Bogusław Madey: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
==Edukacja== | ==Edukacja== | ||
Ukończył [[III Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Prusa w Sosnowcu|III Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Prusa w Sosnowcu]] w [[1950]] r. Studia muzyczne ukończył w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu, gdzie studiował kompozycję pod kierunkiem Stefana Bolesława Paradowskiego, fortepian pod kierunkiem Wacława Lewandowskiego i dyrygenturę pod okiem Stanisława Wisłockiego i Bohdana Wodiczki, uzyskując wszystkie trzy dyplomy z wyróżnieniem. Jako specjalność wybrał dyrygenturę. Studia te kontynuował w Guildhall School of Music and Drama w Londynie ([[1959]]-[[1960]]): w zakresie dyrygentury symfonicznej (Norman Del Mar) i operowej (Warwick Braithwaite), kompozycji oraz perkusji. | |||
==Praca artystyczna== | ==Praca artystyczna== | ||
W latach [[1958]] - [[1959]] był asystentem dyrygenta w Filharmonii Poznańskiej. Rok później został dyrygentem Teatru Wielkiego w Warszawie. W latach [[1972]] - [[1977]] był kierownikiem artystycznym i głównym dyrygentem Teatru Wielkiego w Łodzi. W tym czasie współpracował z Deutsche Oper am Rhein w Dusseldorfie. W roku [[1981]] objął kierownictwo artystyczne Opery i Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku. | |||
W latach 1958 - 1959 był asystentem dyrygenta w Filharmonii Poznańskiej. Rok później został dyrygentem Teatru Wielkiego w Warszawie. W latach 1972 - 1977 był kierownikiem artystycznym i głównym dyrygentem Teatru Wielkiego w Łodzi. W tym czasie współpracował z Deutsche Oper am Rhein w Dusseldorfie. W roku 1981 objął kierownictwo artystyczne Opery i Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku. | |||
==Praca pedagogiczna== | ==Praca pedagogiczna== | ||
Równolegle z pracą dyrygenta Bogusław Madey prowadził działalność pedagogiczną, kształcąc młodych muzyków początkowo w Poznaniu, po czym związał się na bardzo długo z Warszawą, z Państwową Wyższa Szkołą Muzyczną (od [[1979 r. Akademia Muzyczna im. Fryderyka Chopina). W [[1989]] r. otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W latach [[1983]] - [[1987]] współpracował z Operą Badeńską w Karlsruhe. W latach [[1978]] - [[1981]] był rektorem Akademii Muzycznej w Warszawie. W latach 90. wykładał dyrygenturę w Korei Południowej. W latach [[1999]] - [[2001]] kierował w Korei orkiestrą symfoniczną „The Daegu City Symphony Orchestra”. Od [[1997]] był również Kierownikiem Katedry Dyrygentury Akademii Muzycznej w Warszawie. Do jego uczniów należeli m.in.: Jerzy Maksymiuk, Wojciech Rajski, Marcin Nałęcz-Niesiołowski, Tadeusz Kozłowski, Jacek Boniecki, Waldemar Miksa, Łukasz Borowicz. | |||
Równolegle z pracą dyrygenta Bogusław Madey prowadził działalność pedagogiczną, kształcąc młodych muzyków początkowo w Poznaniu, po czym związał się na bardzo długo z Warszawą, z Państwową Wyższa Szkołą Muzyczną (od 1979 r. Akademia Muzyczna im. Fryderyka Chopina). W 1989 r. otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W latach 1983-1987 współpracował z Operą Badeńską w Karlsruhe. W latach 1978 - 1981 był rektorem Akademii Muzycznej w Warszawie. W latach 90. wykładał dyrygenturę w Korei Południowej. W latach 1999-2001 kierował w Korei orkiestrą symfoniczną „The Daegu City Symphony Orchestra”. Od 1997 był również Kierownikiem Katedry Dyrygentury Akademii Muzycznej w Warszawie. Do jego uczniów należeli m.in.: Jerzy Maksymiuk, Wojciech Rajski, Marcin Nałęcz-Niesiołowski, | |||
==Repertuar symfoniczny== | ==Repertuar symfoniczny== | ||
Bogusław Madey posiadał duży repertuar symfoniczny (ponad 300 dzieł), operowy i baletowy (ponad 80 dzieł). Koncertował na całym niemal świecie, wszędzie uzyskując znakomite recenzje. Dokonał wielu nagrań m. n. z Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, orkiestrami Polskiego Radia w Krakowie i w Warszawie. | Bogusław Madey posiadał duży repertuar symfoniczny (ponad 300 dzieł), operowy i baletowy (ponad 80 dzieł). Koncertował na całym niemal świecie, wszędzie uzyskując znakomite recenzje. Dokonał wielu nagrań m. n. z Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, orkiestrami Polskiego Radia w Krakowie i w Warszawie. | ||
==Kompozycje== | ==Kompozycje== | ||
Ważniejsze kompozycje Bogusława Madeya: Allegro ([[1951]]), Sonatina ([[1952]]), 5 Preludiów ([[1953]]-[[1954]]), 10/16 Etiuda ([[1997]]) na fortepian; Suita ([[1951]]), Scena Baletowa "Valse en Rondeau" ([[1953]]) na orkiestrę symfoniczną; Impresje Taneczne na małą orkiestrę symfoniczną ([[1952]]); Uwertura Dramatyczna ([[1952]]), Scherzo Fantastico ([[1954]]) na wielką orkiestrę symfoniczną; Koncert na fortepian i orkiestrę ([[1956]]-[[1957]]); Koncert na flet i orkiestrę ([[1960]]); Transfiguracje (Concerto) na głos i instrumenty (1965); Metamorfozy - Wariacje na temat Paganiniego na fortepian i orkiestrę ([[1989]]). | |||
Ważniejsze kompozycje Bogusława Madeya: Allegro (1951), Sonatina (1952), 5 Preludiów (1953- | |||
==Odznaczenia i nagrody== | ==Odznaczenia i nagrody== | ||
W 1979 Bogusław Madey został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, zaś w [[1982]] otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I stopnia. W [[2001]] r. otrzymał [[Nagroda Miasta Sosnowca|nagrodę artystyczną miasta Sosnowca]]. | |||
W 1979 Bogusław Madey został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, zaś w 1982 otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I stopnia. W | |||
''Biogram opracował: Piotr Dudała'' | ''Biogram opracował: Piotr Dudała'' | ||
Wersja z 05:25, 8 sie 2016
| Zagłębiowskie Biogramy | |
 Bogusław Madey | |
| Imię i nazwisko | Bogusław Madey |
| Data i miejsce urodzenia | 31 maja 1932 Sosnowiec |
| Data i miejsce śmierci | 9 sierpnia 2004 Warszawa |
| Zawód | polski kompozytor współczesnej muzyki poważnej, dyrygent, pianista i pedagog |
Bogusław Madey - (ur. 31 maja 1932 r. w Sosnowcu, zm. 9 sierpnia 2004 r. w Warszawie) polski kompozytor współczesnej muzyki poważnej, dyrygent, pianista i pedagog.
Edukacja
Ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Prusa w Sosnowcu w 1950 r. Studia muzyczne ukończył w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu, gdzie studiował kompozycję pod kierunkiem Stefana Bolesława Paradowskiego, fortepian pod kierunkiem Wacława Lewandowskiego i dyrygenturę pod okiem Stanisława Wisłockiego i Bohdana Wodiczki, uzyskując wszystkie trzy dyplomy z wyróżnieniem. Jako specjalność wybrał dyrygenturę. Studia te kontynuował w Guildhall School of Music and Drama w Londynie (1959-1960): w zakresie dyrygentury symfonicznej (Norman Del Mar) i operowej (Warwick Braithwaite), kompozycji oraz perkusji.
Praca artystyczna
W latach 1958 - 1959 był asystentem dyrygenta w Filharmonii Poznańskiej. Rok później został dyrygentem Teatru Wielkiego w Warszawie. W latach 1972 - 1977 był kierownikiem artystycznym i głównym dyrygentem Teatru Wielkiego w Łodzi. W tym czasie współpracował z Deutsche Oper am Rhein w Dusseldorfie. W roku 1981 objął kierownictwo artystyczne Opery i Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku.
Praca pedagogiczna
Równolegle z pracą dyrygenta Bogusław Madey prowadził działalność pedagogiczną, kształcąc młodych muzyków początkowo w Poznaniu, po czym związał się na bardzo długo z Warszawą, z Państwową Wyższa Szkołą Muzyczną (od [[1979 r. Akademia Muzyczna im. Fryderyka Chopina). W 1989 r. otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W latach 1983 - 1987 współpracował z Operą Badeńską w Karlsruhe. W latach 1978 - 1981 był rektorem Akademii Muzycznej w Warszawie. W latach 90. wykładał dyrygenturę w Korei Południowej. W latach 1999 - 2001 kierował w Korei orkiestrą symfoniczną „The Daegu City Symphony Orchestra”. Od 1997 był również Kierownikiem Katedry Dyrygentury Akademii Muzycznej w Warszawie. Do jego uczniów należeli m.in.: Jerzy Maksymiuk, Wojciech Rajski, Marcin Nałęcz-Niesiołowski, Tadeusz Kozłowski, Jacek Boniecki, Waldemar Miksa, Łukasz Borowicz.
Repertuar symfoniczny
Bogusław Madey posiadał duży repertuar symfoniczny (ponad 300 dzieł), operowy i baletowy (ponad 80 dzieł). Koncertował na całym niemal świecie, wszędzie uzyskując znakomite recenzje. Dokonał wielu nagrań m. n. z Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, orkiestrami Polskiego Radia w Krakowie i w Warszawie.
Kompozycje
Ważniejsze kompozycje Bogusława Madeya: Allegro (1951), Sonatina (1952), 5 Preludiów (1953-1954), 10/16 Etiuda (1997) na fortepian; Suita (1951), Scena Baletowa "Valse en Rondeau" (1953) na orkiestrę symfoniczną; Impresje Taneczne na małą orkiestrę symfoniczną (1952); Uwertura Dramatyczna (1952), Scherzo Fantastico (1954) na wielką orkiestrę symfoniczną; Koncert na fortepian i orkiestrę (1956-1957); Koncert na flet i orkiestrę (1960); Transfiguracje (Concerto) na głos i instrumenty (1965); Metamorfozy - Wariacje na temat Paganiniego na fortepian i orkiestrę (1989).
Odznaczenia i nagrody
W 1979 Bogusław Madey został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, zaś w 1982 otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I stopnia. W 2001 r. otrzymał nagrodę artystyczną miasta Sosnowca.
Biogram opracował: Piotr Dudała
źródło: Opracowanie: Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, sierpień 2004
