywatne pokoje właściciela. Na drugim znajdowały się pokoje gościnne, dla służby oraz spiżarnia. | |||
Największych zmian w układzie wnętrz pałacowych dokonano po II wojnie światowej, kiedy to umieszczono w nim przedszkole oraz mieszkania prywatne. W [[1980]] roku zespół pałacowo – parkowy wpisano do rejestru zabytków województwa katowickiego, wtedy też rozpoczęto jego adaptację na cele muzealne. W [[1985]] zainaugurowało w nim swoją działalność [[Muzeum w Sosnowcu|Muzeum]], początkowo jako Oddział [https://pl.wikipedia.org/wiki/Muzeum_Górnośląskie_w_Bytomiu Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu], a od [[1995]] roku funkcjonuje jako samodzielna instytucja kultury w Sosnowcu. | |||
W pałacu znajduje się też Sala Ślubów - Sala Reprezentacyjna Urzędu Stanu Cywilnego w Sosnowcu (od 1991 r) oraz Restauracja Belvedere (od 1998 r). | |||
[[Plik:Sosnowiec 1001 Pałac Schoena.jpg|thumb|300px|Pałac od strony parku w latach świetności]] | [[Plik:Sosnowiec 1001 Pałac Schoena.jpg|thumb|300px|Pałac od strony parku w latach świetności]] | ||
Wersja z 10:05, 15 lis 2021
Pałac Schoena (Schöna) w Sosnowcu - neobarokowy pałac wzniesiony pomiędzy 1894–1897 jako rezydencja Ernsta Schoena, czerokondygnacyjny budynek wzniesiony według projektu wrocławskiego architekta Karla Grossera. Jeden z dwóch pałaców wchodzących w skład Zespołu Pałacowo-Parkowego Schoena. Budynek usytuowano przy trasie kolei warszawsko – wiedeńskiej i otoczono neoromantycznym parkiem. Na przestrzeni lat pałac był wielokrotnie przebudowywany, stąd nie zachował się jego pierwotny układ wnętrz, ale nie uległa zmianie jego bryła z charakterystycznymi, narożnymi basztami zakończonymi dachami w kształcie cebulastych hełmów. Całość budynku przykryta jest dachem mansardowym. Na fasadach wyróżniają się tarasy podtrzymywane przez barokowe kolumny z piaskowca. Partię przyziemia zaznaczono kamienną okładziną. Elewacje bogato ozdobiono sztukaterią, wśród której przeważają liście i owoce dębu z monogramem "S". Widoczne są także płyciny dekorowane rocaille´ami i bogatymi girlandami. Na fasadzie spotykamy motyw ludzkiej twarzy, kartusze i hermy
Pierwotnie fasada pałacu znajdowała się od strony wschodniej - od strony kolei. W okresie międzywojennym, a dokładnie w latach 20-tych XX w przeniesiono ją na stronę południową (w stronę fabryki), na miejsce wyburzonej, okazałej oranżerii. Na parterze znajdowały się pomieszczenia reprezentacyjne: owalna sień zdobiona bogato sztukaterią prowadziła do węższego westybulu, gdzie umieszczono damską i męską garderobę. Następnie wchodziło się do głównego holu będącego rodzajem dziedzińca wewnętrznego. Na wprost sieni znajduje się wejście prowadzące niegdyś do 50-osobowej jadalni połączonej z otwartą na taras loggią. Stąd przechodzono do pokoju bilardowego i bufetowego. Po lewej stronie holu znajdowała się sala balowa z wystrojem w stylu neorokokowym, a z niej wchodzono do oranżerii. Pokój dla pań utrzymany był w stylu angielskim, a pokój dla panów urządzono w stylu mauretańskim. Pierwsze piętro pałacu mieściło sypialnie i prywatne pokoje właściciela. Na drugim znajdowały się pokoje gościnne, dla służby oraz spiżarnia.
Największych zmian w układzie wnętrz pałacowych dokonano po II wojnie światowej, kiedy to umieszczono w nim przedszkole oraz mieszkania prywatne. W 1980 roku zespół pałacowo – parkowy wpisano do rejestru zabytków województwa katowickiego, wtedy też rozpoczęto jego adaptację na cele muzealne. W 1985 zainaugurowało w nim swoją działalność Muzeum, początkowo jako Oddział Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu, a od 1995 roku funkcjonuje jako samodzielna instytucja kultury w Sosnowcu. W pałacu znajduje się też Sala Ślubów - Sala Reprezentacyjna Urzędu Stanu Cywilnego w Sosnowcu (od 1991 r) oraz Restauracja Belvedere (od 1998 r).
Galeria
Pałac Schoena - siedziba muzeum (Foto: Dariusz JUREK)
Pałac Schoena - siedziba muzeum (Foto: Dariusz JUREK)
Pałac Schoena - siedziba muzeum (Foto: Michał Kusiak)
Pałac i fabryka Schona
Pałac i fabryka Schona
